Irlandia
Moderator: jareksk
Irlandia
Dozorowce
Typy różne
I. (1908)
323 t;
MUIRCHA
II. (1936)
258 t;
FORT RANNOCH
Kutry torpedowe
ex br MTB (1939)
32t; 21.95m; 2600KM/40w; 2MG, 2rt533;
M 1 – M 5 (6 ?)
Dodatkowo:
1 stawiacz min
1 szkolny żaglowiec
Typy różne
I. (1908)
323 t;
MUIRCHA
II. (1936)
258 t;
FORT RANNOCH
Kutry torpedowe
ex br MTB (1939)
32t; 21.95m; 2600KM/40w; 2MG, 2rt533;
M 1 – M 5 (6 ?)
Dodatkowo:
1 stawiacz min
1 szkolny żaglowiec
Fax et tuba
Re: Irlandia
jareksk pisze: Kutry torpedowe
ex br MTB (1939)
32t; 21.95m; 2600KM/40w; 2MG, 2rt533;
M 1 – M 5 (6 ?)
J.W.Thornycroft
#2422 (1940) M 1 70ft RY/12 4-600 36.051w
#2463 (1940) M 2 70ft RY/12 4-600 RA/4 35 33.922w
#2464 (1940) M 3 70ft RY/12 4-600 RA/4 35 33.922w
#2492 (1942) M 4 70ft RY/12 4-680 Ford/ V8 2-73 46.758w
#2493 (1942) M 5 70ft RY/12 4-680 Ford/ V8 2-73 46.758w
#2494 (1942) M 6 70ft RY/12 4-680 Ford/ V8 2-73 46.758w
Ostatnio zmieniony 2018-11-07, 18:54 przez AvM, łącznie zmieniany 2 razy.
Re: Irlandia
FISHERY PROTECTION VESSELS = okrety ochrony rybolostwa
Fort Rannoch (1936, 258t gross).
http://www.grantontrawlers.com/Trawlers ... N%2014.htm
http://clydeships.co.uk/view.php?a1Page ... RT+RANNOCH
Muircha (ex-Helga, 1908, 323t gross) Muircha was discarded by 1946.
powinien byc
Miruchu
Ships Monthly - Vol 30 - Page 48 1995
Fort Rannoch (1936, 258t gross).
http://www.grantontrawlers.com/Trawlers ... N%2014.htm
http://clydeships.co.uk/view.php?a1Page ... RT+RANNOCH
Muircha (ex-Helga, 1908, 323t gross) Muircha was discarded by 1946.
powinien byc
Miruchu
Ships Monthly - Vol 30 - Page 48 1995
I know the Murichu was "sunk" on route to the scrapyard in 1946,Two fishery protection vessels, Muirchu and Fort Rannoch, were taken over and commissioned on 15th January 1940.
Ostatnio zmieniony 2018-11-06, 22:55 przez AvM, łącznie zmieniany 3 razy.
Re: Irlandia
Isaaltjareksk pisze: Dodatkowo:
1 szkolny żaglowiec
Built Porthmadog, Wales 1909 - 134grt
Bought by the Marine Service from a private owner in Skibbereen in 1940.
Sold to a private owner in 1945.
Sank off Wicklow Head – December 1947.
Armament: none
Ostatnio zmieniony 2018-11-06, 18:36 przez AvM, łącznie zmieniany 1 raz.
Re: Irlandia
Sharkjareksk pisze: Dodatkowo:
1 stawiacz min
Built Grimsby Trawling Company -1891 163grt
Operated by Palmer Bros. Ringaskiddy as a salvage vessel from 1926. Used
to salvage material from the “Celtic”.
Purchased by Marine Service October 1940
Sold to Halbowline Industries, Cóbh for breaking 1952.
Armament: none
-
- Posty: 572
- Rejestracja: 2020-04-15, 12:17
Re: Irlandia
Za dużo pisania więc wklejam pełną listę do szalup włącznie. Oraz krótką informację o tym co tam latało i co lotnictwo miało "na wodzie". Jeśli trzeba podać artylerię nadbrzeżną to moge również uzupełnić.
