Z całym szacunkiem dla USS Iowa, na północnym Atlantyku nie ma szans ani na zwycięstwo, ani na ucieczkę, choć zdarzają się szczęśliwe trafieniaSławek pisze:Z całym szacunkiem dla HMS "Warspite" oczywiście - jest bez szans IMHO.
Skąd ta opinia?ALF pisze:Z całym szacunkiem dla USS Iowa, na północnym Atlantyku nie ma szans ani na zwycięstwo, ani na ucieczkę, choć zdarzają się szczęśliwe trafieniaSławek pisze:Z całym szacunkiem dla HMS "Warspite" oczywiście - jest bez szans IMHO.
...i co te pokłady, miały powstrzymać pociski APC Mark 8?Peperon pisze:No nie ma się co tak rozpędzać Panowie.
Queen Elizabetki wcale nie były takie złe. No i miały na koncie całkiem niezłe akcje.
Pomijam już starcia z Włochami, którzy jakoś nie mieli serca do walki.
Jednak żeby wejść z Warspitem do fiordu, w którym jest ileś tam niszczycieli wroga, to już jest mocna rzecz.
Tak samo Malaya. Konwój na karku i pancernik wroga naprzeciw. A drugi za horyzontem, po drugiej stronie konwoju.
Oczywiście, dowódca Malayi o nim nie wiedział. Jednak należy wziąć pod uwagę dwie rzeczy w tym przypadku.
1. Malaya nie przeszła takiej modernizacji, jak Warspite.
2. Scharnhorst i Gneisenau były nowsze i lepiej opancerzone od Malayi. Różnicę w prędkości pomijam.
Tak więc nie skazywałbym z góry na porażkę Warspite'a w starciu z którymś pancernikiem o przedrostku USS.
Wszak wzmocniono mu pokłady, a argumenty miał wcale niezłe. I jak wykazała praktyka, załoga umiała z nich korzystać.
I czego to dowodzi, przepraszam? Zdaje się w czasie tego samego rejsu Niemcy trafili i na inne pancerniki i tak samo się wycofali. Mógłby tam być jakiś Paris, albo inny Minas Gerais i też by się wycofali - bo nie mieli z czymś takim walczyć.Peperon pisze: Tak samo Malaya. Konwój na karku i pancernik wroga naprzeciw. A drugi za horyzontem, po drugiej stronie konwoju.
Oczywiście, dowódca Malayi o nim nie wiedział. Jednak należy wziąć pod uwagę dwie rzeczy w tym przypadku.
1. Malaya nie przeszła takiej modernizacji, jak Warspite.
2. Scharnhorst i Gneisenau były nowsze i lepiej opancerzone od Malayi. Różnicę w prędkości pomijam.
Dowodzi to zaufania dowódców do jakości okrętów.PawBur pisze:I czego to dowodzi, przepraszam? Zdaje się w czasie tego samego rejsu Niemcy trafili i na inne pancerniki i tak samo się wycofali. Mógłby tam być jakiś Paris, albo inny Minas Gerais i też by się wycofali - bo nie mieli z czymś takim walczyć.Peperon pisze: Tak samo Malaya. Konwój na karku i pancernik wroga naprzeciw. A drugi za horyzontem, po drugiej stronie konwoju.
Oczywiście, dowódca Malayi o nim nie wiedział. Jednak należy wziąć pod uwagę dwie rzeczy w tym przypadku.
1. Malaya nie przeszła takiej modernizacji, jak Warspite.
2. Scharnhorst i Gneisenau były nowsze i lepiej opancerzone od Malayi. Różnicę w prędkości pomijam.
Gdybym dowodził Iowa to za darmo by ją sprzedał.Peperon pisze:A który amerykański pancernik miał przyjemność z Fritzem X ?
Warspite przeżył bliskie spotkanie. Natomiast włoska Roma nie.
Można sobie gdybać, ale weryfikacji "na żywo" już nie przeprowadzimy.
Poza tym nie tylko walory pocisków wygrywają, a Warspite wykazał się odpornością podczas dwóch wojen.
