Lugry (dryftery) "od cioci UNRRY"

forum to dedykowane jest wszystkim jednostkom pływającym budowanym w celach cywilnych...

Moderatorzy: crolick, Marmik

Awatar użytkownika
Chemik
Posty: 1391
Rejestracja: 2007-08-10, 20:11
Lokalizacja: Milton Keynes (UK)

Lugry (dryftery) "od cioci UNRRY"

Post autor: Chemik »

UWAGA: duże różnice w stosunku do tego co o nich napisał p. Huras w swoim "Albumie Floty Dalmoru"

Wykaz polskich lugrów Nr 3 (wersja 1.0)
Lugry zakupione w ramach pomocy UNRRA


1.) Antoniusz Gdy-108, Cochrane & Sons Ltd., Selby (Wielka Brytania), nr budowy 956
Official Number 145821; sygnał wywoławczy (od I.kw.1947): SPDG
charakterystyka w 1925: 92 BRT, 42 NRT; 25.91(rej.)×5.64×~2.50 m, głębokość 2.74 m; kadłub stalowy, 1 pokład, 1 ładownia; 3-cyl. maszyna parowa
potrójnego rozprężania wyprodukowana przez Crabtree & Sons Ltd., 200 KM, 1 kocioł szkocki, paliwo węgiel, 2 maszty, pomocnicze ożaglowanie typu kecz, 1 śruba; 8.5 węzła; załoga 10 osób
charakterystyka w 1948: 92.38 BRT, 32.93 NRT; 25.98(p.p.)×5.67×~2.50 m, głębokość 2.74 m; kadłub stalowy, 1 pokład, 1 ładownia; 3-cyl. maszyna parowa
potrójnego rozprężania, 200 KM, 1 kocioł szkocki, paliwo węgiel, 2 maszty, pomocnicze ożaglowanie typu kecz, 1 śruba; 9 węzłów; załoga 10 osób
14.III.1925: wodowany jako Lord Hood dla Lowestoft Steam Herring Drifters Co. Ltd. z siedzibą w Lowestoft
26(?).V.1925: ukończony
27.V.1925: zarejestrowany jako Lord Hood LT 215 (Lowestoft Steam Herring Drifters Co. Ltd.; Lowestoft), bandera Wielkiej Brytanii
nr rejestru w Lowestoft 32/1925, Official Number 145821
15.XI.1939: wydzierżawiony, trałowiec pomocniczy Lord Hood FY.930 (właściciel: Lowestoft Steam Herring Drifters Co. Ltd.; użytkownik: Royal Navy),
bandera Wielkiej Brytanii
miesięczna opłata dzierżawna wynosiła 40 funtów, 9 szylingów i 7 pensów
30.V.1940 przed godz. 24.00: wraz z dwunastoma innymi lugrami popłynął z Yarmouth do Ramsgate, w celu ewakuacji brytyjskich wojsk z Dunkierki
Skipper J.W. Lawn z Royal Navy Reserve
31.V.1940 godz. 15.00: przybył (wraz z innymi lugrami) do Ramsgate, skierowany do Dunkierki
31.V.1940 ok. godz. 19.00: ciężko uszkodzony przez niemieckie bombowce na podejściu do Dunkierki i opuszczony przez załogę
później odholowany do Ramsgate, po naprawie powrócił do służby
1942: bazował w Aberdeen
21.IX.1943: wydzierżawiony, trałowiec pomocniczy Lord Hood FY.930 (właściciel: St. Andrew’s Steam Fishing Co. Ltd.; użytkownik: Royal Navy), bandera
Wielkiej Brytanii
zakupiony przez Basila Arthura Parkesa, który był właścicielem firmy St. Andrew’s Steam Fishing Co. Ltd.
VIII.1945: wycofany z eksploatacji, przeznaczony do demilitaryzacji
III.1946: skreślony z listy okrętów Royal Navy
12.V.1946: zwrócony, Lord Hood LT 215 (St. Andrew’s Steam Fishing Co. Ltd.; Lowestoft), bandera Wielkiej Brytanii
poza eksploatacją
IV.kw.1946: w ramach pomocy oferowany Polsce przez UNRRA
w dokumentach nazywany DAL ?
20.I.1947: Antoniusz Gdy-108 (właściciel: Główny Inspektorat Rybołówstwa Morskiego; użytkownik: Przedsiębiorstwo Połowów Dalekomorskich „Dalmor”,
spółka z o. o.; Gdynia)
tego dnia został zakupiony przez Polskę, w ramach pomocy UNRRA i podniósł polską banderę w Lowestoft, z powodu braku bunkru stał
unieruchomiony w tym porcie, załoga holenderska
4.IV.1947: wraz z czterema innymi lugrami „Dalmoru” opuścił Great Yarmouth, portem docelowym było IJmuiden
po dostarczeniu węgla z Polski, jeszcze w tym samym miesiącu wyszedł na połowy białej ryby, którą sprzedawał w Great Yarmouth
UWAGA: według źródeł brytyjskich lugier operował z portu Great Yarmouth i dowodzili nim lokalni szyprowie
X.1947: w/g sprawozdania „Dalmoru” operował z bazy w IJmuiden poławiając białą rybę na Morzu Północnym
I.1948: przypłynął po raz pierwszy (i chyba jedyny) do Gdańska
V.1948: z powodu nieopłacalności eksploatacji unieruchomiony w Great Yarmouth
21.III.1949: Lord Hood (St. Andrew’s Steam Fishing Co. Ltd.), bandera Wielkiej Brytanii
poza eksploatacją
1.VI.1949: Lord Hood LT 20 (Arthur W. Eastoe, Roland C. Cook, Richard H. Colby i John Odde; Lowestoft), bandera Wielkiej Brytanii
tego zakupiony i dnia zarejestrowany w Lowestoft, kredytu hipotecznego na zakup statku udzielił National Westminster Bank Ltd. z Londynu
UWAGA: Arthur W. Eastoe, Roland C. Cook i Richard H. Colby mieszkali w Lowestoft, natomiast John Odde w East Molesey
2(?).VI.1949: Lord Hood LT 20 (właściciel: Arthur W. Eastoe, Roland C. Cook, Richard H. Colby i John Odde; użytkownik: Boston Deep Sea Fisheries;
Lowestoft), bandera Wielkiej Brytanii
11.VIII.1949: wykreślony z rejestru w Gdyni
16.I.1952: hipoteka statku zamknięta
8.II.1952: Lord Hood LT 20 (właściciel: Arthur Suddaby, Fred Williams, Charles L. Wilbraham, Arthur John Lewis, Basil A. Parkes i Fred Parkes;
użytkownik: Boston Deep Sea Fisheries; Lowestoft), bandera Wielkiej Brytanii
wspólnicy mieli następujące ilości udziałów: Arthur Suddaby z Gorleston (8/64), Fred Williams z Thornton (8/64), Charles L. Wilbraham z
Carlton (8/64), Arthur John Lewis z Fleetwood (8/64), Basil A. Parkes z North Ferriby (16/64) oraz Fred Parkes Snr z Blackpool (16/64)
kon(?).1952: zdobył Prunier Herring Trophy (skipper Ernest Thompson) za połów 314 i 3/4 cran’a śledzi (połów trwał 15 godzin, a sieć z połowem była
holowana z łowiska do portu przez 22 godziny z prędkością marszową 2 węzły)
UWAGA: cran to brytyjska jednostka używana w połowach śledzi na Morzu Północnym, odpowiada pojemnikowi o pojemności 37.5 galona
angielskiego, który zwykle mieści ok. 1200 nieoczyszczonych śledzi
12.II.1954: Lord Hood LT 20 (Pegasus Trawling Co. Ltd.; Lowestoft), bandera Wielkiej Brytanii
pocz.1954: poławiał operując z portu Westward Ho! w hrabstwie Devon
3.V.1954: zmienił port bazowy na Newlyn w hrabstwie Kornwalia
III.1955: rozpoczął połowy makreli ok. 170 Mm na zachód od Newlyn
3.IV.1956: Lord Hood LT 20 (Riblle Trawlers Ltd.; Lowestoft), bandera Wielkiej Brytanii
V.1959: statek ratowniczy Lord Hood (Northern Shipbreakers Ltd.; Lowestoft), bandera Wielkiej Brytanii
operował z Peterhead
26.II.1960: wykreślony z rejestru w Lowestoft
zdemontowano wyposażenie i usunięto metale kolorowe
poł(?).1960: sprzedany na złom firmie BISCO za 700 funtów
złomowanie w Charlestown (hrabstwo Fife) zlecono spółce Shipbreaking Industries Ltd.
9.VIII.1960: przyholowany z Peterhead do Charlestown przez trawler „Viking Freedom” (A 585)
7.I.1961: rozpoczęto złomowanie

2.) Apoloniusz Gdy-109, Goole Shipbuilding & Repairing Co. (1927) Ltd., Goole (Wielka Brytania), nr budowy 293
Official Number 149244; sygnał wywoławczy (od I.kw.1947): SPDH
charakterystyka w 1931: 116 BRT, 51 NRT; 28.13(rej.)×6.13×~2.50 m, głębokość 2.87 m; kadłub stalowy, 1 pokład, 1 ładownia; 3-cyl. maszyna parowa
potrójnego rozprężania wyprodukowana przez Wm. Burrell & Co., 300 KM, 1 kocioł szkocki wyprodukowany przez Riley Brothers (Boilerakers) Ltd., paliwo węgiel, 2 maszty, pomocnicze ożaglowanie typu kecz, 1 śruba; 9.5 węzła; załoga 10 osób
charakterystyka w 1948: 115.72 BRT, 44.16 NRT; 28.13(p.p.)×6.14×~2.50 m, głębokość 2.86 m; kadłub stalowy, 1 pokład, 1 ładownia; 3-cyl. maszyna
parowa potrójnego rozprężania, 300 KM, 1 kocioł szkocki, paliwo węgiel, 2 maszty, pomocnicze ożaglowanie typu kecz, 1 śruba; 9.5 węzła; załoga
10 osób
charakterystyka w 1958: 117.19 BRT, 50.14 NRT; 28.04(p.p.)×6.13×~2.50 m, głębokość 2.87 m; kadłub stalowy, 1 pokład, 1 ładownia; 6-cyl. silnik Mirrlees
National, 318 KM, paliwo olej opałowy, 2 maszty, pomocnicze ożaglowanie typu kecz, 1 śruba; 9 węzłów; załoga 10 osób
28.VI.1930: wodowany jako Lord Collingwood dla Lowestoft Steam Herring Drifters Co. Ltd. z siedzibą w Lowestoft
12(?).IX.1930: ukończony
13.IX.1930: zarejestrowany jako Lord Collingwood LT 183 (Lowestoft Steam Herring Drifters Co. Ltd.; Lowestoft), bandera Wielkiej Brytanii
nr rejestru w Lowestoft 27/1930, Official Number 149244
lata 30-te: okresowo poławiał w oparciu o porty Padstow, Milford Haven i Fleetwood
4.IX.1939: wydzierżawiony, jednostka inspekcyjna Lord Collingwood (właściciel: Lowestoft Steam Herring Drifters Co. Ltd.; użytkownik: Royal Navy),
bandera Wielkiej Brytanii
służył do zwalczania kontrabandy, miesięczna opłata dzierżawna wynosiła 65 funtów, 7 szylingów i 10 pensów
IV.1940: przydzielony do 1st Mine Recovery Flotilla
28.V.1940 godz. 15.00: wraz z trzema innymi lugrami, holownikiem „Java” i pięcioma motorówkami wypłynął z Ramsgate w celu ewakuacji brytyjskich wojsk
z Dunkierki
29.V.1940 ok. godz. 01.00: powrócił do Ramsgate z ewakuowanym wojskiem
29.V.1940 godz. 03.45: ponownie wysłany do Dunkierki, wraz z innymi okrętami asystował krążownikowi przeciwlotniczemu „Calcutta” przy załadunku
wojsk z plaży La Panne
29.V.1940 godz. 12.50: przekazał na krążownik „Calcutta” żołnierzy ewakuowanych z plaży La Panne
30.V.1940: zakończył udział w ewakuacji Dunkierki przewożąc do Ramsgate łącznie 332 żołnierzy
IX.1940: wykorzystywany do treningu w ramach programu DEMS
UWAGA: DEMS = Defensively Equipped Merchant Ship (defensywnie uzbrojony statek handlowy)
I.poł.X.1940: skierowany do wypełniania różnych, drugorzędnych zadań
23.X.1940: wypłynął z ujścia Tamizy do Methil w eskorcie konwoju FN.316
opuścił konwój przed przybyciem do Methil, ponieważ nie mógł utrzymać wymaganej prędkości
21.IX.1943: wydzierżawiony, portowa jednostka pomocnicza Lord Collingwood (właściciel: St. Andrew’s Steam Fishing Co. Ltd.; użytkownik: Royal Navy),
bandera Wielkiej Brytanii
zakupiony przez Basila Arthura Parkesa, który był właścicielem firmy St. Andrew’s Steam Fishing Co. Ltd.
II.poł.1945: wycofany z eksploatacji, przeznaczony do demilitaryzacji
13.II.1946: zwrócony, Lord Collingwood LT 183 (St. Andrew’s Steam Fishing Co. Ltd.; Lowestoft), bandera Wielkiej Brytanii
poza eksploatacją
IV.kw.1946: w ramach pomocy oferowany Polsce przez UNRRA