Re: Irlandia
Ja poproszę o tą artylerię nadbrzeżną.
-
- Posty: 572
- Rejestracja: 2020-04-15, 12:17
Re: Irlandia
Zacznę od tego co było przed wybuchem I wojny światowej bo może się komuś przyda a i z uwagi na to, że później głównie na tym się opierano to będzie dobra podstawa:
W grudniu 1921 roku podpisano układ kończący wojnę o niepodległość. W aneksie czyli tzw. Artykułach 6 i 7 zawarte były brytyjskie "prawa" do obecności morskiej w Irlandii. Czyli kontrola nad fortami, prawo do dokowania, obecności jednostek Royal Navy, itp. Irlandia przejęła kontrolę nad fortami w Cork, Berhaven i Lough Swilly w 1938 roku. W tym czasie trochę się zmieniło i pokrótce przedstawię zmiany.
W 1924 roku w Corku tylko 2 9.2 calówki w Templebreedy i 2 6 calówki w Carlisle były w aktywnej służbie. Po 2 12 funtówki były w służbie w Carlisle i Camden. W Berehaven aktywne były 2 6 calówki QF w Lonehort, 2 4.7 calówki QF w Reenduff i po 2 12funtówki w Ardaragh i Ardnakinna. Rok później Camdsen przestał być traktowany jako elemnt fortu i przekazano go wojskom inżynieryjnym jako skłądnicę. Zamiast niego do aktywnej służby przywrócono 2 6 calówki w Westmoreland (bastion nr. 3), które z 2 6 calówkami z Carlisle (Rupert tower battery)wspierane były przez 6 18 funtówek.
W 1937 roku Committee of Imperial Defence potwierdził skłąd akytnych dział jeśli idzie o obronę portu w Corku. Zmiany miały miejsce w Berehaven. Oprócz 6 calówek w Lonehort tylko 2 haubice 4.5 cala i 2 12 funtówki. W Lenan 2 9.2 calówki i w Dunree 2 6 calowe działa. Na stanie tych 2 były również po 2 4.5 calowe haubice.
Grey Poin i Kilroot miały zachować swoje uzbrojenie.
Przed przekazaniem dział Irlandii przeprowadzono kontrolę. Wykryto m.in. pęknięcie lufy w jednym z dział 9.2 cala w Templebreedy. Naprawiono to na koszt brytyjskiego podatnika a tu zdjęcie z transportu lufy przez Cork. Uwagę zwraca potężny traktor
Braków było więcej. Modernizacja również byłaby wskazana i według wyliczeń z początków 1938 roku kosztowałoby to 650 tysięcy funtów.
Ciekawie wyglądał proces rekrutacji w Irlandii. Z 1000 rekrutów do służby w artylerii nadbrzeżnej skierowano 360. Kryterium było dość specyficzne bo liczył się wzrost. Kredą na ścianie zaznaczono wysokość 5 stóp 8 cali (pomiędzy 172-173 cm) i kto był tej wysokości lub wyższy został skierowany do artylerii nadbrzeżnej.
Wielka Brytania liczyła, że Irlandia w trakcie wojny opowie się po jej stronie. Irlandia wybrała neutralność. I tu kolejna ciekawostka. W 1938 roku pewien stary pancernik o inicjałach S-H odwiedził Cork. Burmistrz nawet nie przyszedł na powitanie:
Po wybuchu wojny irlandzka armia wzrosła z 19136 (7600 Regulars, 4300 AB Reservists i 7236 Volunteer Force) w 1939 roku do 42 tysięcy w 1941 roku. To ostatnie to stworzony w 1934 roku odpowiednik naszego obecnego WOT. W 1942 roku to było już 46 tysięcy.
Również w 1942 roku zmiany zaszły na wyspie Spike. Prace wykonywały m.in. wojska inżynieryjne (dwie kompanie) z Camden. Przeniesiono 2 6 calowe działa, posterunki obserwacyjne i stację kierowania ogniem. Zainstalowano nowe reflektory i w 1943 doszły jeszcze działa przeciwlotnicze, mobilne, 40 mm (Bofors) i 3.7 cala (94 mm).
Z tego okresu pochodzi również anegdota. W Fort Lenan po upadku Singapuru młody oficer, przejęty informacją o tym, że Singapur być może obroniłby się gdyby działa artylerii nadbrzeżnej mogły strzelać w kierunku lądu, postanowił sprawdzić jaki daleko w kierunku lądu da się obrócić jego działo 9.2 cala. Skończyło się uszkodzeniem przewodu hydraulicznego. Kosztowało go to miesięczną pensję. Część zamówiono w Wielkiej Brytanii jednak zanim dotarła usterka była już naprawiona. Więc część trafiła do magazynu. Proszę sobie wyobrazić zdumienie tegoż oficera kiedy przechodził na emeryturę, w stopniu pułkownika i ze stanowiska Szefa Artylerii, kiedy w ramach prezentu pożegnalnego dostał tę nieszczęsną zapasową rurkę przymocowaną do mahoniowej deski
Działa 6 calowe to były Mk VII na podstawach lądowych. Z jednym wyjątkiem o czym poniżej. Obsługa składała się z 2 podoficerów i 7 szeregowych (działonowych). W tym 4 ładowniczych.
W sierpniu 1942 roku rozpoczęto prace nad zabezpieczeniem ujścia rzeki Shannon i w ramach tego projektu wybudowano fort w Ardmore Point. Początkowo planowano wykorzystać 2 działą z baterii Lonehort w Berehaven ale Brytyjczycy liczyli, że być może jednak dostaną prawo do korzystania z Berehaven jako portu dla Royal Navy więc zgodzili się dać 2 działa 6 calowe Mk VII ale na morskich podstawach. Działa pochodziły z lat 1902-1903 ale nadal były uznawane za efektywne.
Kolejnym elementem zabezpieczenia były pola minowe. W nawiązaniu do wcześniejszego postu to "Shark" nie był przystosowany do stawiania kotwicznych min kontaktowych. Dlatego w Irlandii określano go mianem Mine Planter. Wykorzystywany był do stawiania min kontrolowanych, odpalanych elektrycznie. Kadłuby min wykonywane były w zakładach Thompsona w Carlow (Donal MacCarron w "Silent Sentinels" podaje Kilkenny jako lokalizację zakładów ale to jest błędna informacja) i wypełniane... materiałami wybuchowymi z wyłowionych min kotwicznych. Tak tych brytyjskich jak i niemieckich.
[ Dodatkowo działa 12funtowe zostały zamontowane w m.in. Dubline i Wexfordzie oraz innych portach. Były to baterie niezależne od artylerii obrony wybrzeża i były elementem wspierającym kontrolę jednostek wchodzących do portu. Połączone to było z jednostkami reflektorów i jednostkami inspekcyjnymi. W Dubline bateria w Sandycove została utworzona w czerwcu 1941 roku.
Wielka Brytania przekazała też niewielką ilość holowanych dział 60funtowych (5 calowe czyli 127 mm) z przeznaczeniem do obrony wybrzeża ale Irlandczycy dali je dla Local Defence Forces.
Więcej zdjęć:
http://silverhawkauthor.com/artillery-i ... _1020.html
4.7 cala to działa 120 mm.
6 cali to działa 152 mm.
9.2 cala to 234 mm.
Added in 10 minutes 25 seconds:
Jeszcze jedno uzupełnienie - w ramach pilnowania wybrzeża stworzono The Coastwatching Service. Początkowo tylko od Carnsore Point do County Clare ale w 1940 obejmowało to całość irlandzkiego wybrzeża. Zazwyczaj posterunki obsadzali lokalni mieszkańcy świetnie zaznajomieni z warunkami terenowymi. Posterunki połączone były telefonicznie z lokalnym dowództwem. Posterunki rozmieszczano co 8 do 10 mil ale w taki sposób aby przynajmniej jeden z sąsiednich posterunków był w stanie obserwować posterunek. *
Subject to terms and conditions vel pogoda
W grudniu 1921 roku podpisano układ kończący wojnę o niepodległość. W aneksie czyli tzw. Artykułach 6 i 7 zawarte były brytyjskie "prawa" do obecności morskiej w Irlandii. Czyli kontrola nad fortami, prawo do dokowania, obecności jednostek Royal Navy, itp. Irlandia przejęła kontrolę nad fortami w Cork, Berhaven i Lough Swilly w 1938 roku. W tym czasie trochę się zmieniło i pokrótce przedstawię zmiany.
W 1924 roku w Corku tylko 2 9.2 calówki w Templebreedy i 2 6 calówki w Carlisle były w aktywnej służbie. Po 2 12 funtówki były w służbie w Carlisle i Camden. W Berehaven aktywne były 2 6 calówki QF w Lonehort, 2 4.7 calówki QF w Reenduff i po 2 12funtówki w Ardaragh i Ardnakinna. Rok później Camdsen przestał być traktowany jako elemnt fortu i przekazano go wojskom inżynieryjnym jako skłądnicę. Zamiast niego do aktywnej służby przywrócono 2 6 calówki w Westmoreland (bastion nr. 3), które z 2 6 calówkami z Carlisle (Rupert tower battery)wspierane były przez 6 18 funtówek.
W 1937 roku Committee of Imperial Defence potwierdził skłąd akytnych dział jeśli idzie o obronę portu w Corku. Zmiany miały miejsce w Berehaven. Oprócz 6 calówek w Lonehort tylko 2 haubice 4.5 cala i 2 12 funtówki. W Lenan 2 9.2 calówki i w Dunree 2 6 calowe działa. Na stanie tych 2 były również po 2 4.5 calowe haubice.
Grey Poin i Kilroot miały zachować swoje uzbrojenie.
Przed przekazaniem dział Irlandii przeprowadzono kontrolę. Wykryto m.in. pęknięcie lufy w jednym z dział 9.2 cala w Templebreedy. Naprawiono to na koszt brytyjskiego podatnika a tu zdjęcie z transportu lufy przez Cork. Uwagę zwraca potężny traktor
Braków było więcej. Modernizacja również byłaby wskazana i według wyliczeń z początków 1938 roku kosztowałoby to 650 tysięcy funtów.
Ciekawie wyglądał proces rekrutacji w Irlandii. Z 1000 rekrutów do służby w artylerii nadbrzeżnej skierowano 360. Kryterium było dość specyficzne bo liczył się wzrost. Kredą na ścianie zaznaczono wysokość 5 stóp 8 cali (pomiędzy 172-173 cm) i kto był tej wysokości lub wyższy został skierowany do artylerii nadbrzeżnej.
Wielka Brytania liczyła, że Irlandia w trakcie wojny opowie się po jej stronie. Irlandia wybrała neutralność. I tu kolejna ciekawostka. W 1938 roku pewien stary pancernik o inicjałach S-H odwiedził Cork. Burmistrz nawet nie przyszedł na powitanie:
Po wybuchu wojny irlandzka armia wzrosła z 19136 (7600 Regulars, 4300 AB Reservists i 7236 Volunteer Force) w 1939 roku do 42 tysięcy w 1941 roku. To ostatnie to stworzony w 1934 roku odpowiednik naszego obecnego WOT. W 1942 roku to było już 46 tysięcy.
Również w 1942 roku zmiany zaszły na wyspie Spike. Prace wykonywały m.in. wojska inżynieryjne (dwie kompanie) z Camden. Przeniesiono 2 6 calowe działa, posterunki obserwacyjne i stację kierowania ogniem. Zainstalowano nowe reflektory i w 1943 doszły jeszcze działa przeciwlotnicze, mobilne, 40 mm (Bofors) i 3.7 cala (94 mm).
