Francuskie okręty spod żagla i pary (5)

[Nowak Krzysztof]

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów korwety VICTOIRE (1702).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

[Krzysztof Gerlach]

Victoire – korweta zbudowana w Dunkierce, ukończona w 1696. Kupiona przez francuską marynarkę wojenną w 1702 lub 1703. Tonaż 60/70 ton, wymiary: 59’6” x 16’6” x 7’6”. Załoga: 52. Uzbrojenie: 8 x 4-f. W sierpniu 1703 przewróciła się w zatoce Avranches podczas ataku Anglików, ale potem podniesiono ją i przywrócono do służby. Została skreślona z listy floty w 1704 lub 1705.
To prawdopodobnie ta jednostka występuje w historiach o piratach jako „fregata” Victoire, której załogę około 1705 namówił na piractwo niejaki Misson, późniejszy założyciel republiki pirackiej Libertalia (Libertatia) na Madagaskarze. U brzegów Madagaskaru też zatonęła – około 1707. Romantyczno-dziecinną wersję tej historii przedstawił równo pół wieku temu (z nieco innymi datami) ceniony przeze mnie Sławomir Sierecki w miniaturze morskiej „Republika piratów”.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

[Nowak Krzysztof]

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów korwety CURIEUSE (1702).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

[Krzysztof Gerlach]

Curieuse – korweta (długa barka) zbudowana w Hawrze, zwodowana w lutym 1702. Projektant Philippe Cochois. Tonaż 30/60 ton. Wymiary: 52’ (lub 50’) x 13’ x 6’2” (lub 5’6”). Załoga: 31. Uzbrojenie: 6 x 3-f. W styczniu czy lutym 1710 zatonęła na Morzu Śródziemnym – zdaniem Roche’a w Port Vendres, zdaniem Demerliaca u wybrzeży Korsyki.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

[Nowak Krzysztof]

Witam. Trochę późno ale dziękuję za odpowiedź
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu REGULUS (12.04.1805).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

[Krzysztof Gerlach]

Regulus – liniowiec 74-działowy zbudowany w Lorient-Caudan przez firmę braci Mathurina, Louisa i Antoine’a Crucy, zwodowany 14.04.1805 (albo dwa dni wcześniej). Projektant Jacques-Noël Sané. Jeden z wielu wariantów standardowego liniowca tego inżyniera (Grand Modèle z 1782), różnie przypisywany do podtypów, ale w gruncie rzeczy mieszczący się szerokim typie Téméraire. Nośność 1505 ton, wyporność 3004 tony, wymiary: 55,87 x 14,45 x 7,15 m. Załoga 706. Uzbrojenie: na pokładzie dolnym 28 x 36-f, na górnym 30 x 18-f, na pokładach odkrytych 8 x 8-f, 16 karonad 36-f i 4 haubice 36-f (łącznie 86 sztuk). Formalnie wprowadzony do służby w trzy dni po wodowaniu. Od końca października 1805 do początku października 1806 okręt flagowy eskadry Jeana Lhermitte, trudniącej się z dużymi sukcesami atakowaniem brytyjskiej żeglugi handlowej w Zatoce Gwinejskiej, u wybrzeży Brazylii, na Antylach. Powrócił do Brestu 5.10.1806. W 1808 należał do eskadry Brestu, w 1809 do eskadry z Rochefort. W czasie słynnego ataku lorda Cochrane na Redzie Baskijskiej w kwietniu 1809, zahaczony przez brander z trudem zdołał się wyrwać, w panice staranował inny francuski liniowiec, potem wszedł na mieliznę, ale na skutek kunktatorstwa lorda Gambiera i szeregu zbiegów okoliczności nie został przez Anglików zniszczony, pomimo ataków ponawianych przez wiele następnych dni. Od maja 1809 do stycznia 1810 remontowano go w Rochefort. W 1813 przedarł się przez brytyjską blokadę Rochefort i wpłynął na Żyrondę. W kwietniu następnego roku, kiedy Anglicy szykowali się do ataku na stojącą na tej rzece francuską eskadrę złożoną z liniowca Regulus (który utknął na mieliźnie), trzech korwet i mniejszych jednostek, Francuzi spalili wszystkie 7.04.1814.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

[Nowak Krzysztof]

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu TRAJAN (1811).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

[Krzysztof Gerlach]

