Forum Okrętów Wojennych

Marynarka Wojenna RP ORP Ślązak - to prawidłowa odpowiedź. GRATULUJEMY! taką właśnie nazwę przewidujemy nadać pierwszej korwecie wielozadaniowej Marynarki Wojennej.
Piątek, 00:07 · 3.

Marynarka Wojenna. Kto by chciał służyć w muzeum?

Cała Polska widziała ostatnio w telewizji abstrakcyjną scenę: ulicami Gdyni sunie zabytkowy okręt podwodny, by już na lata zacumować na lądzie. Trudno o bardziej sugestywny obraz stanu naszej Marynarki Wojennej - pisze Mikołaj Chrzan
Ministerstwo Obrony Narodowej ogłosiło ostatnio dwie istotne decyzje w sprawie Marynarki Wojennej. Po pierwsze, zrezygnowano z modernizacji otrzymanych z USA fregat typu Oliver Hazard Perry (ORP "Kościuszko" i ORP "Pułaski").

- Nie miało uzasadnienia wydanie blisko pół miliarda złotych na remont starych okrętów w zagranicznej stoczni - tłumaczył minister obrony Tomasz Siemoniak.

Druga decyzja to wycofanie się z modernizacji dwóch okrętów rakietowych typu Tarantula. W tym przypadku udało się zaoszczędzić ok. 150 mln zł.

Trzeciej decyzji jeszcze nie ma, ale w mediach huczy od plotek: chodzi o wycofanie się z budowy korwety Gawron, która od 10 lat, w żółwim tempie, powstaje w Stoczni Marynarki Wojennej w Gdyni.

Oliwy do ognia dodał minister Siemoniak, opowiadając o korwecie w wywiadzie dla "Gazety".

"Gazeta": - Po co topić w Gawronie dalej pieniądze?

Tomasz Siemoniak: - To bardzo zasadne pytanie. Dziś wycofanie się oznacza, że za 402 mln zł będziemy mieć tylko najdroższą morską motorówkę świata. Bo trzeba ją jeszcze uzbroić i zainstalować systemy elektroniczne.

To brakujące wyposażenie ma kosztować jeszcze ok. 1 miliarda.

Choć zdania ekspertów są podzielone, to każda z tych decyzji rozpatrywana indywidualnie byłaby zapewne do obrony. Ponad 30-letnie amerykańskie fregaty OHP i ani trochę młodsze radzieckie Tarantule nie są perspektywicznymi jednostkami.

Natomiast polski Gawron to przykład tego, jak nigdy nie prowadzić dużych inwestycji. Budowa korwety przeciągała się, bo wojsko nie miało pieniędzy na jej realizację. Z braku pieniędzy ograniczono też zamówienie z trzech sztuk do jednej, co wywindowało w górę cenę prototypu i wciąż służy krytykom do wskazywania na marnotrawstwo publicznych środków (bo w zagranicznych stoczniach można kupić podobne korwety taniej).

Jakby kłopotów z Gawronem było mało, to Stocznia Marynarki Wojennej jest w stanie upadłości, a budową korwety - o czym również informował minister Siemoniak - interesuje się prokuratura.

Powtórzmy: każdej decyzji MON w sprawie floty MW można by bronić. Jednak przedstawienie ich hurtem może stanowić na Pomorzu pewien powód do niepokoju.

Bo tu nie chodzi o to, że tniemy słabe projekty, rozwijając te lepsze. Prawda jest gorsza: żadnych innych zatwierdzonych projektów odnawiających potencjał floty MW nie ma.

Kilka dni temu podwodny Kobben przemierzał na specjalnej lawecie trasę ze Stoczni Marynarki Wojennej do Akademii Marynarki Wojennej, gdzie ma służyć jako symulator, ale i pomnik. Jeśli dalej tak pójdzie - śladami liczącego niemal pół wieku podwodnego okrętu, którego bliźniaki wciąż pływają pod biało-czerwoną banderą - co roku będą podążać kolejne jednostki.

Sprawy obronności państwa nie powinny być areną dla wyścigu regionów, politycznej walki o utrzymanie jednych garnizonów, a zamykanie drugich, o pozbawione uzasadnionych powodów wspieranie jednego rodzaju sił zbrojnych kosztem innych.

To minister obrony narodowej ma najlepszy dostęp do informacji o możliwych zagrożeniach dla Polski i to on odpowiada za taki rozwój sił zbrojnych, który przed tymi zagrożeniami nas ochroni.

Być może obrona morskich granic nie jest obecnie priorytetem. W takim przypadku powstaje jednak oczywiste pytanie: czy tak nagle zmieniła się strategiczna sytuacja Polski, czy też może poprzednicy ministra Siemoniaka - planując spore inwestycje w MW - podejmowali tak błędne decyzje?

Zrozumiałe jest, że w sprawach obronności pewne informacje pozostają tajne. Być może więc na to pytanie odpowiedzi się nie doczekamy.

Jedno jest pewne: gdybym planował rozpocząć teraz służbę w wojsku, nie planowałbym zaciągnąć się dziś do Marynarki Wojennej. Bo któż chciałby służyć w muzeum?

Minister Siemoniak mówił o odchodzeniu żołnierzy z wojska: - Ważne jest poczucie stabilności. Żołnierz nie może przez cały czas się zastanawiać, czy jego jednostka za pół roku nie będzie zlikwidowana, a on wraz z żoną i dziećmi przerzucony o kilkaset kilometrów.

Panie ministrze, marynarze to też żołnierze. Jeżeli nie chce Pan, by odchodzili, to trzeba szybko przedstawić im perspektywy rozwoju, powiedzieć o realnych planach, a nie żartować z nieuzbrojonych motorówek. Ich to boli pewnie bardziej niż ludzi w Warszawie.

W innym przypadku lepiej już teraz oszczędzać na Marynarce Wojennej, a wspierać rozbudowę gdyńskiego Muzeum Marynarki Wojennej - wkrótce przybędzie wiele eksponatów!

szafran pisze:Ale jednocześnie zostaje podjęta decyzja o remoncie czołgów T-72. Czyżby różne kryteria obowiązywały poszczególne RSZ?

Mitoko pisze:a tu trzeba by pomyśleć o całościowej modernizacji (może nawet wymiany napędu na diesele na wzór jednostek, które poszły z Volks do Brazylii).

maqui pisze:...w Tarantulach III od nowości wykorzystują diesle do prędkości marszowych, przez co okręty są ekonomiczniejsze. A skoro kadłuby są bardzo zbliżone o ile nie identyczne to i w naszych Tarantulach możliwa była by taka wymiana.