Fińskie holowniki

[Marek S.]

W 1918 r. Szwedzi przejęli na Wyspach Alandzkich 4 rosyjskie małe trałowce pomocnicze (ex holowniki) i przekazali je Finom:
Duło, Stwoł - zbudowane w AB Vulcan Oy, Abo
Capfa, Tumba - zbudowane w W. Crichton & Co., Abo.
Czy ktoś wie jakie były ich dalsze losy?

[Andrzej J.]

Ani w Bierieżnoju 1917-1927 na s.66-73, ani w t.V Gomma s.88-89 nie ma niczego o losach
Trzeba by dotrzeć do jakiś fińskich rejestrów.
A tak swoją drogą, dobre pytanie
Może marwaj będzie coś wiedział lub deglock?

[AvM]

Rejestry 1921& 1922 plus komplet WW II jest w Polsce , tak ze muszia tam byc lub nie byc.

[Marek S.]

Rejestry 1921& 1922 plus komplet WW II jest w Polsce , tak ze muszia tam byc lub nie byc.

Niestety ja ich tam nie znalazłem.

[Andrzej J.]

Ale nie może tak być, by grupa czterech jednostek, dwóch po 18,4 m, i dwóch po 27,5 m wzięła się i zniknęła. To nie jeńcy alianccy z Gallipoli, których w tumanie dymu zabrał Allach (zostali rozstrzelani, o ile pamiętam P. Nykiela). Ani też siła nieczysta.
A może zostały w Szwecji lub trafiły gdzie indziej - Estonia, inna zagranica, dalekiej nie wykluczając, jak np. Peru, Kolumbia, Wenezuela, Argentyna?
Te jednostki mogły istnieć nawet do WW2, były nówkami, niebitymi (śmigane to były ktoś za nie wszakże zapłacił, także polski podatnik).

Marku, wg Gomma Duło i Stwoł nie były holownikami, ale I okrętem sztabowym, a drugi chyba frachtowcem z symbolem s/s (a nie s/tg), oba mobilizowane jako lodołamacze. Miały wysoki kadłub i konstrukcyjnie nie były podobne do holowników - patrz u Gomma sylwetka Stwoła, zaś u Bierieżnoja jego fotografia - ładna jednostka.

Wielkości w Gommie wydają mi się wewnętrznie sprzeczne:
Tumba i Capfa 44 BRT, 145 ts 18,40 x 4,10 x 1,50/2,40 m
Duło i Stwoł 90 BRT, 102/150 ts, 27,53 x 6,36 x 2,10/2,80 m
Wymiary i pojemności różnią się znacząco, zaś wyporności nie bardzo. Nie chce mi się przeliczać poprzez współczynniki pełnotliwości kadłuba.

[Marek S.]

Andrzeju masz rację to nie były holowniki, tylko tak jakoś mi się napisało. I były to dwa odrębne typy.
Jest jeszcze trzecia para po której zaginął słuch. Są da stawiacze sieci typu Mołoga z 1917 r. - Ługa i Mołoga. Za podstawę do ich projektowania służył holownik rzeczny Burłak. Oba zdobyte w Helsingfors. Podobno jeden przemianowano na Vineta, ale nie jestem do końca przekonany o tym.

[Andrzej J.]

Ale to nie para w znaczeniu typu - jeden u Gomma w t.V jest na s.37, drugi na s.56
A czy Miramar obejmuje takie jednostki?
Do krajów, które wymieniłem dopisałbym jeszcze Niemcy i Danię (w tej ostatniej były jakieś ex-rosyjskie jednostki, np. Neva i Dan - patrz tekst Jana Bartelskiego o sprowadzaniu torpedowców do Polski, MSIO 6/09).

Tak jak w przypadku zaginionych dzieł sztuki, trzeba by założyć Centralny Rejestr Shiploverski zaginionych okrętów i statków.

[pothkan]

Ale to nie para w znaczeniu typu - jeden u Gomma w t.V jest na s.37, drugi na s.56
A czy Miramar obejmuje takie jednostki?

Miramar raczej obejmuje tylko powyżej 100 ton, mniejsze b. rzadko (niektóre okręty wojenne, np. torpedowce).

[Andrzej J.]

Czyli powinny być jesłi mowa o 100 ts, a nie 100 BRT
Mołoga ma 220/350 ts, zaś Ługa wyporność z przedziału 320-351 ts.
Notabene wiele jednostek z t.V Gomma ma losy urwane i niewyjaśnione