Dobry wieczór, ogromne dzięki za historię typu Queen, strasznie zamotana.
Bardzo proszę o dane i losy okrętów śrubowych I klasy 101-działowych typu Duncan, mam tylko : 5724 ton, (252'0" x ? x ? ), zał. 930, uzbr: 101 dział, [13.12.1859] DUNCAN = PEMBROKE = TENEDOS II, [16.08.1860] GIBRALTAR = GRAMPIAN.
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
Okręty Royal Navy, XVII-XIX w. (2)
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4453
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
101-działowe dwupokładowce śrubowe typu Duncan – uzupełnienia:
projekt z 6.01.1857; 252’0” x 58’0” x 25’6”, tonaż 3716 on, wyporność projektowa 5724 tony, rzeczywista 5950 ton. Uzbrojenie pokładami od dołu: 36 dział haubicznych 8-calowych (po 65 cwt), 36 x 32-f (po 56 cwt), 28 x 32-f (po 42 cwt) i 1 x 68-f (95 cwt). Silnik 2-cylindrowy, poziomy, o mocy 800 koni nominalnych. W 1861 oba okręty przeklasyfikowano na 99-działowce, w 1862 na 85-działowce (ze zmianą uzbrojenia na 36 dział haubicznych 8-calowych, 4 gwintowane działa odtylcowe 70-f, 32 x 32-f, jedno gwintowane działo odtylcowe 110-f), w 1863 na 81-działowce (36 dział haubicznych 8-calowych, 32 x 32-f, jedno gwintowane działo odtylcowe 110-f).
Gibraltar zwodowany w Devonport, silnik firmy Maudslay, Sons & Field, o mocy 3448 lub 3494 koni indykowanych. Na Morzu Śródziemnym 1864-66. Od 1872 okręt treningowy, przemianowany na Grampian 1889. Sprzedany na rozbiórkę 1899.
Duncan zwodowany w Portsmouth, silnik z tłokami rurowymi, firmy John Penn & Son, o mocy 3428 koni indykowanych. Okręt flagowy na wodach północnoamerykańskich i Karaibach 1865-1867, baza straży wybrzeża 1867-1870, hulk od 1882, przemianowany na Pembroke 1890, na Tenedos II w 1905. Sprzedany 1910.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
projekt z 6.01.1857; 252’0” x 58’0” x 25’6”, tonaż 3716 on, wyporność projektowa 5724 tony, rzeczywista 5950 ton. Uzbrojenie pokładami od dołu: 36 dział haubicznych 8-calowych (po 65 cwt), 36 x 32-f (po 56 cwt), 28 x 32-f (po 42 cwt) i 1 x 68-f (95 cwt). Silnik 2-cylindrowy, poziomy, o mocy 800 koni nominalnych. W 1861 oba okręty przeklasyfikowano na 99-działowce, w 1862 na 85-działowce (ze zmianą uzbrojenia na 36 dział haubicznych 8-calowych, 4 gwintowane działa odtylcowe 70-f, 32 x 32-f, jedno gwintowane działo odtylcowe 110-f), w 1863 na 81-działowce (36 dział haubicznych 8-calowych, 32 x 32-f, jedno gwintowane działo odtylcowe 110-f).
Gibraltar zwodowany w Devonport, silnik firmy Maudslay, Sons & Field, o mocy 3448 lub 3494 koni indykowanych. Na Morzu Śródziemnym 1864-66. Od 1872 okręt treningowy, przemianowany na Grampian 1889. Sprzedany na rozbiórkę 1899.
Duncan zwodowany w Portsmouth, silnik z tłokami rurowymi, firmy John Penn & Son, o mocy 3428 koni indykowanych. Okręt flagowy na wodach północnoamerykańskich i Karaibach 1865-1867, baza straży wybrzeża 1867-1870, hulk od 1882, przemianowany na Pembroke 1890, na Tenedos II w 1905. Sprzedany 1910.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
Nowak Krzysztof
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
Dobry wieczór, dziękuję za opis okrętów typu Duncan.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętów liniowych typu Victoria. Mam : Okręty liniowe śrubowe I klasy 121-działowe typu Victoria, 6959 ton, (260'0" x ? x ? ), zał. 1000, uzbr: 121 dział, [12.11.1859] VICTORIA, [07.03.1860] HOWE = BULWARK = IMPREGNABLE = BULWARK.
