Stocznie Londynu

[AvM]

Chcialem troche rozwinac temat

Przy okazji
J. Scott - Russel
tak chyba nawet jest w Grönerze

Scott jest to druguie imie

Stocznie Robinson Russel zalozyl wspolne z A. Robinsonem

a pierwszymy statkami bylo piec holownikow na Ganges
W Sieci jest nawet ksizka Robinsona o tych statkach.

Podobnie Money Wigram, Money to imie Wigrama
ktory poprzednio byl wspolniokiem Green'a a nawet Greenow
bo przez pewien czas nazywala sie Green , Wigram & GReen

Charles J. Mare mial kilka stoczni
Pirewsza bylo Ditchburen & Mare
potem sie rozstali i kazdy mials swoja stocznie
pio plajcie stocznia C.J.Mare zostala przejeta przez Thames Iron Works
a Mare przeja stocznie Millwall .

[AvM]

W 1803-1814 dzialaly


Wigrams & Green, Blackwall
Wallis, Blackwall
Bernard & Roberts , Deptford
Bernard & Roberts , Rotherhithe
S.D.Brents & Sons, Rotherhithe
Pitcher & Sons , Notrhfleet
Pitchers, Blackwall (od 1807)
Dudman & Co, Deptford
Mestear, Rotherhithe
Thompson, Rotherhithe
Young & Co, Rotherhithe
Hill & Sons, Rotherhithe
Curling & Co, Limehouse
Dowson & Co, Limehouse
Tibbatt & Co, Limehouse
Ayles & Co
Longbottom & Co, Ratcliff Cross
Beatson & Co (od 1808)
Meux & Co (od 1806)
Blacketl & Co (od 1813)
Fletcher & Son, Shadwell
Mitchell & Co, Millwall

[AvM]

BANKRUPTS.

From Nov. 17, to Dес. 11, 1837, both inclusive, with dates when gazetted.

Benjamin, and Robert Wallis, Blackwall, Middlesex, Ship Builders. Gibson, Off. Ass. ; ffewbm, Great Carter Lane, Doctor's Commons. Nov. 17.


Zrodla podaja ze fregaqty budowal
William Wallis , Blackwall
http://www.british-history.ac.uk/report ... mpid=46539

ale byln tez w 1814
Mr. John Wallis, ship-builder, of Blackwall,

Zbudaowali min
1796 HMS RAVEN
1804 HMS BITER
1806 HMS CHALLENGER
1806 HMS GOSHAWK
1813 HMS ISTER
1814 HMS ALPHEUS
1821 SWIFTSURE p.s. (Boulton & Watt) by Wallis & Shores , Blackwall
1823 EARL OF LIVERPOOL 145t p.s. (Butterley)
1825 ATTWOOD 189t p.s. (Butterley)
1826 DUKE OF YORK p.s. (Butterley)
1826 GEORGE IV p.s. (Butterley)
1826 HAWK 104t p.s, (Boulton & Watt)
1829 NEW ECLIPSE 114t p.s. (Boulton & Watt)
1830 FLY 54t p.s. (Boulton & Watt)
1832 ROSE 73t p.s.c (Boulton & Watt)
1834 PETR VELIKIY p.s (Seaward & Capel,)
1834 FAME 172t p.s. (Boulton & Watt)
1835 DIAMOND 160t p.s.(Seaward & Capel,)
1835 PEARL 146t p.s.(Seaward & Capel,)
1836 GEM 103t p.s (Seaward & Capel,) builder ??
1836 RUBY p.s (Seaward & Capel,)
1837 TOPAZ p.s (Seaward & Capel,) builder ??
1837 CITY OF KINGSTON 223t p.s. (Seaward & Capel,) Jamaica Steam Navigation Company
1837 SIR LIONEL SMITH p.s. ( Seaward & Capel,)

SIR LIONEL SMITH dokonal podrozy z Londynu poprzesz St:Thjomas do NY i z powrotem.

