Witam, bardzo dziękuję za odpowiedź.
Panie Krzysztofie proszę o opis danych, losów i ewentualnych jednostek bliźniachych slupów: 14-działowego MARGATE (1709 w Deptford), 10-działowego HUNTER (1756 w Deptford) oraz 18-działowego MOHAWK (1759 w Oswego).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
Okręty Royal Navy, XVII-XIX w. (2)
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4453
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Margate – zwodowany w listopadzie 1709. Wymiary 77’2,5” x 22’0,25” x 9’3,5”, tonaż 163 tony. Okręt 6 rangi, nie slup, więc najprawdopodobniej trójmasztowiec. Sprzedany w 1712. Nie miał bliźniaków.
Hunter – zwodowany w stoczni firmy Stanton & Wells w Rotherhithe 28.02.1756. Wymiary 88’8” x 24’3” x 7’0”, tonaż 238 ton. Uzbrojenie: 10 x 6-f plus 12 działek relingowych. Załoga: 100. Oficjalnie slup, konstrukcyjnie dwumasztowa pinka. Projektant Thomas Slade. W 1779 uczyniono z niego hulk więzienny w Nowym Jorku. Sprzedany w 1780. Nie miał bliźniaków.
Mohawk – oficjalnie slup, konstrukcyjnie snow. Być może ukończony ze zdobytego podczas budowy żaglowca francuskiego. Stracony na jeziorze Ontario w 1764.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Hunter – zwodowany w stoczni firmy Stanton & Wells w Rotherhithe 28.02.1756. Wymiary 88’8” x 24’3” x 7’0”, tonaż 238 ton. Uzbrojenie: 10 x 6-f plus 12 działek relingowych. Załoga: 100. Oficjalnie slup, konstrukcyjnie dwumasztowa pinka. Projektant Thomas Slade. W 1779 uczyniono z niego hulk więzienny w Nowym Jorku. Sprzedany w 1780. Nie miał bliźniaków.
Mohawk – oficjalnie slup, konstrukcyjnie snow. Być może ukończony ze zdobytego podczas budowy żaglowca francuskiego. Stracony na jeziorze Ontario w 1764.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
Nowak Krzysztof
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
Witam, dziękuję za odpowiedź.
Panie Krzysztofie, znalazłem jeszcze jeden okręt zbudowany w Oswego, slup 22-działowy HALIFAX (1756), bardzo proszę o jego opis, a także jeśli to możliwe, wyjaśnienie skąd w tym miejscu i tym okresie działalność stoczniowa Anglików.
Proszę też o opis danych i losów okrętu VI klasy 22-działowego INVERNESS zdobytego w 1746 na Francuzach.
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
Panie Krzysztofie, znalazłem jeszcze jeden okręt zbudowany w Oswego, slup 22-działowy HALIFAX (1756), bardzo proszę o jego opis, a także jeśli to możliwe, wyjaśnienie skąd w tym miejscu i tym okresie działalność stoczniowa Anglików.
Proszę też o opis danych i losów okrętu VI klasy 22-działowego INVERNESS zdobytego w 1746 na Francuzach.
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4453
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Halifax – konstrukcyjnie snow 22-działowy. Budowany w Oswego do działań na jeziorze Ontario. Nie tylko niewiele o nim wiadomo, ale nawet jego istnienie bywa kwestionowane. Być może miał być jednostką łącznikową. W 1756 nie był jeszcze ukończony, kiedy zdobyli go Francuzi 14.08.1756. Nie wykluczone, że w ogóle nigdy nie został ukończony.
Nie ułatwia sytuacji fakt, że wg bardziej wiarygodnych dokumentów tego samego dnia Francuzi zdobyli w Fort Oswego znajdującą się w trakcie budowy brytyjską 16-działową brygantynę 63-tonową Halifax, a jest bardzo mało prawdopodobne, by Anglicy budowali równocześnie dwa okręty tej samej nazwy.