w dokumentach nazywany DAL I
13.I.1947: Apoloniusz Gdy-109 (właściciel: Główny Inspektorat Rybołówstwa Morskiego; użytkownik: Przedsiębiorstwo Połowów Dalekomorskich „Dalmor”,
spółka z o. o.; Gdynia)
tego dnia został zakupiony przez Polskę, w ramach pomocy UNRRA i podniósł polską banderę w Lowestoft, z powodu braku bunkru stał
unieruchomiony w tym porcie, załoga holenderska
III.1947: po pozbieraniu bunkru z pozostałych lugrów, wyszedł na połowy białej ryby na Morzu Północnym
połów sprzedano w Great Yarmouth, a za uzyskane fundusze zakupiono bunkier dla wszystkich lugrów
pocz.IV.1947: opuścił Great Yarmouth ponownie udając się na łowisko, po połowach portem docelowym było IJmuiden
UWAGA: według źródeł brytyjskich lugier operował z portu Great Yarmouth i dowodzili nim lokalni szyprowie
8.VI.1947: przypłynął po raz pierwszy (i chyba jedyny) do Gdyni
skierowany na remont do Göteborga
20.IX.1947: wyszedł z Göteborga (szyper Leif Larsson) na połowy
załoga szwedzka, po połowach zawinął po bunkier do Mollösund, skąd przeszedł do polskiej bazy w Göteborgu
X.1947: w/g sprawozdania „Dalmoru” operował z bazy w Göteborgu poławiając na Bałtyku wraz z małymi trawlerami „Hilary” (Gdy-115), „January”
(Gdy-117) oraz „Walery” (Gdy-116)
poł(?).XI.1947: zmustowano szypra i szwedzką załogę
załoga sprzedawała sprzedawała ryby z połowu, tran oraz węgiel z zasobni statkowej
19.XI.1947: statek objął szyper Abraham Isaksson z trawlera „Saturn” (Gdy-122)
V.1948: z powodu nieopłacalności eksploatacji unieruchomiony w Great Yarmouth
21.III.1949: Lord Collingwood (St. Andrew’s Steam Fishing Co. Ltd.), bandera Wielkiej Brytanii
poza eksploatacją
1.VI.1949: Lord Collingwood LT 34 (Arthur W. Eastoe, Roland C. Cook, Richard H. Colby i John Odde; Lowestoft), bandera Wielkiej Brytanii
tego dnia zakupiony i zarejestrowany w Lowestoft, nr rejestru 6/1949, prawdopodobnie nie wprowadzony do eksploatacji
UWAGA: Arthur W. Eastoe, Roland C. Cook i Richard H. Colby mieszkali w Lowestoft, natomiast John Odde w East Molesey
27.VII.1949: Lord Collingwood M 42 (Westenborg Trawlers Ltd.; Milford Haven), bandera Wielkiej Brytanii
tego dnia zarejestrowany w Milford Haven, nr rejestru 4/1949
VIII.1949(?): wykreślony z rejestru w Gdyni
21.XII.1954: Lord Collingwood M 42 (St. Anne’s Trawling Co. Ltd.; Milford Haven), bandera Wielkiej Brytanii
I.kw.1958: przebudowa i wymiana napędu w stoczni L.B.S. Engineering Co. Ltd. z Lowestoft
maszynę parową zastąpił 6-cyl. silnik o mocy 318 KM firmy Mirrelees, Bickerton & Day Ltd. ze Stockport
11.III.1958: zakończenie prób po przebudowie
26.VII.1962: z powodu przecieku do maszynowni zawinął do Fishguard w hrabstwie Pembrokeshire, na pomoc wezwano lokalną straż pożarną
o godz. 09.30 wypłynął do Milford Haven z pompą na pokładize i obługującym ją strażakiem
9.XI.1964: poławiając w rejonie latarni Tuskar Rock (skippper Ted Bowles) wyłowił w sieci minę morską, którą z powrotem wyrzucono do morza
20.X.1966: doznał lekkich uszkodzeń w wyniku pożaru
17.VII.1969: Lord Collingwood M 42 (Norrard Trawlers Ltd.; Milford Haven), bandera Wielkiej Brytanii
V.1970: sprzedany na złom firmie Hughes Bolckow Ltd. z Blyth
3.VI.1970: wraz z trawlerem „Ascona” (LT 108) wyszedł z Milford Haven z portem docelowym Blyth
8.VI.1970: przybył do Blyth w celu złomowania
26.I.1972: wykreślony z rejestru w Milford Haven

