Forum Okrętów Wojennych

Bałem się, że będzie mało zdjęć tych małych kanonierek.
A co do tych większych kanonierek - zdjęcie kolejnych holenderskich kanonierek Nias, Mataram, Edi i Serdang. Zbudowane w latach 1895-1897. Wyporność ok. 680 ton, prędkość 12,5-13 węzłów. Wymiary: 53,9 x 9,4 x 3,7 m. Uzbrojenie 2x105/35 QF i kilka lekkich działek 37mm Hotchkissa. Edi i Nias wycofane zostały jeszcze przed I wojną, Mataram w trakcie jej trwania. Serdang został na początku lat 20 przebudowany na stawiacz min. Wycofany w latach 30 pełnił jeszcze później rolę jednostki pomocniczej.

Kolejne holenderskie kanonierki Koetei, Siboga, Assahan, zbudowane w 1898 (dwie pierwsze) i 1900 (ostatnia). Bardzo podobne do wcześniejszego typu Nias. Wyporność ok. 780 ton, prędkość 13,5 węzłów. Wymiary: 53,7 x 9,4 x 3,7 m. Uzbrojenie jak typ Nias. Wszystkie zostały wycofane ze służby na początku lat 30. Siboga i Assahan zostały w drugiej dekadzie XX wieku przystosowane do stawiania min.

Nie wiem czy te okręty można zaliczyć do kanonierek, ale tak zazwyczaj są klasyfikowane (kanonierki pancerne). Więc tu je zamieszczam. Na mój gust, to raczej miniaturowe pancerniki obrony wybrzeża. Mowa o francuskich jednostkach Acheron, Cocyte, Phlegeton i Styx. Zwodowane w latach 1885-1887 (pierwsza para) i 1890-1891 (druga). W służbie odpowiednio 1888-1890 i 1892. Wyporność 1690 (pierwsza para) i 1765 (druga). Wymiary: 55,2-58,7 x 12,3 x 3,6 m. Uzbrojenie: 1x274/28 BL, 3x100/26 BL lub 1x138/30 BL i 2x100/26 BL oraz kilka lekkich. Pancerz burtowy do 200 mm, wieża 200mm. Wycofane ze służby przed I wojną.

bajeranckie

To tez sa kanonierki

Wiem Andrzej, powinienem rozdzielić małe kanonierki od dużych - masz rację. Ale bałem się, że nie będzie dostatecznie dużo zdjęć. Małe kanonierki to nie jest tak wdzięczny obiekt do fotografowania jak np. pancerniki

Rosyjskie duże kanonierki Grozjaszczij, Gremjaszczij i Otważnyj. Zwodowane w latach 1890-1892, w służbie 1892-1893. Wyporność teoretyczna 1492 tony, ale w praktyce była większa (kolejno: 1627, 1700 i 1717), prędkość 13 węzłów (osiągały więcej). Wymiary: 68 x 12,7 x 4-4,4 m. Uzbrojenie: 1x229/35 BL, 1x152/35 BL, kilkanaście lekkich, 2 wt. Posiadały długi na 55 m pancerny pas na linii wodnej grubości 76-127mm. Grozjaszczij zatonął na minie pod Port Arturem w sierpniu 1904 roku, Otważnyj, uszkodzony przez japońską artylerię i torpedy torpedowców, został samozatopiony przez załogę w dniu kapitulacji twierdzy (2 stycznia 1905). Grozjaszczij służył na Bałtyku, dotrwał do I wojny (przezbrojony) i został zezłomowany na początku lat 20.
Najpierw Grozjaszczij, w kolejnym poście dwa pozostałe.

Ciąg dalszy rosyjskich kanonierek

Brytyjskie kanonierki typu Bramble - 4 jednostki: Bramble, Britomart, Dwarf i Thistle. Zwodowane w latach 1898-1899. Wyporność 710 ton, prędkość 13 węzłów. Wymiary: 54,9 x 10,1 x 2,4 m. Uzbrojenie: 2x102/40 QF, 4x76/40 QF. Wycofane ze służby po I wojnie.

