radarro pisze:
1. Rozkaz DF "... meldować natychmiast". FDT, wówczas zwróciłeś uwagę na końcówkę tego rozkazu. W artykule przedstawiłeś szeroką analizę treści tego rozkazu i zamieszania jakie wprowadził na Orle.
Wg przedstawionych dat DF przygotwowało ten rozkaz w ciągu zaledwie 10 do 120 minut, po otrzymanym meldunku z Orła. Temp oiście expresowe, ale "meldować natychmiast" wskazuje, że problem słabości dowództwa na ORP ORZEŁ, zamierzano rozwiązać jeszcze tej samej nocy.
DF nie chciało wprowadzić jakiegolwiek zamieszania, dając alternatywę oczekiwało natychmiastowej decyzji.
Rozsądnie rzecz ujmując DF oczekiwało natychmiastowej decyzji w sensie, że miała ona zapaść "bez zbędnej zwłoki" lub "tak szybko jak to możliwe". K. przeciągnął wysłanie odpowiedzi na ten radiogram i do tego się przyznaje. Uczynił to z pobudek osobistych i do tego też się przyznaje. Pobudki osobiste do których się przyznaje, to po prostu chęć przeczekania a nuż choroba przejdzie, bo wtedy nie trzeba byłoby wykonywać decyzji, która dla niego nie była żadnym wyborem. W obu przypadkach miał opuścić okręt ku ogromnej uciesze wszystkich swoich osobistych wrogów, których każdy osobnik przy władzy ma wielu. Miał nadzieję na uniknięcie pośmiewiska w stylu "jaśniepan nabawił się sraczki i musiał zejść z okrętu". Potem zarzucono mu, że od samego początku kombinował jakby tu z okrętu zwiać... a on wręcz przeciwnie.
radarro pisze:
2. Kłoczkowski zapisał, już od 6[7IX] oficerowie sugerowali OFICJALNĄ 24h wizyte w Tallinnie, po poradę lekarską. Jak najbardziej słusznie. Kłoczkowski wówczas odmówił, mimo, że sam zapisał, że nie mógł wykonać zadania bojowego po wykrycie celu 06IX.
Faktycznie więc od 07IX do 14IX Orzeł, pozbawiony zdrowego DO był okrętem niesprawnym. Należy się więc zastanowić, czy przypadkiem po przekazaniu DO Grudzińskiemu, ORZEŁ nie działałby skutecznie. Albo inaczej, chory DO kładzie się na koi i nie przeszkadza zdrowym kolegom w wykonywaniu zadania bojowego.
K. mógł w nie zgodzić się na wysłanie meldunku do DF o swojej chorobie a zgodził się. Brak odpowiedzialności? Egoizm? Tak trzeba było uczynić i to zrobił. Potem, pomimo tego, że należało się spodziewać, iż DF każe mu przekazać obowiązki Grudzińskiemu, ktorego nie lubił - przyznał, że NIE JEST W STANIE DOWODZIĆ. Mógł kleić głupa, zwlekać itp. Miał odwagę przyznać się, że nie może dowodzić i na zdrowy rozum sam sugerował rozwiązanie, o którym piszesz - "chory DO kładzie się na koi i nie przeszkadza zdrowym kolegom w wykonywaniu zadania bojowego". Zamiast tego, co byłoby logiczne i korzystne dla okrętu i jego sprawności bojowej (nawet chory ale fachowiec, mógł udzielać rad młodszym oficerom), DF każe go wyokrętować na Helu lub w porcie neutralnym.... Piszesz, że DF nie chciało wprowadzać zamieszania, a wprowadzilo kompletne zamieszanie i to w dodatku bez wyraźnych logicznych i zdroworozsądkowych przesłanek.
radarro pisze:
3. Przedstawiona analiza planu-instrukcji [Kłocz-Oficerowie] ws Tallinna została przedstawiona niechronologicznie. Wg przedstawionych zeznań Piaseckiego, Kłoczkowski nie chciał pójść do T. po poradę lekarską począwszy od 07IX. Rozkaz DF nie zostaje wykonany natychmiast, Kłocz opóźnia odpowiedz, Piasecki w końcu zaproponuje takie rozwiązanie [wrócimy po pana], dzięki któremu dawał nadzieję Kłoczowi powrotu na okręt, ale przede wszystkim umożliwiał załodze powrót Orła do kampanii. Akceptacja oficjalnego wejścia do T, celem wysadzenia Kłoczkowskiego, wizyty w szpitalu, dawała mu szansę powrotu do ORŁA.
Ale to nie ma nic wspólnego z rozkazem DF.
I nie można za to winić Piaseckiego, czy oficerów, chcieli rozwiązać problem DO, skoro DO nie chciał go rozwiązać zgodnie z rozkazem DF.