3.) Arkadiusz Gdy-110, Cochrane & Sons Ltd., Selby (Wielka Brytania), nr budowy 955
Official Number 145818; sygnał wywoławczy (od I.kw.1947): SPDI
charakterystyka w 1925: 92 BRT, 41 NRT; 28.04(rej.)×5.64×~2.50 m, głębokość 2.74 m; kadłub stalowy, 1 pokład, 1 ładownia; 3-cyl. maszyna parowa
potrójnego rozprężania wyprodukowana przez Crabtree & Sons Ltd., 200 KM, 1 kocioł szkocki wyprodukowany przez Riley Brothers (Boilerakers) Ltd., paliwo węgiel, 2 maszty, pomocnicze ożaglowanie typu kecz, 1 śruba; 8.5 węzła; załoga 10 osób
charakterystyka w 1948: 92.38 BRT, 32.73 NRT; 25.98(p.p.)×5.67×~2.50 m, głębokość 2.74 m; kadłub stalowy, 1 pokład, 1 ładownia; 3-cyl. maszyna parowa
potrójnego rozprężania, 200 KM, 1 kocioł szkocki, paliwo węgiel, 2 maszty, pomocnicze ożaglowanie typu kecz, 1 śruba; 9 węzłów; załoga 10 osób
25.II.1925: wodowany jako Lord Barham dla Lowestoft Steam Herring Drifters Co. Ltd. z siedzibą w Lowestoft
11.V.1925: ukończony
12.V.1925: zarejestrowany jako Lord Barham LT 211 (Lowestoft Steam Herring Drifters Co. Ltd.; Lowestoft), bandera Wielkiej Brytanii
nr rejestru w Lowestoft 29/1925, Official Number 145818
lata 30-te: okresowo poławiał w oparciu o porty Padstow, Milford Haven i Fleetwood
15.XI.1939: wydzierżawiony, trałowiec pomocniczy Lord Barham FY.929 (właściciel: Lowestoft Steam Herring Drifters Co. Ltd.; użytkownik: Royal Navy),
bandera Wielkiej Brytanii
miesięczna opłata dzierżawna wynosiła 40 funtów, 9 szylingów i 7 pensów
30.V.1940 przed godz. 24.00: wraz z dwunastoma innymi lugrami popłynął z Yarmouth do Ramsgate, w celu ewakuacji brytyjskich wojsk z Dunkierki
Tempy-Skipper J. Masterton z Royal Navy Reserve
31.V.1940 godz. 15.00: przybył (wraz z innymi lugrami) do Ramsgate, skierowany do Dunkierki
zakończył udział w ewakuacji Dunkierki przewożąc do Ramsgate łącznie 388 żołnierzy
21.IX.1943: wydzierżawiony, trałowiec pomocniczy Lord Barham FY.929 (właściciel: St. Andrew’s Steam Fishing Co. Ltd.; użytkownik: Royal Navy),
bandera Wielkiej Brytanii
zakupiony przez Basila Arthura Parkesa, który był właścicielem firmy St. Andrew’s Steam Fishing Co. Ltd.
XII.1944: skierowany do wypełniania różnych, drugorzędnych zadań
24.V.1946: zwrócony, Lord Barham LT 215 (St. Andrew’s Steam Fishing Co. Ltd.; Lowestoft), bandera Wielkiej Brytanii
poza eksploatacją
IV.kw.1946: w ramach pomocy oferowany Polsce przez UNRRA
w dokumentach nazywany DAL ?
26.XII.1946: wykreślony z rejestru w Lowestoft
20.I.1947: Arkadiusz Gdy-110 (właściciel: Główny Inspektorat Rybołówstwa Morskiego; użytkownik: Przedsiębiorstwo Połowów Dalekomorskich „Dalmor”,
spółka z o. o.; Gdynia)
tego dnia został zakupiony przez Polskę, w ramach pomocy UNRRA i podniósł polską banderę w Lowestoft, z powodu braku bunkru stał
unieruchomiony w tym porcie, załoga holenderska
4.IV.1947: wraz z czterema innymi lugrami „Dalmoru” opuścił Great Yarmouth, portem docelowym było IJmuiden
po dostarczeniu węgla z Polski, jeszcze w tym samym miesiącu wyszedł na połowy białej ryby, którą sprzedawał w Great Yarmouth
UWAGA: według źródeł brytyjskich lugier operował z portu Great Yarmouth i dowodzili nim lokalni szyprowie
VI.1947: przypłynął po raz pierwszy (i chyba jedyny) do Gdańska
X.1947: w/g sprawozdania „Dalmoru” operował z bazy w IJmuiden poławiając białą rybę na Morzu Północnym
V.1948: z powodu nieopłacalności eksploatacji unieruchomiony w Great Yarmouth
21.III.1949: Lord Barham (St. Andrew’s Steam Fishing Co. Ltd.), bandera Wielkiej Brytanii
poza eksploatacją
30.V.1949: Lord Barham LT 55 (Arthur W. Eastoe, Roland C. Cook, Richard H. Colby i John Odde; Lowestoft), bandera Wielkiej Brytanii
tego dnia zakupiony przez Arthura W. Eastoe, Rolanda C. Cook’a i Richarda H. Colby z Lowestoft oraz Johna Odde z East Molesey i
zarejestrowany w Lowestoft
UWAGA: Arthur W. Eastoe, Roland C. Cook i Richard H. Colby mieszkali w Lowestoft, natomiast John Odde w East Molesey
VIII.1949(?): wykreślony z rejestru w Gdyni
23.VIII.1955: Lord Barham LT 55 (Arthur W. Eastoe i Roland C. Cook; Lowestoft), bandera Wielkiej Brytanii
II.kw.1960: sprzedany na złom holenderskiej firmie H.P. Heuvelmen NV z Krimpen aan den Ijssel
13.VI.1960: wykreślony z rejestru w Lowestoft
2.VII.1960: przybył do Krimpen aan den Ijssel
rozebrany na złom

