Forum Okrętów Wojennych

Brytyjskie niszczyciele typu "River". W latach 1904-1905 zbudowano 34 takie jednostki w kilku odmianach. Jako pierwsze przekroczyły granice 500 ton dla niszczycieli. Wyporność 550-590 ton, prędkość 25,5-26,5 w (niby skromnie, ale one tę prędkość rzeczywiście osiągały, także przy gorszych warunkach pogodowych). Wymiary: 68,6-67,1 x 7,2-7,3 x 2,8-3 m. Uzbrojenie początkowe to standardowe 1x76 i 5x57 oraz 2 wt, ale szybko armaty 57 mm wymieniono na 3x76 (po przezbrojeniu miały 4x76 i 2 wt). Wszystkie, poza Gala, która zatonął w wyniku kolizji w 1908 roku, i Blackwater który zatonął z tego samego powodu w rok później, uczestniczyły w I wojnie. Derwent i Foyle zostały utracone na minach w 1917 roku a Kale w 1918, Itchen w tym samym roku został storpedowany przez niemiecki okręt podwodny. Ponadto Eden zatonął w wyniku zderzenia w 1916 roku. Pozostałe zostały wycofane ze służby zaraz po zakończeniu wojny.

Amerykańskie niszczyciele typu Bainbridge (i podobne). W sumie 16 jednostek wodowanych w latach 1900-1902, w służbie 1902-1903. Wyporność 410-480 ton, prędkość 29-30 węzłów. Wymiary: 75,8-76,3 (całk.) x 6,8-7,5 x 1,9-2,2 m. Uzbrojenie: 2x76, 5x57, 2 wt. Okręty różniły się nieco sylwetkami i charakterystyką, ale generalnie były do siebie bardzo podobne. Chauncey zatonął w zderzeniu ze statkiem w listopadzie 1917. Reszta została wycofana ze służby zaraz na początku lat 20.

Rosyjskie niszczyciele typu Emir Bucharskich - 4 jednostki zbudowane w latach 1905-1906. Wyporność 660 ton, prędkość 25 węzłów. Wymiary: 71,9 x 7,2 x 2,7 m. Uzbrojenie 2x75 QF, 6x57 QF, 3 wt (mógł też zabrać do 20 min). W 1910 roku przezbrojono je w 2x102 QF. Wszystkie służyły na Bałtyku. Dobrowolec zatonął w sierpniu 1916 na minie w Zatoce Ryskiej. Moskwitianin, został przerzucony na M. Kaspijksie i w 1919 zatonął tam w pojedynku artyleryjskim z brytyjskim krążownikiem pomocniczym. Pozostałe zostały wycofane w połowie lat 20.
Na razie Emir Bucharskij i Dobrowolec.

Pozostałe: Finn i Moskwitianin.

Francuskie niszczyciele typu Spahi (czyli coś w rodzaju francuskiego odpowiednika brytyjskich niszczycieli typu River). Zbudowane w trzech seriach. Pierwsza to Spahi, Hussard, Carabinier, Lansquenet, Mameluk, Enseigne Henry i Aspirant Herbert (pierwsza piątka wodowana w latach 1908-1909, w służbie 1909-1911, ostatnia para wodowana 1911-1912, w służbie 1912), druga seria to: Chasseur, Janissaire, Fantassin i Cavalier (wodowane w latach 1909-1910, w służbie 1909 - pierwszy i 1911 pozostałe) oraz dwójka trzeciej serii Voltigeur i Tirailleur (wodowane 1908-1909, w służbie 1910). Wyporność 450 ton (wyporność rzeczywista mogła być nieco większa), prędkość 28 węzłów (realnie na próbach 27-30 węzłów). Wymiary: 64-65,8 x 6,1-6,8 x 2,3-2,8 m, uzbrojenie 6x65/50 QF, 3 wt.
Fantassin zatonął w kolizji w czerwcu 1916. Carabinier wszedł na mieliznę 13 listopada 1918 roku i choć wojna została już zakończona, został nieco później zniszczony ogniem tureckiej artylerii lądowej. Pozostałe zostały wycofane ze służby w przeciągu dekady lat 20 (do 1930 roku). Cavalier od końca 1914 roku pełnił rolę okrętu szkolnego.

Kolejne zdjęcia - Lansquenet.

Kolejne jednostki typu Spahi:

Volitigeur i Tirailleur