Sprawa budowy bardzo wielu różnych jednostek, przez wszystkie wojujące strony, do działań na różnych jeziorach kanadyjskich we wszystkich toczonych tam wojnach, jest bardzo prosta do wyjaśnienia. W owych czasach porosłe puszczami wschodnie połacie Ameryki Północnej były niezwykle ciężkie do przebycia. Wojna wymaga transportu, tak ludzi, jak przede wszystkim zaopatrzenia. Transport drogą wodną był nie tylko najlepszy dla masowych ładunków, najłatwiejszy i najtańszy, ale w tamtych warunkach czasami w ogóle jedyny możliwy. Panowanie nad wodami śródlądowymi stanowiło więc często klucz do zwycięstwa, nie mówiąc już o niezwykle cennym wsparciu artyleryjskim w terenie, do którego niekiedy nie dało się doprowadzić żadnych dział polowych. Natomiast akurat rok 1756 to pierwszy rok wojny siedmioletniej, która zresztą na froncie amerykańskim toczyła się między Anglikami a Francuzami już od 1754, bez potrzeby takiego głupstwa, jak jej wypowiadanie.
Inverness – był to francuska fregata korsarska Duc de Chartres, działająca od 1745. Około 300 ton, 34,1 x 9,2 m. Zdobyta przez Anglików 23.11.1745 lub 18.01.1746 i wcielona do Royal Navy pod nazwą Inverness, jako 22/24-działowy okręt 6 rangi. Wymiary angielskie: 104’7” x 28’6” x 10’5”, tonaż 354 tony. Załoga: 160. Uzbrojenie: 20 x 9-f, na pokładzie rufowym 2 x 3-f. Rozebrany w 1750 (rozbiórkę nakazano już w 1749).
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Nie ułatwia sytuacji fakt, że wg bardziej wiarygodnych dokumentów tego samego dnia Francuzi zdobyli w Fort Oswego znajdującą się w trakcie budowy brytyjską 16-działową brygantynę 63-tonową Halifax, a jest bardzo mało prawdopodobne, by Anglicy budowali równocześnie dwa okręty tej samej nazwy.
Sprawa budowy bardzo wielu różnych jednostek, przez wszystkie wojujące strony, do działań na różnych jeziorach kanadyjskich we wszystkich toczonych tam wojnach, jest bardzo prosta do wyjaśnienia. W owych czasach porosłe puszczami wschodnie połacie Ameryki Północnej były niezwykle ciężkie do przebycia. Wojna wymaga transportu, tak ludzi, jak przede wszystkim zaopatrzenia. Transport drogą wodną był nie tylko najlepszy dla masowych ładunków, najłatwiejszy i najtańszy, ale w tamtych warunkach czasami w ogóle jedyny możliwy. Panowanie nad wodami śródlądowymi stanowiło więc często klucz do zwycięstwa, nie mówiąc już o niezwykle cennym wsparciu artyleryjskim w terenie, do którego niekiedy nie dało się doprowadzić żadnych dział polowych. Natomiast akurat rok 1756 to pierwszy rok wojny siedmioletniej, która zresztą na froncie amerykańskim toczyła się między Anglikami a Francuzami już od 1754, bez potrzeby takiego głupstwa, jak jej wypowiadanie.
Inverness – był to francuska fregata korsarska Duc de Chartres, działająca od 1745. Około 300 ton, 34,1 x 9,2 m. Zdobyta przez Anglików 23.11.1745 lub 18.01.1746 i wcielona do Royal Navy pod nazwą Inverness, jako 22/24-działowy okręt 6 rangi. Wymiary angielskie: 104’7” x 28’6” x 10’5”, tonaż 354 tony. Załoga: 160. Uzbrojenie: 20 x 9-f, na pokładzie rufowym 2 x 3-f. Rozebrany w 1750 (rozbiórkę nakazano już w 1749).
