Forum Okrętów Wojennych

Postawiłbym na Thunderer, ale głowy bym nie dał.
A idąc dalej - wzrorowany na tych jednostkach rosyjski pancernik Pietr Wielikij. Zwodowany w 1872 roku, w służbie 1876 (a w zasadzie to później, gdyż dostał niesatyfakcjonującą siłownię wymienioną podczas remontu w Anglii w 1881 roku). Wyporność ok. 10400 ton, prędkość 14 węzłów (z nową siłownią). Wymiary: 103,5 x 19 x 8,3 m. Uzbrojenie: 4x305/20 BL, 6x87/24 BL. Potem za cenę zdjęcia 2x87 dostał kilka lekkich działek szybkostrzelnych. Dodatkowo w latach 80 otrzymał też 2 wt. Pancerz burtowy 356-203mm, wieże 356mm. Wlatach 1905-1906 został całkowicie przebudowany - na okręt wysokoburtowy(dobudowano mu dwa pokłady) z przeznaczeniem na jednostkę szkolną. Otrzymał też nowe uzbrojenie (wieże mu zdemontowano) w postaci 4x203/50 QF i 12x152/45 QF oraz kilkanaście lekkich. W nowej postaci miał wyporność 9790 ton. dotrwał do I wojny. Wycofany wkrótce po zakończeniu wojny domowej.
Zdjęcia Piotra Wielikiego jako okrętu szkolnego (po przebudowie) daję do działu "Różne" (bo to już pancernik wtedy nie był tylko okręt szkolny).

Niemieckie pancerniki typu Grosser Kurfurst: Preussen, Friedrich der Grosse i Grosser Kurfurst. Zwodowane w latach 1873-1875, w służbie 1876-1878. Wyporność 6820 ton, prędkość 14 węzłów. Wymiary: 94,5 x 16,3 x 7,2 m. Uzbrojenie: 4x260 BL, 2x170 BL. Pancerz burtowy - 23-10 cm, cytadela - 20 cm, wieże - 20 cm. Grosser Kurfurst zatonął w maju 1878 roku (dosłownie w parę tygodni po wejściu do służby) po kolizji z Konig Wilhelm (został staranowany). Pozostałe zostały zmodernizowane na przełomie lat 80/90 - zamontowano wówczas na nich po 6 armat 105-88 QF, lekkie działka 37 mm oraz 5 wt. Z czynnej służby wycofano je w latach 90.

Napoleon pisze: ↑2022-11-20, 19:55 Niemieckie pancerniki typu Grosser Kurfurst: Preussen, Friedrich der Grosse i Grosser Kurfurst.

Dla informacji. Pancerniki te milaly pancerze z hut angielshich z Sheffield (Cammell i Brown).
Niestety jeszcze nie mam dokladneych danych.Pierwszymi pancernikami niemieckimi z niemickima pancerzemi z huty Dillinger
byly BADEN i WÜTTENBERG.

Nastepna ciekawostka, na okretach pruskich i pozniej niemieckich nie bylo nigdy dzial brytyjskich
Minister Roon czekal 2 lata, az nim pancerniki z lat 60-tych, zanim Krupp nie wypodrdukowal
armat przewyzszajacych brytyjskie (Armstrong i Whitworth)

Zauważyłem, że nie zamieściłem zdjęć pancernika Prinz Adalbert! Niewybaczalny błąd z mej strony, który naprawiam. Okręt ten zbudowany został we Francji na zamówienie konfederackie pod krypto-nazwą Cheops. Jednostą bliźniaczą był Cheops, który został dostarczony Konfederatom i otrzymał nazwę Stonewall Jackson, ale ponieważ wojna zaraz potem się skończyła, amerykanie nie potzrebowali takiego okrętu i sprzedali go Japończykom, gdzie otrzymał nazwę Adzuma (a najpierw nazywano go po prostu Kotetsu, czyli 'opancerzony" lub coś podobnego). Oba pancerniki miały podobną charakterystykę. Przy wyporności około 1350-1360 ton, rozwijały prędkość 9-10 węzłów. Wymiary: 55,5 (całkowita) x 9,6-9,9 x 4,6-5 m. Uzbrojenie okrętu w wersji oryginalnej (Stonewall Jackson - Adzuma): 1x229 ML, 2x160 ML. Okręt pruski (potem niemiecki) miał 1x210 BL, 2x170 BL. Pancerz burtowy 114 mm, kazamaty 114 mm. Okręt japoński wziął udział w wojnie domowej 1868, wycofany został w latach 80. Okręt niemiecki w połowie lat 70 (choć w zasadzie już po wojnie z Francją nie przejawiał większej aktywności). Konstrukcja obu jednostek była drewniana.

Napoleon pisze: ↑2022-11-21, 14:29 Okręt ten zbudowany został we Francji na zamówienie konfederackie pod krypto-nazwą Cheops. Jednostą bliźniaczą był Cheops, który został dostarczony Konfederatom i otrzymał nazwę Stonewall Jackson

No widac ktos jest niewyspany.

Jesdnostka blizniacza byl SPHINX.

CHEOPSa uzbrojenie poczatkowe bylo inne, no ale jak sie przepisuje tak wychodzi

No widac ktos jest niewyspany.

A zgadnij przez kogo!
Co do uzbrojenia Prinz Adalberta, to podaję jego "niemieckie" uzbrojenie. Wiem (chocby od ciebie ), że się zmieniało.
Ale ryciny, szczególnie ta druga - ładne.

Brytyjski pancernik Sultan. zmodyfikowana wersja Herculesa. Wyporność 9290 ton, prędkość nieco ponad 14 węzłów. Wymiary: 99,1 x 18 x 8 m. Uzbrojenie: 8x254 ML, 4x229 ML, 7x95 BL. Pancerz burtowy 220-152 mm, bateria 229-203 mm. W latach 80 armaty 95 BL wymieniono mu na 102/27 BL i dodano kilka działek szybkostrzelnych oraz 4 wt. W latach 90 armaty 102/27 BL wymieniono na 120/40 QF, wymieniono też na okręcie siłownię (tak maszyny jak i kotły) w efekcie czego po modernizacji mógł osiągać ponad 14,5 węzła. Potem trafił do rezerwy. Wycofany ostatecznie na początku XX wieku. Uczestniczył w bombardowaniu Aleksandrii w 1882 roku. W marcu 1899 roku wszedł na nieoznaczoną skałę koło Malty i zatonął na płytkiej wodzie, ale został wydobyty i odremontowany.

Niemieckie pancerniki Kaiser i Deutschland. Oba zwodowane w 1874 roku, w służbie 1875. Wyporność 7645 ton, prędkość ok. 14,5 węzła. Wymiary: 88,5 x 19,1 x 7,9 m. Uzbrojenie: 8x260 BL, 1x210 BL. Ta ostatnia armata na początku lat 80 zastąpiona została przez 7x150 BL i kilkanaście lekkich. Pancerz burtowy 250-125mm, kazamaty 200-180mm. W latach 90 oba pancerniki zostały zmodernizowane. Zmienił się ich wygląd (zlikwidowano ożaglowanie, dodano dwa maszty bojowe) i uzbrojenie. Pozostawiono armaty 26cm, ale Kaiser dostał dodatkowo 1x150/30, 6x105/35 i 9x88/30 a Deutschland 8x150/35 i 8x88/30. Oba dostały tez po 5 wt. Po modernizacji klasyfikowano je jako krążowniki pancerne i służyły głównie poza wodami ojczystymi. Wycofano je ze służby na początku XX wieku.

Brytyjskie pancerniki Swiftsure i Triumph.Zwodowane w 1870 roku, w służbie kolejno 1872 i 1873. Wyporność 6910 i 6640 ton, prędkość 13,5-14 węzłów. Wymiary: 85,3 x 16,8 x 7,6 m. Uzbrojenie: 10x229 ML, 4x160 ML, 6x95 BL. Na początku lat 80 zdjęto z nich armaty 160 i 95mm montując zamiast nich 8x102/27 BL (Swiftsure) lub 4x127/25 BL (Triumph) i kilkanaście lekkich szybkostrzelnych oraz 4 wt. Pancerz burtowy 203-152mm, bateria 152mm. Wycofane ze służby pod koniec XIX wieku (wcześniej długo były w rezerwie).

Tureckie małe pancerniki centralno-bateryjne Avnillah i Muin-i Zafer. Oba zbudowane w anglii - zwodowane w 1869, w służbie 1870. Wyporność ok. 2360 ton, prędkość 12 węzłów. Wymiary: 68,9 x 10,9 x 5 m. Uzbrojenie: 4x229 ML, później także kilka lekkich. Gruntownie przebudowane na początku XX wieku. Otrzymały po 4x150/40 QF zamiast starych armat 229 ML i kilkanaście armat lekkich. Pancerz burtowy 152-127mm, kazamata 152mm. Avillach został zatopiony w Bejrucie na początku 1912 roku przez włoskie krążowniki pancerne (podczas wojny włosko-tureckiej 1911-1912). Muin-i Zafer po wojnach bałkańskich praktycznie przestał być wykorzystywany jako okręt bojowy - zezłomowany na początku lat 20.

Tureckie pancerniki Feth-i Bülend oraz Mukaddeme-i Hayir. Podobne do poprzednich, choć nie był to ten sam typ. Pierwszy zbudowany został w Anglii, drugi w Turcji (stocznia Tersane-i Amire w Stambule). Wodowane kolejno w 1870 i 1872 roku, w służbie 1870 i 1874. Wyporność ok. 2760 ton, prędkość 13-12 węzłów. Wymiary: 72 x 11,9 x 5,2 m. Uzbrojenie: 4x229 ML. Później zmodernizowane i przezbrojone jak okręty typu Avnillah. Pancerz burtowy 229-120mm, kazamaty 152 mm. Podczas pierwszej wojny bałkańskiej Feth-i Bülend pełnił rolę okrętu strażniczego w Salonikach. Został zatopiony w porcie w październiku 1912 roku przez grecki torpedowiec NF 11.

Brytyjski pancernik centralno-bateryjny Alexandra. Zwodowany w 1875 roku, w służbie 1877. Wyporność 9490 ton, prędkość 15 węzłów. Wymiary: 99,1 x 19,5 x 8 m. Uzbrojenie: 2x279 ML, 10x254 Ml, 6x95 BL, kilka mitraliez. Pancerz burtowy 305-152, bateria 305-203 mm. Na początku lat 80 armaty 95 BL zastąpiono przez 4x102/27 BL. Zmodernizowany na przełomie lat 80/90. 4 armaty 254 ML (górna bateria) zastąpiono wówczas przez 4x234/32 BL. Dodano mu też wówczas kilkanaście działek szybkostrzelnych 57-47mm i 4 wt. Ograniczono też takielunek, wymieniono kotły i rozbudowano nadbudówki. Pod koniec lat 90 armaty 102 BL wymieniono na 120 QF. Uczestniczył w Bombardowaniu Aleksandrii w 1882 roku. Wycofany z czynnej służby na początku XX wieku (choć od owej dużej modernizacji pozostawał w rezerwie).

Japoński pancernik centralno-bateryjny Fuso. Zbudowany w W. Brytanii. Wodowany w 1877 roku, w służbie od 1878. Wyporność ponad 3700 ton, prędkość 13 węzłów. Wymiary: 67 x 14,6 x 5,5 m.
Ubrojenie: 4x240 BL, 2x170 BL, kilka lekkich. Pancerz burtowy 229-102 mm, kazamata 203 mm. Wielokrotnie modernizowany i przezbrajany. Po wonie z Chinami (niektóre opracowania mówią, że krótko przed tą wojną, ale źródła z czasów wojny tego nie potwierdzają) otrzymał 4x120 QF w zamian za stare armaty 170mm plus kilka lekkich szybkostrzelnych. Wziął udział w wojnie japońsko-chińskiej 1894-1895 uczestnicząc m.in. w bitwie u ujścia Yalu (1894). W październiku 1897 zderzył się z krążownikiem Matsushima i w rezultacie musiał wyrzucić się na mieliznę u wybrzeży Shikoku. Poddany modernizacji, stracił stare armaty 24cm, w zamian za nie zamontowano mu zaś 2x152 QF. Później pełnił role okrętu obrony wybrzeża. Wziął udział w wojnie z Rosją, ale nie uczestniczył już w większych starciach. Wycofany ze służby w trzy lata po zakończeniu wojny rosyjsko-japońskiej.

Brytyjski pancernik Superb. Jego budowę rozpoczęto (wraz z Mesudiye) na zamówienie tureckie (miał się nazywać Hamidiye), w związku z wybuchem wojny rosyjsko-tureckiej 1877-1878 okręt został zakupiony przez Brytyjczyków i wcielony do RN. Zwodowany w 1875, wszedł do służby w 1880. Wyporność 9710 ton, prędkość nieco ponad 13 węzłów. Wymiary: 101,3 x 18 x 7,8 m. Uzbrojenie: 16x254 ML, 4 wt.
Pancerz burtowy 305-178 mm, bateria 305 mm. Na przełomie lat 80/90 przeszedł dość daleko idącą modernizację. Wymieniono mu siłownię (osiągnął teraz prawie 14 w), i dodatkowo zamontowano na górnym pokładzie 12x152 QF i kilkanaście lekkich szybkostrzelnych (armaty 254 ML pozostały). Pozostawiono mu tylko dwa bojowe maszty likwidując takielunek. Wziął udział w bombardowaniu Aleksandrii w 1882. Od lat 90 w rezerwie, został wycofany ze służby na początku XX wieku.

Brytyjski pancernik Temeraire. Zwodowany w 1876, w służbie 1877. Wyporność 8540 ton, prędkość nieco ponad 14,5 węzła. Wymiary: 86,9 x 18,9 x 8,2 m. Uzbrojenie: 4x279 ML, 4x254 ML, 4x95 BL, 4 wt. Pancerz burtowy 279-140mm, bateria 203mm, barbety 254-203mm (okręt miał nietypowo rozmieszczone uzbrojenie - na dziobie i rufie miał umieszczone w barbetach pojedyncze armaty 279mm, reszta ciężkiego uzbrojenia skoncentrowana zaś była w baterii na śródokręciu). Okręt uczestniczył w bombardowaniu aleksandrii w 1882 roku. W połowie lat 80 armaty 95mm zostały wymienione na 6x102/27 BL, dodano też wówczas kilkanaście lekkich działek 57 i 47mm. Wycofany ze służby na początku XX wieku (choć wcześniej pozostawał dobrych parę lat w rezerwie).

Brytyjski pancernik Neptune. Budowany na zamówienie Brazylii (jako Independencia), został zakupiony przez W. Brytanię w 1878 roku w związku z toczącą się wojną rosyjsko-turecką, która doprowadziła do wzrostu napięcia na linii Rosja - W. Brytania. Okręt został zwodowany w 1874, do marynarki brytyjskiej wcielono go w 1881 (w momencie zakupu przechodził już próby). Wyporność 9130 ton, prędkość ponad 14 węzłów. Wymiary: 91,4 x 19,2 x 7,6 m. Uzbrojenie: 4x305 ML, 2x229 ML, 6x95 BL i 2 wt. Pancerz burtowy 305-229mm, cytadela 254-203mm, wieże 330-279mm. Odsunięty do rezerwy już na początku lat 90 (budowany wg. zamówienia brazylijskiego, nie do końca odpowiadał potrzebom RN), został ostatecznie wycofany na początku XX wieku.