Trajan – liniowiec 74-działowy tego samego typu, co niedawno opisywany Regulus. Tam dane projektowe, projektant i regulaminowa załoga. Budowany w Antwerpii od września 1807, zwodowany 15.08.1811. Uzbrojenie: 82 działa, w tym na pokładzie dolnym 28 x 36-f, na górnym 30 x 18-f, na pokładach odkrytych 14 x 8-f i 10 karonad 36-f. Wprowadzony do służby 21.11.1811. W 1812 należał do stacjonarnej eskadry Missiessy’ego. Praktycznie biorąc do końca wojen napoleońskich nie ruszał się z miejsca (tzn. z okolic Antwerpii). Dopiero 20.09.1814 opuścił Vlissingen kursem na Brest (liniowiec pozostawiono po wojnie Francuzom) i zaraz (8.10.1814) wycofany w Breście do rezerwy. Prawdopodobnie nigdy więcej nie wyposażony do aktywnej służby. Już w 1822 był w złym stanie i wymagał remontu, którego jednak nie przeprowadzono. Wycofany ze służby w 1826 w Breście, rozebrany podobno już w 1827, chociaż oficjalnie skreślony z listy floty w 1829.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

[Nowak Krzysztof]

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu MAGNANIME (17.08.1803).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

[Krzysztof Gerlach]

Magnanime – liniowiec 74-działowy zbudowany w Rochefort, zwodowany 17.08.1803. Tego samego typu, co niedawno opisywany Regulus. Tam dane projektowe i projektant. Załoga: 706 (od 1813 r. – 689). Uzbrojenie: na pokładzie dolnym 28 x 36-f, na górnym 30 x 18-f, na pokładach odkrytych 16 x 8-f. Od 1806 r. 78 dział, w tym na pokładzie dolnym 28 x 36-f, na górnym 30 x 18-f, na pokładach odkrytych 6 x 8-f i 14 karonad 36-f. Od 1808 r. 82 działa, w tym na pokładzie dolnym 28 x 36-f, na górnym 30 x 18-f, na pokładach odkrytych 14 x 8-f i 10 karonad 32-f. W styczniu 1805 w składzie eskadry kontradm. Missiessy, która wyrwała się z Rochefort, uczestniczył w jej krótkotrwałym rajdzie do Indiach Zach. i powrócił na redę wyspy Aix 20.05.1805. W okresie 16.07.1805 – 24.12.1805 należał do „niewidzialnej” eskadry komodora Allemanda i uczestniczył w jej kampanii (mając główny udział w zdobyciu brytyjskiego 54-działowca Calcutta osłaniającego konwój) – okrętem dowodził kmdr P.F. Violette. W styczniu 1808 nadal należał do eskadry Allemanda (teraz już kontradmirała), która przerwała brytyjską blokadę redy Aix i dotarła do Tulonu 6,02.1808. Odtąd Magnanime służył na Morzu Śródziemnym i stacjonował w Tulonie. W 1815 był już w bardzo złym stanie i wymagał 50-procentowego remontu, który nie został przeprowadzony. Okręt skreślono z listy floty w 1816, zmieniono w pływające więzienie i przemianowano na Bagne No 1 [= galery, jako rodzaj kary] w Tulonie. Wspominany ostatni raz w 1820, data rozbiórki nie jest znana.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

[Nowak Krzysztof]

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu SUFFREN (23.09.1803).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

[Krzysztof Gerlach]

Suffren – liniowiec 74-działowy zbudowany w Lorient przez braci Mathurina, Louisa i Antoine’a Crucy, zwodowany 17.09.1803 albo tydzień później. Wg pierwotnego projektu miał być tego samego typu, co niedawno opisywany Regulus. Tam dane projektowe i projektant. Jednak na żądanie ówczesnego (w okresie 11.1799-10.1801) ministra marynarki, Pierre-Alexandre-Laurent’a Forfait, projekt zmodyfikował François Caro, dokonując skrócenia o 65 cm. Teraz nośność 1480 ton, wyporność 2900 ton, wymiary: 55,22 m x 14,45 m x 7,15 m. Załoga: 723 (od 1813 r. – 672). Uzbrojenie: 78 dział, w tym na pokładzie dolnym 28 x 36-f, na górnym 30 x 18-f, na pokładach odkrytych 16 x 8-f i 4 haubice 36-f. Od 1806 r. 82 działa, w tym na pokładzie dolnym 28 x 36-f, na górnym 30 x 18-f, na pokładach odkrytych 14 x 8-f i 10 karonad 36-f. W służbie od 10.12.1803. Od stycznia do maja 1805 w składzie eskadry kontradm. Missiessy, która wyrwała się z Rochefort i dokonała krótkotrwałego rajdu po Indiach Zach. W okresie 16.07.1805 – 24.12.1805 należał do „niewidzialnej” eskadry komodora Allemanda i uczestniczył w jej kampanii – okrętem dowodził kmdr Aimable-Gilles Troude. W 1806 remontowany w Rochefort. W styczniu 1808 nadal należał do eskadry Allemanda (teraz już kontradmirała), która przerwała brytyjską blokadę redy Aix i dotarła do Tulonu 6,02.1808. Odtąd Suffren służył na Morzu Śródziemnym i stacjonował w Tulonie. Wycofany z aktywnej służby w Tulonie 22.02.1814. W 1815 był już w bardzo złym stanie i wymagał 50-procentowego remontu, który nie został przeprowadzony. Okręt skreślono z listy floty 19.12.1815, przebudowano od lipca do września na pływające więzienie (hulk-galery) w Tulonie. Rozebrany w 1823.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