Nie chcę przy tym wykazywać, że rozjechałby nowego Amerykanina. Jednak nie byłby tak całkiem na amen skazany na pożarcie. Przy takich starciach różnie bywa, a teoria nie zawsze zgadza się z praktyką.
W każdym bądź razie Warspite w pojedynku drogo sprzedałby skórę.
Peperon pisze:Dowodzi to zaufania dowódców do jakości okrętów.PawBur pisze:I czego to dowodzi, przepraszam? Zdaje się w czasie tego samego rejsu Niemcy trafili i na inne pancerniki i tak samo się wycofali. Mógłby tam być jakiś Paris, albo inny Minas Gerais i też by się wycofali - bo nie mieli z czymś takim walczyć.Peperon pisze: Tak samo Malaya. Konwój na karku i pancernik wroga naprzeciw. A drugi za horyzontem, po drugiej stronie konwoju.
Oczywiście, dowódca Malayi o nim nie wiedział. Jednak należy wziąć pod uwagę dwie rzeczy w tym przypadku.
1. Malaya nie przeszła takiej modernizacji, jak Warspite.
2. Scharnhorst i Gneisenau były nowsze i lepiej opancerzone od Malayi. Różnicę w prędkości pomijam.
Dowódca Malayi nie wiedział o taktyce i rozkazach obowiązujących Lutjensa. Przy dobrym kącie podejścia niemieckie ciężkie okręty były nie do odróżnienia.
A poza tym wcale nie jestem przekonany, czy Niemcy odpuściliby Francuzom lub Brazylijczykom.
Sławku, z szacunkiem, ale to jest czysta abstrakcja. Sam kiedyś napisałeś:Sławek pisze: Gdybym dowodził Iowa to za darmo by ją sprzedał.
Śledziłbym go aż nastanie noc i z 20+ km (czyli z poza granicy spotingu UK radarów mikrofalowych, najpewniej daleko spoza granicy, bowiem śmiem wątpić - nie wiem z pamięci- by w 1944 roku brytyjskie radary wraz z systemem zobrazowania i całym układem kontroli ognia mogły śledzić upadki pocisków powyżej 20 km) mój okręt rozerwał by go na kawałki kuframi 1225 kg.
Przy co najmniej 10 węzłowej przewadze prędkości i całej plejadzie radioelektroniki, to mój okręt dyktował by warunki, w każdej sytuacji.
Każde trafienie karnistrem Mark 8 = przebicie + totalna demolka.
Nie mówiąc o tym, że prawdziwa wojna to nie komputerowy symulator. South Dakotę postrzelała starsza od niej o parę generacji Kirishima oraz Atago i Takao, zupełnie już nierównie słabsze od amerykańskiego pancernika. Zatem w praktyce może być różnie. Bitwa to raczej nie ring bokserski.Rolą floty wojennej jest realizacja określonych zadań.
najważniejsze z nich to:
- Ochrona linii komunikacyjnych
- Szarpanie linii komunikacyjnych wroga
- Ochrona baz o znaczeniu strategicznym
- Wsparcie sił lądowych w kontekście danej operacji
Starcia z wrogą flotą są jedynie ich wycinkiem w kontekście kampanii.
Walka liniowa straciła sens po Bitwie Jutlandzkiej (...)
Halsey pisze: Sławku, z szacunkiem, ale to jest czysta abstrakcja.
Zamiast "The Grand Old Lady" może być Nevada. 
Zaskoczenie?Halsey pisze:Prócz awarii mogą wchodzić w grę jeszcze inne czynniki, np. zaskoczenie. Pod Savo krążowniki amerykańskie i australijski teoretycznie miały (razem do kupy) przewagę artyleryjską nad (w większości przestarzałymi) krążownikami Mikawy, a zostały przez nie rozgromione.
No więc Iowa wchodzi do cichego fiordu, a za winklem czai się Warspite z gazrur... pardon, z gotowymi do strzału piętnastocalówkami...
Oczywiście abstrakcja.
BTW, a właściwie to dlaczego chińskie pancerniki nie rozniosły Sankeikanów?