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
Nowak Krzysztof
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4453
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
-
Nowak Krzysztof
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4453
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Carnation – zwodowany w stoczni Williama Taylor w Bideford 3.10.1807. Przechwycony przez Francuzów w pobliżu Martyniki 3.10.1808 i wcielony do marynarki francuskiej bez zmiany nazwy. Podczas postoju na redzie Saint Martin (Martynika) zaatakowany przez Anglików i spalony przez własną załogę, aby zapobiec zdobyciu.
Magnet - zwodowany w stoczni Roberta Guillaume w Northam 19.10.1807. Skierowany do służby na Bałtyku, został skruszony przez lody w pobliżu Malmo 11.01.1809.
Primrose - zwodowany w stoczni Thomasa Nickells w Fowey 5.08.1807. Rozbił się w sztormie na skałach Manacle w pobliżu Helston 22.01.1809 ze stratą prawie całej załogi.
Barracouta - zwodowany w stoczni Jabeza Bailey w Ipswich 6.07.1807. Walczył prawie wyłącznie w Indiach Wsch. W aktywnej służbie 1807-1814, sprzedany w 1815.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Magnet - zwodowany w stoczni Roberta Guillaume w Northam 19.10.1807. Skierowany do służby na Bałtyku, został skruszony przez lody w pobliżu Malmo 11.01.1809.
Primrose - zwodowany w stoczni Thomasa Nickells w Fowey 5.08.1807. Rozbił się w sztormie na skałach Manacle w pobliżu Helston 22.01.1809 ze stratą prawie całej załogi.
Barracouta - zwodowany w stoczni Jabeza Bailey w Ipswich 6.07.1807. Walczył prawie wyłącznie w Indiach Wsch. W aktywnej służbie 1807-1814, sprzedany w 1815.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
Nowak Krzysztof
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4453
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Formalnie 54-działowe okręty 4 rangi, faktycznie mocno nietypowe dwupokładowce.
Abergavenny – statek wschodnioindyjski o nazwie Earl of Abergavenny, zwodowany w stoczni Thomasa Pitcher w Northfleet 24.08.1789. Wymiary: 160’0” x 41’1,5” x 17’0”, tonaż 1183 tony. Odbył dwa rejsy do Chin w służbie Kompanii Wschodnioindyjskiej (1790-91 i 1793-4) zanim został kupiony przez Royal Navy. Załoga: 324. Uzbrojenie: na pokładzie dolnym 28 x 18-f, na pokładzie górnym 26 karonad 32-f, na pokładzie dziobowym dwie pościgówki (może działa 9-funtowe), czyli de facto 56-działowiec. W aktywnej służbie 1795-1800, potem stacjonarny okręt strażniczy na Jamajce. Sprzedany w 1807.
Calcutta - statek wschodnioindyjski o nazwie Warley, zwodowany w stoczni firmy Perry & Co w Blackwall 16.10.1788. Wymiary: 156’11” x 41’3,5” x 17’2”, tonaż 1176 ton. Odbył dwa rejsy do Chin w służbie Kompanii Wschodnioindyjskiej (1789-90 i 1792-4) zanim został kupiony przez Royal Navy. Załoga: 324. Uzbrojenie: na pokładzie dolnym 28 x 18-f, na pokładzie górnym 26 karonad 32-f, na pokładzie dziobowym 2 karonady 32-f, czyli de facto 56-działowiec. W okresie 1796-1802 transportowiec pozbawiony dział dolnego pokładu i ze 160-osobową załogą. W latach 1802-1804 znowu liniowiec, ale z mocno zredukowaną artylerią górnego pokładu, bo faktycznie w roli okrętu do transportu zesłańców (do Australii), od 1804 powrót do artylerii oryginalnej. Zdobyty 26.09.1805 przez eskadrę Allemanda (pisałem o tym) u wysp Scilly. Wcielony do marynarki francuskiej bez zmiany nazwy. Zniszczony w bitwie przez Brytyjczyków 12.04.1809 (słynny atak lorda Cochrane na Redzie Baskijskiej).
Grampus - statek wschodnioindyjski o nazwie Ceres, zwodowany w stoczni firmy Perry & Co w Blackwall 28.11.1787. Wymiary: 157’1” x 41’3” x 15’6,5”, tonaż 1181 ton. Odbył trzy rejsy do Chin w służbie Kompanii Wschodnioindyjskiej (1788-89, 1790-91 i 1793-4) zanim został kupiony przez Royal Navy. Załoga: 324. Uzbrojenie: na pokładzie dolnym 28 x 18-f, na pokładzie górnym 26 karonad 32-f. Od 1797 transportowiec ze 155-osobową załogą. Utkwił na mieliźnie na Barking Shelf (na Tamizie) 19.01.1799, stopniowo niszczony przez pływy, opuszczony w dwa dni potem.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Abergavenny – statek wschodnioindyjski o nazwie Earl of Abergavenny, zwodowany w stoczni Thomasa Pitcher w Northfleet 24.08.1789. Wymiary: 160’0” x 41’1,5” x 17’0”, tonaż 1183 tony. Odbył dwa rejsy do Chin w służbie Kompanii Wschodnioindyjskiej (1790-91 i 1793-4) zanim został kupiony przez Royal Navy. Załoga: 324. Uzbrojenie: na pokładzie dolnym 28 x 18-f, na pokładzie górnym 26 karonad 32-f, na pokładzie dziobowym dwie pościgówki (może działa 9-funtowe), czyli de facto 56-działowiec. W aktywnej służbie 1795-1800, potem stacjonarny okręt strażniczy na Jamajce. Sprzedany w 1807.
Calcutta - statek wschodnioindyjski o nazwie Warley, zwodowany w stoczni firmy Perry & Co w Blackwall 16.10.1788. Wymiary: 156’11” x 41’3,5” x 17’2”, tonaż 1176 ton. Odbył dwa rejsy do Chin w służbie Kompanii Wschodnioindyjskiej (1789-90 i 1792-4) zanim został kupiony przez Royal Navy. Załoga: 324. Uzbrojenie: na pokładzie dolnym 28 x 18-f, na pokładzie górnym 26 karonad 32-f, na pokładzie dziobowym 2 karonady 32-f, czyli de facto 56-działowiec. W okresie 1796-1802 transportowiec pozbawiony dział dolnego pokładu i ze 160-osobową załogą. W latach 1802-1804 znowu liniowiec, ale z mocno zredukowaną artylerią górnego pokładu, bo faktycznie w roli okrętu do transportu zesłańców (do Australii), od 1804 powrót do artylerii oryginalnej. Zdobyty 26.09.1805 przez eskadrę Allemanda (pisałem o tym) u wysp Scilly. Wcielony do marynarki francuskiej bez zmiany nazwy. Zniszczony w bitwie przez Brytyjczyków 12.04.1809 (słynny atak lorda Cochrane na Redzie Baskijskiej).
Grampus - statek wschodnioindyjski o nazwie Ceres, zwodowany w stoczni firmy Perry & Co w Blackwall 28.11.1787. Wymiary: 157’1” x 41’3” x 15’6,5”, tonaż 1181 ton. Odbył trzy rejsy do Chin w służbie Kompanii Wschodnioindyjskiej (1788-89, 1790-91 i 1793-4) zanim został kupiony przez Royal Navy. Załoga: 324. Uzbrojenie: na pokładzie dolnym 28 x 18-f, na pokładzie górnym 26 karonad 32-f. Od 1797 transportowiec ze 155-osobową załogą. Utkwił na mieliźnie na Barking Shelf (na Tamizie) 19.01.1799, stopniowo niszczony przez pływy, opuszczony w dwa dni potem.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
Nowak Krzysztof
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4453
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Formalnie 54-działowe okręty 4 rangi, dwa pierwsze to faktycznie mocno nietypowe dwupokładowce, a trzeci był typowym okrętem wojennym zupełnie innego pochodzenia.