Jest przedstawiona chronologicznie. Zauważ, że to od K. zależało czy oficerowie będą mogli się "pobawić" w wojnę na własny rachunek. Miał możliwość zrobić im na złość i kazać płynąć na Hel. Co zrobił? Zaufał im, choć wiedział, że zastąpi go nielubiany Grudziński. Jemu w zasadzie było obojętne czy wysiądzie na Helu czy w Tallinie, a oni chcieli szansy... i on im ją dał. Czy była to wymiana grzeczności w zamian za "plan" czy po prostu szanujący go i życzliwy Piasecki sam zaproponowal takie rozwiązanie tej łamigłówki sprokurowanej przez DF, które umożliwiało K. wyjście "z twarzą". Piasecki, o którego dobrej woli jestem raczej przekonany (troska o chorego i propozycja) jest gotów zaryzykować, żeby nie "gnoić" starego, którego szanował... Czy Grudziński miał dobrą wolę wywiązać się z tej umowy? Nie wiem, ale nikt nie wspomina o jego protestach przeciw "kozackiemu" i w sposób oczywisty nieregulaminowemu pomysłowi Piaseckiego. "Plan" jednakowo kompromitował wszystkich umawiających się: K. bo kombinował zamiast wprost wykonac rozkaz, a oficerów dlatego, że się nań zgodzili zamiast pryncypialnie obstawać przy dosłownym wypełnieniem niemądrego rozkazu DF. Powiem tak. Nie widzę tu u nikogo złej woli... ale dbałośc wszystkich o własne interesy.
radarro pisze:
Wnioskuję więc, że od 7IX DO powinien był próbowac rozwiązać problem niezdolności do pełnienia służby.
No i czynił. Wysłał meldunek o chorobie a potem przyznał się do niemożności dowodzenia... Gdy pytałem ludzi z MW (podwodniaków) o to co dziś w takiej sytuacji zrobiono by na OP otrzymałem odpowiedź, ze dokładnie to samo... Pierwsza rzecz, którą uczyniono by dziś, to meldunek do dowództwa i oczekiwanie na jego decyzję...
radarro pisze:
Gdyby zgodził się na wizytę w T. przed otrzymaniem rozkazu DF, Orzeł jak i KMW byłyby stracone, a on czysty.
Nonsens, bez zezwolenia z DF, decyzja o wejściu do Tallina byłaby jawnym złamaniem rozkazu znanego jako "rozkaz południkowy". Wtedy dopiero byłby "brudny"....
radarro pisze: Rozkaz DF z 10IX rozważania o wizycie lekarskiej w T. sprowadził do wysadzenia DO np. w tymże T. Przed tym faktem Kłocz opierał się jeszcze kilka dni i w końcu wynegocjował sobie u oficerów możliwość ... oficjalnego wejścia do szpitala po poradę lekarską.
Orzeł stracił 7 dni na pewno, a ponoć instrukcja autorstwa kmdra Kłoczkowskiego wskazywała, jakoby Orzeł miał być na standbaju jeszcze 2 tygodnie, czekając na swojego niezastąpionego DO.
Nie. Rozkaz z 10 IX mógł spowodować wysadzenie K. na helu lub np. w Tallinie... Dla K. wszystko jedno. Dla oficerów, a w szczególności dla Grudzińskiego, różnica była ogromna. Hel oznaczał nowego dcę np. Pstruszeńskiego a Tallin oznaczał, że wszyscy na "Orle" "awansują" ... G. zostanie p.o. DO a Piasecki "wskoczy" na p.o. ZDO... Kto mial więc lepszy motyw, aby namawiać do wejścia do Tallina? Skąd nagle (oprócz sympatii Piaseckiego) poparcie wszystkich oficerów dla szaleńczego, sensacyjnego i niezgodnego z rozkazami DF "Planu" podjęcia K. po wyjściu ze szpitala? Oni się po prostu "ułożyli" tak, żeby każdy dostał to czego chciał... Oni wszyscy mieli osobiste i niekoniecznie "altruistyczne" powody aby chcieć wejścia do Tallina... i wszyscy mieli świadomość, że przyznanie się do "umowy" oznacza poważne konsekwencje w powiązaniu z faktem internowania. Poczytaj sobie Karnickiego... co mówi (w domyśle relacja Mokrskiego) o sytuacji już po ucieczce "Na Hel nie można bo a nuż dadzą ....". Kręcenie się koło Gotlandii nie wynikało z psiego przywiązania do K.... było elementem tej samej co wcześniej kalkulacji. Po 18 IX nikt z nich raczej nie myślał o powrocie po K. Nikt przy zdrowych zmysłach nie pomyślałby nawet o takiej próbie rozsądnie przypuszczając, że po ucieczce K. będzie bardzo dobrze pilnowany.
Czy "Orzeł" stracił 7 dni? A jak wykorzystali te dni inni dowódcy op? W świetle kilkakrotnnie powtórzonego zakazu atakowania nieuzbrojonych handlowców wg. protokołu londyńskiego... chyba nikt nie miał wątpliwości co do rzeczywistych intencji KMW i DF (ich martwiło przede wszystkim, żeby op jakims atakiem nie dały pożywki Goebbelsowi... że polscy piraci itp.).
więc twierdzenie o szczególnym nastawieniu na Estonię są conajmniej dyskusyjne .