Potem stocznia byla przejeta przez Ditchburn & Mare
http://wapedia.mobi/en/Thames_Ironworks ... ng_Co._Ltd

Ale w 1860 nagrode dpstal jacht zbudeowny ?
he third prize, a purse of 5 sovs., was awarded to the Surprise cutter, 8 tons, Mr. Carr ; she was built by Wallis of Blackwall

N.A. Zalesskiy, "Odessa" Vykhodit v More"
13. Pyotr Velikiy; Novorossiysk Expedition; 26.05.1834-7.08.1834-10.1834; Wallis Blackwall, London; 270 t; 39.6-6.3-2.44; 10 h.p.; ? kn.; 10.1834 arrived at Odessa, two machines by Seaward & Capel, two iron boilers, navigated to the Crimea and the Danube river, condemned after Crimea war.

36. Andiya; Novorossiysk Expedition; 1845---3.1846; Wallis, Blacwall, London; 257 t; 39.6-6.3--; 100 hp; ? kn.; Arrived at Odessa 3 Apr 1846, 2 machines Seaward & Capel, one copper boiler, 10 Apr 1854 scuttled during bombardment of Odessa by allies, raised, repaired, sold 1857 to ROPiT, renamed "Rusalka", 1868 converted to a barge.

37. Dargo; Novorossiysk Expedition; 1845---2.1846; Wallis, Blacwall, London; 257 t; 39.6-6.3--; 100 hp; ? kn.; Arrived at Odessa 15 March 1846, 2 machines Seaward & Capel, one copper boiler, 1857sold to ROPiT, renamed "Lastochka", 1865 converted to a barge.

38. Berdyansk (iron); Novorossiysk Expedition; 1845---5.1846; Wallis, Blacwall, London; 257 t; 39.6-6.3--; 100 hp; ? kn.; Arrived at Odessa 10 June 1846, 2 machines Seaward & Capel, one copper boiler, 12 May 1855 burnt at Kerch.

Ale tej stoczni juz nie bylo !

[Krzysztof Gerlach]

Trochę uściśleń.
Oczywiście John Scott Russell (z dwoma „l” na końcu, a nie jednym). Sprawa wcale nie jest taka prosta. Został ochrzczony jako John, bez drugiego imienia. Natomiast jego matka NAZYWAŁA się z domu Scott. Kiedy był już dorosły, sam sobie dobrał NAZWISKO panieńskie matki jako człon rozdzielający między „first name” a „last name”. Część opracowań traktuje więc ten człon jako drugie imię, a bardzo duża część (nie tylko Gröner) jako przydomek do nazwiska. Sam John Scott Russell podpisywał się czasem Scott Russell w miejscu, gdzie inni stawiali tylko nazwisko. Być może chodziło o wyraźne odróżnianie od słynnego w tamtej epoce polityka, Johna Russella. W 1977 została wydana biografia Johna Scotta Russella (niestety nie mam), w której być może jest więcej szczegółów na ten temat, a przede wszystkim jego własny pogląd. Praktyka przybierania rozmaitych NAZWISK jako członów pośrednich między prawdziwym imieniem a prawdziwym nazwiskiem była w XVIII i XIX w. bardzo powszechna w Wielkiej Brytanii (przynajmniej wśród wyższych warstw społeczeństwa, na ogół przy dziedziczeniu dużych rzeczy po dalszych krewnych) i z kontekstów można wywnioskować, że traktowano je jak coś w rodzaju „otczestwa” u Rosjan – ani to imię, ani nazwisko.

