Kto wygrał wojnę jest dość oczywiste i tego kto zdobył Berlin również nie trzeba przypominać.crolick pisze:To nie banda wygrala II WS tylko AmerykanieMilrek pisze:P.S. Skoro banda wygrała II WŚ to co można napisać o tych co ją przegrali.
1) Pisałem o jednostkach zmotoryzowanych które w końcówce II WŚ przesiadły się na rowery nie o piechocie. Co do liczb 9 i 6 rozumiem, że chodziło o bataliony.Ksenofont pisze:1) wszystkie moje posty w tym topicu są pod wspólnym mianownikiem "etat - bzdura. liczy się stan faktyczny", niemiecka piechota zdemotoryzowała się już jeienią 1939 roku, a jesienią 1943 roku nastąpiła redukcja etatów niemieckich d.p. z 9 do 6 pułków (to jest ta "inna historia", o której wspominałem)
2) P.S. Armia Czerwona swoje "zwycięstwo" okupiła śmiercią 27 milionów żołnierzy (w tym ponad milion Polaków) a po "zwycięskiej" wojnie przez blisko dwadzieścia lat nie byłą w stanie prowadzić działąń ofensywnych (niewiadomo, czy tę zdolność odzyskała do dzisiaj)
T.P.
Milrek pisze:Kto wygrał wojnę jest dość oczywiste i tego kto zdobył Berlin również nie trzeba przypominać.
Co do porównania Armii Czerwonej z US Army należy zwrócić uwagę na stosunkową łatwość z jaką ZSRR pokonał Armię Kwantuńską.
To zabawne Panowie, ale ja chciałem skomentować to w sposób następujący: "Łatwość?!?Maciej pisze:A to nie komentarz?!crolick pisze:
Pozostawie to bez komentarza
Pozdrawiam,
Maciej
"
Może jednak warto czytać posty na które się odpowiada napisałem "stosunkową łatwość ". Niedowiarkom polecam sprawdzenie.Ksenofont pisze:To zabawne Panowie, ale ja chciałem skomentować to w sposób następujący: "Łatwość?!?
Tyle tylko, że najpierw nie chciało mi wysłać, a potem poszedłem na spacer.
Łatwość?!?
Dobre sobie
Ksenofont
Milrek pisze:Może jednak warto czytać posty na które się odpowiada napisałem "stosunkową łatwość ". Niedowiarkom polecam sprawdzenie.Ksenofont pisze:To zabawne Panowie, ale ja chciałem skomentować to w sposób następujący: "Łatwość?!?
Tyle tylko, że najpierw nie chciało mi wysłać, a potem poszedłem na spacer.
Łatwość?!?
Dobre sobie
Ksenofont
Pobawię sie w kalambury i napiszę, że "stosunkową łatwość" to sołdaty RKKA maly w "stusunkach łatwych" na każdym podbitym terenie. Jeśli można spytać, skąd te piekne dane?Ksenofont pisze:Witam!
Drużyna – jak w latach dwudziestych, tak i przez całe lata trzydzieste nie zmieniła swojego składu ani uzbrojenia. Składała się ona z 19 żołnierzy: plutonowego, kaprala, 4 starszych strzelców i 11 strzelców. Żołnierze uzbrojeni byli w karabiny i karabinki kalibru 7,92 mm systemu Mausera wz. 98, wz. 98k, wz. 29. Podstawowym uzbrojeniem i "jądrem" drużyny był ręczny karabin maszynowy wz. 28. Drużyne należało rozwiązać, gdy jej liczebnośc spadła do 9 ludzi.
Pluton do 1934 roku liczył 3 drużyny, sekcję granatników-garłaczy (7 ludzi) i poczet dowódcy (około5 ludzi), czyli w sumie około
68 ludzi. W okresie 1934-37 nastąpiła pewna zmiana, gdyż sekcja garłaczy (karabinów z granatami nasadkowymi) została zabrana z plutonów, przezbrojona w cięższe granatniki wz.36 i oddana dowódcy kompanii. Plutonowi dodano biedkę do przewożenia amunicji, stąd też pluton liczył około
Skąd około 5 ludzi. Otóż teoretycznie dowódcą plutonu powinien być zawodowy podporucznik – jemu przysługiwał zarówno ordynans dbający o oficera, jak i luzak dbający o oficerskiego konia (jeśli takiego miał) . Jednak najwyższe władze wojskowe zakładały, że w razie wojny oficerowie zawodowi przejmą dowodzenie kompaniami (a nawet baonami), a na ich miejscu pojawią się oficerowie rezerwy jako dowódcy plutonu. Oni najczęściej nie mieli konia, więc luzak nie był dla nich przewidziany. W czasie pokoju plutonem z reguły dowodził podoficer, któremu nie przysługiwałby ani ordynans, ani luzak.
Dla każdego, kto odbył służbę wojskową wiadome jest, że o (oficjalnym lub nieoficjalnym) przydziale służbowym „na kompanii” decyduje przede wszystkim szef kompanii za wiedzą jej dowódcy. Plutony oraz drużyny są często zjawiskiem iluzorycznym i najczęściej służą do ułatwienia rozdziału czynności porządkowych
Kompania przed 1934 rokiem to (teoretycznie) 222 ludzi, kompania po 1937 roku to 227 ludzi.
Batalion piechoty (niesamodzielny) liczył po 1937 roku 23 oficerów, 143 podoficerów, 770 szeregowych. Baon samodzielny to 1068 ludzi
Różnica w liczebności plutonu kawalerii i plutonu piechoty jest tylko pozorna. Zarówno podporucznik piechoty musiał opiekować się sześćdziesiątką żywych stworzeń, jak i podporucznik kawalerii. Biorąc w dodatku pod uwagę fakt, że kawaleria szła do walki uszczuplona o 1/3 stanu (koniowodni pilnujący koni) dla Wojska Polskiego lat dwudziestych i trzydziestych liczono za równoważnik:
pluton kawaleri = drużyna piechoty
szwadron kawalerii = kompania strzelecka
pułk ułanów (szwoleżerów, strzelców konnych) = batalion piechoty (samodzielny)
brygada kawalerii = wzmocniony pułk piechoty
szwadron kawalerii to 3 plutony liniowe ~ 125 ludzi
pułk ułanów (szwoleżerów, strzelców konnych) to 3 szwadrony liniowe, szwadron ckm (12 sztuk) plutony kolarzy, łaczności, pionierów i ppanc. - 842 ludzi
brygada kawalerii 3 (lub cztery pułki) dywizjon artyleii konnej, słuzby~ 6000 ludzi.
pułk piechoty (3 baony, pluton artylerii, kompanie kolarzy, łaczności, pionierów i ppanc., służby ~ 3300 ludzi
dywizja piechoty ~ 16 500 ludzi
Pozdrawiam
Ksenofont
Wprawdzie siła żywa została w Armii Radzieckiej znacznie wyrżnięta, ale za to zyskano miliony świetnie wyszkolonych i obeznanych z wojną ludzi - część z nich to gówniarze, niemniej po nich byli jeszcze młodsi, których błyskiem zgarnięto w kamasze.Milrek pisze: 2) 27 milionów ludzi to były straty ZSRR. Skąd absurdalne twierdzenie, że Armia Czerwona straciła zdolność ofensywną?
Witaj.Ksenofont pisze:Witam!
Dane pochodzą z:
-regulaminów,
-relacji,
-wspomnień,
-etatów,
-badań archiwalnych,
-innych.
Czy może chodzi o dokładna bibliorafię?
Mam i taką, z latami wydań, stronami, i wszystkimi szykanami. Ale to - jeśli już - na PW.
Pozdrawiam
Ksenofont
A jakie to czołgi były rozbijane przez Ha-Go? i czym? No, może BT-7 ze 111 Dyw panc (stacjonującej na DW od początku wojny) to może, ale tam były Shermany (długolufowe), T-34 i IS-2 - na które Ha-Go to mógł co najwyżej popłakaćKsenofont pisze:Milrek pisze:Może jednak warto czytać posty na które się odpowiada napisałem "stosunkową łatwość ". Niedowiarkom polecam sprawdzenie.Ksenofont pisze:To zabawne Panowie, ale ja chciałem skomentować to w sposób następujący: "Łatwość?!?
Tyle tylko, że najpierw nie chciało mi wysłać, a potem poszedłem na spacer.
Łatwość?!?
Dobre sobie
Ksenofont
A na temat (polskiego plutonu piechoty he, he...) - Co mam sprawdzać i gdzie?!? To że nie mogli przejść gór, to że ich najnowsze czołgi były rozbijane przez stareńkie Ha-Go, i żołnierzy obwiniętych granatami, czy to że nie mogli zdobyć prawie żadnego bronionego przez Japończyków miasta? No dobra, mogli - zastosowali taką samą taktykę, jak Amerykanie: overkill. I wiodło się im tak samo jak Amerykanom, z tym że mieli olbrzymie trudności logistyczne, których na pewno nie mieliby Amerykanie, za to straty mieli w przeciągu dwóch tygodni niemal porównywalne z amerykańskimi przez cały ofensywny okres wojny na Pacyfiku.
Pozdrawiam
Ksenofont
Nie wiem, czy mieli wielkie trudności logistyczne, ale straty na pewno mieli wielkie, co po prostu wynikało z ichniego sposobu prowadzenia wojen.I wiodło się im tak samo jak Amerykanom, z tym że mieli olbrzymie trudności logistyczne, których na pewno nie mieliby Amerykanie, za to straty mieli w przeciągu dwóch tygodni niemal porównywalne z amerykańskimi przez cały ofensywny okres wojny na Pacyfiku.