Hindustan (Hindostan) – statek wschodnioindyjski o tej samej nazwie, zwodowany w stoczni Williama Barnard w Deptford 3.11.1789. Wymiary: 160’3” x 42’2” x 17’1”, tonaż 1249 ton. Odbył jeden rejs do Chin w służbie Kompanii Wschodnioindyjskiej (1790-91), potem służył w wyprawie dyplomatycznej do Chin (1792-4) zanim został kupiony przez Royal Navy. Załoga: 324. Uzbrojenie: na pokładzie dolnym 28 x 18-f, na pokładzie górnym 26 karonad 32-f, na pokładzie dziobowym 2 x 18-f (lub 2 karonady tego wagomiaru), czyli de facto 56-działowiec. W aktywnej służbie 1795-1797, potem 28-działowy transportowiec ze zdjętą artylerią dolnego pokładu i 140-osobową załogą. Spłonął (w wyniku zapalenia się części zapasów w ładowni) w zatoce Rosas 2.04.1804.
Malabar – statek wschodnioindyjski o nazwie Royal Charlotte, zwodowany w stoczni Thomasa Pitcher w Northfleet 2.11.1789. Wymiary: 161’0” x 42’2,25” x 17’6”, tonaż 1252 tony. Odbył dwa rejsy do Chin w służbie Kompanii Wschodnioindyjskiej (1790-91 i 1792-4) zanim został kupiony przez Royal Navy. Załoga: 350. Uzbrojenie: na pokładzie dolnym 28 x 18-f, na pokładzie górnym 26 karonad 32-f. Stopniowo rozpadał się w sztormie i w końcu zatonął na pn. Atlantyku 11.10.1796.
Powyższe i wcześniej opisane istotnie były do siebie podobne, ponieważ wszystkie zbudowano dla tej samej Kompanii, w tym samym czasie, wg tych samych przepisów i wymagań. Ale to nie znaczy, że miały tego samego projektanta. Mówiąc ściślej – nie miały.
Brakel – holenderski dwupokładowiec 54-działowy (tej samej nazwy) zwodowany w 1782 w Zwindrecht, admiralicja Rotterdamu (czy ja już o nim nie pisałem?!). Wymiary angielskie: 148’3,5’ x 42’1,5” x 17’2,75”, tonaż 1110 ton. Zajęty w Plymouth 4.03.1795. W aktywnej służbie od 1797. W Royal Navy załoga 355. Uzbrojenie: na pokładzie dolnym 22 x 24-f, na górnym 24 x 12-f, na rufowym 6 x 6-f, na dziobowym 2 x 6-f. Od 1799 transportowiec wojska z załogą 240, bez dział na dolnym pokładzie oraz z 18 x 12-f na górnym, pokłady rufowy i dziobowy bez zmian. Od 1807 hulk. Sprzedany 1814.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Hindustan (Hindostan) – statek wschodnioindyjski o tej samej nazwie, zwodowany w stoczni Williama Barnard w Deptford 3.11.1789. Wymiary: 160’3” x 42’2” x 17’1”, tonaż 1249 ton. Odbył jeden rejs do Chin w służbie Kompanii Wschodnioindyjskiej (1790-91), potem służył w wyprawie dyplomatycznej do Chin (1792-4) zanim został kupiony przez Royal Navy. Załoga: 324. Uzbrojenie: na pokładzie dolnym 28 x 18-f, na pokładzie górnym 26 karonad 32-f, na pokładzie dziobowym 2 x 18-f (lub 2 karonady tego wagomiaru), czyli de facto 56-działowiec. W aktywnej służbie 1795-1797, potem 28-działowy transportowiec ze zdjętą artylerią dolnego pokładu i 140-osobową załogą. Spłonął (w wyniku zapalenia się części zapasów w ładowni) w zatoce Rosas 2.04.1804.
