Forum Okrętów Wojennych

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów fregaty SURVEILLANTE (zdobyta 1803).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

Surveillante – francuska fregata 40-działowa klasy de 18, późnej wersji typu Virginie, którą niektórzy wydzielają w osobny typ Courageuse. Projektant Jacques-Noël Sané. Zbudowana w Basse-Indre (Nantes) w stoczni braci Crucy, zwodowana 29.05.1802 (lub dzień później). Nośność około 750 ton, wyporność 1350-1390 ton, wymiary: 47,42 x 12,02 x 6,17 m. Załoga: 340. Uzbrojenie: na pokładzie głównym 28 x 18-f, na pokładach odkrytych 12 x 8-f i 4 haubice 36-f. Jej pierwszym i ostatnim francuskim dowódcą był kmdr Jean-Baptiste-Henry Barré. Skierowana w 1802 na Antyle, wpadła w ręce Anglików podczas kapitulacji Cap-Français na San Domingo 30.11.1803. Wcielona do Royal Navy bez zmiany nazwy, jako fregata 38-działowa. Wymiary: 151’6” x 40’3” x 12’8”, tonaż 1094 tony. Załoga: 284. Uzbrojenie: na pokładzie głównym 28 x 18-f, na rufowym 12 karonad 32-f, na dziobowym 2 x 9-f i 2 karonady 32-f. W aktywnej służbie pod brytyjską banderą od maja 1804 na wodach Jamajki. Chwalona za dobre właściwości żeglarskie. Pozostała w Indiach Zach. do 1806, wycofana do rezerwy we wrześniu 1806. Remontowana w Deptford do kwietnia 1807, potem służyła na wodach Ameryki Pd., u wybrzeży Portugalii, na wodach kanału La Manche i w pobliżu. W 1811, 1812 i 1813 działała u północnych wybrzeży Hiszpanii. Kiedy jej delikatne francuskie burty okazały się w 1812 mocno już osłabione, zdjęto długie 18-funtówki z głównego pokładu i zastąpiono w marcu krótkimi, lekkimi działami 24-funtowymi modelu Govera. Wycofana do rezerwy w Woolwich w 1814, rozebrana w sierpniu 1814 w Deptford.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów fregaty AMPHITRITE (zdobyta 1799).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

Amphitrite – pierwotnie holenderska fregata 44-działowa Amfitrite (Amphitrite) zbudowana w Amsterdamie, zwodowana 30.10.1797. Wymiary w stopach amsterdamskich: 160 x 45 x 17,5. Załoga: 280. Zdobyta przez Anglików 30.08.1799 w pobliżu Texel (dowodził nią wówczas komodor J.D. Schutter, a wchodziła w skład całej wielkiej eskadry, która poddała się bez jednego wystrzału). Wcielona do Royal Navy bez zmiany nazwy (zapisywanej jednak już tylko w formie Amphitrite), jako fregata 40/44-działowa. Wymiary: 150’9,5” x 42’5” x 12’9”, tonaż 1183 tony. Załoga: 320. Uzbrojenie: na pokładzie głównym 28 x 24-f (długie – 9’6”- i ciężkie); na rufowym 10 karonad 24-f, na dziobowym 2 x 9-f i 4 karonady 24-f. W aktywnej służbie od listopada 1800, przez chwilę jako okręt „Wolnych Holendrów” w Cork, potem normalnie pod brytyjską banderą. Przemianowana na Impérieuse w 1801 (lub 1803), wycofana do rezerwy w marcu 1804. Wówczas jej długie 24-funtówki z pokładu głównego nakazano zastąpić tą samą liczbą dział 18-funtowych. Rozebrana w Plymouth w kwietniu 1805.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów fregaty URANIE (zdobyta 1797).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

Uranie – francuska fregata 40-działowa klasy de 18, zbudowana w Lorient, zwodowana 31.10.1788. Projektant Charles-J. Segondat-Duvernet. Nośność 700 ton, wyporność około 1400 ton, wymiary: 147’6” x 37’6” x 19’3”. Załoga: 325 (w czasie Rewolucji 335/379). Uzbrojenie: na pokładzie głównym 28 x 18-f, na pokładach odkrytych 12 x 8-f i 6 haubic 36-f. W lutym 1791 wysłana z Lorient z wojskiem na San Domingo, powróciła do Rochefort w czerwcu, potem chroniła rybołówstwo przy Nowej Fundlandii. Wyposażona ponownie w czerwcu 1793 w Rochefort, dowodzona przez komandora Tartu. 24.10.1793 stoczyła krwawą walkę z brytyjską fregatą Thames, podczas której dowódca zginął. Przemianowana na Tartu w listopadzie 1793, albo 31.12.1793. W 1795 krążyła u zachodnich wybrzeży Francji. Od grudnia 1796 brała udział w nieszczęśliwej dla Francuzów ekspedycji irlandzkiej. W jej trakcie zdobyta przez Anglików 5.01.1797 w pobliżu Irlandii, przyprowadzona do Plymouth 20.01.1797 i w kwietniu wcielona do Royal Navy bez zmiany nazwy (zapisywanej czasem w formie Tortue), jako fregata 38-działowa. Wymiary: 154’5” x 40’1,75” x 13’0”, tonaż 1100 ton. Załoga: 280. Uzbrojenie: na pokładzie głównym 28 x 18-f, na rufowym 8 x 9-f i 4 karonady 24-f, na dziobowym 2 x 9-f i 2 karonady 24-f. Wyposażana w Plymouth od lipca 1798 do kwietnia 1799. Przemianowana na Urania/Uranie 28.11.1798. W październiku 1799 jej 9-funtówki z pokładu rufowego zostały zastąpione przez karonady 32-f. W aktywnej służbie od grudnia 1799 na atlantyckich wodach Europy, wycofana do rezerwy w maju 1802. Wyposażana w Plymouth od października 1803 do lutego 1804. W marcu 1804 zdjęto jej 18-funtówki z pokładu głównego i zastąpiono 26 działami 12-f. Skierowana w 1804 na Jamajkę, w 1806 służyła przy Wyspach Kanałowych. W drugiej połowie 1807 wycofana w Portsmouth do rezerwy, sprzedana w październiku 1807.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów fregaty IMMORTALITE (zdobyta 1798).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

Immortalité - francuska fregata-moździerzowiec (korweta-moździerzowiec) eksperymentalnego typu Romaine (Désirée), który zaprojektował Pierre-Alexandre-Laurent Forfait. Zbudowana w Lorient, zwodowana 7.01.1795. Nośność 700 ton, wyporność 1071-1200 ton. Wymiary: 140’0” (albo 139’8”) x 36’4” x 17’9”. Załoga: 338-340. Uzbrojenie projektowe: na pokładzie głównym 20 x 24-f, na pokładach odkrytych 12 x 8-f oraz 1-2 moździerze (w tym jeden 12-calowy na lawecie obrotowej przed fokmasztem). Ponadto piec dla ogrzewania pocisków do czerwoności. Na tej fregacie prawdopodobnie nigdy nie zainstalowano ani moździerzy, ani pieca i od razu wyposażono ją w 24 x 24-f na pokładzie głównym oraz 14 x 8-f i 4 brązowe haubice 36-f na pokładach odkrytych. Od grudnia 1796 do stycznia 1797 brała udział w niefortunnej ekspedycji irlandzkiej. Zdobyta przez brytyjską fregatę 20.10.1798 w pobliżu Brestu i przyprowadzona do Portsmouth 23.10.1798. Wcielona do Royal Navy bez zmiany nazwy, jako fregata 36-działowa. Wyposażana w Plymouth do kwietnia 1800. Wymiary: 145’2” x 39’2” x 11’5”, tonaż 1010 ton. Załoga: 264. Uzbrojenie: na pokładzie głównym 26 x 18-f, na rufowym 8 x 9-f i 4 karonady 24-f, na dziobowym 2 x 9-f i 2 karonady 24-f. Z uwagi na bardzo małą pojemność ładowni używana przez Anglików tylko w operacjach na niewielkich obszarach kanału La Manche, we współdziałaniu z brygami i moździerzowcami przy nękaniu francuskich wybrzeży. Szybko zużyta w takiej służbie, rozebrana w Sheerness w lipcu 1806.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów fregaty HAMADRYAD (zdobyta 1797).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

