Tow.dPMiHZ, PPK, PPiUR "Arka"
: 2012-11-11, 21:16
8 lipca 1946 r., w Sądzie Okręgowym w Gdyni, wpisano do Rejestru Handlowego, dział B, pod numerem 167 firmę "Arka" Towarzystwo dla Połowów Morskich i Handlu Zagranicznego, Spólka z ograniczoną odpowiedzialnością. Według tego zapisu (opublikowanego w Monitorze Polskim Nr 37 z 8 III 1947 roku) przedmiotem działań przesiębiorstwa miało być: a) organizowanie i prowadzenie połowów morskich, b) eksportowanie i importowanie towarów oraz surowców. Umowę Spólki zawarto 25 czerwca 1946 r., jej siedzibą była Gdynia, ul. Rybacka, kapitał zakładowy wynosił 500 tysięcy złotych (podzielonych na 100 udziałów po 5 tys. zł), a członkami Zarządu Spólki (czyli Dyrekcji) byli: Leon Romanowski, Henryk Tetzlaff i Roman Szuchiewicz.
Wszystko zaczęło się od inicjatywy Państwowego Zjednoczenia Przemysłu Konserwowego, który był uzależniony od kaprysów firm dostarczających ryby na przetwory. Oddział tej firmy w Sopocie uzgodnił z dwiema gdyńskimi spółkami z o. o.: Bałtycka Spólka Rybna i Towarzystwo dla Połowów i Przemysłu Rybnego "Polaris" utworzenie nowej spólki połowowej.
Bałtycka Spólka Rybna (zał. 1 sierpnia 1945 r. pod nazwą Centrala Rybna - wpis do RHB pod Nr 14 z 8 VIII 1945 r., zmiana nazwy nastapiła 11 października 1945 r. - wpis do RHB z 7 XI 1945 r., ogłoszone w Monitorze Polskim Nr 10 z 31 I 1946 r.);
Towarzystwo dla Połowów i Przemysłu Rybnego "Polaris" (zał. 2 listopada 1945 r. - wpis do RHB pod Nr 63 z 13 XI 1945 r., ogłoszony w Monitorze Polskim Nr 122 z 9 XI 1946 r.).
Członkowie zarządów tych firm: Roman Zdrojewski i Roman Szuchiewicz z Gdyni (Bałtycka Spólka Rybna) oraz Andrzej Konarski i Józef Włoch z Sopotu (Tow. "Polaris") zawiązali - 25 czerwca 1946 roku r. - nową Spółkę dzieląc się po połowie udziałami (każda firma miała po 50 udziałów wartości 250 tys. zł). 6 lipca t.r., do Spólki włączył się formalnie kapitał państwowy. Obie firmy-założycielki sprzedały po 25 udziałów Państwowemu Zjednoczeniu Przemysłu Konsewowego, Rejon Północny w Sopocie (reprezentowanemu przez naczelnego Dyrektora Ludwika Gałeckiego i członka Dyrekcji Bronisława Wałka), w tym momencie Skarb Państwa zapewnił sobie 50% udziałów. Zgromadzenie Spólników wybrały Zarząd Spółki (dyr. Leon Romanowski, Henryk Tezlaff i Roman Szuchiewicz) oraz Radę Nadzorczą (prezes Ludwik Gałecki oraz członkowie: Roman Zdrojewski, Andrzej Konarski i Zygmunt Brzozowski - ten ostatni z Tow. "Polaris"). Leon Romanowski był członkiem Zarządu spółki "Centrala Rybna" (Oddział tej społki w Gdyni był wpisany do Rejestru Handlowego pod numerem B 208). 8 stycznia 1947 roku "Centrala Rybna" zakupiła po 10 udziałów od każdego z członków spółki "Arka" i wprowadziła swoich ludzi do władz: Henryk Żeligowski (członek Zarządu "Centrali Rybnej") został wiceprezesem Rady Nadzorczej, a Michał Burchardt z Gdyni (prokurent firmy "Centrala Rybna") dołączył do Zarządu Spólki (zostało to wpisane do Rejestru Handlowego dopiero 24 października 1947 r. i opublikowane w Monitorze Polskim Nr 1 z 3 I 1948) w miejsce ustępującego Henryka Tezlaffa z Zarządu "Arki".