Malabar – statek wschodnioindyjski o nazwie Royal Charlotte, zwodowany w stoczni Thomasa Pitcher w Northfleet 2.11.1789. Wymiary: 161’0” x 42’2,25” x 17’6”, tonaż 1252 tony. Odbył dwa rejsy do Chin w służbie Kompanii Wschodnioindyjskiej (1790-91 i 1792-4) zanim został kupiony przez Royal Navy. Załoga: 350. Uzbrojenie: na pokładzie dolnym 28 x 18-f, na pokładzie górnym 26 karonad 32-f. Stopniowo rozpadał się w sztormie i w końcu zatonął na pn. Atlantyku 11.10.1796.
Powyższe i wcześniej opisane istotnie były do siebie podobne, ponieważ wszystkie zbudowano dla tej samej Kompanii, w tym samym czasie, wg tych samych przepisów i wymagań. Ale to nie znaczy, że miały tego samego projektanta. Mówiąc ściślej – nie miały.
Brakel – holenderski dwupokładowiec 54-działowy (tej samej nazwy) zwodowany w 1782 w Zwindrecht, admiralicja Rotterdamu (czy ja już o nim nie pisałem?!). Wymiary angielskie: 148’3,5’ x 42’1,5” x 17’2,75”, tonaż 1110 ton. Zajęty w Plymouth 4.03.1795. W aktywnej służbie od 1797. W Royal Navy załoga 355. Uzbrojenie: na pokładzie dolnym 22 x 24-f, na górnym 24 x 12-f, na rufowym 6 x 6-f, na dziobowym 2 x 6-f. Od 1799 transportowiec wojska z załogą 240, bez dział na dolnym pokładzie oraz z 18 x 12-f na górnym, pokłady rufowy i dziobowy bez zmian. Od 1807 hulk. Sprzedany 1814.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
Nowak Krzysztof
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
Witam, dziękuję za odpowiedź.
Ten BRAKEL zaplątał mi się między okręty zakupione, nie pisał Pan o nim poprzednio, jeśli to możliwe, proszę o opis losów jego bliźniaka, DELFT (1782).
Chciałbym też zapytać o slup 18-działowy HALIFAX, zdobyty 1780 i sprzedany 1781 oraz o slup 10-działowy HARE, zdobyty 1709 i sprzedany 1712.
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
Ten BRAKEL zaplątał mi się między okręty zakupione, nie pisał Pan o nim poprzednio, jeśli to możliwe, proszę o opis losów jego bliźniaka, DELFT (1782).
Chciałbym też zapytać o slup 18-działowy HALIFAX, zdobyty 1780 i sprzedany 1781 oraz o slup 10-działowy HARE, zdobyty 1709 i sprzedany 1712.
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4453
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Panie Oskarze, to zależy od tego, o czym chcę pisać. Jeśli dokładnie o konstrukcji konkretnych jednostek i ich indywidualnych danych „życiorysowych”, to moje opracowania angielskie i francuskie dają mi dużo pełniejsze informacje niż jakiekolwiek holenderskie. Ponadto mam kopie oryginalnych planów konstrukcyjnych tych okrętów, które zdobyli Brytyjczycy.
Natomiast gdy chodzi o sprawy organizacyjne, osobowe, operacyjne, budownictwa okrętowego w sensie ogólnym itd., to korzystam także z wielu opracowań holenderskich, a przede wszystkim wielotomowego „Maritieme geschiedenis der Niderlanden” oraz skromniejszego objętościowo „The Dutch Navy of the Seventeenth and Eighteenth Centuries” (wbrew językowi jest to dzieło holenderskie). Nie ograniczam się zresztą do autorów z tych trzech państw, ponieważ ciekawe rzeczy o flocie holenderskiej piszą też inni, np. Glete. Wbrew pozorom całkiem sporo jest w internecie, jeśli wgłębić się przede wszystkim w teksty niderlandzkie (niestety dla mnie, ze zrozumiałych względów autorzy ci wolą pisać dokładniej o epokach chwały Holandii na morzu, a interesujące mnie najbardziej wieki 18 i 19 traktują po macoszemu).