Hamadryad – pierwotnie hiszpańska fregata 34-działowa Ninfa, zwodowana w 1795 w Mahon. Zdobyta przez Anglików 26.04.1797 w pobliżu Lizbony. Kupiona w Gibraltarze w imieniu Admiralicji przez adm. St Vincent w maju 1797 i wcielona do Royal Navy pod nazwą Hamadryad, jako fregata 36-działowa. Tonaż 890 ton. Załoga: 264. Uzbrojenie: na pokładzie głównym 26 x 12-f, na rufowym 8 x 6-f i 6 karonad 32-f, na dziobowym 2 x 6-f i 2 karonady 32-f. Od czerwca 1797 służyła pod brytyjską banderą na Morzu Śródziemnym, wyłapując francuskich i hiszpańskich korsarzy w rejonie Cieśniny Gibraltarskiej. Pod koniec grudnia 1797 stała na kotwicy w zatoce Algieru, gdy uderzył w nią sztorm. Pomimo podjęcia wszelkich środków ostrożności, fregata znalazła się w wielkim niebezpieczeństwie, kiedy po dwóch dniach przestały po kolei trzymać kotwice, więc o świcie 25.12.1797 podjęto próbę podniesienia masztów, postawienia żagli i wyjścia na pełne morze. Ponieważ okazało się to niemożliwe, dowódca - kmdr Thomas Elphinstone - zdecydował się osadzić okręt na plaży. Dzięki temu załoga została uratowana, ale fregata uległa zniszczeniu.
Pozdrawiam Krzysztof Gerlach

Rif Winfield wydał trzeci tom - tym razem XVII wiek:

Panie Krzysztofie poproszę o opisanie w jakich okolicznościach utracono Pembroke (wod. 1690.03.03) i Milford (wod. 1689.03.18).
Pozdrawiam Janusz.

Pembroke krążył u zachodniego wejścia na kanał La Manche, kiedy natknął się 22.02.1694 na duży francuski okręt korsarski, Ville de St. Malo. W walce z nim utracił grotmaszt i stengę bezanmasztu. Następnego dnia ukazał się kolejny francuski żaglowiec korsarski, 40-działowy Louis i zaatakował Pembroke. Po dwugodzinnej wymianie ognia, kiedy angielski okręt stracił jeszcze fokmaszt i bukszpryt, poddał się. Lecz był tak uszkodzony, że Francuzi nie mieli możliwości utrzymania go na wodzie i doprowadzili do rozbicia o brzeg około 3 mil na zachód od przylądka Lizard.

Milford wraz mniejszym okrętem Warrington eskortowały konwój na Morzu Północnym, kiedy 1.12.1693 zostały zaatakowane przez eskadrę 4 jednostek francuskich w pobliżu Orfordness. Eskorta nakazała statkom konwoju ucieczkę, a sama ustawiła się na drodze żaglowców francuskich. Milford powstrzymywał dwa okręty przeciwnika przez dwie godziny (Warrington jeden przez ponad godzinę), po czym odniósłszy poważne uszkodzenia w takielunku i straciwszy 16 zabitych, poddał się (także Warrington został zdobyty przez Francuzów). Wcielony do francuskiej marynarki pod nazwą Milford czy Milfort, w charakterze lekkiej fregaty.

Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Panie Krzysztofie dziękuję za odpowiedź.
Poproszę o opisanie w jakich okolicznościach utracono Roebuck (wod. 1690.04.17).
Pozdrawiam Janusz.

Roebuck został 11.08.1698 oddany pod komendę Williama Dampiera i wyposażony do odbycia rejsu dookoła świata (jako 12-działowa jednostka 6 rangi). Wyruszył z Downs 14.01.1699 trasą wokół Przylądka dobrej Nadziei do Australii i Nowej Gwinei. Po eksploracji tych wód udał się w dalszą drogę do Anglii 1.1.1700. Podczas podchodzenia do wyspy Ascension, zaczął silnie przeciekać na bakburcie dziobu. Zakotwiczył więc w północno-zachodniej zatoce tej wyspy. Załoga próbowała go naprawić, ale jedna z klepek poszycia blisko stępki okazała się kompletnie przegniła. Nie mogąc powstrzymać przecieku, umyślnie skierowano okręt na brzeg, aby umożliwić ludziom bezpieczne zejście. Roebuck zatonął 24.02.1701.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Witam.
Mam pytanie, w MXX wieku nr 5{12}2009 Pan Tadeusz Górski, zapewne ten od książki "Dzieje polskiej floty. Od Kazimierza Jagiellończyka do Augusta II Mocnego", przy okazji opisu ORP Garland wspomina o jego poprzednikach m.in. HMS Garland z 1620 roku a opisuje go tak;

Charakterystycznym jest to, że trzeci angielski okręt o nazwie Garland został zbudowany w 1620 roku z 44 części i zdobyty przez holenderskiego admirała Maartena Harpentszoona Martina van Trompa.

Jak należy rozumieć, że okręt został zbudowany z "44 części"? Może pytanie naiwne, ale...

Może już było na FOW coś więcej o tym okręcie?, bo historię miał ciekawą.Jakoś przez funkcje "szukaj" nie znalazłem.

Pozdrawiam.