Forum Okrętów Wojennych

Jest jeszcze Obserwator Morski wydawany w Szczecinie,zajmujący się ogólnie pojętą gospodarką morską z ukierunkowaniem na woj.Zachodniopomorskie.

Miny dla „Gryfa”
Adam Jarski
Sprawa min do stawiania z okrętów nawodnych w historii Marynarki Wojennej II Rzeczypospolitej ma długą i zagmatwaną, by nie rzec – zakłamaną, historię, którą co i raz ktoś próbuje opisać...

Cieszę, że temat polskich min morskich, który przedstawiliśmy w MSiO spec. 4/2014, ma swój ciąg dalszy po wielu latach jego nieobecności w publicystyce. Każdy taka publikacja sprawia, że wiemy coraz więcej. Ponieważ artykuł Adama Jarskiego ma charakter polemiczny, to pozwolę sobie na niektóre „zarzuty” pokrótce odpowiedzieć.

Nigdzie nie twierdziliśmy, że wszystko wiemy, a w miejscach, w których nie posiadaliśmy informacji, jasno o tym napisaliśmy. Nie anonsowaliśmy również naszego artykułu jako „cała prawda” i nie mieliśmy ambicji wyczerpania tematu, a tym bardziej opowiedzenia o wszystkich wątkach i sprawach związanych z pozyskaniem min morskich dla naszej floty. Przedstawione przez Adama Jarskiego rysunki i dane uzupełniają naszą wiedzę w zakresie „rozwoju” min wz. 08 w PMW, ale wciąż nie dają odpowiedzi na zasadnicze pytania – kiedy i ile dokładnie min wz. 08M wyprodukowano w Polsce do wybuchu wojny oraz dlaczego nie wykorzystano 1000 posiadanych kotwic. Nawiasem mówiąc, można tylko pogratulować autorowi dostępu do rysunków i dokumentów, które znalazły się w „zbiorach Autora”.

Niestety z tekstu Adama Jarskiego wynika, że nie zapoznał się on wnikliwie z naszym artykułem. Wyraźnie tam napisaliśmy, że zakończenie współpracy z firmą Marszałek odbyło się w atmosferze skandalu, a jej efektem końcowym była „afera minowa” w Kier.Mar.Woj. Dlatego zarzut, że o sprawie „zapomnieliśmy” jest nietrafiony, a pominięcie szczegółów wynikało wyłącznie z tego, że sprawa jest dość dobrze znana, a sam artykuł był o minach, a nie o zmianach personalnych w Kier.Mar.Woj. Dodam tylko, że według Adama Jarskiego był to „zamach stanu”, do którego wykorzystano „dość pospolite przestępstwo” kmdr. ppor. Jana Stachowskiego-Bartoszewicza. Problem w tym, że na ławie oskarżonych zasiadło aż 11 oficerów, z czego 4 zostało skazanych przez sąd, co pokazuje, że sprawa miała dużo większy wymiar niż do tej pory uważano. Co ciekawe, dalej autor sam dochodzi do wniosku, że relacje głównego sprawcy i działalność firmy Marszałek są mocno podejrzane i sprawa wymaga dalszych badań. W takim razie gdzie ta „cała prawda”?

Jeśli chodzi o szczegółowe sprawy i zagadnienia techniczne, to jeśli czas pozwoli odniosę się do nich w temacie o działania minowych.

Wicher pisze:Bardzo ciekawe podejście nowego zespołu MSiO. W sumie, nie nowatorskie ale od czasu Morza nikt w tę stronę nie szedł. Może być tak, że oba czasopisma będą się w jakimś stopniu uzupełniać. Wówczas i wilk syty i owca cała

.
.
.

Takie podejście ma sens tylko i wyłącznie w przypadku pozyskania dotacji lub stałego sponsora - rynek nie utrzyma nawet jednego pisma o tak ambitnej tematyce - szczególnie teraz gdy nowego, młodego odbiorcy takie oderwane od jego realiów "cuda" zupełnie już nie interesują...
Chcecie doświadczyć "agonii" w takiej wersji jak tego doświadczyło Morze po 1988 roku?

Kupiłem gazetę i jestem chyba nieco rozczarowany, ale to może pierwsze wrażenie po przekartkowaniu.
Przeczytałem na razie tylko wspomniany wyżej artykuł o minach. Bardzo się cieszę, że Autor dorzuca duża cegiełkę do wiedzy po PMW, ale mi również nie podobało się określenie: "... spekulacje przedstawiają jako swego rodzaju prawdę objawioną". Czy w polskich gazetach nie da się już normalnie odnieść do publikacji innych autorów? Przecież nawet Mariusz Borowiak na to zasługuje. Na całe szczęście prócz tego nieszczęśliwego wstępu reszta artykułu jest niezwykle ciekawa i okraszona tym co tygrysy lubią najbardziej, czyli archiwalnymi rysunkami. Szkoda tylko, że redakcja nie postarała się o dopasowanie odniesień w tekście do stron faktycznej numeracji stron (37 zamiast 42).