Najstarsza stocznia w Blackwall, działająca już od 1611, nazywana była pospolicie tylko Blackwall Yard. Przez stulecia budowało w niej wielu przedsiębiorców. W 1782 praktykantem został tutaj 15-letni George Green. W 1796 ożenił się z córką ówczesnego właściciela, Johna Perry, i awansował na wspólnika. Kiedy Perry zmarł w 1810, jego udział w firmie odkupił armator Robert Wigram i przedsiębiorstwo określano powszechnie (nie wiem, na ile miało to odbicie w urzędowych papierach) jako Green & Wigram. Robert Wigram wycofał się w 1819 i całość swych udziałów w Blackwall Yard sprzedał George’owi Greenowi i swoim dwóm synom, o imionach Money oraz Henry Loftus (znane są nawet konkretne udziały). W 1829 wspólnikiem firmy stał się najstarszy syn George’a Greena, o imieniu Richard, a przedsiębiorstwo znano odtąd jako Green, Wigram & Green. Konflikty między obu rodzinami doprowadziły do rozwiązania spółki w 1843. Słynną starą stocznię podzielono na część zachodnią, którą przejęła firma Money Wigram & Sons (stawianie przecinka po Money jest faktycznie nonsensem, bo chociaż starego Roberta Wigram do nadania takiego dziwnego imienia synowi zainspirowała wieloletnia przyjaźń z rodziną o NAZWISKU Money, to jednak w tym przypadku było to bezdyskusyjne IMIĘ) i część wschodnią, przejętą przez firmę R. & H. Green (czyli Richard & Henry Green).

Na razie nie chce mi się odnosić do pozostałych, lecz z pewnością temat firm nad Tamizą jest tak obszerny (tyle że dla mnie nieporównanie ciekawszy) jak dzieła Prousta.

Krzysztof Gerlach

[AvM]

W 1977 została wydana biografia Johna Scotta Russella (niestety nie mam),

Oczywiscie masz racje jesli chodzio o nazwisko, pisze z pamieci
raczej chodzi mi o inne stocznie w tej chwili.

Ksiazke mam , ale do niegow wroce pozniej
bo ostatnio znaleziono spis stoczniowy
Stocznia nazywala sie poczatkowo "Robinson and Russell" !

Syn Russell'a zostal pozniej dyrektorem stoczni Baird'a w St. Petersburgu.
po nieudanej probie wlasnej stoczni w Cardiff (przy pomocy ojca) .

[Krzysztof Gerlach]

Mam jeszcze trochę inną wersję wczesnego rozwoju nazwy firmy Greena. Zgodnie z nią, od przyjęcia George’a Greena za wspólnika, czyli od 1796 lub 1797, nosiła nazwę Perry, Sons & Green, ale w 1798 zmieniono to na Perry, Wells & Green, gdyż jakoby już wtedy Perry miał sprzedać część swoich udziałów firmie John & William Wells z Deptford (a w 1803 sprzedał braciom Wells resztę, jednak bez konsekwencji dla nazwy). Wg tej historii bracia Wells odsprzedali Robertowi Wigramowi część stoczni w 1805, a resztę w 1812 i wtedy przedsiębiorstwo zmieniło nazwę na Wigram, Wells & Green. Kiedy John Wells wycofał się w 1813 (William zrobił to rok wcześniej), a do interesu weszli synowie Wigrama, firma przemianowała się na Wigrams & Green. Od ustąpienia Roberta Wigrama w 1819 pozostałe zmiany właścicieli i nazw jak w pierwszej wersji.
Robert I. Winklareth przytacza podobny ciąg zdarzeń, chociaż jeszcze z innymi datami – z kolei wg niego do śmierci Johna Perry w 1810 wszystko było jak w wersji drugiej (tyle, że nie wyzbył on się na rzecz Wellsów wszystkich udziałów i jego część odkupił w 1810 Robert Wigram), a od tego momentu jak w wersji pierwszej.
Krzysztof Gerlach

[AvM]

Do J,.Scott Russella warto wrocic
Podaje ie w Transations INA w 1882 i w innych miejscach ze on budowal jacht FIRE KING
ale juz dawno mozna znalesc ze ten jacht byl budowany prywatnie . itd . Do tgo jeszc ze wroce,

[Krzysztof Gerlach]

Też natrafiłem na informacje o jednostkach zbudowanych jakoby przez Johna Scotta Russella, a naprawdę przez innych. Jednak w tych przypadkach, które pamiętam, chodziło o coś w rodzaju nieporozumienia językowego - Russell był też teoretykiem, naukowcem. Czasem pomagał obliczeniowo przy projektowaniu jakichś okrętów i statków, a czasem po prostu wykorzystywano tylko jego teorie do sporządzenia projektu. W obu rodzajach przypadków nieścisłość używanej nomenklatury angielskiej, mieszającej (niesłusznie, ale dość swobodnie i często) terminy "projektant", "budowniczy", "konstruktor", "architekt" powodowała przypisanie mu budowy tych jednostek.
Krzysztof Gerlach

[AvM]

J. Scott Russell pracowal w stoczni , ktora pozniaj zostala stocznia Cairda w Greenock

Mial tam zbudowac

1835 WAVE
1836 SCOTT RUSSELL
1836 FLAMBEAU zbud,. 1840 (RD)
1836 FIRE KING (Woods, Port Glasgow) maszyny Napier

a potem kieraowal osobiscie budowa

1841 TEVIOT Royal Mail Company (RD) maszyny Caird
1841 TAY Royal Mail Company (CD) maszyny Caird
1841 CLYDE Royal Mail Company (RD) maszyny Caird
1841 TWEED Royal Mail Company (TS) maszyny Caird

ksiazka o nim podaje ze byla to dla wszystkich (TS)

stocznie nastepujace

RD = Robert Duncan, Greenock - pozniej Port Glasgow
TS = Thomson & Speirs, Greenock
CD = Chas. Wood, Dumbarton

Z czasopisma The Civil engineer and architect's journal 1841


Steam Frigates.—The town ofGreenock exhibits at present a scene of no common interest. Six large steam frigates are now being constructed in the town or its vicinity, each of these of about 1,500 tons capacity, and carrying, engines of 500 horse power, being part of the fleet of 14 armed frigates destined in time of peace to carry out and distribute the mails among our West Indian colonies. Four of these are to be supplied by a single firm in Greenock, who deliver the ships, engines, and equipments complete, and ready for sea. We announced a short time ago the successful launch of the first of these four, the Clyde, which was constructed by the late Mr. Duncan. The second of these ships, the Tweed, was launched from the yard of Messrs. Thompson and Spiers on Saturday last, and we hope soon to announce the completion of the series of these four sister ships, in the launch of the Tay and the Teviot, which are rapidly progressing on the stocks. In general appearance and construction this snip resembles closely her precursor, the Clyde, being slightly fuller forward, and finer abaft. To the eye she also seems larger than the Clyde, but this may arise from the latter being a foot or two deeper in the water, having already her whole engines and boilers fitted upon board, although it is only about two months since her launch. The dimensions of the Tweed are as follow:—Length, over all, 240 feet; keel and forerake, 215 ; beam, 37 ; depth, 30.—Greenock paper.

Railway locomotives and cars, Vol.13 1841

The Clyde and her sister ships, the Tweed, the Tay, and the Teviot, are all of the same dimensions—all built on the river Clyde—• have all engines of precisely the same size and power—are constructed on the plans and under the direction of Mr. Scott Russel, of Messrs. Caird, & Co. of this town, who are the contractors for furnishing the four frigates complete and ready for sea; and it is worthy of remark, as showing the capabilities of our establishments of the kind, and how little we have to fear in the event of sudden war, that although not more than fifteen months have elapsed since the order was given, three out of these four vessels have already received all their machinery, and will within a few weeks be ready for sea. Thus one single establishment in thist own has completed engines of the agregate power of 1920 horses, in the short space above referred to. At this rate it is plain that the river Clyde alone, could, in a year, furnish a fleet of twelve such frigates, and one per month for any longer period.—Greenock (Scottish) Advertiser.

[AvM]

In the WSS yard list S4 is a VICTOR built for Hoare, Buxton & co, for Norway
Her model should be in "The Science Museum"
130grt 96.5x17.5x6.8ft
2 Cyl engine which gives her 8,5kts

But in the lits there is lack of one vessels described many times by A. Robinson
There are the following iron ships built for the Ganges
Thew were built by H.O. & A. Robinson & Co,, Engineeers, Millwall Iron Works (ie not as Robinson & Russell)
#1 1846 PATNA 400bm 195(wl) x 28ft/46ft9in(with padles) y10ft3in (depth) medium pressure horizontal 2 cyl 30"x7' 120nhp
#2 1847 BENARES data as above
#3 1847 CHUNAR similar but 140nhp
#4 1848 MIRZAPORE 250(wl) x38/66x10ft hight pressure 250nhp
#5 1848 (?) GHAZEPORE as above

In 1848 were already one company

The Civil engineer and architect's journal, Volume 11 Dec 1848
By William Laxton

The "Taman"—On Monday, the 13th nit., this iron steamer was launched from the works of Messrs. Robinson and Russell, at MillwalL She it 175 feet long, 26 feet beam, and is to hare engines of 180-horse power. Her lines are by Mr. Ditchburn, and the bull is very smoothly finished. The Taman is built for the Russian government, to he employed on the Black Sea. She is to be handsomely fitted by Messrs. Paul. On the next alip it an iron steamer for the Nabob Nazim, one of the mediatized princes of India. She is to go fourteen miles an hour on the Ganges, and is to be used by the nabob in his hunting trips. This shows the progress of European luxury in the East, as the Taman proves that English skill is not yet surpassed on the freezing shares of the Black Sea. The nabob's steamer will make the seventh built by Messrs. Robinson for the Ganges. An iron steamboat for the Humber is to be laid down on the slip of the Taman.

[AvM]

Stocznia

John Jenkins Thompson, Rotherhithe

Banbury podaja etylko dwa statki
1845 lodz ratownicza dla Harwich
1850 LEO 3t jacht

Ale ta stocznia budowala wiele innych okretow,
czesto zamawianych poprzez w koncowym okresie przez
J.&A. Blyth - budowniczych maszycn

1840 QUEEN VICTORIA 27t (Penn)
1841 SYREN 32t 20nhp Woolwich Steam Packet Company (Penn)
1841 NIOBE 39t 20nhp Woolwich Steam Packet Company (Seaward)
1842 WITCH 40t 32nhp Woolwich Steam Packet Company (Penn)
1844 AIREL Woolwich Steam Packet Company (Butterley)
1847 BASHEE (Penn)
1847 Brighton, Brighton and Continental Steam Packet Co.
1847 Dieppe Brighton and Continental Steam Packet Co.
1847 Newhaven Brighton and Continental Steam Packet Co.
1850 LEO 3t sailing yacht for McMullen
1852 CONDE DE VENADITO 430t Spanish Navy ex EL PRIMIERO (Penn)
1852 NEPTUNE 430t Spanish Navy ex SEGUNDO (Penn)
1852 NYMPH Woolwich Steam Packet Company (Seaward)
1853 ELFIN Woolwich Steam Packet Company (Penn)
1854 OREAD Woolwich Steam Packet Company
1854 TUCUARI Paraguay Navy (J.&A.Blyth)
1855 MONTE CRISTO 153t (J.&A.Blyth)
??? 1855 ROBERT BURNS 82grt J. Drysdale
1855 HMS HIND RN (Maudslay)
1855 HMS JACKDAW RN (Maudslay)
1855 No.6 118t RN
1855 No.9 119t RN
1856 No.29 169t RN
1856 WONDER 82rt paddle tug Wm. John Thomas (Young)
?? 1856 TRIUMPH 82grt for W. B. Caulfield
1857 METIS Woolwich Steam Packet Company
1858 SIRIUS 11t sailing yacht for McMullen
?? 1858 RESOLUTE 121grt New Steam Tug Co
1860 GADITANO 250t Spanish Navy (J.&A.Blyth)
4 .8. 1860 Livingstone's vessel



Ponizsze statki trzeba sprawdzic:

1835 FAIRY Woolwich Steam Packet Company (Seaward) - Blackwall
1835 NAIAD Woolwich Steam Packet Company (Seaward) - Blackwall

McGhie & Hawks, Rotherhithe
1834 City of Hamburgh 333t 150nhp
1835 Calpe 259t 80nhp (Seaward)

Parowce kolowe zbudowane w Rotherhithe po 1930 roku
1831 Tyckler 29t 16nhp
1835 Planet 184t 80nhp (Miller & Ravenhill)
1835 Duke of Sussex 105t 80nhp
1835 William 42t
1836 Remus 29t 40nhp
1837 Dragon 39t 70nhp
1842 Waterman 6 40t 36nhp (Penn) - Westham
1842 Waterman 7 40t 36nhp (Penn) - Blackwall ?


1846 DRYAD Woolwich Steam Packet Company (Penn)

[AvM]

?? , Barking
1838 CITY OF BOULOGNE p.s. 306t

John Taylor,, Barking

1839 NIKOLAY I p.s. (Seaward)

Griffith Taylor, Barking

1841 LEE 250 Royal Mail
1841 LARNE 300 Royal Mail

[Krzysztof Gerlach]

Z jednostkami zbudowanymi przez Johna Jenkinsa Thompsona w Rotherhithe jest istotnie sporo zamieszania (sprzeczne informacje źródłowe), lecz ów Metis z 1854 to niemal na pewno błąd - powinno być Metis 1857.
Krzysztof Gerlach

[AvM]

1841
Bankruptcy Annulled.
G. P. Irving, Rotherhithe, shipbuilder.

1832
Bankruptcy
G.Castle ,Rotherhithe, shipbuilder.

1810
Young, Wallis and Hawks ; Messrs. Brent and Mr. Barnard ship-builders ;

Young, Hawks and McGhie, Rotherhithe

By then John Perry II was in declining health, and in 1798 he sold one half of
the yard to the Rotherhithe shipbuilder John Wells (1761-1848) and his

[AvM]

W Rotherhithe kryzys budowy zaglowcow przed Wojna Krymska przetrwala , a w zasadze reaktywawala sie stocznia Charlesa Lungleya , znajdujaca sie przy Deptford Green Dockyard, dokad w 1852 roku przenisl sie Lungley ze stoczni w Rotherhithe i Poplar,

W Rotherhithe zbudowal Lungley (ojciec ?) znanych fregate BRILLANT. w 1814

Nawet Banbury pisze ze musial juz miec jakas reputacja skoro zamowiono u niegio cztery zelaznych srubowych parowcow dla Union Steam Collier Company.
1854 NORMAN maszyny Summers & Day , Southampton
1854 DANAE maszyny Summers & Day , Southampton
1854 UNION
1855 CELT maszyny Summers & Day , Southampton
Bonsor, Hawk i inni podaja ze statki te zbudowano w Rotherhithe.
Rejestry nie podaja najczesciej bodowy, NORMAN jest podany jako zbud w Rotherhithe.
Tu jest dosyc dokladnie podana dzialanosc Lungleya w Rotherhithe.
http://russiadock.blogspot.com/2009/12/ ... -1870.html

Ale w wiekszosci , zwlaszcza nowszych opracowan dla tych statkow podaje sie blednei Deptford.

Mr. Lungley, of Rotherhithe, on the 2d of October 1855, was called upon to
build six mortar vessels. (byly to MV.23-28)
Mr. Lungley, of Rotherhithe, on the 14thd of June 1859, was called upon to
build one gun vessel (HMS HULLET)

"Iron: An illustrated weekly journal for iron and steel ..." z 1856 roku podaje ze okrety zawowinoo u Lungleya z Deptford i Northam. Zreszta w spisie floty z 1861 roku MV23-27 sa podana jeko zbudowane w Rotherhithe i MV28 w Northam.

Niektorzy autorzy podaja jakoby HMS CRUISER z 1853 zbudowal Lunglej, ale jest to raczej pomylka.

W 1856 Lungley zbudowal statek EIDER . Wydaje sie ze byl to pierwszy zbudowany w Deptford..

Niestety nie wiem na razie , kto budowal maszyny, Lungley sam nie robil maszyn, ale zamwial je u Dudgeon'a , Millwall. Ale gdy tamten zalozyl swoja stocznie, Lungley tez zaczal produkowac maszyny. Ale od 1859. dostarczal Dudgeon.

BRITON z 1861 , poznijszy tranportowiec HMS DROMEDARY i ROMAN z 1862 , pozniejszy turecki ADANA ,mialy maszyny C.A.Day, Northam Iron Works, Southampton .

1857 C. LUNGLEY, the ship-builder of Deptford-green Dockyard, has obtained a patent
for an invention which he describes in the following terms : ...

Czyli byl juz wtedy w Deptford

Slawe zdobyl swojim patentem i konstrukcja "niezatapialnego statku" w 1860 roku.



Zdjecie stoczni z okolo 1863

Polecam
http://greenwichindustrialhistory.blogs ... right.html

W 1870 byl jeszcze dyrektorem,
Ostatni statek jaki mam jest zewlazny bark GAINSBOROUGH 974rt 206stop.

Lungley mial ponadto stoczne w Southampton.

Z okretow wojennych zbudowal:

http://en.wikipedia.org/wiki/HMS_Vixen_(1865)

Stocznia w Southampton nalezala do Georga Lungleya, ktory kolo 1856 zakupil stocznie po Rubi'm. george byl bratem Charlesa, ale w Northam budaowal drewniana jednostki zaglowa i pontony i chyba ten MV 28.

The Civil engineer and architect's journal, Volume 23 - 1860

The Great Eastern.—The directors of the Great Ship Company have decided upon immediately completing the whole of the work necessary to fit the Great Eastern for sea, so as to meet the requirements of the Board of Trade, and have selected Mr. Charles Lungley, a thoroughly practical shipbuilder, of Deptford, to do all that is required to the ship, and Messrs. Summers and Day, of Southampton, to complete the machinery. A careful examination has been made of all parts of the ship by Captain Carnegie, Mr. Brereton, and Mr. Lungley; aud of the machinery by Messrs. Penn, Field, and Gooch.

[Krzysztof Gerlach]

Zbudowanie przez Lungley’a fregaty Brilliant (nie Brillant) z 1814 jest CO NAJMNIEJ mocno wątpliwe. Tak kiedyś sądzono (podawał tę informację np. Colledge), lecz współcześnie bardzo poważne nazwiska (Lyon, Winfield, Gardiner) temu stanowczo zaprzeczają, twierdząc, że fregatę tę wykonano w królewskiej stoczni w Deptford. Chyba, że chodzi tu o jakąś inną jednostkę, z innego okresu, nie dla Royal Navy.
Również HMS Cruizer (Cruiser) z 1852 został zbudowany w tej państwowej stoczni.

Dla statku Norman autor Duncan Haws (czy to nie on jest tym Hawkiem?) utrzymuje, że silnik wykonała jednak sama stocznia. Oczywiście może się mylić.

Wszystkie moździerzowce wojny krymskiej – w tym jednostki od MV.23 do MV.28 – były drewniane i żaglowe (bez silników, wbrew temu, co BŁĘDNIE podaje szereg spisów). Te wymienione, zamówiono wszystkie u Charlesa Lungleya w Rotherhithe, lecz „przynajmniej jeden z nich” zbudowano w Northam, gdyż Lungley podzlecił jego (ich) wykonanie.

Royal Navy nigdy nie miała okrętu o nazwie Hullet. Chodzi o śrubową kanonierkę HMS Mullet, wyposażoną w silnik przez Roberta Napiera. Na pewno literówka, ale warto ją sprostować.

Krzysztof Gerlach