Towarzystwo "Arka" nie miało swoich własnych jednostek rybackich, eksploatowano więc 3 prywatne kutry firm, bedących w Spółce (BSR i "Polaris") oraz zakontraktowano kilka innych. Uzyskano też przydział na 22 kutry drewniane budowane przez Zarząd Stoczni Rybackich: 3 kutry JO-2 i 4 kutry MIR-20a ze Stoczni Rybackiej w Gdyni, 5 kutrów 17-metrowych ze Stoczni Rybackiej w Siankach oraz 10 kutrów łososiowych - o długości 10 m - ze Stoczni Rybackiej w Ustce. We wrześniu 1946 r. został utworzony Oddział firmy w Szczecinie z siedzibą przy ul. Mosiężnej 33 (informację o tym wpisano do Rejestru Handlowego 21 października 1946 r.), który rozpoczął działalność dopiero od początku 1947 roku. W październiku 1946 r. zamówiono w Stoczni Nr 1 (Stocznia Gdańska) 10 kutrów stalowych w cenie 2 846 500 zł za kadłub, koszt silnika miał wynieść ok. 3,5 mln złotych.
9 czerwca1947 roku Zgromadzenie Spółników uchwaliło podwyższenie kapitału zakładowego do 5 milionów złotych (podzielony był na 1000 udziałów po 5 tys. zł), z których Bałtycka Spólka Rybna i Towarzystwo "Polaris" wniosły po 15%, "Centrala Rybna" - 30%, a Państwowe Zjednoczenie Przemysłu Konserwowego - 40%. Uchwałę wpisano do rejestru Handlowego 22 września 1946 r. (jednoczesnie wpisano prokurę dla Konrada Łapiny) i opublikowano w Monitorze Polskim Nr 127 z 22 X 1947 r. Ostatnim posunięciem, które wyeliminowało kapitał prywatny ze Spółki, była sprzedaż udziałów Bałtyckiej Spółki Rybnej (w jej imieniu działał Zygmunt Wer z Gdyni) i Towarzystwa "Polaris" (Zygmunt Brzozowski i prokurent Piotr Skinder z Orłowa) państwowej spółce Morski Instytut Rybacki (reprezentowany przez dyrektora Ludwika Milanowskiego). Akt notarialny podpisano 23 grudnia 1947 roku, cenę kupna, uwzględniającą faktyczną handlową wartość Spółki na 31 grudnia 1946 r., miała ustalić specjalna komisja. MIR na poczet ceny wypłacił po 500 tys. zł każdemu z udziałowców (nominalna wartość tych udziałów wynosiła po 750 tys. zł), transakcję zakończono 8 stycznia 1948 roku. W tydzień później (15 I 1948 r.) Zgromadzenie Spólników podwyższyło kapitał do 40 mln złotych i uchwaliło nowy podział udziałów: Centralny Zarząd Przemysłu Konserwowego (reprezentowany przez inż. Romana Borowicza z Warszawy) - 30%, Centrala Rybna (dyr. Henryk Żeligowski z Warszawy) - 30%, a MIR (dyr. Ludwik Milanowski z Gdyni) - 40%. Wybrano także nowy Zarząd składający się z Juliusza Hebla i Romana Szuchiewicza oraz ośmioosobową Radę Nadzorczą z prezesem Leonem Romanowskim i dwoma wiceprezesami. Zarząd i Rada Nadzorcza rozpoczęły swoje prace 20 lutego 1948 r., po akceptacji wyboru przez ministra Żeglugi, czego wymagała umowa Spółki. Zmiany w zarządzie wpisano do Rejestru Handlowego 10 marca 1948 r. i opublikowano w Monitorze Polskim Nr 37 z 14 IV 1948 roku.