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętów liniowych typu Victoria. Mam : Okręty liniowe śrubowe I klasy 121-działowe typu Victoria, 6959 ton, (260'0" x ? x ? ), zał. 1000, uzbr: 121 dział, [12.11.1859] VICTORIA, [07.03.1860] HOWE = BULWARK = IMPREGNABLE = BULWARK.
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4453
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Trójpokładowce śrubowe typu Victoria – uzupełnienia:
projekt Isaaca Wattsa z 1854. Wymiary projektowe: 260’0” x 60’0” x 25’10”, tonaż 4116 ton. Wymiary ostateczne Howe: 260’0” x 61’6” x 26’4”. Uzbrojenie: 32 x 8” (po 65 cwt), 30 x 8” (po 65 cwt), 32 x 32-f (po 58 cwt), na otwartych pokładach 26 x 32-f (po 42 cwt) i jedno obracane działo 68-f (95 cwt). Dwucylindrowy, poziomy silnik o mocy 1000 koni nominalnych. Aż 8 kotłów, przez co 2 kominy (jedyne wśród brytyjskich liniowców śrubowych).
Howe zbudowany w Pembroke, po ukończeniu tonaż 4245 ton, wyporność 6557 ton, wyposażony w silnik z rurowymi tłokami, firmy John Penn & Son, o mocy 4564 koni indykowanych. Nigdy nie był w aktywnej służbie. Przemianowany na Bulwark (okręt treningowy) 1885, na Impregnable w 1886, na Bulwark w 1919, sprzedany na rozbiórkę 1921.
Victoria zbudowany w Portsmouth, po ukończeniu tonaż 4127 ton, wyporność 6959 ton, wyposażony w silnik firmy Maudslay, Sons & Field, o mocy 4403 koni indykowanych. W aktywnej służbie (flagowiec na Morzu Śródziemnym) 1864-1867, sprzedany na rozbiórkę 1893.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
projekt Isaaca Wattsa z 1854. Wymiary projektowe: 260’0” x 60’0” x 25’10”, tonaż 4116 ton. Wymiary ostateczne Howe: 260’0” x 61’6” x 26’4”. Uzbrojenie: 32 x 8” (po 65 cwt), 30 x 8” (po 65 cwt), 32 x 32-f (po 58 cwt), na otwartych pokładach 26 x 32-f (po 42 cwt) i jedno obracane działo 68-f (95 cwt). Dwucylindrowy, poziomy silnik o mocy 1000 koni nominalnych. Aż 8 kotłów, przez co 2 kominy (jedyne wśród brytyjskich liniowców śrubowych).
Howe zbudowany w Pembroke, po ukończeniu tonaż 4245 ton, wyporność 6557 ton, wyposażony w silnik z rurowymi tłokami, firmy John Penn & Son, o mocy 4564 koni indykowanych. Nigdy nie był w aktywnej służbie. Przemianowany na Bulwark (okręt treningowy) 1885, na Impregnable w 1886, na Bulwark w 1919, sprzedany na rozbiórkę 1921.
Victoria zbudowany w Portsmouth, po ukończeniu tonaż 4127 ton, wyporność 6959 ton, wyposażony w silnik firmy Maudslay, Sons & Field, o mocy 4403 koni indykowanych. W aktywnej służbie (flagowiec na Morzu Śródziemnym) 1864-1867, sprzedany na rozbiórkę 1893.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
Nowak Krzysztof
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
Dobry wieczór, dziękuję za informacje.
Bardzo proszę o opis danych technicznych i losów okrętów liniowych 60-działowych DEFIANCE-1707, PLYMOUTH-1708, GLOUCESTER-1709, LION-1710, RIPPON-1712, MONTAGUE-1716, MEDWAY-1718, KINGSTON-1719, NOTTINGHAM-1719.
Wiem Panie Krzysztofie że to sporo jednostek, ale będę cierpliwie czekał na odpowiedź. Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
Bardzo proszę o opis danych technicznych i losów okrętów liniowych 60-działowych DEFIANCE-1707, PLYMOUTH-1708, GLOUCESTER-1709, LION-1710, RIPPON-1712, MONTAGUE-1716, MEDWAY-1718, KINGSTON-1719, NOTTINGHAM-1719.
Wiem Panie Krzysztofie że to sporo jednostek, ale będę cierpliwie czekał na odpowiedź. Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4453
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Wymienione 60-działowce zbudowano zgodnie z Ustaleniem z 1706 roku, stąd ich wspólna charakterystyka projektowa: 144’0” x 38’0” x 15’8”, tonaż 914 ton (rzeczywisty tonaż okrętów po zbudowaniu – od 914 do 928 ton). Załoga: 365, potem 355. Do 1716 zakładano, że podczas pokoju będą miały 56 dział i załogę obniżoną do 240 ludzi, a podczas wojny powinny nosić 64 działa. Uzbrojenie: 24 x 18-f, 26 x 9-f, na pokładzie rufowym 10 x 6-f, na dziobowym 4 x 6-f. Od 1716: 24 x 24-f, 26 x 9-f, 8 x 6-f i 2 x 6-f.
Indywidualne losy następnym razem.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Indywidualne losy następnym razem.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4453
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Losy 60-działowców z Establishment 1706:
Defiance zwodowano w Deptford w 1707 (być może w wyniku wielkiej przebudowy wcześniejszej jednostki, z 1695), rozebrano w 1729 (lub poddano kolejnej wielkiej przebudowie).
Plymouth zwodowano w Plymouth 25.05.1708. Rozebrany 1720 (i „przebudowany” 1722).
Gloucester zwodowano w Rotherhithe 25.07.1709. Zdobyty przez Francuzów 26.10.1709. W 1711 sprzedany przez Francuzów Genui. W 1720 sprzedany przez Genueńczyków Hiszpanom (Conquistador). Usunięty 1738.
Lion zwodowany w Chatham 20.01.1710. Rozebrany 1735 (i „przebudowany” 1738).
Rippon zwodowany w Deptford 23.08.1712. Rozebrany 1729 (i „przebudowany” 1735).
Montague zwodowano w Portsmouth 24.07.1716 (przebudowa z poprzedniego, z 1698). Rozebrany 1749.
Kingston zwodowano w Portsmouth 9.05.1719 (przebudowa z poprzedniego, z 1697). Rozebrany 1736 (i „przebudowany” 1740).
Medway zwodowano w Deptford 1.08.1718 (przebudowa z poprzedniego, z 1693). Hulk od 1742, rozebrany 1749.
Nottingham zwodowano w Deptford 5.10.1719 (przebudowa z poprzedniego, z 1703). Rozebrany 1739 (i „przebudowany” 1745).
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Defiance zwodowano w Deptford w 1707 (być może w wyniku wielkiej przebudowy wcześniejszej jednostki, z 1695), rozebrano w 1729 (lub poddano kolejnej wielkiej przebudowie).
Plymouth zwodowano w Plymouth 25.05.1708. Rozebrany 1720 (i „przebudowany” 1722).
Gloucester zwodowano w Rotherhithe 25.07.1709. Zdobyty przez Francuzów 26.10.1709. W 1711 sprzedany przez Francuzów Genui. W 1720 sprzedany przez Genueńczyków Hiszpanom (Conquistador). Usunięty 1738.
Lion zwodowany w Chatham 20.01.1710. Rozebrany 1735 (i „przebudowany” 1738).
Rippon zwodowany w Deptford 23.08.1712. Rozebrany 1729 (i „przebudowany” 1735).
Montague zwodowano w Portsmouth 24.07.1716 (przebudowa z poprzedniego, z 1698). Rozebrany 1749.
Kingston zwodowano w Portsmouth 9.05.1719 (przebudowa z poprzedniego, z 1697). Rozebrany 1736 (i „przebudowany” 1740).
Medway zwodowano w Deptford 1.08.1718 (przebudowa z poprzedniego, z 1693). Hulk od 1742, rozebrany 1749.
Nottingham zwodowano w Deptford 5.10.1719 (przebudowa z poprzedniego, z 1703). Rozebrany 1739 (i „przebudowany” 1745).
