Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów szkunerów PIGEON (1804), PIGEON (1806) oraz CUCKOO (1806).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
Okręty Royal Navy, XVII-XIX w. (4)
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4482
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Szkuner Pigeon z 1804 – nie było czegoś takiego. To wynik pomyłki Colledge’a, który zresztą – jeśli idzie o daty – sam sygnalizował możliwość jej wystąpienia. W rzeczywistości chodziło o kuter tej nazwy, nie szkuner, na dodatek kupiony w 1805, nie w 1804.
Pigeon z 1806 i Cuckoo z 1806, to dwa szkunery typu Cuckoo („Bird”), czyli budowanych w Wielkiej Brytanii kopii szkunerów typu Ballahoo. Minimalne różnice danych projektowych: 56’2” x 18’3” x 8’6”, tonaż 75 ton, załoga 20, uzbrojenie – 4 karonady 12-funtowe.
Cuckoo – zwodowany w stoczni Jamesa Lovewell, w Great Yarmouth, 12.04.1806. Tonaż rzeczywisty 75 lub 78 ton. W aktywnej służbie od 1806. Rozbił się na Haak Sands w sztormie 4.04.1810.
Pigeon - zwodowany w stoczni firmy Custance & Stone, w Great Yarmouth, 26.04.1806. Tonaż rzeczywisty 75 ton. W aktywnej służbie od 1806. Rozbił się w pobliżu Margate 5.01.1809 lub 15.01.1809.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Pigeon z 1806 i Cuckoo z 1806, to dwa szkunery typu Cuckoo („Bird”), czyli budowanych w Wielkiej Brytanii kopii szkunerów typu Ballahoo. Minimalne różnice danych projektowych: 56’2” x 18’3” x 8’6”, tonaż 75 ton, załoga 20, uzbrojenie – 4 karonady 12-funtowe.
Cuckoo – zwodowany w stoczni Jamesa Lovewell, w Great Yarmouth, 12.04.1806. Tonaż rzeczywisty 75 lub 78 ton. W aktywnej służbie od 1806. Rozbił się na Haak Sands w sztormie 4.04.1810.
Pigeon - zwodowany w stoczni firmy Custance & Stone, w Great Yarmouth, 26.04.1806. Tonaż rzeczywisty 75 ton. W aktywnej służbie od 1806. Rozbił się w pobliżu Margate 5.01.1809 lub 15.01.1809.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
Nowak Krzysztof
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4482
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Augustine – żaglowiec holenderski, zdobyty przez Anglików w 1653 i wcielony do ich marynarki jako transportowiec 26-działowy, o tonażu 360 ton. Zatopiony w 1655 w Harwich w charakterze falochronu (?).
Magpie i Jackdaw – szkunery typu Cuckoo, oba zbudowane w stoczni Williama Rowe w Newcastle. Pierwszy zwodowany 17.05.1806, drugi dwa dni później. Magpie wszedł podczas sztormu na mieliznę u brzegów Bretanii (w pobliżu Perros-Guirec) i został zdobyty przez francuskich żołnierzy 18.02.1807; wcielony do marynarki francuskiej początkowo pod niezmienioną nazwą, we wrześniu 1814 albo 26.07.1814 przemianowany na Colombe (był znów Magpie podczas 100 dni Napoleona); rozebrany w 1828. Jackdaw zdobyty 16.02.1807 przez Hiszpanów w pobliżu Wysp Zielonego Przylądka, odbity następnego dnia; od 1810 tender stacjonarnego okrętu flagowego w Plymouth. Sprzedany w 1816.
