Moderator: nicpon
Tak, to zdecydowanie za dużo.Wlad pisze:Ja rozszerzyłbym temat na wszystkie zwierzęta na pokładach. Tylko wtedy jeden artykuł to może być za mało.
Jest to jakaś forma uprzedzenia, znam to nie od dziś.Marmik pisze:Krótko o kotach, bo później wydzielę do... psycholi (?). Nie cierpię sierściuchów z prostej przyczyny. Szczają po wszystkim co się da (samochody, ściany, piaskownica moich dzieci itd). Sam kot może i nie śmierdzi, ale śmierdzi wszystko wokół niego.
Powiem ci, że mój Vader nie wyglądał po tej operacji na specjalnie szczęśliwszego. Powiedziałbym, że przez jakieś 2 miechy ( nawet z dobrym okładem ) miał porządną depresję., to kot będzie szczęsliwszy i będzie żył o 1/3 dłużej.
Dwa miesiące to BARDZO dużo! Zwykle kocury dochodzą do siebie po zabiegu po 24 godzinach a kotki maksymalnie po 48 godzinach.Maciej3 pisze:Powiem ci, że mój Vader nie wyglądał po tej operacji na specjalnie szczęśliwszego. Powiedziałbym, że przez jakieś 2 miechy ( nawet z dobrym okładem ) miał porządną depresję., to kot będzie szczęsliwszy i będzie żył o 1/3 dłużej.
Czyli kastrat.Maciej3 pisze:Wycieli mu jajcory.
Pewnie dlatego popadł w depresję, że razem z nim mieszkała śliczna kotka z którą miał 2 dzieci, a tu taka niespodzianka...
Obi van Kenobi dla odmiany nawet nie zobaczył specjalnej różnicy po takim zabiegu.
Nie mam co do tego najmniejszych wątpliwości. Tak się składa, że najpierw byłem tu ja, a dopiero potem koty.Sławek pisze:Nie jestem tak do końca przekonany, że za ten cały straszny zapach odpowiedzialne są wyłącznie kocury. Jesteś pewien, że TYLKO i WYŁĄCZNIE to robota kocurów?
Tu mam całkiem odmienne zdanie. Pies to największy przyjaciel człowieka, o ile ten da mu szansę. A że świnia... no cóż, z kim przestajesz takim się stajeszSławek pisze:"pies to świnia, bez urazy dla świni"
. . Wydzielę, wydzielęSławek pisze:No, teraz to już Offtopic na pewno!
.Takiego obowiązku nie ma nawet w Szwecji, zresztą z bardzo prostej przyczyny - koty zakopują swoje odchody w ziemi i najchętniej załatwiają się tak, by nikt nie patrzył. Psu wsia ryba gdzie i kiedy narobi i to jest pewien problem. Najbardziej cierpią trawniki. Zauważyłem, że w Gdyni pojawiły się już tablice zakazujące wprowadzania psów na trawniki. Chociaż tyle... u mnie to nikt o czymś takim nawet nie słyszał. :/Marmik pisze: Póki właściciele kotów nie będą musieli chodzić ze swoimi pociechami na spacery z torebką na kupę póty działania samorządów w odniesieniu do właścicieli psów są przejawem zwierzęcej dyskryminacji
- Pies ogrodowy też załatwi się do piaskownicy, sam widziałem to nie raz nie dwa... Ale zostawmy to. Toksoplazmoza jest faktem, ale zarazem jej groźba powszechnym, przesadzonym mitem, niesamowicie krzywdzącym koty (swoją drogą koty to najzdrowsze istoty żywe na Ziemi, czepia się je zaledwie kilka wirusów, dla porównania psów kilkaset!). Groźna jest bowiem jedynie dla kobiet w ciąży i tylko jeśli kobieta sprząta kocią kuwetę i tylko gdy po tej czynności nie umyje rąk a następnie włoży je do ust. Szerzej na pewno opowiedziałaby moja weterynarz lub jej mąż, aczkolwiek jest cala masa naprawdę świetnie opracowanych artykułów i prac na ten temat. Także z tą toksoplazmozą bym nie przesadzał, a i nie ma co się dziwić kotu, że załatwia się w piaskownicy - piasek to idealne miejsce, gdzie może zakopać swoje odchody by nikomu nie przeszkadzały. Do głowy mu nie przyjdzie, że ludzkie dzieci czerpią radość z przerzucania piasku w ogródku... Kocie dzieci uczą się w tym czasie życia, polowania itd.Marmik pisze: W przypadku osiedli bloków psy faktycznie mogą być uciążliwe. W przypadku zabudowy jednorodzinnej co najwyżej oszczają furtkę. Natomiast kot, jeżeli nie zakryję piaskownicy, nasra mi w nią w ciągu kilku godzin. Średnio uśmiecha mi się taki klimat dla moich dzieci. Zwłaszcza, że nadal jest pewne ryzyko, że taki "swobodny" kot, w przeciwieństwie do typowo domowego, może być nosicielem toksoplazmozy.
- Jest to jeden z głównych (ale jeszcze to nie TEN najważniejszy) problemów w mojej miejscowości. Tyle, że mam wrażenie, że tej klasy imbecyli co piszesz jest tu znacznie więcej niż w dowolnym dużym mieście. A co do psa - nie ma znaczenia na jakiej jest liście. Ugryźć może i mały ratlerek. Poza tym ani ja, ani ty nie jesteśmy zobligowani do tego, by obcować z czyimś psem. Chciało się psa, to teraz niech go trzyma na smyczy i porządnie prowadzi, dba, karmi etc. Ale mnie do tego proszę nie mieszać - tych to podstawowych prawd nie rozumie (zaryzykuję) 75% mieszkańców mojej miejscowości.Marmik pisze: Nieskromnie powiem, że z nieodpowiedzialnymi właścicielami psów też jestem na ścieżce wojennej. Uwielbiam twierdzenia, że przecież ten pies jeszcze nikogo nie ugryzł, padające w sytuacji kiedy osłaniam lub biorę dziecko na ręce gdy zbliża się do nas rottweiler (na marginesie, jest przecież na wykazie ras psów agresywnych). Idiota nie ma szansy zrozumieć, że żaden pies nigdy nikogo nie gryzie od razu drugi raz. Zawsze musi być ten pierwszy i niestety w najbliższym otoczeniu mam żywy (na szczęście) przykład pierwszego razu (spotkanie nastolatka z amstaffem - pies spoza w/w wykazu).
pychota W przypadku jednego z moich kotów po kilku latach okazało się, że ... kocurem pozostał.Sławek pisze:...niektóre konowały potrafią sp... ten w sumie prosty zabieg ...
Dużo zależy od tego jak wychowane jest zwierze. Mojej mamy kot to taki kanapowiec, że prędzej przed dużą myszą uciekłby, niż ją złowił. Większe muchy są dla niego przerażająceprzy łapaniu gryzoni nieomal podobną skutecznością wykazują się sznaucery miniaturowe. Z tym, że w odróżnieniu od kotów nie bawią się jedzeniem.
Za to takie półdzikie okazy to prawdziwe maszyny do zabijania.