Rosyjska kanonierka Gilak. Zwodowana w 1897 roku, w służbie 1898. Wyporność ok. 965 ton (w praktyce więcej). Prędkość 12 węzłów (realnie nieco mniej). Wymiary: 61 x 11,3 x 3,3 m. Uzbrojenie 1x120/45 QF, 5x75/50 QF, kilka małych, 1 wt. Okręt uczestniczył w ataku na chińskie forty w Taku w 1900 roku, potem w wojnie z Japonią (stacjonował w Port Arturze). Zatopiony przez japońską artylerię w grudniu 1904.

Amerykańskie duże kanonierki (slupy) typu Annapolis. Zbudowano Annapolis, Vicksburg, Newport i Princeton. Zwodowane w latach 1896-1897, w służbie 1897-1898. Wyporność ok. 1000 ton (niektóre ją nico przekroczyły), prędkość 12-13 węzłów. Wymiary: 51,2 x 11 x 3,7-3,9 m. Uzbrojenie: 6x102/40 QF, kilka lekkich. Uczestniczyły w wojnie z Hiszpanią. Najszybciej ze słuzby wycofany został Princeton, bo zaraz po zakończeniu I wojny. Vicksburg w 1921 roku przekazany został Straży Przybrzeżnej, gdzie służył jako patrolowiec pod nazwą Alexander Hamilton. Annapolis i Newport pełniły po I wojnie rolę jednostek szkolnych i wycofane zostały dopiero w latach 30.

Amerykańskie duże kanonierki (slupy) Wheeling i Marietta. Zbudowane w 1897 roku. Wyporność 1000 ton, prędkość 13 węzłów. Wymiary: 57,8 x 10,4 x 3,7 m. Uzbrojenie: 6x102/40 QF, kilka lekkich. Uczestniczyły w wojnie z Hiszpanią. Marietta została wycofana po I wojnie. Wheeling pełnił jeszcze długo rolę okrętu szkolnego i wycofany został zaraz po zakończeniu II wojny.

Amerykańskie kanonierki (slupy) Dubuque i Paducah. Zwodowane w 1904, w służbie 1905. Wyporność 1085 ton, prędkość 13 węzłów. Wymiary: 53 x 10,7 x 4,1 m. Uzbrojenie: 6x102/40 QF, kilka lekkich. Od początku lat 20 pełnią służbę na wielkich jeziorach. Podczas II wojny okręty szkolne. Wycofane zaraz po jej zakończeniu.

Brytyjskie duże kanonierki (czyli w anglosaskiej nomenklaturze slupy) typu Condor/Cadmus - każdej odmiany zbudowano po 6 sztuk: Condor, Mutine, Rinaldo, Rosario, Shearwater, Vestal oraz Cadmus, Clio, Espiegle, Fantome, Merlin, Odin. Pierwszą szóstkę zwodowano w latach 1898-1900, drugą w latach 1900-1903 (do służby wchodziły rok-dwa po zwodowaniu). Wyporność pierwszej szóstki 980 ton, drugiej 1070 ton, prędkość 13-13,5 węzła. Wymiary: 56,9 x 9,9 x 3,5 m oraz 56,4 x 10 x 3,4 m. Uzbrojenie 6x102/40 QF, kilka lekkich. Condor rozbił się pod koniec 1901 roku. Cześć jednostek po 1905 roku przerobiono na okręty-bazy (np. dla OP) lub przystosowano do innych pomocniczych funkcji (z zachowaniem uzbrojenia). Wycofano je ze służby w latach 20.
Trochę tych zdjęć jest, więc po kolei.

Rosario, Shearwater i Vestal .

Cadmus, Clio i Espiegle

Fantome, Merlin, Odin