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
Nowak Krzysztof
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4453
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Boyne zwodowany 26.03.1708 w Blackwall (przebudowany okręt z 1692), Humber zwodowany 26.03.1708 w Deptford (przebudowany okręt z 1693) i Russell zwodowany 16.03.1709 w Rotherhithe (przebudowany okręt z 1692) należały do grupy 80-działowych trójpokładowców zbudowanych wg Ustalenia z 1706 r. Dane projektowe: 156’0” x 43’6” x 17’8”, tonaż 1283 tony (rzeczywisty tonaż tych trzech okrętów po zbudowaniu – kolejno 1301, 1294 i 1294 tony). Załoga: 520, od 1716 – 500 lub 476. Do 1716 zakładano, że podczas pokoju będą miały 72 działa i załogę obniżoną do 360 ludzi, a podczas wojny powinny nosić 80 dział. Uzbrojenie: 26 x 32-f, 26 x 18-f, 22 x 6-f, na pokładzie rufowym 6 x 6-f. Od 1716: 26 x 32-f, 26 x 12-f, 24 x 6-f, 4 x 6-f.
Boyne rozebrano 1732 (i „przebudowano” 1739).
Humber rozebrano 1723 (i „przebudowano” 1726).
Russell rozebrano 1726 (i „przebudowano” 1735).
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Boyne rozebrano 1732 (i „przebudowano” 1739).
Humber rozebrano 1723 (i „przebudowano” 1726).
Russell rozebrano 1726 (i „przebudowano” 1735).
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
Nowak Krzysztof
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4453
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Cumberland, Devonshire, Dorsetshire i Shrewsbury należały do wcześniej opisanej grupy trójpokładowych 80-działowców zbudowanych wg Ustalenia z 1706. Indywidualne tonaże po ukończeniu (w kolejności wymienienia) to 1308, 1304, 1289, 1314 ton.
Cumberland zwodowano w Deptford 27.12.1710. Został rozebrany 1732 (i „przebudowany” 1739).
Devonshire zwodowano w Woolwich 12.12.1710. Hulk od 1740. Sprzedany 1760.
Dorsetshire zwodowano w Portsmouth 20.09.1712 („przebudowany” okręt z 1694). Rozebrany 1749.
Shrewsbury zwodowano w Deptford 12.08.1713 („przebudowany” okręt z 1695). Rozebrany 1750.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Cumberland zwodowano w Deptford 27.12.1710. Został rozebrany 1732 (i „przebudowany” 1739).
Devonshire zwodowano w Woolwich 12.12.1710. Hulk od 1740. Sprzedany 1760.
Dorsetshire zwodowano w Portsmouth 20.09.1712 („przebudowany” okręt z 1694). Rozebrany 1749.
Shrewsbury zwodowano w Deptford 12.08.1713 („przebudowany” okręt z 1695). Rozebrany 1750.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
Janusz Kluska
- Posty: 1148
- Rejestracja: 2006-05-14, 20:44
- Lokalizacja: Wodzisław Śląski
Panie Krzysztofie mam pytanie odnośnie fregat 51 działowych typu Bristol. Z ogólnej zamówionej liczby 15 jednostek ukończono tylko 5 Bristol, Glasgow, Immortalite, Newcastle i Undaunted a pozostałe Barham, Beldivera, Boadicea, Briton, Bucephalus, Dextrous, Dryad, Pomone, Raleigh, Tweed nawet budowy ich chyba nie rozpoczęto. Jaki był powod rezygnacji z okrętów tego typu. Może pomocna będzie data 12.12.1863 (anul. budowy) z ktorą spotkałem się przy 3 jednostkach typu Bulwark - Blake, Kent i Pitt. Janusz
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4453
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Główne przyczyny rezygnacji z budowy większości dużych fregat parowo-żaglowych typu Bristol były bardzo proste. Jednostki te konstruowano wg projektu z 1858 roku, a stępki pod nie kładziono w 1858 (jedna sztuka), 1859 (trzy sztuka), 1860 (cztery sztuki) – natomiast SZEŚCIU (Raleigh, Briton, Barham, Boadicea, Bucephalis, Dextrous) zamówionych dopiero w 1860 i 1861 nawet nie rozpoczęto. Zaliczanie piętnastej – Immortalite – do tego typu, chociaż spopularyzowane przez Conway’s Fighting Ships, jest w istocie błędne (jak wiele innych rzeczy tam podawanych, przyjmowanych na ogół przez shiploverów za prawdy święte). Daty anulowania zamówień: Tweed, Dryad, Belvidera -16.12.1864, Pomone, Raleigh, Briton, Barham, Boadicea, Bucephalus, Dextrous – 12.12.1863.