Kuter Pigeon z 1805 – statek handlowy o nazwie Fanny, zbudowany w 1801. Kupiony przez marynarkę wojenną 28.05.1805 z przeznaczeniem na 4-działowy kuter do przewożenia depesz. Miał długość stępki do pomiaru tonażu 57’7”, szerokość 17’6”, tonaż 72 lub 75 ton. Załoga: 17. Uzbrojenie: 4 karonady 12-funtowe. Wchodził w skład sił blokujących holenderskie wybrzeże, kiedy 30.11.1805 utkwił na mieliźnie w pobliżu Texel i został rozbity, albo wcześniej zdobyty przez Francuzów. Dowódca kutra, por. John Luckraft, był w chwili wejścia na mieliznę tak pijany, że nie mógł wydać żadnego sensownego rozkazu.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Magpie i Jackdaw – szkunery typu Cuckoo, oba zbudowane w stoczni Williama Rowe w Newcastle. Pierwszy zwodowany 17.05.1806, drugi dwa dni później. Magpie wszedł podczas sztormu na mieliznę u brzegów Bretanii (w pobliżu Perros-Guirec) i został zdobyty przez francuskich żołnierzy 18.02.1807; wcielony do marynarki francuskiej początkowo pod niezmienioną nazwą, we wrześniu 1814 albo 26.07.1814 przemianowany na Colombe (był znów Magpie podczas 100 dni Napoleona); rozebrany w 1828. Jackdaw zdobyty 16.02.1807 przez Hiszpanów w pobliżu Wysp Zielonego Przylądka, odbity następnego dnia; od 1810 tender stacjonarnego okrętu flagowego w Plymouth. Sprzedany w 1816.
Kuter Pigeon z 1805 – statek handlowy o nazwie Fanny, zbudowany w 1801. Kupiony przez marynarkę wojenną 28.05.1805 z przeznaczeniem na 4-działowy kuter do przewożenia depesz. Miał długość stępki do pomiaru tonażu 57’7”, szerokość 17’6”, tonaż 72 lub 75 ton. Załoga: 17. Uzbrojenie: 4 karonady 12-funtowe. Wchodził w skład sił blokujących holenderskie wybrzeże, kiedy 30.11.1805 utkwił na mieliźnie w pobliżu Texel i został rozbity, albo wcześniej zdobyty przez Francuzów. Dowódca kutra, por. John Luckraft, był w chwili wejścia na mieliznę tak pijany, że nie mógł wydać żadnego sensownego rozkazu.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
Nowak Krzysztof
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4482
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Witam. Odpowiedzi na bieżące pytania za kilka dni. Dzisiaj dwa remanenty dotyczące uzbrojenia angielskich okrętów w XVII wieku.
1)Wspominałem już, że trudno podać dokładne uzbrojenie liniowca Loyal London, ponieważ jego pierwotna artyleria zawiodła, i trzeba było ładować na niego pospiesznie co się dało, nawet działa z twierdz, a potem częściowo spłonął, częściowo zatonął. Dzisiaj wiem dodatkowo, że te armaty, które rozerwały się na próbach, były to tzw. cannon of 7, czyli prototypy dział 42-funtowych. Okazuje się ponadto, że nawet powstały z niego przez odbudowę/przebudowę okręt London, chociaż już nie uzbrajany pospiesznie, miał jeszcze w 1699 niezwykle niejednolitą artylerię. Mianowicie 24 sztuki brązowych cannon of 7, 25 sztuk brązowych kulweryn (c.18 funtow) o trzech różnych długościach (w większości odlane około 1595, niektóre w 1593, niektóre może nawet przed 1570, w każdym razie prawie wszystkie ponad stuletnie!), 4 sztuki żelaznych kulweryn, 4 sztuki brązowych pół-kulweryn o dwóch różnych długościach, 26 sztuk brązowych 12-funtowek w pięciu różnych długościach (prawie wszystkie odlane w Holandii), 14 sztuk brązowych 6-funtówek w pięciu różnych długościach (holenderskie i angielskie).
2)Liniowiec St. Michel z 1669, wtedy, gdy był okrętem 1 rangi (co nie było zawsze, bowiem od 1669 do 1671, a potem od 1689 do końca miał drugą rangę) nosił wiele różnych zestawów artylerii, w tym takie, ktore istniały tylko w teorii, tzn. jako nie zrealizowane propozycje. Jeden z zestawów (realnych) obejmowal 94 działa rozłożone następujaco:
na pokładzie dolnym 26 demi-cannon (c.32 funty)
na pokładzie środkowym 24 kulweryny na burtach i 2 w grodzi dziobowej
na pokładzie górnym 26 pół-kulweryn na burtach, 2 w grodzi dziobowej, 2 w grodzi rufowej
na pokładzie rufowym 6 pół-kulweryn i 4 działa 3-funtowe na burtach, oraz 2 dziala 6-funtowe w grodzi rufowej.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
P.S. Dla pana Tadeusza Klimczyka pozdrowienia od pani Simmonds
1)Wspominałem już, że trudno podać dokładne uzbrojenie liniowca Loyal London, ponieważ jego pierwotna artyleria zawiodła, i trzeba było ładować na niego pospiesznie co się dało, nawet działa z twierdz, a potem częściowo spłonął, częściowo zatonął. Dzisiaj wiem dodatkowo, że te armaty, które rozerwały się na próbach, były to tzw. cannon of 7, czyli prototypy dział 42-funtowych. Okazuje się ponadto, że nawet powstały z niego przez odbudowę/przebudowę okręt London, chociaż już nie uzbrajany pospiesznie, miał jeszcze w 1699 niezwykle niejednolitą artylerię. Mianowicie 24 sztuki brązowych cannon of 7, 25 sztuk brązowych kulweryn (c.18 funtow) o trzech różnych długościach (w większości odlane około 1595, niektóre w 1593, niektóre może nawet przed 1570, w każdym razie prawie wszystkie ponad stuletnie!), 4 sztuki żelaznych kulweryn, 4 sztuki brązowych pół-kulweryn o dwóch różnych długościach, 26 sztuk brązowych 12-funtowek w pięciu różnych długościach (prawie wszystkie odlane w Holandii), 14 sztuk brązowych 6-funtówek w pięciu różnych długościach (holenderskie i angielskie).
