Okręty Royal Navy, XVII-XIX w. (2)

[Krzysztof Gerlach]

Trzy małe dwupokładowce z okresu przed Ustaleniami.
48/42-działowy Deptford, zwodowany w Woolwich w 1700, powstał w wyniku przebudowy poprzednika z 1687. Wymiary 128’4” x 34’4” x 13’5”, tonaż 669 ton. Załoga: 230. Uzbrojenie: początkowo 20 x 18-f, 22 x 6-f, 8 lekkich działek; od 1703 regulaminowo 20 x 12-f, 20 x 6-f, 6 x 6-f. Rozebrany 1717 i przebudowany na następny tej nazwy, z 1719.

48-działowy Reserve, zwodowany w Deptford w 1701, powstał w wyniku przebudowy poprzednika z 1650. Wymiary 117’6” x 33’7,5” x 13’0”, tonaż 580 ton. Załoga: 230. Uzbrojenie: 20 x 12-f, 20 x 6-f, 6 x 6-f. Zatonął w sztormie 27.11.1703 stojąc na kotwicy w pobliżu Gorleston, z wszystkimi na pokładzie.

54/56-działowy Woolwich, zwodowany w Woolwich 01.1702, powstał w wyniku przebudowy poprzednika z 1675. Wymiary 139’0” x 36’1” x 14’11”, tonaż 761,5 tony. Załoga: 280. Uzbrojenie: 22 x 12-f, 22 x 6-f, na pokładzie rufowym 8 x 6-f, na dziobowym 4 x 6-f. Rozebrany 1736 i przebudowany na następny tej nazwy, z 1741.

Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

[Nowak Krzysztof]

Dobry wieczór, dziękuję za dane liniowców.
Bardzo proszę o opisanie danych i losów liniowców HERO (18.08.1803) ILLUSTRIOUS (07.07.1789) oraz GOLIATH (19.10.1781), przy czym dla tego ostatniego byłbym wdzięczny za jego dane także po "obcięciu" na fregatę.
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

[Krzysztof Gerlach]

Dwupokładowy 74-działowiec Hero należał do typu Fame/Hero, którego pierwotny projekt sporządził John Henslow w 1799, a zmodyfikowany (odnoszący się m.in. właśnie do Hero) – w 1800. Zbudowany w stoczni Perry, Wells & Green w Blackwall. Wymiary po ukończeniu 175’0” x 47’9” x 20’6”, tonaż 1746 ton. Załoga: 640. Uzbrojenie: 28 x 32-f, 28 x 18-f, na pokładzie rufowym 2 x 18-f i 12 karonad 32-f, na dziobowym 2 x 18-f i 2 karonady 32-f, na rufówce 6 karonad 18-f. W aktywnej służbie 1803-1807, 1808-1811. Zatonął w pobliżu Texel w ciężkim sztormie 25.12.1811 z prawie całą załogą.

Dwupokładowy 74-działowiec Illustrious należał do typu Arrogant/Edgar, którego pierwotny projekt sporządził Thomas Slade w 1758, a zmodyfikowany (odnoszący się m.in. właśnie do okrętów Edgar, Goliath i Illustrious) powstał w 1774. Zbudowany w stoczni Henry’ego Adams w Bucklers Hard. Wymiary po ukończeniu 168’2” x 46’11” x 19’9”, tonaż 1616 ton. Załoga: 550. Uzbrojenie: 28 x 32-f, 28 x 18-f, na pokładzie rufowym 14 x 9-f, na dziobowym 4 x 9-f. W aktywnej służbie 1790-1791, 1793-1795. Poważnie uszkodzony 13.03.1795 w bitwie w Zatoce Genueńskiej, nie mogąc powstrzymać dryfu wszedł na mieliznę w sztormie 18.03.1795 blisko Livorno i musiał zostać spalony 28.03.1795.

Dwupokładowy 74-działowiec Goliath należał do wspomnianego wyżej typu Arrogant/Edgar. Zbudowany w królewskiej stoczni w Deptford. Wymiary po ukończeniu 168’0” x 46’9” x 19’9”, tonaż 1604 tony. Załoga i uzbrojenie jak Illustrious (od 1806 same 24-funtówki różnych rodzajów na wszystkich pokładach). Walczył w tak sławnych bitwach jak u Przylądka Św. Wincentego 14.02.1797, pod Abukirem 1.08.1798, pod Kopenhagą 08.1807. W aktywnej służbie do 1808. Ostrzyżony do 58-działowej fregaty w 1813. Odtąd uzbrojenie: 28 x 32-f, na spardeku 2 x 12-f i 28 karonad 42-f ; załoga: 495. W służbie od 1813, rozebrany 1815.

Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

[Nowak Krzysztof]

Dobry wieczór, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opisanie danych i losów fregat DART (1795) oraz ARROW (1795). Proszę też o podobny opis liniowca VIGO (1702).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

[Krzysztof Gerlach]

Dart i Arrow nigdy nie były fregatami pomimo swoich 28-30 (niekiedy) dział, a właściwie karonad. To całkowicie eksperymentalne, wybitnie nietypowe jednostki, wymykające się wszelkim klasyfikacjom, ale zawsze dowodzone przez oficerów w stopniu Commander, co formalnie plasowało je wśród slupów wojennych. Zaprojektowane przez generała brygady Samuela Benthama w 1795, miały prawie identyczną rufę jak dziób, eliptyczne w rzucie z boku i bardzo wychylone obie stewy, wręgi rozchylające się kielichowato na całej drodze od stępki do nadburć, trzy opuszczane miecze (niczym dzisiejsze żaglówki), aby utrzymać stateczność przy wybitnie małym zanurzeniu, pełne grodzie dla utrzymania siły strukturalnej kadłuba, wbudowane na stałe 40-tonowe, miedziane zbiorniki wody (zastępujące zarówno zwykłe beczki z wodą pitną, jak klasyczny balast) itp. nowinki. Wymiary 128’8” x 33’10” x 7’11”, tonaż 386 ton. Załoga: 121 (potem 140). Uzbrojenie pierwotne: 24 karonady 32-f, na małej rufówce 2 takie karonady (na Dart 4), na małej dziobówce 2 takie karonady. Potem 18 karonad 32-f, a na dziobówce 2 działa 6-f. Oba slupy zbudowano w stoczni firmy Hobbs & Hellyer w Redbridge, oba zwodowano w 1796.
Arrow – w aktywnej służbie 1796-1805. Zdobyty 4.02.1805 przez dwie francuskie fregaty, zatonął tego samego dnia.
Dart – w aktywnej służbie 1796-1802, 1803-1808. Rozebrany 1809.

48/42-działowy dwupokładowiec Dartmouth został zwodowany w stoczni Shish’a w Rotherhithe 24.07.1693. Wymiary: 122’ x 33’8” x 13’7”, tonaż 603 tony. Załoga: 230. Uzbrojenie: 20 x 12-f, 20 x 6-f, 6 x 6-f. Zdobyty przez Francuzów 4.02.1695. Odbity przez Anglików 1702 w porcie Vigo, przeklasyfikowany na 50-działowiec i przemianowany na Vigo. Zatonął 26/27.11.1703 w ciężkim sztormie u wybrzeży Holandii.

Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

[Nowak Krzysztof]

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów fregaty THETIS (1782) oraz o wymienienie jednostek VI klasy typu Squirrel/Purcupine i ich dat wodowań.
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

[Krzysztof Gerlach]

38-działowa fregata Thetis została zaprojektowana przez Edwarda Hunt w 1781 (nieznacznie zmodyfikowana wersja typu Arethusa, inaczej zwanego typem Minerva). Wymiary po ukończeniu 141’6” x 39’1,5” x 13’8”, tonaż 954 tony. Zwodowana w stoczni firmy Randall, Grey & Brent w Rotherhithe 23.09.1782. Uzbrojenie projektowane: 28 x 18-f, na pokładzie rufowym 8 x 6-f, na dziobowym 2 x 6-f; rzeczywiste 28 x 18-f, na pokładzie rufowym 8 x 9-f, na dziobowym 2 x 9-f; od 1793 wielokrotnie zmieniane. Załoga: 280. W aktywnej służbie 1783-1786, 1793-1798. W latach 1800-1805 służyła jako 24-działowy transportowiec wojska. Od 1805 ponownie fregata, w kwietniu z uzbrojeniem: 28 x 18-f, na pokładzie rufowym 14 karonad 32-f, na dziobowym 2 x 9-f i 2 karonady 32-f, od lipca znowu zmienianym co najmniej dwa razy. W aktywnej służbie 1805-1813. Sprzedana 1814.