4.) Eugeniusz Gdy-111, Goole Shipbuilding & Repairing Co. (1927) Ltd., Goole (Wielka Brytania), nr budowy 280
Official Number 149211; sygnał wywoławczy (od I.kw.1947): SPDJ
charakterystyka w 1931: 104.47 BRT, 44.87 NRT; 26.82(rej.)×5.82×~2.50 m, głębokość 2.74 m; kadłub stalowy, 1 pokład, 1 ładownia; 3-cyl. maszyna
parowa potrójnego rozprężania wyprodukowana przez C.D. Holmes & Co. Ltd., 265 KM, 1 kocioł szkocki, paliwo węgiel, 2 maszty, pomocnicze ożaglowanie typu kecz, 1 śruba; 9.5 węzła; załoga 10 osób
charakterystyka w 1948: 104.47 BRT, 44.83 NRT; 26.82(p.p.)×5.82×~2.50 m, głębokość 2.74 m; kadłub stalowy, 1 pokład, 1 ładownia; 3-cyl. maszyna
parowa potrójnego rozprężania, 265 KM, 1 kocioł szkocki, paliwo węgiel, 2 maszty, pomocnicze ożaglowanie typu kecz, 1 śruba; 9.5 węzła; załoga
10 osób
charakterystyka w 1960: 107.21 BRT, 43.71 NRT; 28.04(p.p.)×6.13×~2.50 m, głębokość 2.87 m; kadłub stalowy, 1 pokład, 1 ładownia; 3-cyl. silnik A.K.
Diesels, 300 KM, paliwo olej opałowy, 2 maszty, pomocnicze ożaglowanie typu kecz, 1 śruba; 9 węzłów; załoga 10 osób
20.VI.1928: wodowany jako Lord Rodney dla Lowestoft Steam Herring Drifters Co. Ltd. z siedzibą w Lowestoft
18(?).VII.1928: ukończony
19.VII.1928: zarejestrowany jako Lord Rodney LT 390 (Lowestoft Steam Herring Drifters Co. Ltd.; Lowestoft), bandera Wielkiej Brytanii
nr rejestru w Lowestoft 15/1928, Official Number 149211
9.VIII.1932: Szyper Arthur James Lamer został w Bangor ukarany mandatem w wysokości 10 funtów za połowy na w rejonie wyspy Anglesey
lata 30-te: okresowo poławiał w oparciu o porty Padstow, Milford Haven i Fleetwood
4.IX.1939: wydzierżawiony, jednostka inspekcyjna Lord Rodney (właściciel: Lowestoft Steam Herring Drifters Co. Ltd.; użytkownik: Royal Navy),
bandera Wielkiej Brytanii
służył do zwalczania kontrabandy, miesięczna opłata dzierżawna wynosiła 32 funtów, 18 szylingów i 2 pensy
II.1940: wydzierżawiony, pomocniczy trałowiec Lord Rodney FY.877 (właściciel: Lowestoft Steam Herring Drifters Co. Ltd.; użytkownik: Royal Navy),
bandera Wielkiej Brytanii
przydzielony do 1st Mine Recovery Flotilla
28.V.1940 godz. 15.00: wraz z trzema innymi lugrami, holownikiem „Java” i pięcioma motorówkami wypłynął z Ramsgate w celu ewakuacji brytyjskich wojsk
z Dunkierki
Master Robert Durant
29.V.1940 ok. godz. 01.00: powrócił do Ramsgate z ewakuowanym wojskiem
29.V.1940 godz. 03.45: ponownie wysłany do Dunkierki, wraz z innymi okrętami asystował krążownikowi przeciwlotniczemu „Calcutta” przy załadunku
wojsk z plaży La Panne
29.V.1940 godz. 04.30: przekazał na krążownik „Calcutta” żołnierzy ewakuowanych z plaży La Panne
29.V.1940 godz. 10.00: ewakuuje żołnierzy z nabrzeża w Dunkierce
29.V.1940 godz. 12.30: ponownie przekazał na krążownik „Calcutta” żołnierzy ewakuowanych z Dunkierki
29.V.1940 godz. 17.00: opuścił Dunkierkę z żołnierzami na pokładzie kierując się do Ramsgate
I.1942: bazował w Lowestoft
21.IX.1943: wydzierżawiony, pomocniczy trałowiec Lord Rodney (właściciel: St. Andrew’s Steam Fishing Co. Ltd.; użytkownik: Royal Navy), bandera
Wielkiej Brytanii
zakupiony przez Basila Arthura Parkesa, który był właścicielem firmy St. Andrew’s Steam Fishing Co. Ltd.
X.1943: przekazany do War Department
pływał w dyspozycji Royal Army Service Corps
po 9.II.1946: zwrócony, Lord Rodney LT 390 (St. Andrew’s Steam Fishing Co. Ltd.; Lowestoft), bandera Wielkiej Brytanii
poza eksploatacją
IV.kw.1946: w ramach pomocy oferowany Polsce przez UNRRA
w dokumentach nazywany DAL ?
20.I.1947: Eugeniusz Gdy-111 (właściciel: Główny Inspektorat Rybołówstwa Morskiego; użytkownik: Przedsiębiorstwo Połowów Dalekomorskich „Dalmor”,
spółka z o. o.; Gdynia)
tego dnia został zakupiony przez Polskę, w ramach pomocy UNRRA i podniósł polską banderę w Lowestoft, z powodu braku bunkru stał
unieruchomiony w tym porcie, załoga holenderska
4.IV.1947: wraz z czterema innymi lugrami „Dalmoru” opuścił Great Yarmouth, portem docelowym było IJmuiden
po dostarczeniu węgla z Polski, jeszcze w tym samym miesiącu wyszedł na połowy białej ryby, którą sprzedawał w Great Yarmouth
UWAGA: według źródeł brytyjskich lugier operował z portu Great Yarmouth
VI.1947: przypłynął po raz pierwszy (i chyba jedyny) do Gdyni
X.1947: w/g sprawozdania „Dalmoru” operował z bazy w IJmuiden poławiając białą rybę na Morzu Północnym
V.1948: z powodu nieopłacalności eksploatacji unieruchomiony w Great Yarmouth
21.III.1949: Lord Rodney (St. Andrew’s Steam Fishing Co. Ltd.), bandera Wielkiej Brytanii
poza eksploatacją
1.VI.1949: zakupiony przez Arthura W. Eastoe, Rolanda C. Cooka i Richarda H. Colby z Lowestoft oraz Johna Odde z East Molesey
kredytu hipotecznego na zakup statku udzielił National Westminster Bank Ltd. z Londynu
9.VI.1949: Lord Rodney LT 79 (Arthur W. Eastoe, Roland C. Cook, Richard H. Colby i John Odde; Lowestoft), bandera Wielkiej Brytanii
tego dnia zarejestrowany w Lowestoft
VIII.1949(?): wykreślony z rejestru w Gdyni
I.poł.I.1951: hipoteka statku zamknięta
24.I.1951: Lord Rodney LT 79 (Roland C. Cook, Samuel Broadley i George Catchpole; Lowestoft), bandera Wielkiej Brytanii
lata 50-te: okresowo poławiał w oparciu o port we Fleetwood
30.IV.1959: sprzedany firmie Craigwood Ltd. z siedzibą w Aberdeen
skierowany do przebudowy na motorowiec w stoczni L.B.S. Engineering Co. Ltd. z Lowestoft
12.V.1959: Lord Rodney A 50 (Craigwood Ltd.; Aberdeen), bandera Wielkiej Brytanii
tego dnia zarejestrowany w Aberdeen
poł.1959: wymiana maszyny parowej na 3-cyl. silnik o mocy 300 KM firmy A.K. Diesels z Lowestoft
31.VII.1959: pomierzony w Great Yarmouth po zakończonej przebudowie
26.VII.1966: Lord Rodney A 50 (Hubert Jones; Aberdeen), bandera Wielkiej Brytanii
17.VII.1969: Lord Rodney A 50 (Thomas J. Griffiths i Nellie M. Porter; Aberdeem), bandera Wielkiej Brytanii
II.poł.1969: w porcie Swansea zderzył się z holenderskim statkiem „Paul Westers”
15.II.1972: Lord Rodney A 50 (Giuseppe Antoniazzi; Aberdeem), bandera Wielkiej Brytanii
23.VIII.1974: Lord Rodney A 50 (Brinislaw Ltd.; Aberdeem), bandera Wielkiej Brytanii
II.1975: przeholował z Milford Haven do Swansea lugier „Deelux” (YH84)
26.III.1975: Lord Rodney A 50 (Linke Trawling Co. Ltd.; Aberdeem), bandera Wielkiej Brytanii
II.poł.1975: sprzedany na złom firmie Thomas W. Ward Ltd. z Shefield
XI.1975: przybył do Briton Ferry w celu złomowania
8.XII.1975: zakończono złomowanie
7.I.1976: wykreślony z rejestru w Aberdeen

5.) Eustachiusz Gdy-112, Colby Brothers Ltd., Oulton Broad, Lowestoft (Wielka Brytania), typ Admiralty steel drifter, nr budowy 101
Admiralty Number 4167; Official Number 139889; sygnał wywoławczy (od I.kw.1947): SPDK
charakterystyka w 1919: 95 BRT, 41 NRT; 26.21(rej.)×5.64×~2.50 m, głębokość 2.68 m; kadłub stalowy, 1 pokład, 1 ładownia; 3-cyl. maszyna parowa
potrójnego rozprężania wyprodukowana przez Pollit & Wigzell Ltd., 270 KM, 1 kocioł szkocki wyprodukowany przez A.Dodman & Co. Ltd., paliwo węgiel, 2 maszty, pomocnicze ożaglowanie typu kecz, 1 śruba; 9 węzłów; załoga 10 osób
charakterystyka w 1948: 95.17 BRT, 40.38 NRT; 26.21(rej.)×5.64×~2.50 m, głębokość 2.83 m; kadłub stalowy, 1 pokład, 1 ładownia; 3-cyl. maszyna parowa
potrójnego rozprężania, 270 KM, 1 kocioł szkocki, paliwo węgiel, 2 maszty, pomocnicze ożaglowanie typu kecz, 1 śruba; 9 węzłów; załoga 10 osób
I.poł.1919: wodowany jako pomocniczy patrolowiec Gulf Stream dla Royal Navy
24.VIII.1919: przekazany do Ministry of Agriculture & Fisheries
przeznaczony do ukończenia jako statek rybacki i umieszczony na liście jednostek przeznaczonych do sprzedaży
10.IX.1919: ukończony jako lugier rybacki Gulf Stream (Ministry of Agriculture & Fisheries), bandera Wielkiej Brytanii
3.X.1919: zarejestrowany jako Gulf Stream LT 601 (Ministry of Agriculture & Fisheries; Lowestoft), bandera Wielkiej Brytanii
tego dnia zarejestrowany w Lowestoft
II.poł.VIII.1920: Gulf Stream LT 601 (James Ballard i R.L. Dawson; Lowestoft), bandera Wielkiej Brytanii
25.VIII.1920: Gulf Stream SN 42 (James Ballard i R.L. Dawson; North Shields), bandera Wielkiej Brytanii
nr rejestru w North Shields 7/1920, Official Number 139889
31.XII.1920: wykreślony z rejestru w Lowestoft
22.I.1921: Gulf Stream SN 42 (R.L. Dawson; North Shields), bandera Wielkiej Brytanii
po I.1921: Gulf Stream (John H. Sheldon; Plymouth), bandera Wielkiej Brytanii
nie wykorzystywany w charakterze statku rybackiego
20.IX.1924: wykreślony z rejestru w North Shields
IV.kw.1924: zakupiony przez J.D. Irvina i T.T. Irvina z North Shields
19.XII.1924: Gulf Stream SN 21 (Joseph D. Irvin & T.T. Irvin; North Shields), bandera Wielkiej Brytanii
w tym dniu ponownie zarejestrowany w North Shields
27.V.1925: Jenny Irvin SN 21 (Joseph D. Irvin & T.T. Irvin; North Shields), bandera Wielkiej Brytanii
1931: Jenny Irvin SN 21 (R. Irvin & Sons Ltd.; North Shields), bandera Wielkiej Brytanii
29.XI.1939: wydzierżawiony trałowiec pomocniczy Jenny Irvin FY.980 (właściciel: R. Irvin & Sons Ltd.; użytkownik: Royal Navy), bandera Wielkiej Brytanii
bazował w Dundee, miesięczna opłata dzierżawna wynosiła 36 funtów i 16 szylingów
1.XII.1943: jednostka pomocnicza Jenny Irvin FY.980 (właściciel: R. Irvin & Sons Ltd.; użytkownik: Ministry of Aircraft Production), bandera Wielkiej
Brytanii
przed 1.I.1944: jednostka pomocnicza Jenny Irvin FY.980 (właściciel: Wellvalle Trawlers Ltd.; użytkownik: Ministry of Aircraft Production), bandera
Wielkiej Brytanii
poł(?).1946: zwrócony, Jenny Irvin SN 21 (Wellvalle Trawlers Ltd.; North Shields), bandera Wielkiej Brytanii
poza eksploatacją
IV.kw.1946: w ramach pomocy oferowany Polsce przez UNRRA
w dokumentach nazywany DAL ?
30.I.1947: Eustachiusz Gdy-112 (właściciel: Główny Inspektorat Rybołówstwa Morskiego; użytkownik: Przedsiębiorstwo Połowów Dalekomorskich
„Dalmor”, spółka z o. o.; Gdynia)
tego dnia został zakupiony przez Polskę, w ramach pomocy UNRRA i podniósł polską banderę w Lowestoft, z powodu braku bunkru stał
unieruchomiony w tym porcie, załoga holenderska
4.IV.1947: wraz z czterema innymi lugrami „Dalmoru” opuścił Great Yarmouth, portem docelowym było IJmuiden
po dostarczeniu węgla z Polski, jeszcze w tym samym miesiącu wyszedł na połowy białej ryby, którą sprzedawał w Great Yarmouth
UWAGA: według źródeł brytyjskich lugier operował z portu Great Yarmouth i dowodzili nim lokalni szyprowie
VI.1947: przypłynął po raz pierwszy (i chyba jedyny) do Gdańska
X.1947: w/g sprawozdania „Dalmoru” operował z bazy w IJmuiden poławiając białą rybę na Morzu Północnym
V.1948: z powodu nieopłacalności eksploatacji unieruchomiony w Great Yarmouth
21.III.1949: Jenny Irvin (Wellvalle Trawlers Ltd.), bandera Wielkiej Brytanii
poza eksploatacją
1.VI.1949: zakupiony przez Arthura W. Eastoe, Rolanda C. Cook’a i Richarda H. Colby z Lowestoft oraz Johna Odde z East Molesey
3.VI.1949: Jenny Irvin LT 57 (Arthur W. Eastoe, Roland C. Cook, Richard H. Colby i John Odde; Lowestoft), bandera Wielkiej Brytanii
tego dnia zarejestrowany w Lowestoft
VIII.1949(?): wykreślony z rejestru w Gdyni
I.kw.1955: sprzedany na złom do Belgii
27.II.1955: wyszedł z Lowestoft, kierując się do Antwerpii
3.III.1955: przybył do Antwerpii w celu złomowania
16.III.1955: wykreślony z rejestru w Lowestoft
złomowany w tym samym roku

6.) Euzebiusz Gdy-113, Alexander Hall & Co., Aberdeen, Yard Footdee (Wielka Brytania), typ Admiralty steel drifter, nr budowy 564
Admiralty Number 4123; Official Number 132181; sygnał wywoławczy (od I.kw.1947): SPDL
charakterystyka w 1919: 96 BRT, 41 NRT; 26.27(rej.)×5.64×~2.50 m, głębokość 2.80 m; kadłub stalowy, 1 pokład, 1 ładownia; 3-cyl. maszyna parowa
potrójnego rozprężania wyprodukowana przez Alexander Hall & Co., 270 KM, 1 kocioł, paliwo węgiel, 2 maszty, pomocnicze ożaglowanie typu kecz, 1 śruba; 9 węzłów; załoga 10 osób
charakterystyka w 1948: 95.45 BRT, 40.70 NRT; 26.27(rej.)×5.64×~2.50 m, głębokość 2.82 m; kadłub stalowy, 1 pokład, 1 ładownia; 3-cyl. maszyna parowa
potrójnego rozprężania, 270 KM, 1 kocioł szkocki, paliwo węgiel, 2 maszty, pomocnicze ożaglowanie typu kecz, 1 śruba; 9 węzłów; załoga 10 osób
II.poł.1918: wodowany jako pomocniczy patrolowiec Thunderclap dla Royal Navy
I.poł.1919: przekazany do Fishery Board for Scotland
przeznaczony do ukończenia jako statek rybacki i umieszczony na liście jednostek przeznaczonych do sprzedaży
2.VI.1919: ukończony jako lugier rybacki Thunderclap (Fishery Board for Scotland), bandera Wielkiej Brytanii
wkrótce zakupiony przez George’a Kett’a zamieszkałego w Rome Villa, East Church Street, Buckie, Moray, Scotland
9.VI.1919: Zena & Ella BCK 321 (George Kett; Buckie), bandera Wielkiej Brytanii
tego dnia zarejestrowany w Buckie, hrabstwo Moray w Szkocji
1923: Mace KY 224 (Martin Gardner Snr; Kirkcaldy), bandera Wielkiej Brytanii
1934: Mace KY 224 (Annie D. Gardner; Kirkcaldy), bandera Wielkiej Brytanii
27.VIII.1939: wydzierżawiony, pomocnicza jednostka portowa Mace (właściciel: Annie D. Gardner; użytkownik: Royal Navy), bandera Wielkiej Brytanii
1940: pomocnicza jednostka portowa Mace (właściciel: Agnes T. Gardner; użytkownik: Royal Navy), bandera Wielkiej Brytanii
1945/1946: pomocnicza jednostka portowa Mace (właściciel: Fred Parkes Snr; użytkownik: Royal Navy), bandera Wielkiej Brytanii
20.II.1946: zwrócony, Mace KY 224 (Fred Parkes Snr; Kirkcaldy), bandera Wielkiej Brytanii
prawdopodobnie nie był eksploatowany
IV.kw.1946: w ramach pomocy oferowany Polsce przez UNRRA
w dokumentach nazywany DAL V
13.I.1947: Euzebiusz Gdy-113 (właściciel: Główny Inspektorat Rybołówstwa Morskiego; użytkownik: Przedsiębiorstwo Połowów Dalekomorskich „Dalmor”,
spółka z o. o.; Gdynia)
tego dnia został zakupiony przez Polskę, w ramach pomocy UNRRA i podniósł polską banderę w Lowestoft, załoga holenderska
I.kw.1947: wyszedł z Lowestoft do IJmuiden, gdzie oczekiwał na transport bunkru z Polski
III./IV.1947: wyszedł z IJmuiden na połowy białej ryby, którą sprzedawał w Great Yarmouth
UWAGA: w III.1947 w IJmuiden powstała polska stacja bunkrowa, węgiel dostarczono z Polski jeszcze w tym samym miesiącu
VI.1947: przypłynął po raz pierwszy (i chyba jedyny) do Gdańska
X.1947: w/g sprawozdania „Dalmoru” operował z bazy w IJmuiden poławiając białą rybę na Morzu Północnym
V.1948: z powodu nieopłacalności eksploatacji unieruchomiony w Great Yarmouth
21.III.1949: Mace (Fred Parkes Snr), bandera Wielkiej Brytanii
poza eksploatacją
1.VI.1949: zakupiony przez Arthura W. Eastoe, Rolanda C. Cook’a i Richarda H. Colby z Lowestoft oraz Johna Odde z East Molesey
3.VI.1949: Mace LT 35 (Arthur W. Eastoe, Roland C. Cook, Richard H. Colby i John Odde; Lowestoft), bandera Wielkiej Brytanii
tego dnia zarejestrowany w Lowestoft
VIII.1949(?): wykreślony z rejestru w Gdyni
I.kw.1955: sprzedany na złom do Belgii
27.II.1955: wyszedł z Lowestoft, kierując się do Antwerpii
III.1955(?): wykreślony z rejestru w Lowestoft
złomowany w tym samym roku

7.) Silweriusz Gdy-114, Alexander Hall & Co., Aberdeen, Yard Footdee (Wielka Brytania), typ Admiralty steel drifter, nr budowy 574
Admiralty Number 4133; Official Number 137618; sygnał wywoławczy (od I.kw.1947): SPDM
charakterystyka w 1919: 96.45 BRT, 40.70 NRT; 26.27(rej.)×5.64×~2.50 m, głębokość 2.82 m; kadłub stalowy, 1 pokład, 1 ładownia; 3-cyl. maszyna parowa
potrójnego rozprężania wyprodukowana przez Alexander Hall & Co., 270 KM, 1 kocioł szkocki, paliwo węgiel, 2 maszty, pomocnicze ożaglowanie typu kecz, 1 śruba; 9 węzłów; załoga 10 osób
charakterystyka w 1948: 96.45 BRT, 40.70 NRT; 26.27(rej.)×5.64×~2.50 m, głębokość 2.82 m; kadłub stalowy, 1 pokład, 1 ładownia; 3-cyl. maszyna parowa
potrójnego rozprężania, 270 KM, 1 kocioł szkocki, paliwo węgiel, 2 maszty, pomocnicze ożaglowanie typu kecz, 1 śruba; 9 węzłów; załoga 10 osób
II.poł.1919: wodowany jako pomocniczy patrolowiec Pampero dla Royal Navy
X.1919: w trakcie wyposażania zakupiony przez Arthura Jamesa Larner’a z Caister on Sea
1.XI.1919: ukończony jako lugier rybacki Pampero (Arthur James Larner), bandera Wielkiej Brytanii
15.XI.1919: zarejestrowany jako Edalba YH 218 (Arthur James Larner; Yarmouth), bandera Wielkiej Brytanii
tego dnia zarejestrowany w Yarmouth
26.XI.1919: Edalba YH 218 (Edward A. Baker i Arthur J. Larner; Yarmouth), bandera Wielkiej Brytanii
do Edwarda A. Baker’a z Great Yarmouth należąło 3/4 udziałów, a do Arthura J. Larner’a z Caister on Sea 1/4 udziałów
statek sezonowo poławiał z Fleetwood
20.V.1922: Edalba YH 218 (Edward A. Baker; Yarmouth), bandera Wielkiej Brytanii
21.IX.1922: zakupiony przez Martina Gardner’a, H. Gardner’a i Davida Cairsters’a z Cellardyke oraz W. Wilson’a z North Shields
16.X.1922: wykreślony z rejestru w Yarmouth
II.poł.X.1922: Acorn KY 194 (Martin Gardner, H. Gardner, David Cairsters i W. Wilson; Kirkcaldy), bandera Wielkiej Brytanii
I.poł.1939: Acorn KY 194 (Agnes & Thomas Gardner; Kirkcaldy), bandera Wielkiej Brytanii
23.XI.1939: wydzierżawiony, portowa jednostka pomocnicza Acorn (właściciel: Agnes & Thomas Gardner; użytkownik: Royal Navy), bandera Wielkiej
Brytanii
miesięczna opłata dzierżawna wynosiła 32 funtów
UWAGA: J.J. Colledge podaje, że został wydzierżawiony we IX.1940
1944: portowa jednostka pomocnicza Acorn (właściciel: North Shore Fishing Co. Ltd.; użytkownik: Royal Navy), bandera Wielkiej Brytanii
VII.1946: zwrócony, Acorn KY 133 (North Shore Fishing Co. Ltd.; Kirkcaldy), bandera Wielkiej Brytanii
poza eksploatacją
IV.kw.1946: w ramach pomocy oferowany Polsce przez UNRRA
w dokumentach nazywany DAL ?
30.I.1947: zakupiony przez Polskę, w ramach pomocy UNRRA
25.II.1947: Silweriusz Gdy-114 (właściciel: Główny Inspektorat Rybołówstwa Morskiego; użytkownik: Przedsiębiorstwo Połowów Dalekomorskich
„Dalmor”, spółka z o. o.; Gdynia)
tego dnia został przejęty przez Polskę i podniósł polską banderę w Hull, z powodu braku bunkru stał unieruchomiony w Lowestoft, załoga holenderska
4.IV.1947: wraz z czterema innymi lugrami „Dalmoru” opuścił Great Yarmouth, portem docelowym było IJmuiden
po dostarczeniu węgla z Polski, jeszcze w tym samym miesiącu wyszedł na połowy białej ryby, którą sprzedawał w Great Yarmouth
UWAGA: według źródeł brytyjskich lugier operował z portu Great Yarmouth i dowodzili nim lokalni szyprowie
VIII.1947: Sylweriusz Gdy-114 (właściciel: Główny Inspektorat Rybołówstwa Morskiego; użytkownik: Przedsiębiorstwo Połowów Dalekomorskich
„Dalmor”, spółka z o. o.; Gdynia)
26.VIII.1947: przypłynął po raz pierwszy (i chyba jedyny) do Gdańska
X.1947: w/g sprawozdania „Dalmoru” operował z bazy w IJmuiden poławiając białą rybę na Morzu Północnym
później operował również z Ostendy
V.1948: z powodu nieopłacalności eksploatacji unieruchomiony w Great Yarmouth
21.III.1949: Acorn (North Shore Fishing Co. Ltd.), bandera Wielkiej Brytanii
poza eksploatacją
23.V.1949: zakupiony przez Arthura W. Eastoe, Rolanda C. Cook’a i Richarda H. Colby z Lowestoft oraz Johna Odde z East Molesey
27.VII.1949: Acorn LT 31 (Arthur W. Eastoe, Roland C. Cook, Richard H. Colby i John Odde; Lowestoft), bandera Wielkiej Brytanii
tego dnia zarejestrowany w Lowestoft
VIII.1949(?): wykreślony z rejestru w Gdyni
I.poł.1952: sezonowo poławiał z Fleetwood
7.IX.1954: sprzedany Percy’emu Williamowi Sutton’owi z Great Yarmouth
16.IX.1954: zakupiony przez Mercury Fisheries Co. Ltd z Halifaxu w Kanadzie
UWAGA: w imieniu strony Kanadyjskiej umowę podpisał Paul Stockhammer z Londynu
21.IX.1954: zarejestrowany w Halifaxie (Kanada)
23.IX.1954: wyszedł z Lowestoft, kierując się do Kanady (szyper Ivan Down)
płynął w towarzystwie trawlera „Boston Swift” (H 11), w trakcie podróży zawinął do Stornoway po bunkier
13.X.1954: przybył do Halifaxu
1975: złomowany w Halifaxie

Tekst formatowany (w Wordzie) do pobrania na stronie Wojtka Zientary:
https://wojtekzientara.pl/hobby.html
ODPOWIEDZ