2)Liniowiec St. Michel z 1669, wtedy, gdy był okrętem 1 rangi (co nie było zawsze, bowiem od 1669 do 1671, a potem od 1689 do końca miał drugą rangę) nosił wiele różnych zestawów artylerii, w tym takie, ktore istniały tylko w teorii, tzn. jako nie zrealizowane propozycje. Jeden z zestawów (realnych) obejmowal 94 działa rozłożone następujaco:
na pokładzie dolnym 26 demi-cannon (c.32 funty)
na pokładzie środkowym 24 kulweryny na burtach i 2 w grodzi dziobowej
na pokładzie górnym 26 pół-kulweryn na burtach, 2 w grodzi dziobowej, 2 w grodzi rufowej
na pokładzie rufowym 6 pół-kulweryn i 4 działa 3-funtowe na burtach, oraz 2 dziala 6-funtowe w grodzi rufowej.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
P.S. Dla pana Tadeusza Klimczyka pozdrowienia od pani Simmonds
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4482
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Happy – slup 10-działowy (prawdopodobnie kecz, snow lub bryg) zwodowany 17.04.1711. Miał wymiary: 64’6” x 20’8” x 9’0”, tonaż 114 ton. Załoga: 80. Uzbrojenie: 10 dział typu saker (5,25 funta) plus 4 działka relingowe. Sprzedany w 1735. Happy został zaprojektowany przez Jacoba Ackworth i przypuszcza się, że również przez niego zaprojektowany, o takich samych wymiarach, zwodowany w Woolwich 19.04.1711 slup 10/14-działowy Hazard był bliźniakiem Happy. Hazard płynący do Ameryki z pocztą i rozkazami rozbił się przy złej pogodzie w zatoce Massachusetts i zatonął z całą załogą 12.10.1714 lub 12.11.1714.
Landrail i Widgeon to szkunery typu Cuckoo.
Landrail zwodowany w stoczni Thomasa Sutton, w Ringmore 18.06.1806. Do 1812 był w rezerwie. W aktywnej służbie 1812-1818. Zdobyty w pobliżu Ouessant (Ushant) przez amerykańskiego korsarza z Baltimore 12.07.1814, ale odbity przez Anglików we wrześniu 1814. Sprzedany prawdopodobnie w 1818.
Widgeon zwodowany w stoczni Williama Wheaton w Brixham 19.06.1806. W aktywnej służbie od 1807. Rozbił się 20.04.1808 w pobliżu Banff, zepchnięty podczas postoju przez wiatr na mieliznę.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Landrail i Widgeon to szkunery typu Cuckoo.
Landrail zwodowany w stoczni Thomasa Sutton, w Ringmore 18.06.1806. Do 1812 był w rezerwie. W aktywnej służbie 1812-1818. Zdobyty w pobliżu Ouessant (Ushant) przez amerykańskiego korsarza z Baltimore 12.07.1814, ale odbity przez Anglików we wrześniu 1814. Sprzedany prawdopodobnie w 1818.
Widgeon zwodowany w stoczni Williama Wheaton w Brixham 19.06.1806. W aktywnej służbie od 1807. Rozbił się 20.04.1808 w pobliżu Banff, zepchnięty podczas postoju przez wiatr na mieliznę.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
Nowak Krzysztof
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4482
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Nimble
Nr 1 – prawdopodobnie handlowy statek Mary o zakładkowym poszyciu. Zakupiony przez marynarkę na początku 1778 i wcielony jako kuter 10-działowy. Wymiary 72’7” x 22’2,75” x 10’5”, tonaż 183 lub 185 ton. Uzbrojenie: 10 x 4-f i działka relingowe (w rok później 12 x 4-f). Podczas rejsu z St. Helens do Plymouth zatonął w sztormie 11.02.1781, zagnany do Mounts Bay; zginęło 28 członków załogi.
Nr 2 – statek handlowy budowany w stoczni Phineasa Jacobs, w Folkestone, zakupiony na pochylni przez marynarkę w 1781 i zwodowany 6.07.1781. Wcielony jako kuter 12-działowy. Poszycie zakładkowe. Długość stępki do tonażu 58’7” lub 53’7”, szerokość 27’4” lub 24’4”, tonaż 168 lub 169 ton. Załoga może 55. Uzbrojenie: 10 x 4-f i 12 działek relingowych (potem wielokrotnie zmieniane). W aktywnej służbie 1781-1786, 1787-1806. Na przełomie 1804/1805 przetaklowany na bryg. W 1808 wszedł na mieliznę przy Stangate Creek i został sprzedany.
Nr 3 – kuter 10-działowy zbudowany w stoczni Thomasa Gely, w Cowes, zwodowany 14.12.1811. Wymiary: 63’3,5” x 23’5,5” x 10’4”, tonaż 144 tony. Załoga: 50. Uzbrojenie 10 karonad 12-f. W aktywnej służbie od 1812. Rozbił się na podwodnej skale w Kattegacie w pobliżu Salo Beacon 6.10.1812; załoga została uratowana przez szwedzkie żaglowce rybackie. Ten okręt tworzył wraz ze Swan typ Nimble, zaprojektowany „na podstawie planów ulepszonego kutra celnego”.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Nr 1 – prawdopodobnie handlowy statek Mary o zakładkowym poszyciu. Zakupiony przez marynarkę na początku 1778 i wcielony jako kuter 10-działowy. Wymiary 72’7” x 22’2,75” x 10’5”, tonaż 183 lub 185 ton. Uzbrojenie: 10 x 4-f i działka relingowe (w rok później 12 x 4-f). Podczas rejsu z St. Helens do Plymouth zatonął w sztormie 11.02.1781, zagnany do Mounts Bay; zginęło 28 członków załogi.
Nr 2 – statek handlowy budowany w stoczni Phineasa Jacobs, w Folkestone, zakupiony na pochylni przez marynarkę w 1781 i zwodowany 6.07.1781. Wcielony jako kuter 12-działowy. Poszycie zakładkowe. Długość stępki do tonażu 58’7” lub 53’7”, szerokość 27’4” lub 24’4”, tonaż 168 lub 169 ton. Załoga może 55. Uzbrojenie: 10 x 4-f i 12 działek relingowych (potem wielokrotnie zmieniane). W aktywnej służbie 1781-1786, 1787-1806. Na przełomie 1804/1805 przetaklowany na bryg. W 1808 wszedł na mieliznę przy Stangate Creek i został sprzedany.
Nr 3 – kuter 10-działowy zbudowany w stoczni Thomasa Gely, w Cowes, zwodowany 14.12.1811. Wymiary: 63’3,5” x 23’5,5” x 10’4”, tonaż 144 tony. Załoga: 50. Uzbrojenie 10 karonad 12-f. W aktywnej służbie od 1812. Rozbił się na podwodnej skale w Kattegacie w pobliżu Salo Beacon 6.10.1812; załoga została uratowana przez szwedzkie żaglowce rybackie. Ten okręt tworzył wraz ze Swan typ Nimble, zaprojektowany „na podstawie planów ulepszonego kutra celnego”.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
Nowak Krzysztof
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
Jacek Bernacki
- Posty: 431
- Rejestracja: 2007-03-15, 13:32
- Lokalizacja: Siecień k/Płocka
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4482
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Républicaine (Républicain lub République) – francuski statek handlowy zwodowany w Hawrze w 1793. Zarekwirowany przez marynarkę wojenną na Grenadzie w 1795 i wcielony jako korweta 18-działowa (lugier, 18 x 4-f), z załogą około 250. Zdobyty przez Anglików w pobliżu Grenady 13.10.1795 (lub dzień później) i włączony do Royal Navy chyba jako szkuner 18-działowy Republican o tonażu 200 ton. Sprzedany w 1803 na Wyspach Zawietrznych.
Redbridge – zwodowana w 1796 w stoczni firmy Hobbs & Heyller, w Redbridge, kanonierka typu Eling, z takielunkiem szkunera. Projekt Samuela Benthama z 1796. Wymiary projektowe: 80’0” x 22’2” x 11’6”, tonaż 158 lub 148 ton. Załoga 50. Pierwotne uzbrojenie: 2 x 12-f (lub 2 karonady 12-f) i 12 karonad 18-f. W służbie od 1798. Zdobyta przez Francuzów pod Tulonem 4.08.1803 i wcielona do marynarki francuskiej bez zmiany nazwy (chociaż zapisywanej też Red Bridge), jako korweta 14-działowa (14 lub 12 karonad 16-f) z załogą 107-129. W służbie do 1814, sprzedana wówczas w Livorno.
Swan – zwodowany w stoczni Thomasa Gely, w Cowes, 1.11.1811. W aktywnej służbie 1811-1822. Od 1831 okręt ochrony rybołówstwa, od 1837 hulk (kaplica na Tamizie), Rozebrany w 1874.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Redbridge – zwodowana w 1796 w stoczni firmy Hobbs & Heyller, w Redbridge, kanonierka typu Eling, z takielunkiem szkunera. Projekt Samuela Benthama z 1796. Wymiary projektowe: 80’0” x 22’2” x 11’6”, tonaż 158 lub 148 ton. Załoga 50. Pierwotne uzbrojenie: 2 x 12-f (lub 2 karonady 12-f) i 12 karonad 18-f. W służbie od 1798. Zdobyta przez Francuzów pod Tulonem 4.08.1803 i wcielona do marynarki francuskiej bez zmiany nazwy (chociaż zapisywanej też Red Bridge), jako korweta 14-działowa (14 lub 12 karonad 16-f) z załogą 107-129. W służbie do 1814, sprzedana wówczas w Livorno.
Swan – zwodowany w stoczni Thomasa Gely, w Cowes, 1.11.1811. W aktywnej służbie 1811-1822. Od 1831 okręt ochrony rybołówstwa, od 1837 hulk (kaplica na Tamizie), Rozebrany w 1874.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Ostatnio zmieniony 2007-11-20, 12:03 przez Krzysztof Gerlach, łącznie zmieniany 1 raz.
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4482
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Panie Jacku, na razie nie planuję żadnych cykli. Mam gotowe i "w pisaniu" pojedyncze artykuły oraz artykuliki, ale tak się jakoś dziwnie składa (i dobrze!), że wraz ze zwiększeniem liczby wydawanych egzemplarzy MSiO, zwiększyła się "podaż" wśród autorów. Im częściej wychodzą numery, tym rzadziej jest szansa na przemycenie czegoś z tematyki żaglowej.
Zresztą nadmiar zamiarów publikacyjnych (poza MSiO) i czysto badawczych, nawał pracy zawodowej, a przy tym niedomiar zdrowia, nie pozwalają mi porywać się na coś zbyt długofalowego.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Zresztą nadmiar zamiarów publikacyjnych (poza MSiO) i czysto badawczych, nawał pracy zawodowej, a przy tym niedomiar zdrowia, nie pozwalają mi porywać się na coś zbyt długofalowego.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
Nowak Krzysztof
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4482
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Dublin – jacht państwowy, jednostka z takielunkiem typu kecz. Wymiary: 73’2” x 21’7,5” x 9’6”, tonaż 148 ton. Załoga 45-50. Uzbrojenie: 10-12 dział. Żaglowiec zwodowany w królewskiej stoczni w Deptford 13.08.1709. Bazował w Dublinie dla użytku wicekróla Irlandii i tamtejszego rządu. W 1763 takielunek zmieniony na trójmasztowy, typu fregaty. Jacht rozebrano w 1752.