Krzysztof Gerlach
Natomiast gdy chodzi o sprawy organizacyjne, osobowe, operacyjne, budownictwa okrętowego w sensie ogólnym itd., to korzystam także z wielu opracowań holenderskich, a przede wszystkim wielotomowego „Maritieme geschiedenis der Niderlanden” oraz skromniejszego objętościowo „The Dutch Navy of the Seventeenth and Eighteenth Centuries” (wbrew językowi jest to dzieło holenderskie). Nie ograniczam się zresztą do autorów z tych trzech państw, ponieważ ciekawe rzeczy o flocie holenderskiej piszą też inni, np. Glete. Wbrew pozorom całkiem sporo jest w internecie, jeśli wgłębić się przede wszystkim w teksty niderlandzkie (niestety dla mnie, ze zrozumiałych względów autorzy ci wolą pisać dokładniej o epokach chwały Holandii na morzu, a interesujące mnie najbardziej wieki 18 i 19 traktują po macoszemu).
Krzysztof Gerlach
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4453
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Delft – wziął udział w bitwie pod Kamperduin 11.10.1797, w której dowodził nim kmdr G. Verdooren. Został tam zdobyty przez Anglików, ale był w tak złym stanie, że w drodze do Anglii zatonął trzy dni później podczas sztormu, z wielkimi stratami w ludziach.
Halifax – w oryginale amerykański trójmasztowiec 18-działowy Ranger zbudowany dla Marynarki Kontynentalnej w stoczni Hacketta w Portsmouth (N.H.). Zwodowany w maju 1777 jako Hampshire, ale prędko przemianowany na Ranger. Uzbrojenie: 18 (początkowo nawet 20) dział 9-funtowych. Oddany pod dowództwo słynnemu Johnowi Paulowi Jonesowi. Od czerwca 1777 zajmował się działalnością korsarską. Od lipca 1778 nowy dowódca, ale z niezmiennym powodzeniem w plądrowaniu statków handlowych. Od końca 1779 w Charleston, gdzie zdobyty przez Anglików przy kapitulacji miasta 12.05.1780 i wcielony do Royal Navy jako 14-działowy slup Halifax, odciążony z części artylerii i ze skróconymi drzewcami. Pomimo tego już się rozpadał i musiał być sprzedany w 1781. Wymiary szacowane z grubsza na 97’ x 29’ x 13’, przy tonażu 308 ton.
Hare – w oryginale francuski trójmasztowiec korsarski, zdobyty przez Anglików 8.09.1709. Wymiary angielskie: 53’5” x 15’4,25” x 7’1”, tonaż 55 ton. Wcielony do Royal Navy jako okręt 6 rangi, z 50-osobową załogą, być może uzbrojony w 10 dział. Sprzedany 1712.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Halifax – w oryginale amerykański trójmasztowiec 18-działowy Ranger zbudowany dla Marynarki Kontynentalnej w stoczni Hacketta w Portsmouth (N.H.). Zwodowany w maju 1777 jako Hampshire, ale prędko przemianowany na Ranger. Uzbrojenie: 18 (początkowo nawet 20) dział 9-funtowych. Oddany pod dowództwo słynnemu Johnowi Paulowi Jonesowi. Od czerwca 1777 zajmował się działalnością korsarską. Od lipca 1778 nowy dowódca, ale z niezmiennym powodzeniem w plądrowaniu statków handlowych. Od końca 1779 w Charleston, gdzie zdobyty przez Anglików przy kapitulacji miasta 12.05.1780 i wcielony do Royal Navy jako 14-działowy slup Halifax, odciążony z części artylerii i ze skróconymi drzewcami. Pomimo tego już się rozpadał i musiał być sprzedany w 1781. Wymiary szacowane z grubsza na 97’ x 29’ x 13’, przy tonażu 308 ton.
Hare – w oryginale francuski trójmasztowiec korsarski, zdobyty przez Anglików 8.09.1709. Wymiary angielskie: 53’5” x 15’4,25” x 7’1”, tonaż 55 ton. Wcielony do Royal Navy jako okręt 6 rangi, z 50-osobową załogą, być może uzbrojony w 10 dział. Sprzedany 1712.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