24-działowe okręty 6 rangi typu Porcupine, zaprojektowanego przez Johna Williams w 1776:
Porcupine – 17.12.1777; Pelican – 24.04.1777; Eurydice – 26.03.1781; Hyena – 2.03.1778; Amphitrite – 28.05.1778; Crocodile – 25.04.1781; Penelope – 25.06.1778; Siren – 30.07.1779; Pandora – 17.05.1779; Champion – 17.05.1779.
24-działowy okręt 6 rangi, zaprojektowany przez Edwarda Hunt w 1782:
Squirrel – 9.05.1785.

Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

[Nowak Krzysztof]

Dobry wieczór, bardzo dziękuję za odpowiedź.
Chciałbym prosić o nazwy i daty wodowania okrętów V i VI klasy zbudowanych w ramach Ustaleń z 1706 i 1719, nie mam tutaj żadnych informacji, nie wiem nawet ile ich mogło być, jeśli dużo, to proszę o wyrozumiałość i będę cierpliwie czekał na informacje.
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

[Krzysztof Gerlach]

Wg Establishment z 1706 zbudowano coś z pół setki okrętów V i VI rangi, a wg Establishment z 1719 ze sto, więc JA na pewno nie będą ich tu ciurkiem wypisywał.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

[Nowak Krzysztof]

Dobry wieczór, dziękuję za odpowiedź.
Trudno Panie Krzysztofie, skoro nie chce Pan ich wymienić będę się musiał obejść smakiem. Jeśli można, bardzo proszę o opisanie trzech liniowców z 1702: FALKLAND, TIGER, ORFORD.
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

[AvM]

Swego czasu dyskotowano tu (lub na Francji) problem stoczni angielskihc , Otoz wreszcie sobie kupilem glowne zrodlo zmarlego tagicznie Davida Lyona "The Sail & Steam Navy List"
Na koncu ksiazki jest proba spisania okretowzbudowanch na eksport przez stocznie brytyjskie. Spis ten opiera sie prawie tylko na listach stoczniowych opracowynych bardzo dawno temu przez Freda Dittmara. i oraz na starym Conway'u 1860-1905. Stan badan sprzed ca 30 lat. Wymienienie bledow tej lsity zajeloby kilka stron + oczywiscie nie wymienione okrety i stocznie. Podam tylko najwiekszego kaczora:
PISCHAL (jak juz PISHCHAL) i SEKIRA nie byly zbudowane pzrez Williama Watkinsa & Co, Orchard Wharf , Blackwall tylko przez Wotkinskij Zavod (nadzorujacy inzynier Emeljanow) , a maszyny zbudowalo Sormowskij Zawod.

Jesli chodzi o flote brytyjsk to ksiazke ta trzeba miec. Dziwi mnie tylko brak
podania budowniczych maszyn dla wielu jednostek.

AvM

[Krzysztof Gerlach]

Wg moich informacji nie było liniowca Orford zbudowanego w 1702.
Dwa okręty dwupokładowe 4 rangi:
Falkland (Faulklannd) to 48/42-działowiec zbudowany pierwotnie w Nowej Anglii w 1695, zakupiony przez marynarkę w 1696, przebudowany w Chatham w 1702. Wymiary 128’6” x 33’2” x 13’9”, tonaż 638 ton, załoga: 230. Uzbrojenie: 20 x 12-f, 20 x 6-f, 6 x 6-f. Rozebrany 1718 (i przebudowany na 50-działowiec z 1720, zbudowany wg Establishment z 1719).
Tiger (Tyger) to 50-działowiec zbudowany pierwotnie jeszcze w 1647 jako okręt 38-działowy, stopniowo przebudowywany w 1681 i 1702 (za drugim razem w Rotherhithe). Wymiary 124’8,5” x 33’4,5” x 13’9”, tonaż 613 ton, załoga: 230. Uzbrojenie: 20 x 12-f, 20 x 6-f, 6 x 6-f. Rozebrany 1718 (i przebudowany na 50-działowiec z 1722, zbudowany wg Establishment z 1706).
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

[Krzysztof Gerlach]

