Tfu, racja. Tak to jest, jak się czasem pisze z głowy, między jednym a drugim zajęciem. "Chorwackie" góry to
Velebit i
Lika.
Tátra,
Uzsok i
Dukla to nazwy węgierskie (owe szczyty leżały wówczas na obszarze Korony św. Stefana). Kontrtorpedowce typu Huszár/Ulan nosiły nazwy różnych rodzajów konnicy w dziejach monarchii, więc konotacja narodowa była pośrednia -
Ulan upamiętnia raczej formacje ułańskie w wojsku austriackim, oczywiście skopiowane z Polski (a sama nazwa przecież pochodzenie ma tatarskie). Podobnie
Uskoke czy
Pandur to konnica z pochodzenia chorwacka, a
Huszár czy
Csikós - węgierska.
Warto tutaj wspomnieć, że w opracowanym w 1898 roku przez wiceadmirała von Spauna wykazie do wykorzystania przy nazywaniu przyszłych okrętów pojawia się akcent polski, który ostatecznie pozostał na papierze - pancernik SMS
Sobieski (w parze z
Ludwig von Baden).
Ale okręt noszący imię Polaka istniał naprawdę: otóż w sierpniu 1915 r. c.k. MW przejęła od Straży Celnej (K.u.K. Finanzdienst) mały parowiec patrolowy
Zara-Zadar (zbud. 1899), nadając mu imię ówczesnego ministra finansów monarchii (bo byli również oddzielni, dla Przed- i Zalitawii) oraz zarazem gubernatora Bośni i Hercegowiny, Leona Bilińskiego -
Ritter von Bilinski. Po wojnie ów okręcik trafił w ręce włoskiej Guardia di Finanza pod nazwą
Carnaro, a od 1933
Maggiore Macchi. Po przystąpieniu Włoch do wojny w Regia Marina jako pomocniczy ścigacz o.p.
AS.1, zatopiony przez alianckie lotnictwo 18.8.1941 koło Lampedusy.
Żeby było zabawniej, nie była to jedyna jednostka o tej nazwie. Otóż jeszcze w 1897 roku Finanzdienst sprawił sobie żaglowiec z pomocniczym motorem, nadając mu imię ówczesnego austriackiego ministra finansów... czyli Bilińskiego właśnie! W związku z tym podczas IWŚ istniały dwie jednostki o tej samej nazwie (jeden w MW, drugi w straży celnej). Ów "Biliński" również został przejęty przez GdF, któa wykorzystywała go jako jednostkę szkolną
Generale Turba, i skreśliła na przełomie lat 20. i 30.
Do tego wśród wykorzystywanych przez K.u.K Seetransportleitung statków był parowiec o nazwie
Leopolis (łac. Lwów).
Nie pomyślałem o tym.
Coś w oklapłej formie dziś jestem.
