Forum Okrętów Wojennych

Ja mam - od wczoraj w Empiku.
Niezły... szczególnie dwuczęściowe opracowanie o "Rosjanach na Morzu Śródziemnym" - pierwsza część od XVIII wieku do wybuchu DWS, druga część - od 1945 roku do początku lat 90.

Ale artykuł o Bujanach i Bujanach-M chyba żywcem wzięty z nTW...

Numer 126

Wiktor Jarowoj
Krążownik pancernopokładowy Admirał Korniłow, część I

Jarosław Palasek
Amerykańskie pancerniki typu „Indiana”, część II

Gérard Garier
Historia francuskiego kontrtorpedowca Takou, byłego chińskiego Haiqing, część II

Maciej Chodnicki
Rosyjskie pancerniki programu 1915, część I

Arkadiusz Worona
Podwodni łowcy

Jarosław Jastrzębski
Flota japońskich krążowników liniowych w latach 1911-1945

Zvonimir Freivogel
Flota Duchów koło Wyspy Pag

Maciej S. Sobański
Sowietskij Sojuz, czyli liniowiec z odzysku

Wojciech Mazurek
Czołgiści w marynarskich mundurach

Zvonimir Freivogel, Boris Švel, Dario Vuljanić
Amerykańskie fregaty typu „Knox“, część V

Marcin Schiele
Korwety rakietowe typu 056 „Jiangdao” marynarki wojennej Chin Ludowych

Czy numer jest już dostępny w Empiku?

W Empiku (CH Kraków Zakopianka) był już w czwartek.

Czytam uważnie bardzo dobry numer specjalny OW 49
Moją uwagę przykuł artykuł o rosyjskiej/radzieckiej obecności na M. Śródziemnym.
Zastanawiam się czy nie lepsza byłaby duża tabela ale to mało istotne.
Moją wątpliwość budzi natomiast informacja ze strony 93, że służbę na M. Śródziemnym w grudniu 1975 roku rozpoczął Kijew.
Czy trochę nie za wcześnie ?
Tym bardziej, że kilka akapitów dalej jest info, że pierwsze wyjście na M. Śródziemne miał w 1976 roku ?

Jako ze nr. 126 Okretow Wojennych dotarl do mnie ze sporym opoznieniem, dopiero teraz moge napisac pare slow o jego tresci.
Chcialbym pogratulowac naszemu forumowemu koledze Maciejowi3 bardzo ciekawego artykulu o rosyjskich pancernikach programu 1915.
Dla mnie ten temat jest bardzo ciekawy i nie tak bardzo szeroko opisywany w literaturze.
Bardzo interesujacym byl dla mnie opis roznych wariantow opancerzenia rozwazanych przy projektowaniu opisywanych okretow.
Jak dla mnie ocena artykulu na 5+

(gdy ja chodzilem do szkoly nie bylo jeszcz 6 )

Po tej beczce miodu, obowiazkowa mala lyzka dziegdziu.
W moim przypadku gdy nie moge liczyc na szybka i terminowa dostawe kolejnych nowych numerow OW irytujaca jest praktyka redakcji publikowania poszczegolnych artykolow w czesciach, gdy musze czekac na dokonczenie interesujacego mnie tematu, czasami nawet 2-3 miesiace.
Byc moze rozwiazaniem byloby publikowanie w numerze mniejszej ilosci artykulow, ale za to w calosci.

Nikołaj Mitiuckow
Duńskie pancerniki, część I

Wiktor Jarowoj
Krążownik pancernopokładowy "Admirał Korniłow", część I

Krzysztof Dąbrowski
Rozbudowa japońskich sił torpedowych po wojnie z Chinami

Jarosław Palasek
Amerykańskie pancerniki typu „Indiana”, część III

Krzysztof Dąbrowski
Max, Roger i zatopione krążowniki

Christoph Fatz
IvS, część I

Leszek Molendowski
Działania X’ Flottiglia MAS na Morzu Czarnym 1942-1944

Łukasz Stach
Zapowiedź klęski. Działania japońskich okrętów podwodnych w trakcie walk o Wyspy Gilberta, listopad 1943

Przemysław Benken
Operacja desantowa „Song Thanh 6-72” w Wietnamie Południowym

Hartmut Ehlers
Rosyjska Flota Bałtycka w bazach zagranicznych w latach 1991-1994 część II

Maciej S. Sobański
Ukraińskie reminiscencje

Ale numer !
Na stronie OW jeszcze wisi numer poprzedni.

Krążowniki typu "KENT"
Maciej S. Sobański
80 stron + 2 rozkładówki z 4 planami w skali 1:350, 9 plansz kolorowych, 88 fotografii, 34 rysunki, 2 tabele

A kiedy się ukaże ?