Sześć stron "Z życia flot"??? No to już chyba lekka przesada. Spis treści: dwie strony + strona redakcyjna ze wstępniakiem. 18 stron artykuł o Lexingtonie? A jak ktoś nie lubi lotniskowców . Ogólnie zbyt wielką powierzchnię zajmują fotografie, za małą treść. Dużo tego miejsca trzeba było napompować w pierwszym numerze, ale zdając sobie sprawę na jakich warunkach musiano wystartować, to da się przełknąć. Czym prędzej trzeba poszukać grafika na miarę T. Grotnika, bo takie rysunki jak na str 33 w dzisiejszych czasach chyba na dłuższą metę nie przejdą. Tylna strona okładki... ewidentnie J. Wróbel, to nie A. Werka . Jednak wolę tę stronę okładki u konkurencji.
Teraz biorę się za tekst M. Błusia i A. Makowskiego.

pothkan pisze:

Wicher pisze:W sumie, nie nowatorskie ale od czasu Morza nikt w tę stronę nie szedł.

A "Nasze Morze"?

Był i Kurier Morski, z czasem zdryfował na kompletne manowce, ale w pewnym okresie "dawał radę".

http://fow.pl/forum/viewtopic.php?p=155144#p155144

Może powinno być w dziale recenzje, a może tam gdzie zostawił Miner. Tak czy owak dość rzeczowa odpowiedź na zawarty między wierszami zarzut konfabulacji(?).

Swoją drogą czytając tekst p. Jarskiego zacząłem wątpić w swoją wiedzę odnośnie min 08/39, a przecież o ile dobrze pamiętam zwalniacz cukrowy widziałem na własne oczy.

Przyznaję, że to niesamowite szczęście dla miłośników PMW dostać aż dwa teksty o minach w ciągu roku. Zwłaszcza, że przez dekady temat praktycznie nie istniał w naszym piśmiennictwie.

________________________________________

Przeczytałem tez teksty A. Makowskiego i M. Błusia.
Zacznę od końca. Artykuł o produkcji stoczniowej nad Bałtykiem to ten rodzaj przekrojówki, jakiego brakowało od dawna w naszej prasie. Dla mnie czytelny i ciekawy. Mimo wszystko radziłbym redakcji unikanie umieszczani liter na tle wody morskiej, bo niektóre wiersze są ledwo czytelne.
Artykuł prof. Makowskiego niesie to niebezpieczeństwo, że przeciętny czytelnik nie przebrnie przez pierwsze strony i nie dotrze do tego co absolutnie najciekawsze, czyli do dwóch ostatnich stron. Jeśli ktoś ma podbudowę teoretyczną to niech od razu zacznie od początku pierwszego akapitu na 22. stronie... a to przeczytać po prostu trzeba!

________________________________________

Przeczytałem też artykuł o mostku nawigacyjnym. IMHO to nie jest tekst do tego pisma (a raczej do Przeglądu Morskiego)! Nie podejmuję się oceniania czy jest ciekawy, czy nie, bo moim zdaniem w ogóle nie powinien się tu znaleźć.

Jak widac gusta i guściki są różne bo mi akurat numer się podoba
Co do polemiki z poglądami zawartymi w ostatnich pulikacjach min. panów Bartelskich to chyba autor dosyć jasno i dyplomatycznie w przypisie wskazał w czym rzecz a niektóre z tych publikacji no niestety mogły być miejscami irytujące i to mocno...
Artykuł o stoczniach bardzo ciekawy - swoją drogą pokazuje "miedzy wierszami" jak różne są koncepcje i kultura zarzadzania przedsiębiorstwami w różnych krajach - obawiam się, ze u nas nawet Mercedes by przy pierwszych większych trudnościach podzielił los FSO... ;( bo się nie da, bo nie ma koncepcji jak, bo tamto, siamto i ...
Niestety bardzo liczyłem na artykuł o PMW ale w istocie nie ma w nim kompletnie niczego, czego by ktoś interesujący się tematem nie wiedzial już wcześniej - dodatkowo jest bardzo ciężki w odbiorze i wlaściwie pozostaje ciekawe i kłopotliwe pytanie do kogo adresował go autor i do czego chciał tego ewentualnego czytelnika przekonać - ja przyznam nie mam pojęcia ;(
Dodatkowo jak zwykle bardzo ciekawy artykuł p. Kubiaka - ciekawe jak takie przystępne ujęcie tematów gospodarczych zostanie przyjęte na rynku...
Zgoda za to, że rysunków nie można robić tak jak ta reprodukcja podłodki...
Reasumując jak na nr 1 po 159 numerach całkiem niezły i wypada życzyć powodzenia

W kwestii technicznej - tekst o minach jest autorstwa Bartelskiego (sztuk jeden) i Rusieckiego, a tekst o GRYFIE Bartelskiego seniora.

Marku o jakim przypisie mówisz?

Co do tekstu Makowskiego fajny, ale trochę dziwi stosowanie skróty PMW zamiast MW RP? A może to nigdy nie były oficjalne skróty?

O ile się nie mylę Prof. jest wielkim zwolennikiem stosowania takiej nazwy i nieco metodą "powtarzania aż się przyjmie" wszędzie pisze PMW.
Co do oficjalnych skrótów to w sumie powinno być MW... jakiś czas później pojawiło się MW RP, ale to podobnie jak z niemiecką Marine (Deutsche Marine i nieoficjalnie wcześniej Bundesmarine).

Adam pisze:Był i Kurier Morski, z czasem zdryfował na kompletne manowce, ale w pewnym okresie "dawał radę".

No i był dostępny tylko lokalnie (chyba? mam takie wrażenie, bo znajomi "maryniści" spoza Wybrzeża przeważnie tego nie kojarzą). A nam chodzi o tytuł ogólnopolski - a la "stare" Morze.

Ciekawe, że prof. Makowski tak subtelnie sugeruje, iż być może OP to nie jest to co nam potrzeba najbardziej (jeśli w ogóle). Artykuł ciężkawy do czytania dla laika, ale wart lektury.

Jak dla mnie w najnowszym MSiO za dużo jest współczesności a za mało historii szczególnie tej z przed 1918 roku.
Ciekawe są natomiast artykuł o stoczniach i przystań hobbysty

Nie mam zastrzeżeń co do doboru tematów, zresztą lubię wszystko w morskich klimatach od lotniskowców po żaglówki i o wszystkim z przyjemnością i zaciekawieniem zawsze poczytam.

Natomiast nie podoba mi się samo wydanie, czasopismo wygląda skromniej niż dotychczas i jakoś tak mniej tekstu na stronach jest. Tak mi się przynajmniej wydaje. Dwie kolumny zamiast trzech i dużo pustej przestrzeni.

Martwi mnie to jak na rynku funkcjonować będą dwa czasopisma o podobnym tytule i profilu, w jakiś sposób podobnej filozofii, adresowane do tego samego odbiorcy itd. (Okręty i OW jednak mają jednak nieco inny charakter). Obawiam się, że rynek obu czasopism nie wchłonie.

Jak będą ładne obrazki to i emigranci z "kieszonkowego" kupią i będzie dobrze... A tak na poważnie tak naprawdę nie wiemy jak wygląda ten rynek i kto właściwie tak naprawdę kupuje te pisma i dlaczego. Po wyraźnej "defensywie" Okrętów oraz tutejszym podziale można domniemywać, że źle się dzieje na tym rynku a przynajmniej, że nie jest tak dobrze jak było jeszcze nie tak dawno. Z drugiej strony najróżniejsze pisma militarne są u nas kupowane przez wszelkiej maści ex -wojskowych i nie tylko emerytów, których stać na takie zakupy i zapewne jeżeli dołączy do nich skomasowana "wierna klientela" to obydwa pisma dostaną niezbędny czas na "okrzepnięcie". Możliwych kierunków jest trochę i wcale nie jest powiedziane, że oba pisma będą "klonem" dawnego MSIO, które tak naprawdę się w tym roku skończyło. Jak na razie najciekawsze części obydwu czasopism w gruncie rzeczy są właśnie "spadkiem" po nim ale tak nie musi być i może uda się obydwu redakcjom eksperyment z szukaniem tożsamości nieco lepiej niż wspomnianym powyżej Okrętom. Lub uda się tylko jednej lub też obydwa pisma znikną z rynku... Zawsze jednak pozostaną OW więc w czym tak naprawdę problem

marek8 pisze:oraz tutejszym podziale można domniemywać, że źle się dzieje na tym rynku a przynajmniej, że nie jest tak dobrze jak było jeszcze nie tak dawno.

Nie wydaje mi się, aby podział był bezpośrednio powiązany z sytuacją na rynku - a jeżeli nawet, to raczej z przeciwnego punktu widzenia (tzn. powstanie ZBiAM sugeruje pewien optymizm u założycieli). A sam podział to raczej efekt zmian własnościowych w Magnum-X, czyli "czkawka" bo nieszczęsnych "wypadkach grudniowych".

A co do oceny "nowego" MSiO - wyraźnie widać, że trzeba z nią poczekać na kolejny "zwyczajny" (tzn. nie-specjal) numer - ten był coś jednak robiony w pośpiechu.

Nie mam pojęcia o rynku, ale wydaje mi się, że tematyka morska paradoksalnie najlepiej sprzedaje się poza Pomorzem. Dlatego króluje technika i historia, a mało popularne są tematy "ogólnomorskie". Obecnie morskie pisma branżowe to publikacje niszowe, chociaż liczba ludzi "żyjących z morza" jest całkiem spora. Dlaczego - nie wiem.