Raczej ze względu na ilość - modyfikację roiono w latach '30-ychKsenofont pisze:Nieco?Mitoko pisze:rosyjska modernizacja sięgnęła nieco dalej.
My przekoszulkowaliśmy, czyli dokonaliśmy konserwacji. Oni wymieniali lufy, kołyski, łoża...
Swoją drogą byc może z powodów problemów z opanowaniem technologii, woleli naprawiać stare, niż robić nowe?
Skoro radziły sobie kolumny z amunicją do h152-155 - to te z lżejszą też - nie przyjmuję argumentu.Ksenofont pisze:Ano stąd, że ta "kolumna amunicyjna" to około setki wozów konnych. Furmanek o nośności 500 kg. Pomyśl sobie, ile kilometrów bieżących takich furmanek trzeba było do zaopatrywania artylerii w amunicję!Mitoko pisze:Chyba Cię nie rozumiem - zakładając iż za każdym dyonem idzie kolumna amunicyjna to skąd Ci wychodzi ta przewaga ??
Lżejsza amunicja skracała dlugośc kolumn!
Też nie przyjmuję - w innych krajach nawet bardziej rozwijano pp.Ksenofont pisze:Już uzasadniam - tłumacząc też rzeczy oczywiste, coby niektórzy się nie pogubili:Mitoko pisze:Ciekawe twierdzenie - ale czy mógłbyś je uzasadnić na tle WJ innych armii ?
W okresie wielkiej wojny bitwę prowadził dowódca dywizji piechoty, za pomocą batalionów i dywizjonów. Jak mu czego zabrakło, to prosił dowódcę korpusu o kolejne bataliony, czy dywizjony.
Jak temu zabrakło - prosił dowódcę armii.
Pułki służyły jedynie jako centra kwatermiostrzowskie.
W Wojsku Polskim w czasie wojny z bolszewikami pożegnano się ze szczeblem korpuśnym - był niewydolny na tak dużym obszarze działań.
Na przełomie lat dwudziestych i trzydziestych w Wojsku Polskim zaczęto trenować prowadzenie bitwy przez dowódców pułków. Jak czegoś zabrakło dowódcy pułku, to prosił dowódcę dywizji. Co więcej, przydzielono dowódcy pułku coraz więcej środków, aby skutecznie mógł wykonywac samodzielne zadanie" łączność, pionierów, miotacze płomieni, działa ppanc, pluton artylerii, itd...
W 1939 roku dość sporo pułków walczyło samodzielnie wspartych dyonem artylerii.
W ten sposób pułki stały się związkami taktycznymi (i zdawano sobuie z tego sprawę, czego są ślady w archiwaliach), a dowódca dywizji przejmował rolę koordynatora związków taktycznych - czyli rolę, jaką w innych państwach pełnił dowódca Korpusu.
Na tle innych armii wyglądało to tak, że zrobiono to samo - tylko nieco później - kreując brygady jako związki taktyczne. (Tylko niech mi nikt nie kłuje oczu, że brygady były dużo wcześniej, bo to nie ma nic do rzeczy!!!)
Nie mydl - moździerzami batalionowymi były u nas 81-ki, pułkowymi miały być 120-ki.Ksenofont pisze:@1: Do pp miały trafiać wycofywane "75" - im więcj by ich było, tym liczniejsze byłyby pułkowe oddziały artylerii. (początkowo planowano dwubateryjne) Moździerze piechoty zostałyby w batalionach...
Więc z najlepszym wypadku pp doszedłby do 8x 75 i 4x m120
Faktycznie fantazjujesz - h100 był potrzebne także dla dal-i OND, a w pp ich zastosowanie byłoby niewielkie. Zapominasz iż działa z pp były bronią wsparcia bezpośredniego.Ksenofont pisze:@2: A tutaj to już można sobie fantazjować. Wiadomo, że w 1942 roku miały być pale o 2 dyonach haubic, i 1 dyonie armat. Co dalej - nikt nie wie. Według mnie do każdego pułkowego dyonu trafiłaby bateria haubic 100mm (co by odwodowe, dywizyjne haubice mogły choć krótko zywić się amunicją z kolumny pp). Powoli wycofywanoby też armatki. Wzrastałaby za to ilość artylerii ciężkiej.
Pieśń przyszłości...
Samo zapotrzebowanie dla dal-i w PAL-ach DP i OND to jakieś 840 haubic.
Nie łykam tego stwierdzenia.Ksenofont pisze:Przypominam: polska artyleria pułkowa, to zupełnie inna jakość, niż niemiecka, czy sowiecka!
Chyba mówimy o 1939-ym, a nie o 194... ?Ksenofont pisze:W 36 dywizjach piechoty znajdowałby się pułk artylerii lekkiej (z dywizjonem artylerii ciężkiej) oraz po trzy dywizjony artylerii pułkowej, w 10 brygadach kawalerii - 10 dywizjonów artylerii konnej a w 4 brygadach zmechanizowanych - 4 dywizjony artylerii motorowej.
A gdzieś Ty widział armie z tak słabą arylerią ?? Fantazjuesz WaćpanKsenofont pisze:Dowódca każdej z pięciu armii dysponowałby zmotoryzowaną grupą artylerii składającą się z baterii pomiarowej, dywizjonu haubic artylerii lekkiej, dywizjonu haubic artylerii ciężkiej.