Marek-1969 pisze:forum semantyki....
W rzeczy samej, muszę przyznać, że czytam ten post od pewnego czasu z niejakim rozbawieniem. Bawi mnie poniekąd ta zaciekłość niektórych forumowiczów w próbach kategoryzowania okrętów typu Deutschland.
Okręty wojenne budowało się – i buduje do dzisiaj – nie dla zabawy, ani też dla przyjemności jakichś-tam statystyków, wrzucających okręty do wymyślonych kategorii jak do gotowych pudełek. Te pojazdy są zbyt kosztowne, nawet aby budować je tylko na zasadzie: „Przeciwnik ma tyle i tyle takich, to my potrzebujemy tyle samo takich samych.”
Okręty wojenne buduje się przede wszystkim po to, aby osiągnąć pewne
cele; te cele są dla prawie każdego kraju i każdej marynarki inne. Niemcy mieli w okresie po 1919 r. też swoje cele; ich realizacja jednak podlegała rozmaitym ograniczeniom. Dlatego musieli po prostu realizację celów pogodzić z istniejącymi ograniczeniami.
Poniżej fragmenty z listu niemieckiego admirała Wolfganga Zenkera, szefa Kierownictwa Marynarki Reichsmarine (Marineleitung) do Dowództwa Floty (Flottenkommando) z dnia 11.06.1927
(tłumaczenie moje):
„Za konieczne uważa się stworzenie następujących typów okrętów:
I) Stabilny odporny okręt o ciężkim uzbrojeniu i średniej prędkości, zdolny do skutecznego zwalczania francuskich okrętów liniowych.
(...)
II) Szybki, lekko opancerzony okręt, który przy dużej prędkości trwałej i w razie sytuacji konfliktowych o wystarczającym zasięgu, mógłby:
1. posiadać zdecydowaną przewagę nad nad 10 000-tonowymi krążownikami waszyngtońskimi;
2. stanowić wsparcie dla naszych niedozbrojonych 15-cm krążowników
(tzn. uzbrojonych w działa 150 mm - przyp. Gringo);
3. przeprowadzać samodzielne działania ofensywne;
4. przy niezamierzonym spotkaniu z przeważającymi siłami wycofać się z walki dzięki swej prędkości;
5. w sytuacji awaryjnej, takiej jak nieoczekiwane spotkanie w nocy, był w stanie zadać przeciwnikowi poważne ciosy.”
(Dalej admirał uzasadnia najpierw, dlaczego z typem I) należy na razie odczekać.)
A dalej z czterech rozważanych już konkretnie typów wybiera tzw. typ C:
„Typ C: Artyleria główna: 6 dział 28-cm
Pancerz: 100 mm
Prędkość: 26-27 w”
W ramach faktycznej realizacji zrezygnowano potem nieco z pancerza na korzyść 28 w.
W szeregu wymienionych przez admirała celów brak jest moim zdaniem jeszcze dalszych pozycji lub wymogów, jakie ten okręt miałby spełniać; kontynuując styl oryginału:
6. być symbolem naszej marynarki, będzie dawał porcję prestiżu i pozwoli na wzmocnienie propagandy wewnętrznej.
(Nie bez kozery ochrzczono pierwszy okręt serii nazwą „Deutschland”. Chodziło o psychologię mas: dać narodowi poczucie siły skoncentrowanej w jednym okręcie; jeszcze 10 lat wcześniej Niemcy olbrzymim wysiłkiem budowali przecież potężną, wręcz mocarstwową flotę, która w końcu sromotnie - lub jak kto woli bohatersko - sama zatopiła się w Scapa Flow.)
7. zaspokoić zapotrzebowanie na okręt szkolny i propagandowy (podróże dookoła świata... taki pancernik kieszonkowy to coś o wiele bardziej znaczącego niż taki sobie raczej przeciętny krążownik serii K).
8. zabezpieczyć żeglugę przez Bałtyk do Prusów Wschodnich i do Gdańska w razie mniejszych konfliktów
I tyle na razie; może poda ktoś jeszcze dalsze rozważania / cele z owych czasów?
