Forum Okrętów Wojennych

Minin to nazwisko Kuźmy Minina (nie wiem dlaczego w nazwie tylko nazwisko się znalazło a nie imię i nazwisko). Wraz z kniaziem Pożarskim (tak nazwano okręt zaprezentowany w dziale "pancerniki 1860-1880") stanął na czele pospolitego ruszenia, które wypędziło z Kremla Polaków - czyli nas (bo kiedyś na Kremlu, panie dzieju, siedzieliśmy!). Która to rocznica jest teraz uroczyście w Rosji obchodzona jako święto państwowe (zamiast daty rewolucji październikowej - nie wiem czy wybraną ją z racji jej "ważności" czy dlatego, że po prostu była blisko w czasie i ludzie za bardzo się nie musieli przestawiać).
A co do nazwy jako stawiacz min... Nie wiem czemu zmieniali. Rosjanie stawiacze min starali się nazywać nazwami rzek lub jezior. W tym czasie przebudowano na stawiacze min także stare krążowniki pancerne Hercog Edinburgskij i Gienierał-Admirał (wcześniej prezentowane). Nazwano je Oniega i Narowa. Pewno nie chciano "psuć serii".

Francuski krążownik pancerny Jeanne d'Arc - pierwszy spośród dużych krążowników pancernych - rajderów drugiej fali "młodej szkoły". Zwodowany w 1899 roku, do służby wszedł w 1902. Wyporność ok. 11090 ton, prędkość niecałe 22 węzły (ale podobno był w stanie wyciągnąć 23 węzły). Wymiary: 145,4 x 19,4 x 8,1 m. Uzbrojenie: 2x194/40 QF, 14x138/45 QF, ponad 20 lekkich i 2 wt. Pancerz burtowy do 15 cm, wieże 16-12 cm, barbety 14 cm. Generalnie udany okręt, choć niezbyt zwrotny (ale to mu za bardzo do niczego potrzebne nie było). Jak na swą wielkość niedozbrojony (cecha kolejnych francuskich jednostek tej klasy), za to miał duży zasięg i autonomię. Wytyczył kierunek rozwoju francuskich krążowników pancernych na ostatnim etapie istnienia okrętów tej klasy.

O tureckim okręcie Assar-i Tevfik pisałem już w dziale "Pancerniki 1860-1880", gdyż do takiej klasy należałoby go zaliczyć. Ale na początku XX wieku, w latach 1903-1906, został on gruntownie przebudowany w Niemczech. Na tyle gruntownie, że tak jak w przypadku pancernika Mesudiye, powstał w praktyce nowy okręt. Który można by zaklasyfikować do krązowników pancernych - stąd pozwolę sobie tu jego zdjęcia (po przebudowie) zamieścić. Wyporność okrętu wynosiła około 4650 ton, prędkość, po wymianie siłowni, wzrosła do 15 węzłów. Wymiary pozostały w zasadzie bez zmian (83 x 16 x 5,5 m), całkowicie natomiast zmieniło się uzbrojenie - na okręcie zdjęto stare armaty z zamontowano 3x150/40 QF, 7x120/40 QF i kilka lekkich 57-37mm. Pancerz został bez zmian (m.in. dlatego przyszło go po modernizacji zaliczyć do klasy krążowników pancernych): burty 203-76mm, bateria 152mm. Przebudowa nie była warta jej kosztów, ale stało się. Okręt wziął udział w pierwszej wojnie bałkańskiej. W lutym 1913 roku wszedł na skały niedaleko Warny. Wrak został dodatkowo zniszczony ogniem bułgarskiej artylerii.

Po wojnie z Chinami (1894-1895) Japończycy ostatecznie porzucili koncepcje "młodej szkoły" (w zasadzie to już nawet przed wybuchem tej wojny wraz z uchwaleniem programu 1892, ale "słowo stało się ciałem" dopiero po zakończeniu tej wojny) i rozpoczęli budowę floty liniowej w myśl koncepcji 6+6 (6 pancerników + 6 krążowników pancernych). Okręty budowane były pod koncepcję współdziałania ze sobą sił głównych złożonych z pancerników i szybkiego skrzydła złożonego z krążowników pancernych. ale takich, które mogłyby walczyć w bitwie (tu nie chodziło o rajdery mające zwalczać żeglugę n-pla). Tak zamówiono 6 krążowników pancernych typu Asama, których konstrukcja oparta była na chilijskim O'Higgins (już tu prezentowanym). W zasadzie były to "zubożone" pancerniki (mniejszy kaliber art. głównej, cieńsze opancerzenie) ale za to szybsze o 2-3 węzły od ówczesnych pancerników. Zbudowano je w 4 odmianach nieco się od siebie różniących, które bym przedstawił kolejno. Na początek pierwsze w serii Asama i Tokiwa. Oba zbudowane w W. Brytanii (Armstrong) - zwodowane w 1898, w służbie od 1899. Wyporność 9700 ton, prędkość 21,5-22 węzły. Wymiary: 124,4 x 20,5 x 7,4 m. Uzbrojenie: 4x203/45 QF, 14x152/40 QF, 12x76/40 QF, kilka lekkich, 5 wt. Pancerz burtowy na linii wodnej 178-89mm, pas powyżej niego 127 mm (tylko śródokręcie), wieże 152mm, tyleż samo barbety i kazamaty armat 152mm. Aktywnie uczestniczyły w wojnie z Rosją. Asama walczył w bitwie pod Chemulpo, drugiej fazie bitwy na M. Żółtym (VIII 1904), Tokiwa zaś w bitwie pod Ulsanem z eskadrą władywostocką (VIII 1904). Oba wzięły udział w bitwie pod Cuszimą, przy czym w pierwszym dniu Asama odniósł dość poważne uszkodzenia (musiał opuścić linię). Dotrwały w służbie do I wojny. Po jej zakończeniu Asama został okrętem szkolnym a Tokiwa w latach 30 przebudowany został na stawiacz min. Ostatecznie Tokiwa został zatopiony przez amerykańskie samoloty w VIII 1945, a Asama wycofany ze służby zaraz po zakończeniu II wojny. Bardzo udane okręty (jak pozostała czwórka - ale o tym w kolejnych postach).

Kolejne japońskie krążowniki pancerne zbudowane w W. Brytanii: Idzumo i Iwate. Zwodowane kolejno w 1899 i 1900, ukończone w 1900 i 1901. Wyporność 9750 ton, prędkość 21-22 węzły. Wymiary: 121,9 x 20,9 x 7,4 m. Uzbrojenie i opancerzenie jak Asama i Tokiwa poza drobnymi różnicami w art. lekkiej i w uzbrojeniu torpedowym (tylko 4 wt). Oba okręty aktywnie uczestniczyły w wojnie z Rosją, biorąc udział w bitwie pod Ulsanem (VIII 1904) podczas której Iwate został poważnie uszkodzony, oraz pod Cuszimą (V 1905). Po I wojnie przekształcone zostały w okręty szkolne, choć używano ich bojowo w Chinach. Złomowane po zakończeniu II wojny. Od jednostek typu Asama różniły się głównie siłownią (miały kotły wodnorurkowe) co skutkowało nieco inną sylwetką - 3 kominy zamiast 2.

Japoński krążownik pancerny Yakumo. Zamawiając 6 krążowników pancernych (do plany 6+6), Japończykom zależało na czasie, więc z racji ograniczonych mocy przerobowych stoczni brytyjskich, dwa krążowniki zbudowane zostały (po jednym) we Francji i w Niemczech. Różniły się szczegółami, ale w sumie można je zaliczyć do tego samego typu.
Yakumo zbudowany został w Niemczech przez stocznię Vulcan (w Szczecinie). Wyporność ok. 9650 ton, prędkość 20,5 węzła. Wymiary: 124,6 x 19,6 x 7,2 m. Uzbrojenie było nieco inne, obok bowiem 4x203/45 QF miał tylko 12x152/40 QF (2 armaty mniej niż podtypy Asama i Idzumo). Reszta podobna (ale 5 wt), także jeżeli chodzi o opancerzenie.
Uczestniczył aktywnie w wojnie z Rosją, walcząc w bitwie na M. Żółtym i pod Cuszimą. Po I wojnie pełnił rolę okrętu szkolnego. Posłany na złom po zakończeniu II wojny.

Ostatni z japońskiej szóstki krążowników pancernych - zbudowany we Francji Adzuma. Zwodowany w 1899, w służbie od 1900. Wyporność ok. 9300 ton, prędkość 20 węzłów. Uzborjenie i opancerzenie jak Yakumo. Także wziął aktywny udział w wojnie z Rosją uczestnicząc w bitwie pod Ulsanem i pod Cuszimą. Częściowo rozbrojony w latach 20, został wycofany ze służby w trakcie II wojny. Na złom trafił zaraz po jej zakończeniu.

Napoleon pisze: ↑2022-11-19, 17:09 (...) zbudowany we Francji Adzuma (...) Uzborjenie i opancerzenie jak Adzuma (...)

?

Już poprawiłem - oczywiście jak Yakumo (też miał tylko 12x152).

Kazimierz Zygadło pisze: ↑2022-08-23, 20:48

Patrzę na to zdjęcie King Yuan( 經遠) i zastanawiam się co to za wsporniki z boku osłony stanowiska armat głównego kalibru?

Wygląda jak wsporniki po tent.

Niemiecki krążownik pancerny Furst Bismarck. Pierwszy "prawdziwy" krążownik pancerny we flocie niemieckiej. Zbudowany z myslą o słuzbie na odległych wodach, trochę jako swego rodzaju "pancernik kolonialny" (ale w nowoczesnym wydaniu). Zwodowany w 1897 roku, w służbie od 1900. Wyporność 10690 ton, prędkość 18,5 węzła (na próbach osiągnął nieco więcej). Wymiary: 127 (całk.) x 20,4 x 8,5 m. Uzbrojenie: 4x240/40 BL, 12x150/40 QF, 10x88 QF, kilka lekkich, 6 wt. Pancerz burtowy 200mm, wieże art. głównej 200 mm, kazamaty armat 15cm - 100mm. Okręty te były powiększoną wersją krążowników typu Victoria Louise (ich zdjęcia dopiera zamieszczę w dziale "krążowniki"). Z czynnej służby wycofany w zasadzie w 1916 roku podczas I wojny, zaraz po jej zakończeniu trafił na złom.

Austro-węgierki krążownik pancerny Kaiser Karl VI. Zwodowany w 1898 roku, w służbie od 1900. Wyporność ok. 6165 ton, prędkość niecałe 21 węzłów. Wymiary: 119 (całk.) x 17,3 x 6,8 m. Uzbrojenie: 2x240/40 BL, 8x150/40 QF, ok. 20 lekkich i 2 wt. Pancerz burtowy 220-170mm, wieże 200mm, kazamaty art. średniej 80mm. Zbudowane pod kątem działań na Adriatyku. W zasadzie miały prowadzić rozpoznanie na rzecz sił głównych, wspierać je w walce lub stanowić wsparcie dla sił lekkich. Podobno całkiem udany okręt. dotrwał do I wojny w której wziął aktywny udział. Wycofany zaraz po jej zakończeniu.

Brytyjskie krążowniki pancerne typu Cressy. Stanowiły nieco powiększoną wersję krążowników Diadem z pancerzem burtowym i armatami 234 mm jako art. główną. Zbudowano 6 takich jednostek: Cressy, Sutley, Aboukir, Hogue, Bacchante i Euryalus. Zwodowane w latach 1899-1901, w służbie 1901-1904 (najpóźniej, z powodu serii wypadków, zwodowany w 1901 roku Euryalus). Wyporność 12000 ton, prędkość ok. 21 węzłów. Wymiary: 134,1 x 21,2 x 7,9 m. Uzbrojenie: 2x234/40 BL, 12x152/40 QF, 12x76/40 QF, kilka lekkich, 2 wt. Pancerz burtowy do 152mm, wieże artylerii głównej 152 mm, barbety 152 mm i kazamaty armat 152 mm - 127 mm. Aboukir, Cressy i Hogue zostały zatopione 22.09.1914 w krótkim odstępie czasu przez niemiecki okręt podwodny U9. Reszta została wycofana ze służby po zakończeniu wojny.
Zdjęcia rozdzielę na trzy części - w każdej przedstawię dwa okręty.

Ciąg dalszy - Aboukir i Hogue:

Pozostały jeszcze Bacchante i Euryalus:

Brytyjskie krążowniki pancerne typu Drake. Zbudowano 4 jednostki: Drake, Good Hope, King Alfred i Leviathan. Wszystkie zwodowane w 1901 roku, w służbie 1902-1903. Wyporność 14150 ton, prędkość 23-24 węzły. Wymiary: 152,4 x 21,7 x 7,9 m. Uzbrojenie; 2x234/40 BL, 16x152/45 QF, 14x76/40 Qf, kilka małych, 2 wt. Pancerz burtowy do 152mm, wieże 152 mm, barbety 152 mm, kazamaty armat 152 mm - 127 mm. Wszystkie wzięły udział w działaniach podczas I wojny. Good Hope zatonął w bitwie pod Coronelem w listopadzie 1914, Drake został zatopiony przez niemiecki OP w październiku 1917. Pozostałe wycofano ze służby w 1920 roku.
Na początek Drake i Good Hope.