Kupiłem i przeczytałem genezę, opis konstrukcji i podsumowanie. Pominąłem służbę okrętów albo inaczej mówiąc, jeszcze jej nie przeczytałem ze względu na objętość.
Nie będę ukrywał, że są rzeczy, które w przeczytanych rozdziałach nie podobają mi się.
1. W genezie jest wzmianka o tym, że w budowie okrętów pojutlandzkich (w tym krążowników liniowych) przodowały USA i Japonia. Niby w porządku, ale przyglądając się danym tych okrętów można mieć wątpliwości względem tego twierdzenia. Zwłaszcza jeśli przyglądniemy się krążownikom liniowym. Dla przykładu weźmy typ Lexington, który mówiąc delikatnie był niebezpieczny dla własnej załogi. I to pomimo całej potęgi jego uzbrojenia.
2. Twierdzenie, że Anglicy planowali budowę sześciu jednostek typów G-3 i N-3 jest po prostu błędne. Wystarczy sięgnąć do książki Ravena i Robertsa, żeby poznać nazwy ośmiu jednostek obu typów. Żeby było weselej to pancerniki typu N-3 miały mieć nazwy świętych. (!)
3. Przy opisie ustaleń Traktatu Waszyngtońskiego nie ma rozróżnienia, dlaczego 35 000 ts równa się 35 560 t. To samo jest przy opisie ustaleń dla lotniskowców. Mamy tonaż okrętu ustalony na 27 000 ts, ale nie ma wyjaśnienia dlaczego przebudowane pancerniki miały być wyjątkiem.
4. I na koniec (w podsumowaniu) już całkiem fajne twierdzenie, że japońskie krążowniki typów Kako i Aoba są pierwszymi krążownikami waszyngtońskimi. Autorowi gdzieś umknął fakt, że typ Kako był zaprojektowany jeszcze przed konferencją waszyngtońską, a Aoba stanowiła "tylko" jego wersję rozwojową.

To tak na gorąco kilka uwag o nowym specjalu OW.
I jeszcze na koniec. Brakuje mi w tym opracowaniu przekrojów wręgowych, a widoki burtowe kadłuba na planszach kolorowych różnią się od planików we wkładce. Na pierwszych są wyraźnie zaznaczone "bąble", a na drugich już nie. Rodzi się więc pytanie: Jak z tymi bąblami było ?

Peperon pisze: a widoki burtowe kadłuba na planszach kolorowych różnią się od planików we wkładce. Na pierwszych są wyraźnie zaznaczone "bąble", a na drugich już nie. Rodzi się więc pytanie: Jak z tymi bąblami było ?

Chciałbym zwrócić uwagę ta to, że plansze kolorowe i rysunki na wkładce są dwóch różnych autorów, z których każdy pracował niezależnie.

MacGregor pisze:Chciałbym zwrócić uwagę ta to, że plansze kolorowe i rysunki na wkładce są dwóch różnych autorów, z których każdy pracował niezależnie.

Wiem o tym, ale to nie zmienia faktu, że kształt kadłuba był jeden (żarcik taki )
Nie zapominajmy również o tym, że bąble były integralną częścią kadłuba.
Jednak szatę graficzną tego opracowania tworzą nie tylko rysunki, ale również fotografie. Ich zestaw jest dość szeroki i chociaż jakość nie zawsze jest taka jakby się chciało, to jednak stanowią piękne uzupełnienie tematu.
Wczoraj uciekł mi jeszcze jeden "numer" w tej monografii. Zapewne błąd edytorski.
Na stronie 17 (ostatni akapit) mamy pół zdania o kosztach budowy okrętów. Drugą połowę już gdzieś wcięło...

I to w zasadzie tyle jeśli chodzi o moje uwagi i spostrzeżenia do tej pracy.

MacGregor pisze:

Peperon pisze: a widoki burtowe kadłuba na planszach kolorowych różnią się od planików we wkładce. Na pierwszych są wyraźnie zaznaczone "bąble", a na drugich już nie. Rodzi się więc pytanie: Jak z tymi bąblami było ?

Chciałbym zwrócić uwagę ta to, że plansze kolorowe i rysunki na wkładce są dwóch różnych autorów, z których każdy pracował niezależnie.

Nie widziałem i nie wiem o jakie jednostki chodzi, ale australijskie Kenty miały większe bąble.

Bąble oczywiście były, jednak jako integralna część kadłuba. Stąd ich obrys nie jest tak wyraźny i każdy z autorów przedstawił je na własny sposób.