Otóż od grudnia 1860 na wodzie znajdowała się żelazna i opancerzona fregata Warrior, która zapoczątkowała nową erę w dziedzinie budownictwa okrętowego. Starych, drewnianych fregat śrubowych używano oczywiście jeszcze bardzo długo, lecz sens wydawania ogromnych sum na budowę NOWYCH okrętów tej klasy stawał coraz bardziej pod znakiem zapytania. Na dodatek trwał pokój, podczas którego a) znacznie trudniej o fundusze na marynarkę, wybiera się więc zadania priorytetowe; b) drewniane okręty trzymano latami na pochylniach, aby drewno dobrze się wysezonowało. Było bardzo prawdopodobne, że zanim dojdzie do ukończenia drewnianych fregat zamówionych w 1860 i 1861, staną się już całkowicie przestarzałe, a ich rolę ZACZNĄ powoli przejmować fregaty i korwety żelazne (chociaż nie opancerzone). Takie jednostki wodowano już od 1868. Oczywiście ani pojawienie się Warrior’a ani wcześniejszego od niego, francuskiego Gloire, nie mogło zmienić codzienności Royal Navy, która jeszcze przynajmniej przez dekadę opierała się na starszych, drewnianych fregatach (a nawet liniowcach), lecz zmieniło co nieco – nieśpiesznie! - planowanie i rozdział pieniędzy.
Przyczyny poboczne to m.in. ogólna niepewność (czy nawet brak jakiejkolwiek głębszej strategii) w zakresie budownictwa okrętów wojennych w dobie szybkiego postępu technicznego. Długie serie miały wówczas to do siebie, że ostatnie zwodowane okręty daleko odbiegały (in minus) od aktualnych oczekiwań. Przy krótszych seriach łatwiej było reagować na ciągłe nowości w dziedzinie napędu (silniki z kilkakrotnym rozprężaniem pary), uzbrojenia (działa gwintowane, potem szybkostrzelne, nowe gatunki prochu), technologii (coraz lepsze materiały konstrukcyjne, budowa prędko przechodząca od drewnianej przez kompozytową do żelaznej, w końcu stalowej).
Krzysztof Gerlach
Otóż od grudnia 1860 na wodzie znajdowała się żelazna i opancerzona fregata Warrior, która zapoczątkowała nową erę w dziedzinie budownictwa okrętowego. Starych, drewnianych fregat śrubowych używano oczywiście jeszcze bardzo długo, lecz sens wydawania ogromnych sum na budowę NOWYCH okrętów tej klasy stawał coraz bardziej pod znakiem zapytania. Na dodatek trwał pokój, podczas którego a) znacznie trudniej o fundusze na marynarkę, wybiera się więc zadania priorytetowe; b) drewniane okręty trzymano latami na pochylniach, aby drewno dobrze się wysezonowało. Było bardzo prawdopodobne, że zanim dojdzie do ukończenia drewnianych fregat zamówionych w 1860 i 1861, staną się już całkowicie przestarzałe, a ich rolę ZACZNĄ powoli przejmować fregaty i korwety żelazne (chociaż nie opancerzone). Takie jednostki wodowano już od 1868. Oczywiście ani pojawienie się Warrior’a ani wcześniejszego od niego, francuskiego Gloire, nie mogło zmienić codzienności Royal Navy, która jeszcze przynajmniej przez dekadę opierała się na starszych, drewnianych fregatach (a nawet liniowcach), lecz zmieniło co nieco – nieśpiesznie! - planowanie i rozdział pieniędzy.
Przyczyny poboczne to m.in. ogólna niepewność (czy nawet brak jakiejkolwiek głębszej strategii) w zakresie budownictwa okrętów wojennych w dobie szybkiego postępu technicznego. Długie serie miały wówczas to do siebie, że ostatnie zwodowane okręty daleko odbiegały (in minus) od aktualnych oczekiwań. Przy krótszych seriach łatwiej było reagować na ciągłe nowości w dziedzinie napędu (silniki z kilkakrotnym rozprężaniem pary), uzbrojenia (działa gwintowane, potem szybkostrzelne, nowe gatunki prochu), technologii (coraz lepsze materiały konstrukcyjne, budowa prędko przechodząca od drewnianej przez kompozytową do żelaznej, w końcu stalowej).
