W kwestii monitorów w I wś może taki fragment artykuły W.A. Wicherskiego "Flota włoska w latach 1900-1918" z efemerydy Pod wojenną banderą Nr 1(5) 1991 (ma ktos może inne numery?) s.49:
"Biorąc przykład z Wielkiej Brytanii Włosi właczyli w okresie wojny w skład swojej floty monitory. Wchodziły one do służby aż do końca wojny a swoją konstrukcją bardziej przypominały samobieżne pontony. Ich zanurzenie było mniejsze niż u moniorów brytyjskich przez co i zagrożenie minowe było dla nich mniejsze. Jako pierwszy wszedł do służby w roku 1917 monitor FAA DI BRUNO , który swoją wypornością kilkukrotnie przewyższał późniejsze włoskie monitory. Nastepny monitor CARSO został zbudowany w 1917 roku. Był on najmniejszym ze wszystkich włoskich monitorów. Jego napęd stanowiły silniki spalinowe z zapasem 5 t. nafty. W roku 1918 powstały dwa dalsze typy monitorów. Typ MONTE SANTO ze stoczni benatskiej był wyposażony w dwa silniki spalinowe typu Tosi a wybudowane w Cantellamare cztery monitory typu MONTE GRAPPA napędzane były dwoma silnikami spalinowymi Fiat.
Żaden z włoskich monitorów nie wyróżnil się w szcególny sposób w trakcie działań wojennych..."
Oraz dane takt-techn:
FAA DI BRUNO 1917 r. 67,0x20x1,9 m. 2500 t. 73 kW
4w. 2x381, 2x76mm 65 ludzi;
CARSO 1917, 40,0x9,2x1,3m, 360 t., 221 kW, 5 w. 2x190mm 30 ludzi;
MONTE SANTO 1918, 37,2x8,7x2,0m, 570 t., 258 kW 5w., 1x381mm, 45 ludzi;
MONTE GRAPPA 1918, 40,0x10,0x1,7m 575t., 513 kW, 7w., 1X381mm, 50 ludzi.
Uff ten rekst pochodził jak widać z okresu gdy próbowały się przebic na rynku rózne wojennomorskie pozycje o różnym poziomie.
Pozdrawiam Andrzej K.
Ps. Są też zdjęcia FAA DI BRUNO i uzbrojonego pontonu TIGRE ale o jakości lepiej nie wspominać.