Panie Andrzeju, wszystko to prawda, ale chciałem zwrócić Pana uwagę na dwie rzeczy. Po pierwsze, książka „The Sail & Steam Navy List” ma dwóch autorów, a wobec śmierci Lyona już w 2000 r. udział Rifa Winfielda jest nie do przecenienia. Bardzo wiele tych samych jednostek występuje tutaj i w „The Sailing Navy List” samego Lyona – każdy, kto ma okazję studiować je równolegle, łatwo zobaczy, jak wiele informacji nowych i zmodyfikowanych pochodzi tylko od Winfielda. Po drugie, chociaż końcowy rozdział, na którym skupił Pan swoją uwagę jest istotnie bardzo słaby (zresztą, moim zdaniem, nie tyle przez jednostkowe błędy, które trafiają się każdemu, ile przez pominięcie wielkiej liczby bardzo znaczących w historii jednostek), to jest on tylko dodatkiem (zresztą występuje nawet po postscriptum), a autorzy lojalnie uprzedzają o tym, co Pan odkrył – wyraźnie piszą zarówno o niekompletności, jak i o bazowaniu głównie na listach skompilowanych przez Freda Dittmara. Co do nie podawania producentów silników niektórych okrętów brytyjskich – nie zawsze da się to zrobić; mam wiele kserokopii autentycznych dokumentów i wiele oryginalnych podręczników budowy okrętów z połowy XIX wieku, wymieniających w tym samym roku te same okręty, które na dodatek dokładnie wtedy lub tuż przedtem wyposażano w maszynownie – źródła te podają zupełnie różnych producentów! Podkreślam, że są to sprzeczne informacje ŹRÓDŁOWE, a nie pochodzące od osób przepisujących z nich po latach. Oczywiście nie twierdzę, że wszystkie ominięcia wynikają z tej przyczyny, ale zwracam uwagę, że przyjęcie a priori założenia, iż prawdziwe są informacje zawarte w książce, która akurat „leży u mnie”, nie zwalnia od przypuszczenia, iż inni mogli stanąć jednak przed dylematem sprzeczności. Tak np. było ze stocznią Fijenoord, którą Pan na podstawie posiadanej pozycji chciał widzieć pod tą nazwą dopiero w 1895, a która nie tylko wg moich angielskich, ale przede wszystkim HOLENDERSKICH opracowań została założona pod nazwą Etablissement Fijenoord dokładnie 10 listopada 1825 – jedna z wymienianych w tym kontekście prac (niestety nie posiadam): M.G. DE BOER, Leven en bedrijf van Gerhard Moritz Roentgen, grondvester van de Nederlandsche Stoomboot-Maatschappij, thans Maatschappij voor Scheeps- en Werktuigbouw "Fijenoord", 1823-1923, Groningen, 1923.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

[AvM]

To sa pierdoly !

Generalnie poziom wiedzy wielkich specjalistow OW (tajk OW ) jast bardzo niski, moze wynikajacy z tej ilosci uzywanego pancerza . Jak tu juz gdzies pokazalem tylko okolo 10 procen stoczni wymienianych przez Pertka i jego nastepcow jest poprawna co swiadczuy ze raczej te poprawne nazwy stoczni sa przypadkowe

Podobnie z miejscami walk i zatoniec okretow, aktualnymi stopniami i zyciorysami oficerow.

Przy okazji m, jesli naprawde cos zle podale przy stoczni Fijenord, to tym bardziej dyskredytuje to autorow innych prac .- Czasami zastanawiam sie czy ta , czy ina pozycje owina w ogole byc wydana. Osobiscie rozoczalem prace po 20 latach nad "CAWFS 1815-1859" co czesciowo zaspokoji niewiedze dotyczaca tego okresu. Planowane jest also kilka nowych oracowan w tej serii.

AvM

[Krzysztof Gerlach]

Panie Andrzeju,
Pana odpowiedź jest całkiem jasna, poza nagłówkiem. Mógłby mi Pan wyjaśnić, co w faktach, które przytoczyłem jest "pierdołą"? Pominięte nazwisko drugiego autora, jego rzeczywisty wkład w treść książki, wymienienie przez nich starego opracowania jako głównego źródła informacji in expresis verbis, czy zdarzające się, oczywiste sprzeczności w źródłach z epoki, jakich nie usunie oparcie się na autorze, który dotarł tylko do jednego z tych źródeł i nie wie, że istnieją inne, podające odmienne dane? A może wszystko?
Krzysztof Gerlach

[Nowak Krzysztof]

Dobry wieczór, dziękuję za informacje.
Panie Krzysztofie, to miał być chyba OXFORD (1702), miałbym też ogromną prośbę o opisanie też dwóch innych liniowców tego okresu, SWALLOW (1703) i LEOPARD (1703).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.