Krzysztof Gerlach
-
Nowak Krzysztof
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
Dobry wieczór, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o dane ilosy okrętów liniowych CAMBRIDGE (1715), NEWARK (1717), TORBAY (1719).
Co do fregaty IMMORTALITE (1859) to Conway's pisze, że rozpoczęto ją w 1849 jako fregatę żaglową IV klasy, czyli 9 lat wcześniej niż fregaty typu Bristol, czy mógłby Pan wyjaśnić do jakiego typu miała należeć, jakie miały być jej dane i o okrętach siostrzanych.
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
Bardzo proszę o dane ilosy okrętów liniowych CAMBRIDGE (1715), NEWARK (1717), TORBAY (1719).
Co do fregaty IMMORTALITE (1859) to Conway's pisze, że rozpoczęto ją w 1849 jako fregatę żaglową IV klasy, czyli 9 lat wcześniej niż fregaty typu Bristol, czy mógłby Pan wyjaśnić do jakiego typu miała należeć, jakie miały być jej dane i o okrętach siostrzanych.
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4453
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Cambridge, Newark i Torbay to kolejni przedstawiciele 80-działowych trójpokładowców zbudowanych wg Ustalenia z 1706.
Cambridge „przebudowano” w Woolwich z okrętu zbudowanego w 1695 i rozebranego w 1713. Zwodowano go 17.09.1715. Tonaż po ukończeniu 1286 ton. Został rozebrany w 1749 lub 1750.
Newark „przebudowano” w Chatham z okrętu zbudowanego w 1695 i rozebranego w 1713. Zwodowano go 29.07.1717. Tonaż po ukończeniu 1283 tony. Został rozebrany w 1741 i „przebudowany” w 1747.
Torbay „przebudowano” w Deptford z okrętu zbudowanego w 1693 i rozebranego w 1716. Zwodowano go 23.05.1719. Tonaż po ukończeniu 1296 ton. Został rozebrany w 1749 lub 1750.
Immortalite zamówiono w 1848 jako żaglową fregatę 60-działową typu Emerald. Dane projektowe tych okrętów, konstruowanych wg planów Edye’a i Watts’a, były następujące: 185’0” x 52’0” x 15’8”, tonaż 2147 ton. Załoga: 550. Uzbrojenie: 30 dział haubicznych 8-calowych (po 65 cwt), 22 x 32-f (po 45 cwt) i 8 dział haubicznych 8-calowych (po 65 cwt). Żadnej z czterech jednostek tego typu (Emerald, Melpomene, Immortalite, Imperieuse) nie zwodowano jako żaglowej, wszystkie przebudowano na pochylniach na okręty śrubowo-żaglowe.
Rozkaz o takiej przeróbce Immortalite ma datę 9.04.1856. Zwodowano ją ostatecznie 25.10.1859. Trzy z tych czterech (Emerald, Melpomene, Immortalite) były po przebudowie nadal dość podobne do siebie – chociaż Immortalite zdecydowanie dłuższa od pozostałych – więc tworzyły ciągle typ Emerald. To właśnie parametry Immortalite w nowej postaci – 251’0” x 52’1” x 16’8”, 3086 ton tonażu i 3984 wyporności (przy dwucylindrowym silniku poziomym o mocy 600 koni nominalnych oraz 2366 koni indykowanych, firmy Maudslay, Sons & Field) zasugerowały niektórym włączenie jej do typu Bristol (zwłaszcza, że i nowe uzbrojenie obu typów było identyczne). Na upartego można ją uznać za przed-prototyp typu Bristol (którego projekt powstał dopiero w 1858, kiedy Immortalite była już bliska zwodowania).
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Cambridge „przebudowano” w Woolwich z okrętu zbudowanego w 1695 i rozebranego w 1713. Zwodowano go 17.09.1715. Tonaż po ukończeniu 1286 ton. Został rozebrany w 1749 lub 1750.
Newark „przebudowano” w Chatham z okrętu zbudowanego w 1695 i rozebranego w 1713. Zwodowano go 29.07.1717. Tonaż po ukończeniu 1283 tony. Został rozebrany w 1741 i „przebudowany” w 1747.
