ORP Burza

[Storm]

Z całej dyskusji wynika że po 1950 roku zostawiono po jednej windzie do każdego działa lekko je modernizując. W jakim stopniu nie wiem. Ale oficer służący na tym okręcie napisał mi że wydobywanie amunicji odbywało się w następujący sposób. Winda wynosiła pocisk na odpowiedni poziom (w pobliżu działa), a obsługa działa przenosiła je go do parku amunicyjnego (na każde działo przypadało 2 parki amunicyjne). W sumie do natychmiastowego użycia było około czterdziestu pocisków na działo. Co daje 160 pocisków przewożonych na pokładzie okrętu. Reszta pocisków znajdowała się w magazynie na dziobie i rufie. Co ciekawe pociski ćwiczebne były wypełnione piaskiem, aby uzyskać odpowiednią wagę? Oraz odpowiednio malowane, aby nie myliły się z amunicją ostrą.

[Marmik]

Wracając do pytania zasadniczego, to wydaje mi się, że długość pocisku dla samej windy była sprawą wtórną.

Wtórna nie wtorna, chodzi raczej o możliwość "wydobycia" dość ciężkiego naboju z nadbudówki. Zastanawia mnie czy z punktu widzenia obsługi amunicja scalona dawała więcej korzyści, czy trudności. Z technicznego punktu widzenia chodzi mi raczej o to czy na jakimś etapie transportowania amunicji długość naboju scalonego (ponad dwukrotnie większa od rozdzielnych składników pierwotnej amunicji) nie stanowiła przeszkody wymagającej ingerencji w konstrukcję wind i ich "otoczenia".

BTW dobrze, że poruszono sprawę parków amunicyjnych. Ich brak na Burzy przed wojną był moim zdaniem sporym kłopotem. Ich częściową rolę zapewne pełniły półrury o których wspominałem.

W sumie do natychmiastowego użycia było około czterdziestu pocisków na działo. Co daje 160 pocisków przewożonych na pokładzie okrętu. Reszta pocisków znajdowała się w magazynie na dziobie i rufie.

Coś dużo tych nabojów. Na Błyskawicy parki były 10 nabojowe, czyli po 20 nabojów na działo. Moim zdaniem to liczba optymalna. Pchanie większej ilości ciężarów (160 szt setek to "tylko" 4 i pół tony, ale większy kaliber w takim wariancie by nie przeszedł) na górne pokłady jakoś niekoniecznie byłoby dobre dla chwilowej stateczności naszych okrętów.

[Andrzej Ciszewski]

Na Błyskawicy parki amunicyjne mieściły po 24 pociski każdy. Niezależnie, czy był to park stojący, czy ,,leżący". Działa 1 i 2 miały właśnie po jednym takim dodatkowym,,leżącym" parkiem. Czyli po 72 pociski.

[Storm]

Na ORP Burzy w parku amunicyjnym mieściło się 24 pociski. W sześciu rzędach po cztery pociski. Co daje 192 pociski na pokładzie. Jeżeli pocisk ważył tyle samo co pocisk na ORP Błyskawicy - 34,2 kg. To da nam wagę 6566,4 kg. Dużo. Tu park amunicyjny na zdjęciu St. Pudlika.

[Marmik]

Na Błyskawicy parki amunicyjne mieściły po 24 pociski każdy. Niezależnie, czy był to park stojący, czy ,,leżący". Działa 1 i 2 miały właśnie po jednym takim dodatkowym,,leżącym" parkiem. Czyli po 72 pociski.

Nie zagłębiałem się w temat. Zerknąłem tylko na zdjęcie w drugiej części monografii Marka Twardowskiego na str 19, gdzie marynarz ładuje naboje do parku. Jak nic naliczyłem 10 szt, a park nie ma 3 metrów długości by załadować obustronnie.
Masz może jakieś zdjęcie w typie takim jak powyższe Burzy? Zaznaczam, że mówimy o pierwotnym zestawie uzbrojenia.

Nieco zastanawia mnie fakt umieszczania dużej liczby amunicji do armat morskich (nie uniwersalnych - bo przy plot amunicja idzie jak woda ) na pokładzie w sytuacji gdy ówczesne podnośniki mogły przetransportować z komory amunicyjnej prosto w okolice działa 20 nabojów na minutę.