Towarzystwo dla Połowów Morskich i Handlu Zagranicznego "Arka" rozpoczęło "nowe życie", jako spółka z wyłącznie kapitałem państwowym, z dwoma eksploatowanymi kutrami odebranymi w styczniu - a zarejestrowanymi w MUR Gdynia - 2 lutego 1948 r.: pod nazwą ARKA 1 i oznaką rybacką Gdy 60 (B-368/S-3) oraz ARKA 11 (numery od 1 do 10 zarezerwowano dla kutrów stalowych) z oznaką rybacką Gdy 74 (był to kuter ze Stoczni Rybackiej w Darłowie KD-153/4/405). Inne kutry dla "Arki" miały być wkrótce ukończone w stoczniach rybackich w Gdyni i Siankach oraz w stoczni Nr 1 w Gdańsku (9 stalowych kutrów).
JB
Wszystko zaczęło się od inicjatywy Państwowego Zjednoczenia Przemysłu Konserwowego, który był uzależniony od kaprysów firm dostarczających ryby na przetwory. Oddział tej firmy w Sopocie uzgodnił z dwiema gdyńskimi spółkami z o. o.: Bałtycka Spólka Rybna i Towarzystwo dla Połowów i Przemysłu Rybnego "Polaris" utworzenie nowej spólki połowowej.
Bałtycka Spólka Rybna (zał. 1 sierpnia 1945 r. pod nazwą Centrala Rybna - wpis do RHB pod Nr 14 z 8 VIII 1945 r., zmiana nazwy nastapiła 11 października 1945 r. - wpis do RHB z 7 XI 1945 r., ogłoszone w Monitorze Polskim Nr 10 z 31 I 1946 r.);
Towarzystwo dla Połowów i Przemysłu Rybnego "Polaris" (zał. 2 listopada 1945 r. - wpis do RHB pod Nr 63 z 13 XI 1945 r., ogłoszony w Monitorze Polskim Nr 122 z 9 XI 1946 r.).
Członkowie zarządów tych firm: Roman Zdrojewski i Roman Szuchiewicz z Gdyni (Bałtycka Spólka Rybna) oraz Andrzej Konarski i Józef Włoch z Sopotu (Tow. "Polaris") zawiązali - 25 czerwca 1946 roku r. - nową Spółkę dzieląc się po połowie udziałami (każda firma miała po 50 udziałów wartości 250 tys. zł). 6 lipca t.r., do Spólki włączył się formalnie kapitał państwowy. Obie firmy-założycielki sprzedały po 25 udziałów Państwowemu Zjednoczeniu Przemysłu Konsewowego, Rejon Północny w Sopocie (reprezentowanemu przez naczelnego Dyrektora Ludwika Gałeckiego i członka Dyrekcji Bronisława Wałka), w tym momencie Skarb Państwa zapewnił sobie 50% udziałów. Zgromadzenie Spólników wybrały Zarząd Spółki (dyr. Leon Romanowski, Henryk Tezlaff i Roman Szuchiewicz) oraz Radę Nadzorczą (prezes Ludwik Gałecki oraz członkowie: Roman Zdrojewski, Andrzej Konarski i Zygmunt Brzozowski - ten ostatni z Tow. "Polaris"). Leon Romanowski był członkiem Zarządu spółki "Centrala Rybna" (Oddział tej społki w Gdyni był wpisany do Rejestru Handlowego pod numerem B 208). 8 stycznia 1947 roku "Centrala Rybna" zakupiła po 10 udziałów od każdego z członków spółki "Arka" i wprowadziła swoich ludzi do władz: Henryk Żeligowski (członek Zarządu "Centrali Rybnej") został wiceprezesem Rady Nadzorczej, a Michał Burchardt z Gdyni (prokurent firmy "Centrala Rybna") dołączył do Zarządu Spólki (zostało to wpisane do Rejestru Handlowego dopiero 24 października 1947 r. i opublikowane w Monitorze Polskim Nr 1 z 3 I 1948) w miejsce ustępującego Henryka Tezlaffa z Zarządu "Arki".
Towarzystwo "Arka" nie miało swoich własnych jednostek rybackich, eksploatowano więc 3 prywatne kutry firm, bedących w Spółce (BSR i "Polaris") oraz zakontraktowano kilka innych. Uzyskano też przydział na 22 kutry drewniane budowane przez Zarząd Stoczni Rybackich: 3 kutry JO-2 i 4 kutry MIR-20a ze Stoczni Rybackiej w Gdyni, 5 kutrów 17-metrowych ze Stoczni Rybackiej w Siankach oraz 10 kutrów łososiowych - o długości 10 m - ze Stoczni Rybackiej w Ustce. We wrześniu 1946 r. został utworzony Oddział firmy w Szczecinie z siedzibą przy ul. Mosiężnej 33 (informację o tym wpisano do Rejestru Handlowego 21 października 1946 r.), który rozpoczął działalność dopiero od początku 1947 roku. W październiku 1946 r. zamówiono w Stoczni Nr 1 (Stocznia Gdańska) 10 kutrów stalowych w cenie 2 846 500 zł za kadłub, koszt silnika miał wynieść ok. 3,5 mln złotych.
9 czerwca1947 roku Zgromadzenie Spółników uchwaliło podwyższenie kapitału zakładowego do 5 milionów złotych (podzielony był na 1000 udziałów po 5 tys. zł), z których Bałtycka Spólka Rybna i Towarzystwo "Polaris" wniosły po 15%, "Centrala Rybna" - 30%, a Państwowe Zjednoczenie Przemysłu Konserwowego - 40%. Uchwałę wpisano do rejestru Handlowego 22 września 1946 r. (jednoczesnie wpisano prokurę dla Konrada Łapiny) i opublikowano w Monitorze Polskim Nr 127 z 22 X 1947 r. Ostatnim posunięciem, które wyeliminowało kapitał prywatny ze Spółki, była sprzedaż udziałów Bałtyckiej Spółki Rybnej (w jej imieniu działał Zygmunt Wer z Gdyni) i Towarzystwa "Polaris" (Zygmunt Brzozowski i prokurent Piotr Skinder z Orłowa) państwowej spółce Morski Instytut Rybacki (reprezentowany przez dyrektora Ludwika Milanowskiego). Akt notarialny podpisano 23 grudnia 1947 roku, cenę kupna, uwzględniającą faktyczną handlową wartość Spółki na 31 grudnia 1946 r., miała ustalić specjalna komisja. MIR na poczet ceny wypłacił po 500 tys. zł każdemu z udziałowców (nominalna wartość tych udziałów wynosiła po 750 tys. zł), transakcję zakończono 8 stycznia 1948 roku. W tydzień później (15 I 1948 r.) Zgromadzenie Spólników podwyższyło kapitał do 40 mln złotych i uchwaliło nowy podział udziałów: Centralny Zarząd Przemysłu Konserwowego (reprezentowany przez inż. Romana Borowicza z Warszawy) - 30%, Centrala Rybna (dyr. Henryk Żeligowski z Warszawy) - 30%, a MIR (dyr. Ludwik Milanowski z Gdyni) - 40%. Wybrano także nowy Zarząd składający się z Juliusza Hebla i Romana Szuchiewicza oraz ośmioosobową Radę Nadzorczą z prezesem Leonem Romanowskim i dwoma wiceprezesami. Zarząd i Rada Nadzorcza rozpoczęły swoje prace 20 lutego 1948 r., po akceptacji wyboru przez ministra Żeglugi, czego wymagała umowa Spółki. Zmiany w zarządzie wpisano do Rejestru Handlowego 10 marca 1948 r. i opublikowano w Monitorze Polskim Nr 37 z 14 IV 1948 roku.
Towarzystwo dla Połowów Morskich i Handlu Zagranicznego "Arka" rozpoczęło "nowe życie", jako spółka z wyłącznie kapitałem państwowym, z dwoma eksploatowanymi kutrami odebranymi w styczniu - a zarejestrowanymi w MUR Gdynia - 2 lutego 1948 r.: pod nazwą ARKA 1 i oznaką rybacką Gdy 60 (B-368/S-3) oraz ARKA 11 (numery od 1 do 10 zarezerwowano dla kutrów stalowych) z oznaką rybacką Gdy 74 (był to kuter ze Stoczni Rybackiej w Darłowie KD-153/4/405). Inne kutry dla "Arki" miały być wkrótce ukończone w stoczniach rybackich w Gdyni i Siankach oraz w stoczni Nr 1 w Gdańsku (9 stalowych kutrów).
JB