Torbay „przebudowano” w Deptford z okrętu zbudowanego w 1693 i rozebranego w 1716. Zwodowano go 23.05.1719. Tonaż po ukończeniu 1296 ton. Został rozebrany w 1749 lub 1750.
Immortalite zamówiono w 1848 jako żaglową fregatę 60-działową typu Emerald. Dane projektowe tych okrętów, konstruowanych wg planów Edye’a i Watts’a, były następujące: 185’0” x 52’0” x 15’8”, tonaż 2147 ton. Załoga: 550. Uzbrojenie: 30 dział haubicznych 8-calowych (po 65 cwt), 22 x 32-f (po 45 cwt) i 8 dział haubicznych 8-calowych (po 65 cwt). Żadnej z czterech jednostek tego typu (Emerald, Melpomene, Immortalite, Imperieuse) nie zwodowano jako żaglowej, wszystkie przebudowano na pochylniach na okręty śrubowo-żaglowe.
Rozkaz o takiej przeróbce Immortalite ma datę 9.04.1856. Zwodowano ją ostatecznie 25.10.1859. Trzy z tych czterech (Emerald, Melpomene, Immortalite) były po przebudowie nadal dość podobne do siebie – chociaż Immortalite zdecydowanie dłuższa od pozostałych – więc tworzyły ciągle typ Emerald. To właśnie parametry Immortalite w nowej postaci – 251’0” x 52’1” x 16’8”, 3086 ton tonażu i 3984 wyporności (przy dwucylindrowym silniku poziomym o mocy 600 koni nominalnych oraz 2366 koni indykowanych, firmy Maudslay, Sons & Field) zasugerowały niektórym włączenie jej do typu Bristol (zwłaszcza, że i nowe uzbrojenie obu typów było identyczne). Na upartego można ją uznać za przed-prototyp typu Bristol (którego projekt powstał dopiero w 1858, kiedy Immortalite była już bliska zwodowania).
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
Nowak Krzysztof
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
Dobry wieczór, dziękuję za odpowiedź.
Próbowałem ustalić listę 70-działowców zbudowanych wg Ustalenia 1706 (12 jednostek) i wyszło mi :
[1706] ELIZABETH, [1707] NASSAU, [1708] CAPTAIN, [1708] RESOLUTION, [1709] EDGAR, [1709] GRAFTON, [1709] HAMPTON COURT, [1709] YARMOUTH, [1713] ORFORD, [1713] ROYAL OAK, [1714] EXPEDITION = PRINCE FREDERICK, [1718] MONMOUTH.
Byłbym wdzięczny za informacje o ich danych i losach. Wiem, że nie lubi Pan dłuższego wyliczania, ale może być nawet jeden na raz, ja poczekam cierpliwie.
Proszę też o uzupełnienie wiadomości o fregatach typu Emerald z 1848. Konkretnie chodzi mi o dane i losy dwóch : [19.07.1856] EMERALD, [08.08.1857] MELPOMENE, mam o nich tylko : 3503 ton, (237'0" x ? x ? ), zał. 580, uzbr: 51 dział.
Serdeczne pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
Próbowałem ustalić listę 70-działowców zbudowanych wg Ustalenia 1706 (12 jednostek) i wyszło mi :
[1706] ELIZABETH, [1707] NASSAU, [1708] CAPTAIN, [1708] RESOLUTION, [1709] EDGAR, [1709] GRAFTON, [1709] HAMPTON COURT, [1709] YARMOUTH, [1713] ORFORD, [1713] ROYAL OAK, [1714] EXPEDITION = PRINCE FREDERICK, [1718] MONMOUTH.
Byłbym wdzięczny za informacje o ich danych i losach. Wiem, że nie lubi Pan dłuższego wyliczania, ale może być nawet jeden na raz, ja poczekam cierpliwie.
Proszę też o uzupełnienie wiadomości o fregatach typu Emerald z 1848. Konkretnie chodzi mi o dane i losy dwóch : [19.07.1856] EMERALD, [08.08.1857] MELPOMENE, mam o nich tylko : 3503 ton, (237'0" x ? x ? ), zał. 580, uzbr: 51 dział.
Serdeczne pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
