Forum Okrętów Wojennych

Nie zbudowana dla Chile tylko dla konfederatow jako TEXAS

Prawda! Zapędziłem się. Ale, jak widać, mogę na Ciebie liczyć
No i z Glasgow też masz rację... Zastosowałem "skrót myślowy" - mój błąd. Biję się w piersi.
Ale z drugiej strony.... Jak bym tych błędów nie zrobił, to może byś się w ogóle nie odezwał i rycin nie zamieścił? Nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło!

W latach 70, a w zasadzie od końca 60 do początku 80 XIX wieku, Francuzi zbudowali trochę jednostek o cechach korwety-krążownika, przeważnie o drewnianej lub mieszanej konstrukcji, przeznaczonych do służby w koloniach. Pierwszą grupą którą do tych jednostek bym zaliczył to okręty typu Infernet (także Dupetit-Thouars, Champlain i La Clocheterie). Infernet zwodowany został jeszcze w 1869 roku, reszta w latach 1871-1874 (opóźnienie spowodowane zostało wojną francusko-pruską). Do służby wszystkie weszły w latach 1871 (Infernet) i 1874-1876. Wyporność ok. 2040 ton, prędkość 13,5-15 węzłów. Infernet początkowo uzbrojony został w 3x194 BL, ale dość szybko okazało się, że armaty tego kalibru są dla tych okrętów za ciężkie i ostatecznie wszystkie otrzymały uzbrojenie złożone z 10x138 BL, później także po kilka działek rewolwerowych 37 mm. Konstrukcja drewniana. La Clocheterie od reszty różnił się kliprowym dziobem (pozostałe miały prostą dziobnicę). Wszystkie zostały wycofane ze służby mniej więcej w latach 90. Champlain i La Clocheterie wzięły udział w wojnie z Chinami (1884-1885; ten drugi pod sam koniec).

Kolejne okręty francuskie z grupy jednostek podobnych do typu Infernet - trzy korwety/krążowniki Sane, Fabert i Saignelay. Wyporność nieco ponad 2000 ton, prędkość ok. 15 węzłów. Wymiary: 79,4 x 11x 5,6-5,9 m. Uzbrojenie: 8x138 BL, później także kilka działek rewolwerowych 37 mm. Konstrukcja drewniana. Saignelay rozbił się w 1892 roku, reszta została wycofana ze służby w tej samej dekadzie.

Ciąg dalszy francuskich korwet-krążowników: typ La Perouse - 4 jednostki (La Perouse, D'Estaing, Nielly i Primauguet; różniły się drobnymi szczegółami wyglądu). Wszystkie zwodowane w latach 1877-1882, w służbie 1880-1884. Wyporność ok. 2360 ton, prędkość 15 węzłów. Wymiary: 81,9 x 11,4 x 5,7-5,9 m. Uzbrojenie: 15x138 BL, kilka-kilkanaście działek rewolwerowych 37 mm. Konstrukcja mieszana (żelazno drewniana). Primauguet brał udział w drugiej inwazji Madagaskaru (zakończonej opanowaniem wyspy). Wszystkie wzięły udział w wojnie z Chinami 1884-1885. La Perouse rozbił się w 1898 roku u wyb. Madagaskaru, pozostałe zostały wycofane ze służby na początku XX wieku.

Turecka fregata Ertugrul, zwodowana w 1863 roku w Stambule. W służbie od 1864 albo 1865 (zależy jak liczyć). Wyporność ok. 2340 ton, prędkość 10 węzłów. Konstrukcja drewniana. Wymiary: 76,2 x 15,2 x 7,2 m. Początkowo uzbrojona w 30 dział haubicznych 60f SB i 10x30f (a w zasadzie, przeliczając okka na funty brytyjskie, to 30x62f SB i 10x33f SB). Potem wielokrotnie uzbrojenie okrętu modyfikowano. Od lat 80 pełnił funkcję okrętu szkolnego (z tego co się orientuję, uzbrojony był wówczas w 8x150 BL Kruppa i kilka lekkich oraz 1 wt). We wrześniu 1890 roku zatonął niedaleko Yokohamy podczas rejsu ćwiczebnego - zginęło wówczas ponad 584 członków załogi i kadetów.

Ostatnia grupa tych francuskich korwet-krążowników. Villars, Forfait, Magon i Roland. Wszystkie zwodowane w latach 1879-1882, w służbie 1880-1882, Roland 1885. Wyporność ok. 2380 ton, prędkość 14,5 - 15 węzłów. Wymiary: 76 x 11,6 x 5,2-5,5 m. Uzbrojenie: 15x138 BL, kilka lekkich działek rewolweowych 37mm. Konstrukcja mieszana. W momencie ukończenia były okrętami przestarzałymi, ale użytecznymi w służbie w koloniach. Forfait uczestniczył aktywnie w pierwszej kampanii na Madagaskarze (1883-1885). W wojnie z Chinami (1884-1885) uczestniczyły pozostałe: Villars, Magon i Roland (dwa ostatnie do akcji weszły pod koniec działań). Forfait uczestniczył w blokadzie Mekongu w 1893 roku podczas konfliktu francusko-syjamskiego. Wszystkie wycofane zostały ze służby w drugiej połowie lat 90 XIX wieku.

Turecka (osmańska) fregata/korweta Mehmet Selim. Zwodowana w 1879 roku, w służbie od 1880. Wyporność 1280 ton (lub jest to wartość tonażu), prędkość 12 węzłów (realnie mniej). Wymiary: 60 x 10 x 6,4 m. Uzbrojenie: 10x150 BL, kilka lekkich. Konstrukcja drewniana. Wykorzystywany jako okręt szkolny. Wycofany ze służby na początku XX wieku.

Ostatnio Andrzej Mach zwrócił mi uwagę na podobieństwo tureckich korwet typu Sinop, do konfederackiego rajdera Florida. Rzecz arcyciekawa moim zdaniem, więc pozowlę ją sobie tu poruszyć. Przy czym obok korwet typu Sinop można by też w rozważaniach uwzględnić podobne do nich, nieco mniejsze korwety typu Beyrut. Więc po kolei.
Korwet typu Sinop zbudowano (po dwie w stoczniach White, Cowes i Wigram, Blackwall) cztery: Sinop, Izmir, Bursa i Edirne. Wodowane w latach 1858-1859, w służbie 1859-1860. Miały tonaż (nie wyporność!) 780 t (bm) i prędkość 10-11 węzłów. Wymiary: 53,2 x 9,3 x 4,5 m. Uzbrojenie początkowe składało się z 16 armat 33 f. SB (Turcy wagomiar armat określali w okka/kiyya - 1,282 kg, wagomiar to tutaj przeliczenie z okka; wychodzi na to, że armaty były wagomiaru 12 okka). Ponieważ okręty te służyły bardzo długo (wycofano je ostatecznie dopiero na początku XX wieku) były później parę razy przezbrajane i ostatecznie uzbrojone były albo w konfigurację 2x150 BL, 2x120 BL i kilka małych lub 3x150 BL i kilka małych. Miały opinię bardzo udanych okrętów.
Korwet typu Beyrut zbudowano sześć: Beyrut, Seddulbahir, Iskenderiye, Zuhaf, Utarid, Meric. Beyrut zbudowana została w Wigram, Blackwall (wod. 1859, w sł. 1860), Seddulbahir w White, Cowes (w tym samym czasie), pozostałe w Turcji - w Stambule (1862-1863) i Gemlik (1863-1864) - po dwie sztuki. Tonaż ok. 600-610 ton, prędkość ok. 10 węzłów. Wymiary: 52,8 x 8 x 3,9 m. Uzbrojenie początkowe 12 armat 33 f. SB (później kilka razy przezbrajane, pod koniec większośc uzbrojona była w 120mm armaty BL Kruppa i lekkie). Wycofane ze służby w latach 90 i na pocz. XX wieku.
Wszystkie te okręty miały konstrukcję drewnianą.
Florida zbudowana została na zamówienie Konfederatów w Liverpoolu. Zamówiona została oficjalnie jako statek, więc znany jest tylko tonaż 410 GRT (nie da się przeliczyć precyzyjnie tonażu na wyporność, ale można szacować, że jej wielkość była porównywalna z okrętami typu Sinop i Beyrut, wyporność zaś mogła oscylować wokół 1000 ton). Osiągała prędkość 9,5-10 węzłów (podobno pod żaglami do ok. 12 węzłów). Wymiary: 58,3 x 8,3 x 4 m. Uzbrojenie: 2x178 ML, 6x152 ML. konstrukcja oczywiście drewniana.
Zdjęcia pokazują, że podobieństwo jest, i to całkiem widoczne. Na mój gust, nie były to okręty dokładnie tego samego typu, ale w jakiś sposób "spokrewnione" - już tak. Zresztą, rzecz do oceny forumowiczów.

wLASNIE NIEDAWNO eMIR NAPISAL ZE florida BYLA WZOROWANA NA TURECKICH MALYCH KORWETACH TYPU beyrUT

Beyrut mi nawet bardziej pasował niż Sinop, choć wydaje się, że oba te typy miały ze sobą dużo wspólnego (Beyrut był nieco mniejszą wersją typu Sinop). Ale przyznam, że gdy mi powiedziałeś o tym podobieństwie do Floridy, byłem zaskoczony - po prostu nie kojarzyłem razem tych okrętów. Gdy jednak się spojrzy na zdjęcia czy rysunki, to rzeczywiście, coś w tym jest. Podobieństwa są duże.

Brytyjskie slupy typu Fantome. Coś na granicy pomiędzy dużą kanonierką a małą korwetą - zdecydowałem się je zamieścić tutaj. W latach 1773-1774 zbudowano 6 takich jednostek: Fantome, Albatross, Daring, Egeria, Flying Fish i Sappho. Wyporność ok. 950 ton, prędkość 10,5-11,5 węzła. Wymiary: 48,8 x 9,4 x 3,8 m. Uzbrojenie: 2x178 ML, 2x160 ML. Konstrukcja mieszana. Wszystkie wycofano ze służby pod koniec lat 80, choć niektóre pełniły jeszcze potem funkcje pomocnicze.

Napoleon pisze: ↑2022-11-13, 13:03 Korwet typu Sinop zbudowano (po dwie w stoczniach White, Cowes i Wigram, Blackwall) cztery: Sinop, Izmir, Bursa i Edirne. Wodowane w latach 1858-1859, w służbie 1859-1860

Wigram mial tez sotocznie w Northam i tam zbudowano BURSA. Wszystkie wodowano w 1859 roku i wszystkie weszly do sluzby w tymze roku.

Napoleon pisze: ↑2022-11-13, 13:03 Korwet typu Beyrut zbudowano sześć: Beyrut, Seddulbahir, Iskenderiye, Zuhaf, Utarid, Meric. Beyrut zbudowana została w Wigram, Blackwall (wod. 1859, w sł. 1860), Seddulbahir w White, Cowes (w tym samym czasie), pozostałe w Turcji - w Stambule (1862-1863) i Gemlik (1863-1864) - po dwie sztuki. Tonaż ok. 600-610 ton, prędkość ok. 10 węzłów. Wymiary: 52,8 x 8 x 3,9 m. Uzbrojenie początkowe 12 armat 33 f. SB (później kilka razy przezbrajane, pod koniec większośc uzbrojona była w 120mm armaty BL Kruppa i lekkie). Wycofane ze służby w latach 90 i na pocz. XX wieku.

Wigram mial tez sotocznie w Northam i tam zbudowano BEYRUT Oba wodowano w 1859 roku i wszystkie weszly do sluzby w tymze roku.

Stambul to dzielnica w Istambule.

Stambul to dzielnica w Istambule.

OK. Ale zwyczajowo jednak tak się też nazywa miasto. Podobnie jak Konstantynopol (bo nazwa Bizancjum jest już "martwa"). To trochę jak z Holandią. To w sumie też jest tylko nazwa jednej z prowincji, którą używa się jako nazwy pastwa.

Wszystkie wodowano w 1859 roku i wszystkie weszly do sluzby w tymze roku.

Na pewno? Nie mylmy z ukończeniem. Sprawdzę jeszcze, ale wydaje mi się, że przejęcie tych okrętów przez Turków i doprowadzenie do kraju (itd.) też zajęło trochę czasu.

Ciąg dalszy, czyli slupy (ew. małe korwety) typu Osprey/Doterel, stanowiące rozwinięcie typu Fantome. W latach 1876-77 zwodowano 5 takich jednostek, w latach 1878-1880 kolejnych 9 (razem 14). Wyporność 1130 ton, prędkość 10-12 węzłów. Wymiary: 58,8 x 11 x 4,8 m. Uzbrojenie: 2x178 ML, 4x160 ML. Konstrukcja mieszana. W większości dotrwały w służbie do lat 90, niektóre nawet do początków XX wieku. Z biegiem czasu dozbrajano je w lekkie działka szybkostrzelne i mitraliezy, armaty ML wymieniano zaś na BL kalibru przeważnie 152-127mm (w różnych konfiguracjach).
Phoenix rozbił się na brzegu W. Księcia Edwarda w 1882 roku. Gannet uchował się do dziś jako okręt-muzem.
Na początek zamieszczam zdjęcia podtypu Osprey (niestety, nie mam zdjęć Ospreya, pozostałych jednak mam), w kolejnym poście podtypu Doterel.

Brytyjskie korwety typu Amethyst. Seria liczyła 5 jednostek zwodowanych w latach 1873-1874 (w służbie 1873-1875): Amethyst, Diamond, Encounter, Modeste i Sapphire. Wyporność 1970 ton, prędkość 13-13,5 węzłów. Wymiary: 67 x 11,3 x 5,5 m. Uzbrojenie: 14x160 ML (potem dodano kilka lekkich i mitraliez). Konstrukcja drewniana. Wszystkie wycofane zostały do końca lat 80 (Sapphire na początku 90). Podobno udane, bardzo ekonomiczne jednostki.

Brytyjskie korwety typu Emerald - podobne do typu Amethyst (niekiedy uważane za podtyp). 6 jednostek (Emerald, Garnet, Opal, Ruby, Tourmaline i Turquoise) zwodowane w latach 1875-1877, w służbie 1876-1878. Wyporność 2120 ton, prędkość ok. 12,5-13,5 węzła (plus-minus). Wymiary: 67,1 x 12,2 x 5,5 m. Uzbrojenie - 12x160 ML. W latach 80 zostały przezbrojone w armaty 152 i 127 mm BL w różnych konfiguracjach. Konstrukcja mieszana. Zostały wycofane ze słuzby w większości w latach 90 (choć mogły jeszcze potem pełnić jakieś funkcje pomocnicze).

Włoska korweta Caracciolo. Zwodowana w 1869 roku, w służbie 1870. Wyporność ok. 1550 ton, prędkość nieco ponad 9 węzłów. Wymiary: 64,3x 10,9 x 5 m. Uzbrojenie: 6x160 ML, kilka małych. Od 1875 pełnił rolę okrętu szkolnego. Pod koniec pierwszej połowy lat 90 przebudowany na szkolny żaglowiec. Wycofany na początku XX wieku.Konstrukcja drewniana.