Mucha pisze:Panowie to teraz mam nieco może dziwniejsze pytanie... Czy za pomocą któregokolwiek z tych urządzeń OP idąc w zanurzeniu mógł wykryć pole minowe? Wydaje mi się że nie ale poproszę Was o opinię.
Przede wszystkim nie od razu pole minowe, a pojedynczą minę kotwiczną na kursie okrętu. Jednak okręt nie wiedział, że wykrył minę, ale że siła echa od wykrytego obiektu jest mniejsza niż od innego dużego obiektu (np. okrętu podwodnego). Krótko mówiąc, odbierając stosunkowo słabsze echo na swej drodze okręt wykonywał manewr uchylenia i liczył, że nie trafi na inną minę. Jeśli trafił na drugą, a potem trzecią, to wiedział, że ma do czynienia z całym polem minowym.
Odnosząc się konkretnie do uzbrojenia naszych oop, to niestety nie wiemy nic na temat parametrów posiadanych stacji hydrolokacyjnych. Jedynym urządzeniem, które mogło do tego służyć, jest owa sonda ultradźwiękowa SCAM (czyli ten Paryter), która jako stacja podkilowa poprzez "sondowanie poziome" (używam tego terminu, bo ponoć pojawia się literaturze) mogła wykrywać obiekty podwodne na swym kursie, czyli też miny kotwiczne. Czy w tym celu była projektowana i posiadała odpowiednie parametry (częstotliwość, szerokość wiązki, itp.), to tego nie wiemy, ale można przypuszczać, że doświadczenia I WŚ w zakresie użycia broni minowej kazały francuskim inżynierom traktować zagrożenie minowe poważnie, a stacja miała i to zagrożenie niwelować.
Co prawda rozwiązań niemieckich nie można bezpośrednio porównywać do francuskich, ale myślę, że pewne pojęcie o przeznaczeniu i osiągach podobnych stacji daje opis niemieckich peryfonów, który już wskazywałem (wytłuszczenia moje).
Detector or "S" Gear (Such-Gerät, usually known as S-Gerät)
The S-Gear is the German asdic and is manufactured by Electro Acoustic of Kiel (commercially as the Ultrameter) and by the Atlaswerke of Bremen (commercially as the Periphone).
It consists of a combined Magneto Striction transmitter or receiver which can be used for telegraphy and telephony, echo-ranging and hydrophone effect listening.
The frequency used is probably between 15,000 and 20,000 cycles.
The apparatus, which is retractable, projects through the ballast keel near the fore end of the control room.
It is a short range supersonic echo-ranging apparatus of the magnetostriction type and is fitted primarily for mine detection purposes. It is only emerging from the experimental stage and "U 570" was one of the first, if not the first U-Boat to be fitted with it. In its present form it is not very serviceable; "U 570's" apparatus had broken down and was not in working order at the time of her capture.
The maximum range of detection is 500 metres and the practical range about 300 metres. The combined transmitter-receiver comprises four packs of nickel stampings and was said to be energised with 4,000 volts transformed up from a 110-volt supply. The beam angle is stated to be + 45° and no means of training the beam is provided.
Edit
Powyższe zasięgi dotyczą wykrycia małych obiektów jak miny kotwiczne. Dla większych obiektów jak okręty podwodne z pewnością te zasięgi były większe (z uwagi na większą powierzchnię odbicia), a dla wspomnianych peryfonów odległość wykrycia mogła wynosić powyżej 2000 m, choć z uwagi na hydrologię Bałtyku (ważne!) wątpię, aby były większe. Jeszcze jeden cytat (
link)
The S-Gerat (Special Apparatus for Active Sound Location) was essentially sonar. It transmitted sound pulses and timed the returning echo to detect underwater objects. Because it emitted sound pulses which also broadcasted the U-boat’s location, this device was not very popular. It could detect objects up to 4,000 meters away.