[Storm]

W drugiej części monografii Niszczyciele typu Grom Marka Twardowskiego na stronie 19, przedstawiony jest marynarz ładujący do parku amunicyjnego pocisk 120 mm. Pociski te były dużo cięższe i dłuższe od pocisków 100 mm zastosowanych na ORP Błyskawica czy ORP Burza. Chociaż i tu mogą być rozbieżności. Na Błyskawicy zastosowano działa 100 mm typu B- 24. A na Burzy działa 100 mm typu B-34U. Fragment zdjęcia J. Uklejewskiego, przedstawiający marynarzy podających amunicję do działa na ORP Burzy.

[Marmik]

Problem jest w tym, że ja cały czas mam na myśli Boforsy i o nich piszę, bo z tego co mi wiadomo na Wichrach miały być Boforsy . Innymi słowy wychodzę o od pierwotnego uzbrojenia i możliwości dokonywania późniejszych zmian (planowanych). Dlatego sądzę, że parki byłby takie jak na Gromach (po 10?). W tym kontekście też zastanawia mnie dostosowanie windy amunicyjnej.

BTW
Amunicja do powojennych setek Burzy ważyła chyba 28 lub 28,5 kg, a nie 32,5?

[Peperon]

...Na Błyskawicy zastosowano działa 100 mm typu B- 24. A na Burzy działa 100 mm typu B-34U...

Tak się zastanawiam, czy aby na pewno na Błyskawicy były wymienione całe działa.

DSC01007.JPG (140.3 KiB) Przejrzano 11993 razy

DSC01008.JPG (142.73 KiB) Przejrzano 11993 razy

Chyba, że ponownie były montowane brytyjskie.

A wracając do planów Wichra.
Na rufowej pokładówce są dwie windy. Jedna dla pocisków, a druga dla ładunków miotających. Pytanie brzmi: Czy dla dział dolnych i górnych były te same windy, czy osobne ? Jeżeli armaty na pozycjach A i B oraz X i Y miały osobne windy, to spokojnie można było skasować po jednej podczas modernizacji Burzy. Pozostałoby i tak po jednej windzie na armatę.
Natomiast zastanawiając się nad nośnością wind, to zwróćcie Panowie uwagę, że nowych naboi mieściło się po prostu mniej. Pomimo większej masy pojedynczego naboju, ich całkowita masa nie powinna przekraczać możliwości mechanizmu podnoszenia. Ale to tylko dywagacje.

[Andrzej Ciszewski]

Na Błyskawicy po wymianie luf na dłuższe radzieckie te same działa MkXVI nosiły ofcjalną nazwę P2-100

[Storm]

Wracam do moich ostatnich postów. Byłem może mało precyzyjny. Przepraszam.
Powinno być tak: Na Błyskawicy lufy armat uniwersalnych kal. 102 mm zastąpiono radzieckimi lufami 100 mm z dział typu B-24, pozostawiając dotychczasowe maski ochronne. Ciężar pocisku wziąłem z opisu umieszczonego przy windzie amunicyjnej z ORP Błyskawica. W załączniku. W Internecie znalazłem opis armaty B-34U, w którym napisano, że ciężar pocisku burzącego wynosił 15,8 kg. Masa pocisków na pokładzie wyniesie wtedy 3033.6 kg.

[Storm]

W przewodniku Edmunda Kosiarza i Rafała Witkowskiego "okręt muzeum >>Burza<< z 1964 roku autorzy podają na stronie 45. << Ciężar całej armaty wynosi 12,5 tony, a waga ładowanych naboi scalonych ( łuska wraz z prochem i pociskiem) około 35 kg.>> Czyli waga mniej więcej pokrywa się z z informacją umieszczoną na okręcie ORP Błyskawica. I ta informacja wyczerpuje temat samych pocisków i ich rozmieszczenia na pokładzie Burzy.

[Marmik]

A wracając do planów Wichra.
Na rufowej pokładówce są dwie windy. Jedna dla pocisków, a druga dla ładunków miotających. Pytanie brzmi: Czy dla dział dolnych i górnych były te same windy, czy osobne ? Jeżeli armaty na pozycjach A i B oraz X i Y miały osobne windy, to spokojnie można było skasować po jednej podczas modernizacji Burzy.

Nie. Były dwie windy tego samego typu mogące transportować i to i to. Na dodatek były to windy "dwuetapowe" tj. mogły podawać na jeden z dwóch pokładów. W związku z powyższym nikt nic nie zamierzał kasować.
No chyba że się mylę (moje przekroje gdzieś wyparowały) i były po 4 podnośniki na komorę .

[Marmik]

W przewodniku Edmunda Kosiarza i Rafała Witkowskiego "okręt muzeum >>Burza<< z 1964 roku autorzy podają na stronie 45. << Ciężar całej armaty wynosi 12,5 tony, a waga ładowanych naboi scalonych ( łuska wraz z prochem i pociskiem) około 35 kg.>> Czyli waga mniej więcej pokrywa się z z informacją umieszczoną na okręcie ORP Błyskawica. I ta informacja wyczerpuje temat samych pocisków i ich rozmieszczenia na pokładzie Burzy.

No jak tak poważne źródło już mamy to OK.
Ja brałem dane z navweaps, ale chyba mają niezbyt dokładne:

Weight of Complete Round about 61.7 lbs. (28 kg)
Projectile Types and Weights AA grenade - 34.39 lbs. (15.6 kg)
AA (ZS-56) - 34.39 lbs. (15.6 kg)
AA (ZS-56P) - 35.05 lbs. (15.9 kg)
HE mod 1928 (F-56) - 34.83 lbs. (15.8 kg)
Diving - 33.07 lbs. (15.0 kg)
Star Shell (SB-56) - 35.27 lbs. (16.0 kg)
ECM (anti radar) (PB-56)
Bursting Charge AA grenade - 2.67 lbs. (1.21 kg)
AA (ZS-56) - 2.71 lbs. (1.23 kg)
AA (ZS-56P) - 1.74 lbs. (0.79 kg)
HE mod 1928 (F-56) - 2.76 lbs. (1.25 kg)
Diving - 6.28 lbs. (2.85 kg)
Star Shell (SB-56) - 0.03 lbs. (0.015 kg)
ECM (anti radar) (PB-56) - reflective material DOS-15
Projectile Length AA grenade - 5.3 calibers
AA (ZS-56) - 5.13 calibers
AA (ZS-56P) - 5.0 calibers
HE mod 1928 - 5.2 calibers
Diving - 5.04 calibers
Star Shell (SB-56) - 5.2 calibers

[Storm]

Jeśli trochę czytam po angielsku. To tu napisano najpierw <<Waga kompletu>> w zaokrągleniu - 28 kg. I <<Pociski - typy i waga>>. Około 15 kg. I o ile się orientuję to podane tu wartości w kilogramach, to odnoszą się tylko do samego pocisku. A łuskę z ładunkiem prochowym liczą osobno.
A jeśli już opieramy się o źródła zachodnie to proszę wejść na stronę: http://www.navweaps.com/Weapons/WNBR_4-45_mk5.htm
Tu jest porównywalna armata brytyjska 10,2 cm. I w pozycji amunicja podają wagę całego naboju (łuska i pocisk) od 24,26 kg do 25,4 kg. A samego pocisku 14,06 kg do 15,2 kg.
Znając Rosjan na pewno dołożyli co nie co, aby ich naboje były lepsze ( patrz - cięższe) .

[Marmik]

Waga naboju 28 kg, waga pocisku .... masy łuski nie podają (ładunek miotający to 6 kg) i tu jest malutkie pole do manewru kilogramami. Te dane wziąłem dla radzieckiej armaty, więc ulepszali sami siebie?
Nie wiem co (i po co) można dokładać, by zwiększyć masę naboju o 5 czy 7 kg?

Swoją drogą ciekawa sprawa z tymi nabojami , a więc... czy ktokolwiek wie ile dokładnie ważyły poszczególne komponenty amunicji przezbrojonej już po wojnie Burzy, a ile Błyskawicy?

[Andrzej Ciszewski]

Nie koniecznie temat Gromów powinien się znleść w tym dziale, ale skoro tu został zapoczątkowany to może warto go wyczerpać.
We wcześniejszych postach Marmik pisał o parkach amunicyjnych na Gromach. Uderzyła mnie mała ilość pocisków 120mm, jakie można było w nich składować;raptem po 10szt. Przeglądając zdjęcia zauważyłem, że były na tych okrętach 2 rodzaje parków . Np.; przy ścianie szpardeku rufowego wąskie (przyjmijmy, że na 10 naboi), a na pokładzie przy dziale nr 3 szersze. Wygląda na to, że mogło się tam pomieścić 15 pocisków. Tak więc na każde działo przypadało po 30 pocisków. Trzy parki po 10szt dla działa nr 4, oraz dwa po 15 dla działa nr 3. Na poniższym zdjęciu wstawiłem wycinek parku ,,przyściennego” starając się zachować proporcje, ułatwiające porównanie szerokości obydwu magazynów. Zdjęcie zasadnicze pochodzi z ksiąki W Cygana,, Granatowa załoga”.