Forum Okrętów Wojennych

No to Brooklyn. Zwodowany w 1895 roku, do służby wszedł w następnym. Wyporność ok. 9200 ton, prędkość na próbach prawie 22 węzły (kontrakt - 20 węzłów). Uzbrojenie: 8x203/35 BL, 12x127/40 QF, kilkanaście lekkich i 5 wt. Pancerz miał raczej słaby (można by dyskutować czy zasługiwał w pełni na miano krążownika pancernego): krótki i wąski pas pancerny na linii wodnej miał ledwo 76 mm grubości. Opancerzone też były barbety art. głównej - 203 mm) i wieże - 140 mm.
Wziął aktywny udział w wojnie z Hiszpania w 1898 roku uczestnicząc m.in. w bitwie pod Santiago.

Brooklyn na czwartym różni się od pozostałych Brooklynów.

wpk pisze: ↑2022-09-13, 16:41 Brooklyn na czwartym różni się od pozostałych Brooklynów.

Bo the czwarty Brooklyn to New York

Prawda Zaplatał mi się...
Więc jeszcze ze dwa zdjęcia...

Włoski mały krążownik pancerny Marco Polo. Zwodowany w 1892 roku i oddany do służby w 1894. Wyporność ok. 4500 ton, prędkość 18 węzłów (w projekcie - 19). Uzbrojenie: 6x152/40 QF, 10x120/40 QF, kilkanaście małych i 5 wt. W 1911 roku zdjęto mu 6x120 i 1 wt. Pancerz burtowy 10 cm. W czasie I wojny przebudowany na transportowiec wojska.

Włoskie krążowniki pancerne typu Vettor Pisani. Wcześniej zamieściłem zdjęcia argentyńskich krążowników pancernych typu Garibaldi, zbudowanych we Włoszech. Właśnie na jednostkach typu Pisani były one wzorowane (stanowiły ich rozwinięcie), podobnie zresztą, jak analogiczne okręty zbudowane później dla Hiszpanii, Włoch i Japonii. Zbudowano w sumie dwa okręty tego typu, obok Vettor Pisani także Carlo Alberto. Pierwszy wodowano w 1895 roku, drugi w 1896. Do służby weszły kolejno w 1899 i 1898 roku. Wyporność od ok. 6600 ton (Pisani) do 6400 ton (Carlo Alberto). Prędkość ok. 19 węzłów. Uzbrojenie 12x152/40 QF, 4x120/40 QF, ponad 20 małych i 4 wt (Carlo Alberto miał 6x120 QF). Bardzo dobrze opancerzone. Grubość pancerza burtowego nie przekraczała 15 cm, ale za to pokrywał on znaczną powierzchnię burt.
Generalnie okręty były uznawane za bardzo udane, krytykowano tylko brak armat ciężkich w ich uzbrojeniu. Służyły aktywnie w trakcie wojny z Turcją (1911-912).

Zamieściłem zdjęcia argentyńskich krążowników pancernych typu Garibaldi, które stanowiły rozwinięcie przedstawionych powyżej jednostek typu Vettor Pisani. więc teraz kolejny okręt z tej "rodziny" - hiszpański Cristobal Colon. Hiszpanie zamierzali początkowo kupić dwa takie okręty (drugi miał się nazywać Pedro de Aragon), ale ostatecznie stanęło na jednym. Wyporność 6840 ton, prędkość 20 węzłów. Uzbrojenie: 2x254/40 BL, 10x152/45 QF, 6x120/40 QF, dwadzieścia małych, 5 wt. Pancerz taki sam jak okrętów argentyńskich. Colon zwodowany został w roku 1896 i wszedł do służby w rok później, ale bez głównego uzbrojenia, które z różnych względów nie zostało dostarczone az do roku 1898. W rezultacie, gdy wybuchła wojna z USA a colon wszedł w skład eskadry Cervery, nie miał głównego uzbrojenia. Wziął jednak udział w działaniach i uczestniczył w bitwie pod Santiago. Udało mu się przerwać blokadę (nie poniósł dużych uszkodzeń), ale uzupełniwszy w Santiago zapasy węgla, wziął na pokład paliwo gorszej jakości i podczas ucieczki jego prędkość w pewnym momencie zaczęła spadać, więc okręt został zatopiony przez własną załogę. Amerykanie próbowali go uratować, ale im się nie udało.

Hiszpański krążownik Emperador Carlos V. Zastanawiałem się, czy umieścić go w dziale "krążowniki pancerne" bo do końca to krążownik pancerny nie był. Ale jednak się zdecydowałem. Miał bowiem tylko stosunkowo krótki i wąski (61x1,8 m) pas pancerny grubości jedynie 63 mm. Opancerzone były tez jeszcze barbety art. głównej (250mm) i kopulaste osłony pancerne armat (100mm). Zwodowany w Kadyksie w 1895 roku, do służby wszedł na krótko przed wybuchem wojny amerykańsko-hiszpańskiej. Wyporność 9235 ton, prędkość 20 węzłów (kontraktowa, mógł jej nie osiągać, choć 19 węzłów wyciągał na pewno). Wymiary: 115,8 x 20,4 x 7,6 m. Uzbrojenie: 2x280/35 BL, 8x140/35 QFC (przerobione na szybkostrzelne stare działa skonstruowane na ładunki miotające na proch czarny), 4x100/45 QF, kilka małych, 6 wt. W 1898 roku okręt nie uczestniczył w wyprawie Cervery, ale wziął udział w wyprawie Camary, która jednak na Filipiny, jak wiadomo, nie dotarła.

Zastanawiałem się, czy ten okręt zamieścić w temacie o krążownikach pancernych, ale jednak pancerz burtowy miał i był to duży krążownik, więc zamieściłem - chilijski krążownik pancerny Esmeralda (trzeci okręt o tej nazwie). Wodowany w 1894 roku w Wielka Brytania (konstrukcja Armstronga). Wyporność 7000 ton, prędkość ponad 22 węzły. Wymiary: 132,9 x 16,2 x 6,2 m. Uzbrojenie: 2x203/40 QF, 16x152/40 QF, kilkanaście małych, 3 wt. Pancerz burtowy ograniczał się do stosunkowo krótkiego pasa na śródokręciu grubości 152 mm (poza tym miał wypukły pokład pancerny o grubości do 51 mm). Wycofany ze służby pod koniec lat 20.

Także chilijski krążownik pancerny O'Higgins. Zbudowany w stoczni Armstronga, zwodowany w 1897 roku, wszedł do służby w roku 1898. Wyporność 8500 ton, prędkość 21,5 węzła. Wymiary: 125,5 x 19,1 x 6,7 m. Uzbrojenie: 4x203/45 QF, 10x152/40 QF, 4x120/45 QF, ok. 20 małych, 3 wt. Pancerz burtowy 178-127 mm, wieże art. głównej 178-127 mm, kazamaty i wieże art. średniej 152-127 mm. Ciekawe okręty zaprojektowane i do klasycznych działań krążowniczych i walki. Stały się inspiracją dla projektantów japońskich krążowników pancernych z programu 6+6 (które przedstawione zostaną później). Dotrwał do II wojny światowej (choć już tylko w roli pomocniczej).

Rosyjski krążownik pancerny Pamiat' Azowa. Zwodowany w 1888 roku, w służbie 1890. Wyporność ok. 6735 ton, prędkość nieco ponad 17.5 węzła (na próbach). Wymiary: 108 x 15,6 x 8,2 m. Uzbrojenie: 2x203/35 BL, 13x152/35 BL, kilkanaście małych, 3 wt. Pancerz burtowy ograniczał się do stosunkowo krótkiego i wąskiego pancerza na linii wodnej grubości 152 mm. Na krótko przed wybuchem wojny z Japonią, okręt został poddany gruntownej przebudowie, stąd nie wcielono go w skład II Esakdry wysłanej na Daleki Wschód. Po modernizacji miał wyporność ok. 6200 ton, prędkość 16 w i uzbrojenie złożone z 12x152/45 QF, kilkanaście małych i 2 wt. W 1909 roku wycofany ze służby i przekształcony na okręt szkolny Dwina. Zatopiony w Kronsztadzie w 1919 roku przez brytyjskie kutry torpedowe.

Takielunek i trzy kominy - coś pięknego!
Bardzo cieszy moje oko.

Rosyjski krążownik pancerny Rossija. Stanowił rozwinięcie prezentowanego wcześniej krążownika pancernego Riurik (zatopionego przez Japończyków w bitwie pod Ulsan w sierpniu 1904). Rossija, tak jak Riurik, zbudowany został przede wszystkim jako rajder (na wypadek wojny z Wielką Brytanią). Wodowany w 1896 roku, wszedł do służby rok później. Wyporność 13675 ton, prędkość ok. 20 węzłów. Wymiary: 146,5 x 20,9 x 7,9 m. Uzbrojenie: 4x203/45 QF, 16x152/45 QF, 12x75/50 QF i ponad 20 lekkich oraz 5 wt. Pancerz burtowy stanowił stosunkowo wąski i długi na 120 metrów pas pancerny grubości 203-127 mm. Artyleria w większości znajdowała się na odsłoniętych stanowiskach na pokładzie. Okręt aktywnie uczestniczył w wojnie z Japonią, wraz z całą eskadrą władywostocka odnosząc parę sukcesów w zwalczaniu japońskiej żeglugi. Odniósł dość poważne uszkodzenia w bitwie pod Ulsan. Na przełomie 1904/1905 w zamian za 6x75 zamontowano dodatkowych 6x152/45 QF. Później okręt służył na Bałtyku. W 1909 roku przeszedł dość daleko idąca modernizację (łącznie z wymianą kotłów na nowoczesniejsze - prędkośc zwiększyła się do 20,5 węzła), otrzymał też wówczas możliwość zabierania na pokład ok. 200 min. W 1915 roku został przezbrojony został w 6x203/50 QF, 14x152/45 QF i ponad 20 lekkich. Wycofany ze służby na początku lat 20.

Rosyjski krążownik pancerny Gromoboj. Okręt bardzo podobny do Rossiji, w praktyce pół-siostrzany (choć często zalicza się go do odrębnego typu). Wyporność 13220 ton, prędkość 20 węzłów. Wymiary: 146,6 x 20,9 x 8,5 m. Uzbrojenie podobne do Rossiji: 4x203/45 QF, 16x152/45 QF, 24x75 QF i kilka małych 47-37 mm oraz 4 wt. Na przełomie 1904/1905 został przezbrojony tak samo jak Rossija, później w 1915 także. Uczestniczył w wojnie z Japonią. Uszkodzony w bitwie pod Ulsan, później odniósł także uszkodzenia po wejściu na mieliznę i w maju 1905 po wejściu na japońską minę. Podczas I wojny - na Bałtyku. Wycofany razem z Rossiją na początku lat 20.

Długo się zastanawiałem, gdzie ten okręt umieścić - w pancernikach do 1880 czy w krążownikach pancernych. Ostatecznie zdecydowałem się zamieścić go tu, choć wiem, że można by dyskutować. Chodzi o rosyjski okręt Minin. Zaprojektowany został początkowo jako pancernik wieżowy - miał być uzbrojony w 4x280 BL i 4x152 BL. Później jednak, gdy w miarę zaostrzania sie stosunków rosyjsko-brytyjskich władze zdecydowały się rozbudować flotę krążowniczą, plany tej jednostki zostały zmienione. I w ostatecznym efekcie (bo też kilka koncepcji tu było jak go ukończyć) wyszedł krążownik pancerny we wczesnym wydaniu. Najlepiej o tych zawirowaniach mówią daty: stępkę położono w 1866 roku, wodowano okręt w 1869 ale ukończono go dopiero w 1878 (po wielu zmianach w planach). Okręt miał 5940 ton wyporności i rozwijał prędkość 14,5 węzła. Wymiary: 88,4 x 15,2 x 7,4 m. Początkowo uzbrojony w 4x203/22 BL, 12x152/23 BL, 4x87 BL i kilka lekkich działek. Potem armaty wymieniono mu na nowsze modele (203/30 BL i 152/28 BL). W 1898 roku dokonano jego przezbrojenia pozostawiając armaty 203mm, pozostałe jednak wymieniając na 6x152/45 QF, 6x75/50 QF ikilkanaście lekkich szybkostrzelnych. Natomiast wkrótce po wybuchu wojny z Japonią poddano go kolejnej modernizacji wymieniając armaty 203mm na nowoczense 152/50 QF (miał ich teraz 10). Pancerz burtowy 178-152 (bateria była nieopancerzona). W zasadzie, od końca lat 90 pełnił rolę już tylko okrętu szkolnego. W 1909 roku przebudowany na stawiacz min - nazwę zmieniono mu wówczas na Ładoga. Zatonął na minach na Bałtyku w sierpniu 1915 roku.

Minin, stawiacz min, na minach - logiczne i konsekwentne.
Czyli Ładoga nie pasuje.