Forum Okrętów Wojennych

Wszędzie czytam, że Poudre B skomponowany przez Paula Vieille w 1886 otrzymał swoją nazwę od przymiotnika "blanche" czyli biały. To logiczne bo miał zastąpić proch czarny.

Ale już w dwóch tekstach autorów francuskich napotkałem opinię, że to "B" pochodzi od ówczesnego głównodowodzącego francuskiej armii gen. Boulangera. Vieille chciał swoją substancję nazwać swoim imieniem, ale największym odbiorcą prochu była armia....

Czy ktoś wie jak było naprawdę ? Odwiedzał nas kiedyś kolega Adryan, co wygladał na chemika.

Biały.
Zwykły proch czarny miał oznaczenie Poudre N (noir - czarny).

Wiesz na pewno, że B od "blanche" czy tylko stosujesz analogię ?

Wiem na pewno, ale nie mogę sobie przypomnieć skąd. W każdym razie z literatury z epoki.

Tadeusz Klimczyk pisze:Wszędzie czytam, że Poudre B skomponowany przez Paula Vieille w 1886

Opracowywany od 1882, pierwsze strzelania w 1884, przyjęty dla przyszłego kb Mle 1886 (Lebela) w 1885.

otrzymał swoją nazwę od przymiotnika "blanche" czyli biały. To logiczne bo miał zastąpić proch czarny.

Nie spotkałem się z w ówczesnej literaturze określeniem "poudre blanche". Powszechnie używano "sans fumee" (bezdymny). Oryginalny Poudre B był zresztą żółty lub brązowy.

Ale już w dwóch tekstach autorów francuskich napotkałem opinię, że to "B" pochodzi od ówczesnego głównodowodzącego francuskiej armii gen. Boulangera. Vieille chciał swoją substancję nazwać swoim imieniem, ale największym odbiorcą prochu była armia....

Tak twierdził sam Vieille. Boulanger nie był głownodowodzącym, tylko ministrem wojny o ogromnych ambicjach politycznych.

Tzaw pisze: Zwykły proch czarny miał oznaczenie Poudre N (noir - czarny).

Proch czarny używany przez armię i marynarkę nosił wtedy (ok. 1890) oznaczenia: F - fusil, C - canon, SP - siege et place, R - canon revolver. Dla ciężkich dział marynarki o dużych ziarnach: A (czarny, już nie produkowany), PA (pryzmatyczny czarny), PB (pryzmatyczny brązowy (poudre brune)).

Po wprowadzeniu Poudre B odpowiednie gatunki nazywały się BF, BC, BSP i wreszcie B dla ciężkich dział marynarki. Potem, zależnie od składu, zastosowania i odbiorcy oznaczenia się zmieniały.

Ponieważ czuje sie niejako wywołany do tablicy do napiszę kilka zdań choc w zasadzie niewiele mogę dodać w tej kwestii. Nigdy nie zajmowała mnie szczególnie etymologia nazwy "Poudre B" a znając wcześniejsze wypowiedzi kol. pd mogę zaufać rzetelności jego ustaleń.
Swoja drogą w wielu krajach stosowano przeróżne nazwy: były prochy brązowe, kakaowe, rurkowe, płytkowe etc, etc ale nigdy białe. Jak już wspomniano pierwsze prochy bezdymne miały kolor ciemno żółty, przechodzący w jasno brązowy ale różne dodatki i grafitowanie ziaren sprawiło, że kolor prochu szybko "ewoluował" w kierunku szaro- grafitowo- brązowawo- zielonkawym.
.
PS. Być może za 100 lat ludzie będą sie zastanawiać nad tym, w jaki sposób Digital Video Disc zmienił się w Digital Versalite Disc

Pozdrawiam