Józef Kuropieska, jego wspomnienia i ich rzetelność.
: 2009-01-09, 09:06
Witam!
Józef Kuropieska (1904 - 1998), oficer Wojska Polskiego, generał LWP, członek PZPR. Autor wspomnień
Wspomnienia dowódcy kompanii (Warszawa 1976)
Wspomnienia oficera sztabu (Kraków 1984)
Nieprzewidziane przygody (Kraków 1988)
Z powrotem w służbie (Warszawa 1984),
Misja w Londynie (Warszawa 1981)
Obozowe refleksje Oflag II c (Kraków 1985)
Od października do marca (Warszawa 1992)
Wspomnienia z lat 1956-1968. Cz. 2, Od października do marca w Siłach Zbrojnych (Warszawa 1994)
Wspomnienia Kuropieski są napisane barwnym i ciekawym językiem.
Z wielu względów są jednym z podstawowych źródel dla dziejów WP oraz LWP. Były wydawane w dużych nakładach i często cytowane. Przedstawiały zdrowy, bardo krytyczny stosunek autora do sanacji i zdrowy - krytyczny (ale nie tak bardzo) stsunek do PRL.
Każde wspomnienia (i pamiętniki) należy czytać bardzo ostrożnie. Są nawet historycy, który uważają wspomnienia i pamiętniki za źródła bezwartościowe - gdyż przedstawiona jest tam taka wersja wydarzeń i takie motywy, które są wygodne dla piszącego - nie muszą mieć nic wspólnego z rzeczywistością.
Co jest niewyraźnie napisane w biografii Wikipedii:
http://pl.wikipedia.org/wiki/J%C3%B3zef_Kuropieska
Kuropieska trafił do wojska lubelskiego wiosną 1945 roku, a więc w chwili, gdy istniało Wojsko Polskie i obowiązywała go przysięga. Formalnie, oddziały do których zgłosił akces, były częścią Armii Czerwonej - tak uznawał cały świat (z wyjątkiem ZSRS i Mongolii).
W latach 1945-1947 pełni funkcję w ambasadzie rządu lubelskiego w Londynie - jego obowiązki polegają na sprowadzaniu oficerów Wojska Polskiego - różnymi metodami - do okupowanej przez Sowietów Polski.
Od 1947 roku pełni funkcje dowódcze w Polsce planujac i przeprowadzając akcje zbrojne przeciwko podziemiu demokratycznemu.
W 1948 roku, jest bliski osiągnięcia bardzo wysokich stanowisk - zostaje zastępcą szefa SG. Na skutej zmiany polityki zostaje uwięziony, więziony i skazany przez śady stalinowskie.
Po 1956 wrócił do wojska, pełnił głównie funkcje dekoracyjne.
W 2002 towarzysz partyjny Kurpieski - Jerzy Szmajdziński - nadaje imię Kuropieski jednemu z pododdziałów 6. BDes.-Szt.
Co jest niejasne w we wspomnieniach Kuropieski:
Stosunek do przedwojennego Wojska Polskiego.
Kuropieska jest bardzo krytyczny wobec tego co dziej się przed wojną, sugeruje, że już wówczas miał sympatie lewicowe. Jego wspomnienia są zgodne z linia polityczną narzuconą przez Główny Zarząd Polityczny LWP (którego był bezpośrednim podwładnym jako red. nacz. WPH).
Sprawa złamania przysięgi i dezercji Kuropieski.
W momencie zgłoszenia się Kuropieski do LWP uznawanym powszechnie rządem Polski był rząd Tomasza Arciszewskiego, a legalnymi siłami zbrojnymi - Wojsko Polskie.
Tzw. "ludowe wojsko polskie" było w tym czasie elementem Armii Czerwonej, realizującym politykę sowiecką.
Warto jednak podkreślić, że Kuropieska zgłosił akces do lwp już po wojnie, (a nie w trakcie jej trwania, jak na przykład Mossor).
Kolejne sprawy, potencjalnie niewygodne dla Kuropieski:
Jego działalność agenturalna w Londynie.
Zbrojne zwalczanie polskiej opozycji demokratycznej.
Ambicje przewodzenia wojskiem.
Wiezienie (był torturowany - czy może raczej nie?).
Kariera polityczna po 1956 roku.
Życzę miłej lektury ciekawych wspomnień Kuropieski i krytycznego (w rozumieniu historycznym) spojrzenia na ich treść.