Duguay Trouin – francuski okręt korsarski zbudowany w Hawrze, zwodowany w styczniu 1779. Miał około 150 ton nośności i około 300 ton wyporności, przybliżone wymiary (w stopach i calach francuskich) 80’ x 24’6” x 12’. Dowodzony przez kapitana Pierre-Denis’a Ducassou i obsługiwany przez 168-osobową załogę, niósł 18 do 20 dział. Zdobyty przez Anglików 29.01.1780 w pobliżu Brestu i wcielony do Royal Navy pod nazwą Guay Trouin, jako 18-działowy slup trójmasztowy. Wymiary (w stopach i calach angielskich): 83’11” x 26’2,625” x 12’8,5”, tonaż 252 tony. Załoga: 110. Uzbrojenie: 14 x 6-f, 4 karonady 18-f i 10 działek relingowych. Sprzedany w 1783.
Helen – nie znam takiego. Może chodzi o slup z takielunkiem brygu, Helena. Ten ostatni był z pochodzenia prawdopodobnie francuskim szkunerem Héléne, zakupionym przez marynarkę brytyjską na początku 1778, przetaklowanym i wcielonym jako slup 14-działowy. Miał 76’1,5” x 26’9” x 10’8”, tonaż 215 ton. Załoga 70-80. Uzbrojenie: 14 x 6-f. W aktywnej służbie w 1778, zdobyty przez Francuzów w kanale La Manche 16.09.1778 i wcielony do francuskiej marynarki jako korweta Héléne (załoga 81-95, uzbrojenie 16 dział 4-f), odbity przez Anglików przy Ouessant 22.06.1779. Ponownie w aktywnej służbie w Royal Navy 1779-1785, 1790-1796. Zatonął z całą załogą w sztormie u holenderskich wybrzeży 3.11.1796.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Duguay Trouin – francuski okręt korsarski zbudowany w Hawrze, zwodowany w styczniu 1779. Miał około 150 ton nośności i około 300 ton wyporności, przybliżone wymiary (w stopach i calach francuskich) 80’ x 24’6” x 12’. Dowodzony przez kapitana Pierre-Denis’a Ducassou i obsługiwany przez 168-osobową załogę, niósł 18 do 20 dział. Zdobyty przez Anglików 29.01.1780 w pobliżu Brestu i wcielony do Royal Navy pod nazwą Guay Trouin, jako 18-działowy slup trójmasztowy. Wymiary (w stopach i calach angielskich): 83’11” x 26’2,625” x 12’8,5”, tonaż 252 tony. Załoga: 110. Uzbrojenie: 14 x 6-f, 4 karonady 18-f i 10 działek relingowych. Sprzedany w 1783.
Helen – nie znam takiego. Może chodzi o slup z takielunkiem brygu, Helena. Ten ostatni był z pochodzenia prawdopodobnie francuskim szkunerem Héléne, zakupionym przez marynarkę brytyjską na początku 1778, przetaklowanym i wcielonym jako slup 14-działowy. Miał 76’1,5” x 26’9” x 10’8”, tonaż 215 ton. Załoga 70-80. Uzbrojenie: 14 x 6-f. W aktywnej służbie w 1778, zdobyty przez Francuzów w kanale La Manche 16.09.1778 i wcielony do francuskiej marynarki jako korweta Héléne (załoga 81-95, uzbrojenie 16 dział 4-f), odbity przez Anglików przy Ouessant 22.06.1779. Ponownie w aktywnej służbie w Royal Navy 1779-1785, 1790-1796. Zatonął z całą załogą w sztormie u holenderskich wybrzeży 3.11.1796.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
de Villars
- Posty: 2231
- Rejestracja: 2005-10-19, 16:04
- Lokalizacja: Kraków
- Kontakt:
Jak to dobrze? Toż to fatalnie... Życzę jak najwięcej zdrowia i obyśmy sie mogli cieszyć jak największą ilością Pańskich artykułów - co przy okazji redakcji MSiO poddaję pod rozwagę...Krzysztof Gerlach pisze:Mam gotowe i "w pisaniu" pojedyncze artykuły oraz artykuliki, ale tak się jakoś dziwnie składa (i dobrze!), że wraz ze zwiększeniem liczby wydawanych egzemplarzy MSiO, zwiększyła się "podaż" wśród autorów. Im częściej wychodzą numery, tym rzadziej jest szansa na przemycenie czegoś z tematyki żaglowej.
Zresztą nadmiar zamiarów publikacyjnych (poza MSiO) i czysto badawczych, nawał pracy zawodowej, a przy tym niedomiar zdrowia, nie pozwalają mi porywać się na coś zbyt długofalowego.
Si vis pacem, para bellum
http://springsharp.blogspot.com/
http://springsharp.blogspot.com/
