Dorobiłem nadbudówki South Dakocie. Mam w wersji oryginalnej z 12x28 mm jako całą artylerią przeciwlotniczą ( takie były plany ) jak i w wersji z 43 roku z „nieco” liczniejszymi działkami 40 mm.
Przy 2 metrowych falach nie udało mi się uzyskać 12 stopniowych przechyłów jak na tym (nie) sławnym sztormie co to zmasakrował Massa przy tej wielkości falach. Ale jak widać, woda i tak podchodzi pod pokład. Jeśli by było dorobione rozbijanie się fal po burty, to byłoby wesoło. Przy przechyłach 12 stopni to jakaś masakra.
Może trzeba pokombinować z długością fali, zobaczymy. Zresztą nie mam jeszcze 20 mm działek na Masie – a te były, ale w końcu bez przesady nie ważyły aż tyle żeby robić wielką różnice. Może ekstra masa radarów położona wysoko coś zmieni?
A tu Nebrasca. Jak wiadomo ( naprawdę ) po ogłoszeniu klauzuli eskalacyjnej Amerykanie poszli projektami w dwie strony – szybsza South Dakota – co zaowocowało Iową, oraz lepiej uzbrojona South Dakota, co zaowocowało Montaną. Ale na początku rozważali po prostu South Dakoty ze wstawioną dodatkową wieża 406 mm ( naprawdę ) to tu wizualizacja takiej koncepcji. Z oryginalnym uzbrojeniem 12x28 mm. Tak w 1937/38, a nawet w 1940 Amerykanie uważali, że to całkowicie wystarczy.
A tu pomyłka traktatu londyńskiego przy tej samej pogodzie.
No dobra, to nieuczciwe. W 1943 Mass, dostał dużo uzbrojenia ekstra nieobecnego na początku. Wysoko położone masy na pewno wpłynęły na jego właściwości morskie. Zarówno wolna burta siadła, jak i środek ciężkości poszedł w górę, a i inercja spowodowana wysoko położonymi masami miała znaczenie. Więc trzeba by to porównać z pomyłką z analogicznie wzmocnionym uzbrojeniem plot.
Na szczęście Brytole też sobie uzbrojenie wzmacniali. Anson w wersji z 8x8 + 6x4 pom pom + 2x4 Bofors ( razem 64 + 24 = 88 x pom pom + 8x Bofors, czyli razem 96 działek 40 mm, a Mass w tamtej wersji miał ich 64 Boforsy co prawda) Podobnie jak na Massie, nie ma 20 mm. Trzeba by je dorobić