Pozdrawiam
Ksenofont
Józef Kuropieska (1904 - 1998), oficer Wojska Polskiego, generał LWP, członek PZPR. Autor wspomnień
Wspomnienia dowódcy kompanii (Warszawa 1976)
Wspomnienia oficera sztabu (Kraków 1984)
Nieprzewidziane przygody (Kraków 1988)
Z powrotem w służbie (Warszawa 1984),
Misja w Londynie (Warszawa 1981)
Obozowe refleksje Oflag II c (Kraków 1985)
Od października do marca (Warszawa 1992)
Wspomnienia z lat 1956-1968. Cz. 2, Od października do marca w Siłach Zbrojnych (Warszawa 1994)
Wspomnienia Kuropieski są napisane barwnym i ciekawym językiem.
Z wielu względów są jednym z podstawowych źródel dla dziejów WP oraz LWP. Były wydawane w dużych nakładach i często cytowane. Przedstawiały zdrowy, bardo krytyczny stosunek autora do sanacji i zdrowy - krytyczny (ale nie tak bardzo) stsunek do PRL.
Każde wspomnienia (i pamiętniki) należy czytać bardzo ostrożnie. Są nawet historycy, który uważają wspomnienia i pamiętniki za źródła bezwartościowe - gdyż przedstawiona jest tam taka wersja wydarzeń i takie motywy, które są wygodne dla piszącego - nie muszą mieć nic wspólnego z rzeczywistością.
Co jest niewyraźnie napisane w biografii Wikipedii:
http://pl.wikipedia.org/wiki/J%C3%B3zef_Kuropieska
Kuropieska trafił do wojska lubelskiego wiosną 1945 roku, a więc w chwili, gdy istniało Wojsko Polskie i obowiązywała go przysięga. Formalnie, oddziały do których zgłosił akces, były częścią Armii Czerwonej - tak uznawał cały świat (z wyjątkiem ZSRS i Mongolii).
W latach 1945-1947 pełni funkcję w ambasadzie rządu lubelskiego w Londynie - jego obowiązki polegają na sprowadzaniu oficerów Wojska Polskiego - różnymi metodami - do okupowanej przez Sowietów Polski.
Od 1947 roku pełni funkcje dowódcze w Polsce planujac i przeprowadzając akcje zbrojne przeciwko podziemiu demokratycznemu.
W 1948 roku, jest bliski osiągnięcia bardzo wysokich stanowisk - zostaje zastępcą szefa SG. Na skutej zmiany polityki zostaje uwięziony, więziony i skazany przez śady stalinowskie.
Po 1956 wrócił do wojska, pełnił głównie funkcje dekoracyjne.
W 2002 towarzysz partyjny Kurpieski - Jerzy Szmajdziński - nadaje imię Kuropieski jednemu z pododdziałów 6. BDes.-Szt.
Co jest niejasne w we wspomnieniach Kuropieski:
Stosunek do przedwojennego Wojska Polskiego.
Kuropieska jest bardzo krytyczny wobec tego co dziej się przed wojną, sugeruje, że już wówczas miał sympatie lewicowe. Jego wspomnienia są zgodne z linia polityczną narzuconą przez Główny Zarząd Polityczny LWP (którego był bezpośrednim podwładnym jako red. nacz. WPH).
Sprawa złamania przysięgi i dezercji Kuropieski.
W momencie zgłoszenia się Kuropieski do LWP uznawanym powszechnie rządem Polski był rząd Tomasza Arciszewskiego, a legalnymi siłami zbrojnymi - Wojsko Polskie.
Tzw. "ludowe wojsko polskie" było w tym czasie elementem Armii Czerwonej, realizującym politykę sowiecką.
Warto jednak podkreślić, że Kuropieska zgłosił akces do lwp już po wojnie, (a nie w trakcie jej trwania, jak na przykład Mossor).
Kolejne sprawy, potencjalnie niewygodne dla Kuropieski:
Jego działalność agenturalna w Londynie.
Zbrojne zwalczanie polskiej opozycji demokratycznej.
Ambicje przewodzenia wojskiem.
Wiezienie (był torturowany - czy może raczej nie?).
Kariera polityczna po 1956 roku.
Życzę miłej lektury ciekawych wspomnień Kuropieski i krytycznego (w rozumieniu historycznym) spojrzenia na ich treść.
Pozdrawiam
Ksenofont