Nie no chyba jednak Uss wytrzymałby więcej kuferków Warspite niż na odwrót.Peperon pisze:No nie ma się co tak rozpędzać Panowie.
Queen Elizabetki wcale nie były takie złe. No i miały na koncie całkiem niezłe akcje......
No znów jak dla mnie kiepskie porównanie, frytkiem to i jakiś uss krążownik oberwał i przeżył. Jak mniemam Roma gdyby dostała frytkiem tak jak Warspite też pewnie by przeżyła, a starsza pani "W" po trafieniu w stylu Romy mogła by podzielić jej los choć równie dobrze mogła też zostać przewiercona na wylot.Peperon pisze:A który amerykański pancernik miał przyjemność z Fritzem X ?
Warspite przeżył bliskie spotkanie. Natomiast włoska Roma nie.
Skórę na pewno by sprzedał drogo, spacerek dla Uss "cudów"Peperon pisze: Poza tym nie tylko walory pocisków wygrywają, a Warspite wykazał się odpornością podczas dwóch wojen.
Nie chcę przy tym wykazywać, że rozjechałby nowego Amerykanina. Jednak nie byłby tak całkiem na amen skazany na pożarcie. Przy takich starciach różnie bywa, a teoria nie zawsze zgadza się z praktyką.
W każdym bądź razie Warspite w pojedynku drogo sprzedałby skórę.
to by to nie był, ale nie zapominaj, że w IWŚ to trochę mniejszymi kuferkami go okładali niż to co woził w bagażniku Iowka.
Raczej na 100% by odpuścili, nie róbmy z Niemców głupków oni doskonale wiedzieli, że nawet niewielkie uszkodzenie to dla nich los Grafa oni byli w końcu na środku Atlantyku i do domciu mieli kawałek.Peperon pisze:A poza tym wcale nie jestem przekonany, czy Niemcy odpuściliby Francuzom lub Brazylijczykom.
Bo na twoim dziobie orkiestra gra hymn.Sławek pisze: Skąd przeciwnik wie, że wszedłem do Fiordu, skoro ja o nim nic nie wiem?
Warspite jest w martwym polu, samoloty spokojnie plażują sobie na rufie jak na SD.Sławek pisze: Najpierw robimy rozpoznanie.
To ja mam radar SK-1 lub SK-2, SG lub SG-6 oraz 3 samoloty z radarami obserwacyjnymi na pokładzie.
Warspite ma rury głosowe, a te systemy w d...Sławek pisze: To ja mam system walki radioelektronicznej (np. do zakłócania wrogich stacji) oraz łączności kodowanej (TBS).
Warspite strzela z przyłożenia, Matapan to przy tym mały pikuś.Sławek pisze: W końcu, to ja w razie wpadki zniosę więcej trafień, niż przeciwnik, który nie będzie w stanie przebijać mi wież art. głównej, barbet, GSD oraz pokładów.
A działa w pozycji zero.Sławek pisze: To ja mam aż 7 dalocelowników (w razie wpadki starczy jeden).
itd. itp.
Sławek pisze: Ale, żeby nie być tendencyjnym - nie chciałbym, by mój okręt przyjął "na klatę" salwy doskonałych 15-calówek Made in UK...
Spoko, przecież to czysta abstrakcja... Takie tam przekomarzanie. 
Niby racja, ale tam to był w sumie ring bokserski, w takim nocnym kolowrocie na min dystansach to któremuś z kongosów nawet niszczyciele kuku zrobiły. Zdecydujcie się czy mówicie o walce fer, ala stary kanclerz i Hood czy o młócce typu Matapan, bo w tej drugiej sytuacji to faktycznie starszej pani "W" gdyby się udało wsadzić kuferki z małago dystansu Iowce to ta miala by ciepełko. Swoją drogą "battelship(t)" wam zaczyna wychodzić tylko bez ufokówHalsey pisze:... South Dakotę postrzelała starsza od niej o parę generacji Kirishima oraz Atago i Takao, zupełnie już nierównie słabsze od amerykańskiego pancernika. Zatem w praktyce może być różnie. Bitwa to raczej nie ring bokserski.