[Nowak Krzysztof]

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu ACHILLE (18.11.1804).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

[Krzysztof Gerlach]

Achille - liniowiec 74-działowy zbudowany w Rochefort, zwodowany 17.11.1804 lub dzień później. Tego samego typu, co niedawno opisywany Regulus. Tam dane projektowe, projektant i regulaminowa załoga. Uzbrojenie: na pokładzie dolnym 28 x 36-f, na górnym 30 x 18-f, na pokładach odkrytych 16 x 8-f i 4 haubice 36-f. Po wyposażeniu oddany pod dowództwo komandora Louisa-Gabriela Deniéport. Opuścił Rochefort 1.05.1805 pod flagą kontradm. Charlesa Magona de Médine i dołączył do zespołu Villeneuve’a w czerwcu 1805 w Indiach Zach. Odtąd do końca w składzie floty Villeneuve’a. Wziął udział w bitwie u przylądka Finisterre 22.07.1805 (niezbyt chlubnie, jak wszystkie francuskie okręty). Zawinął do Vigo z ponad 200 chorymi. Podczas bitwy pod Trafalgarem 21.10.1805, kiedy należał do ariergardy (faktycznej, nie formalnej) połączonej floty francusko-hiszpańskiej, był ostrzeliwany przez szereg okrętów brytyjskich. Jedna z kul zabiła Deniéporta (urwała mu nogę) i dowództwo okrętu przejął porucznik Cauchard. Około 16.00 czy 16.30 pojawił się ogień na fokmarsie Achille i szybko rozprzestrzenił na żagle i liny. Załoga próbowała odciąć palące się szczątki, ale kolejna brytyjska salwa zwaliła cały fokmaszt, który spadł na pokład, zapalił inne partie okrętu, w tym wewnętrzne, i zniszczył główną pompę przeciwpożarową. Około 17.30 ogień dotarł do magazynu prochowego i Achille wyleciał w powietrze. Zginęło 516 ludzi (lub 482), Anglicy uratowali 158.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

[Nowak Krzysztof]

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu ULM (25.05.1809).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

[Krzysztof Gerlach]

Ulm - liniowiec 74-działowy zbudowany w Tulonie, zwodowany 25.05.1809. Tego samego typu, co niedawno opisywany Regulus. Tam dane projektowe, projektant i regulaminowa załoga. Uzbrojenie: na pokładzie dolnym 28 x 36-f, na górnym 30 x 18-f, na pokładach odkrytych 14 x 8-f i 10 karonad 36-f. Wyposażony w Tulonie 28.08.1809. Pierwszym dowódcą liniowca był, w okresie 6.09-18.09.1809, kmdr Claude-Jean Martin, ale został kontuzjowany uderzeniem handszpaka w pierś, więc dowództwo przejął 19.09.1809 (i sprawował do końca aktywnej służby okrętu) kmdr Charles-Jacques-César Chaunay (zwany Chaunay-Duclos). Ulm należał wtedy do floty tulońskiej adm. Ganteaume. Prawie niczego nie zdziałał w czasie wojny, ale 19.07.1811, kiedy wchodził w skład wysuniętego zespołu floty tulońskiej wiceadm. Emeriau (dowódcy tej floty od 1811), osłaniał wejście do Tulonu dwóch francuskich fregat i odniósł troszkę szkód w takielunku od ognia brytyjskich okrętów blokady. Należąc nadal do floty wiceadm. Emeriau i wchodząc w skład wydzielonego zespołu kontradm. Cosmao-Kerjulien wziął udział w wymianie ognia z zespołem brytyjskim koło przylądka Sepet 5.11.1813 (miał wszystkiego dwóch rannych). Wycofany do rezerwy 17.09.1814. W 1828 skreślony w Tulonie z listy floty i przekształcony w hulk.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach