Fonte Acieree

[pd]

Chodzi o stop żelaza, który był używany we Francji generalnie przed Drugą Wojną i wraz z importem nowoczesnej artylerii i technologii artyleryjskiej przybył do Polski międzywojennej, gdy znany był jako "stalosurówka" (i pod zbliżonymi kalkami z francuskiego) . Ponieważ był stosowany w sytuacjach, w których spodziewałbym się staliwa, zawsze zakładałem, że chodzi właśnie o nie, ale najwyraźniej były to proces, albo różne procesy mający zmniejszać kruchość żeliwa, lecz nie tradycyjne żeliwo ciągliwe. Nie chcę dalej spekulować i wolę się zapytać o bliższe informacje o naturze owego metalu i jego produkcji.

[Krzysztof Gerlach]

Żeliwo staliste (ang. steeled cast iron). Żeliwo otrzymane przez wprowadzenie do żeliwiaka większej ilości złomu stalowego. O innej budowie i charakterystyce niż żeliwo z samej przetopionej surówki lub z dodatkiem złomu żeliwnego, ale właściwości zależały od ilości stali we wsadzie, sposobu eksploatacji żeliwiaka, szybkości stygnięcia odlewów itd. Generalnie żeliwo szare o stosunkowo małej zawartości węgla, o własnościach trochę pośrednich między żeliwem a stalą. Czasem zwane więc też pół-stalą. W miarę rozwoju technik wytwarzania żeliwa (żeliwa modyfikowane, obrobione cieplnie itp.) oraz rozpoznawania związku własności np. z postacią przyjmowaną przez węgiel, nazwa „żeliwa stalistego” straciła na znaczeniu.

[pd]

Dziękuję bardzo za odpowiedź, zrobiłem szybki przegląd odnośnych patentów, ale były na tyle ogólnikowe, że nie byłem nawet pewien czy chodzi o żeliwo, czy już o stal, tym bardziej jaka jest właściwa polska nazwa tego metalu. Perspektywa amunicji kruszącej z tego materiału jest dość przerażająca, choć nie aż tak jak granaty z żeliwa szarego, których Francuzi też używali na duża skalę w czasie Wielkiej Wojny.