Z tego okresu pochodzi również anegdota. W Fort Lenan po upadku Singapuru młody oficer, przejęty informacją o tym, że Singapur być może obroniłby się gdyby działa artylerii nadbrzeżnej mogły strzelać w kierunku lądu, postanowił sprawdzić jaki daleko w kierunku lądu da się obrócić jego działo 9.2 cala. Skończyło się uszkodzeniem przewodu hydraulicznego. Kosztowało go to miesięczną pensję. Część zamówiono w Wielkiej Brytanii jednak zanim dotarła usterka była już naprawiona. Więc część trafiła do magazynu. Proszę sobie wyobrazić zdumienie tegoż oficera kiedy przechodził na emeryturę, w stopniu pułkownika i ze stanowiska Szefa Artylerii, kiedy w ramach prezentu pożegnalnego dostał tę nieszczęsną zapasową rurkę przymocowaną do mahoniowej deski
Działa 6 calowe to były Mk VII na podstawach lądowych. Z jednym wyjątkiem o czym poniżej. Obsługa składała się z 2 podoficerów i 7 szeregowych (działonowych). W tym 4 ładowniczych.
W sierpniu 1942 roku rozpoczęto prace nad zabezpieczeniem ujścia rzeki Shannon i w ramach tego projektu wybudowano fort w Ardmore Point. Początkowo planowano wykorzystać 2 działą z baterii Lonehort w Berehaven ale Brytyjczycy liczyli, że być może jednak dostaną prawo do korzystania z Berehaven jako portu dla Royal Navy więc zgodzili się dać 2 działa 6 calowe Mk VII ale na morskich podstawach. Działa pochodziły z lat 1902-1903 ale nadal były uznawane za efektywne.
Kolejnym elementem zabezpieczenia były pola minowe. W nawiązaniu do wcześniejszego postu to "Shark" nie był przystosowany do stawiania kotwicznych min kontaktowych. Dlatego w Irlandii określano go mianem Mine Planter. Wykorzystywany był do stawiania min kontrolowanych, odpalanych elektrycznie. Kadłuby min wykonywane były w zakładach Thompsona w Carlow (Donal MacCarron w "Silent Sentinels" podaje Kilkenny jako lokalizację zakładów ale to jest błędna informacja) i wypełniane... materiałami wybuchowymi z wyłowionych min kotwicznych. Tak tych brytyjskich jak i niemieckich.
[ Dodatkowo działa 12funtowe zostały zamontowane w m.in. Dubline i Wexfordzie oraz innych portach. Były to baterie niezależne od artylerii obrony wybrzeża i były elementem wspierającym kontrolę jednostek wchodzących do portu. Połączone to było z jednostkami reflektorów i jednostkami inspekcyjnymi. W Dubline bateria w Sandycove została utworzona w czerwcu 1941 roku.
Wielka Brytania przekazała też niewielką ilość holowanych dział 60funtowych (5 calowe czyli 127 mm) z przeznaczeniem do obrony wybrzeża ale Irlandczycy dali je dla Local Defence Forces.
Więcej zdjęć:
http://silverhawkauthor.com/artillery-i ... _1020.html
4.7 cala to działa 120 mm.
6 cali to działa 152 mm.
9.2 cala to 234 mm.
Added in 10 minutes 25 seconds:
Jeszcze jedno uzupełnienie - w ramach pilnowania wybrzeża stworzono The Coastwatching Service. Początkowo tylko od Carnsore Point do County Clare ale w 1940 obejmowało to całość irlandzkiego wybrzeża. Zazwyczaj posterunki obsadzali lokalni mieszkańcy świetnie zaznajomieni z warunkami terenowymi. Posterunki połączone były telefonicznie z lokalnym dowództwem. Posterunki rozmieszczano co 8 do 10 mil ale w taki sposób aby przynajmniej jeden z sąsiednich posterunków był w stanie obserwować posterunek. *
Subject to terms and conditions vel pogoda
Re: Irlandia
Bardzo dziękuję.
-
- Posty: 572
- Rejestracja: 2020-04-15, 12:17
Re: Irlandia
Dogrzebałem się do kronik filmowych: