Okręty Royal Navy, XVII-XIX w. (5)

Nowak Krzysztof · Post autor: **Nowak Krzysztof** » 2010-01-15, 17:44

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów fregaty SURVEILLANTE (zdobyta 1803).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

Krzysztof Gerlach · Post autor: **Krzysztof Gerlach** » 2010-01-15, 20:20

Surveillante – francuska fregata 40-działowa klasy de 18, późnej wersji typu Virginie, którą niektórzy wydzielają w osobny typ Courageuse. Projektant Jacques-Noël Sané. Zbudowana w Basse-Indre (Nantes) w stoczni braci Crucy, zwodowana 29.05.1802 (lub dzień później). Nośność około 750 ton, wyporność 1350-1390 ton, wymiary: 47,42 x 12,02 x 6,17 m. Załoga: 340. Uzbrojenie: na pokładzie głównym 28 x 18-f, na pokładach odkrytych 12 x 8-f i 4 haubice 36-f. Jej pierwszym i ostatnim francuskim dowódcą był kmdr Jean-Baptiste-Henry Barré. Skierowana w 1802 na Antyle, wpadła w ręce Anglików podczas kapitulacji Cap-Français na San Domingo 30.11.1803. Wcielona do Royal Navy bez zmiany nazwy, jako fregata 38-działowa. Wymiary: 151’6” x 40’3” x 12’8”, tonaż 1094 tony. Załoga: 284. Uzbrojenie: na pokładzie głównym 28 x 18-f, na rufowym 12 karonad 32-f, na dziobowym 2 x 9-f i 2 karonady 32-f. W aktywnej służbie pod brytyjską banderą od maja 1804 na wodach Jamajki. Chwalona za dobre właściwości żeglarskie. Pozostała w Indiach Zach. do 1806, wycofana do rezerwy we wrześniu 1806. Remontowana w Deptford do kwietnia 1807, potem służyła na wodach Ameryki Pd., u wybrzeży Portugalii, na wodach kanału La Manche i w pobliżu. W 1811, 1812 i 1813 działała u północnych wybrzeży Hiszpanii. Kiedy jej delikatne francuskie burty okazały się w 1812 mocno już osłabione, zdjęto długie 18-funtówki z głównego pokładu i zastąpiono w marcu krótkimi, lekkimi działami 24-funtowymi modelu Govera. Wycofana do rezerwy w Woolwich w 1814, rozebrana w sierpniu 1814 w Deptford.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Nowak Krzysztof · Post autor: **Nowak Krzysztof** » 2010-01-16, 18:07

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów fregaty AMPHITRITE (zdobyta 1799).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

Krzysztof Gerlach · Post autor: **Krzysztof Gerlach** » 2010-01-16, 19:12

Amphitrite – pierwotnie holenderska fregata 44-działowa Amfitrite (Amphitrite) zbudowana w Amsterdamie, zwodowana 30.10.1797. Wymiary w stopach amsterdamskich: 160 x 45 x 17,5. Załoga: 280. Zdobyta przez Anglików 30.08.1799 w pobliżu Texel (dowodził nią wówczas komodor J.D. Schutter, a wchodziła w skład całej wielkiej eskadry, która poddała się bez jednego wystrzału). Wcielona do Royal Navy bez zmiany nazwy (zapisywanej jednak już tylko w formie Amphitrite), jako fregata 40/44-działowa. Wymiary: 150’9,5” x 42’5” x 12’9”, tonaż 1183 tony. Załoga: 320. Uzbrojenie: na pokładzie głównym 28 x 24-f (długie – 9’6”- i ciężkie); na rufowym 10 karonad 24-f, na dziobowym 2 x 9-f i 4 karonady 24-f. W aktywnej służbie od listopada 1800, przez chwilę jako okręt „Wolnych Holendrów” w Cork, potem normalnie pod brytyjską banderą. Przemianowana na Impérieuse w 1801 (lub 1803), wycofana do rezerwy w marcu 1804. Wówczas jej długie 24-funtówki z pokładu głównego nakazano zastąpić tą samą liczbą dział 18-funtowych. Rozebrana w Plymouth w kwietniu 1805.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Nowak Krzysztof · Post autor: **Nowak Krzysztof** » 2010-01-17, 17:50

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów fregaty URANIE (zdobyta 1797).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

Krzysztof Gerlach · Post autor: **Krzysztof Gerlach** » 2010-01-17, 19:00

Uranie – francuska fregata 40-działowa klasy de 18, zbudowana w Lorient, zwodowana 31.10.1788. Projektant Charles-J. Segondat-Duvernet. Nośność 700 ton, wyporność około 1400 ton, wymiary: 147’6” x 37’6” x 19’3”. Załoga: 325 (w czasie Rewolucji 335/379). Uzbrojenie: na pokładzie głównym 28 x 18-f, na pokładach odkrytych 12 x 8-f i 6 haubic 36-f. W lutym 1791 wysłana z Lorient z wojskiem na San Domingo, powróciła do Rochefort w czerwcu, potem chroniła rybołówstwo przy Nowej Fundlandii. Wyposażona ponownie w czerwcu 1793 w Rochefort, dowodzona przez komandora Tartu. 24.10.1793 stoczyła krwawą walkę z brytyjską fregatą Thames, podczas której dowódca zginął. Przemianowana na Tartu w listopadzie 1793, albo 31.12.1793. W 1795 krążyła u zachodnich wybrzeży Francji. Od grudnia 1796 brała udział w nieszczęśliwej dla Francuzów ekspedycji irlandzkiej. W jej trakcie zdobyta przez Anglików 5.01.1797 w pobliżu Irlandii, przyprowadzona do Plymouth 20.01.1797 i w kwietniu wcielona do Royal Navy bez zmiany nazwy (zapisywanej czasem w formie Tortue), jako fregata 38-działowa. Wymiary: 154’5” x 40’1,75” x 13’0”, tonaż 1100 ton. Załoga: 280. Uzbrojenie: na pokładzie głównym 28 x 18-f, na rufowym 8 x 9-f i 4 karonady 24-f, na dziobowym 2 x 9-f i 2 karonady 24-f. Wyposażana w Plymouth od lipca 1798 do kwietnia 1799. Przemianowana na Urania/Uranie 28.11.1798. W październiku 1799 jej 9-funtówki z pokładu rufowego zostały zastąpione przez karonady 32-f. W aktywnej służbie od grudnia 1799 na atlantyckich wodach Europy, wycofana do rezerwy w maju 1802. Wyposażana w Plymouth od października 1803 do lutego 1804. W marcu 1804 zdjęto jej 18-funtówki z pokładu głównego i zastąpiono 26 działami 12-f. Skierowana w 1804 na Jamajkę, w 1806 służyła przy Wyspach Kanałowych. W drugiej połowie 1807 wycofana w Portsmouth do rezerwy, sprzedana w październiku 1807.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Nowak Krzysztof · Post autor: **Nowak Krzysztof** » 2010-01-18, 18:06

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów fregaty IMMORTALITE (zdobyta 1798).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

Krzysztof Gerlach · Post autor: **Krzysztof Gerlach** » 2010-01-18, 21:13

Immortalité - francuska fregata-moździerzowiec (korweta-moździerzowiec) eksperymentalnego typu Romaine (Désirée), który zaprojektował Pierre-Alexandre-Laurent Forfait. Zbudowana w Lorient, zwodowana 7.01.1795. Nośność 700 ton, wyporność 1071-1200 ton. Wymiary: 140’0” (albo 139’8”) x 36’4” x 17’9”. Załoga: 338-340. Uzbrojenie projektowe: na pokładzie głównym 20 x 24-f, na pokładach odkrytych 12 x 8-f oraz 1-2 moździerze (w tym jeden 12-calowy na lawecie obrotowej przed fokmasztem). Ponadto piec dla ogrzewania pocisków do czerwoności. Na tej fregacie prawdopodobnie nigdy nie zainstalowano ani moździerzy, ani pieca i od razu wyposażono ją w 24 x 24-f na pokładzie głównym oraz 14 x 8-f i 4 brązowe haubice 36-f na pokładach odkrytych. Od grudnia 1796 do stycznia 1797 brała udział w niefortunnej ekspedycji irlandzkiej. Zdobyta przez brytyjską fregatę 20.10.1798 w pobliżu Brestu i przyprowadzona do Portsmouth 23.10.1798. Wcielona do Royal Navy bez zmiany nazwy, jako fregata 36-działowa. Wyposażana w Plymouth do kwietnia 1800. Wymiary: 145’2” x 39’2” x 11’5”, tonaż 1010 ton. Załoga: 264. Uzbrojenie: na pokładzie głównym 26 x 18-f, na rufowym 8 x 9-f i 4 karonady 24-f, na dziobowym 2 x 9-f i 2 karonady 24-f. Z uwagi na bardzo małą pojemność ładowni używana przez Anglików tylko w operacjach na niewielkich obszarach kanału La Manche, we współdziałaniu z brygami i moździerzowcami przy nękaniu francuskich wybrzeży. Szybko zużyta w takiej służbie, rozebrana w Sheerness w lipcu 1806.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Nowak Krzysztof · Post autor: **Nowak Krzysztof** » 2010-01-21, 17:47

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów fregaty HAMADRYAD (zdobyta 1797).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

Krzysztof Gerlach · Post autor: **Krzysztof Gerlach** » 2010-01-21, 18:28

Hamadryad – pierwotnie hiszpańska fregata 34-działowa Ninfa, zwodowana w 1795 w Mahon. Zdobyta przez Anglików 26.04.1797 w pobliżu Lizbony. Kupiona w Gibraltarze w imieniu Admiralicji przez adm. St Vincent w maju 1797 i wcielona do Royal Navy pod nazwą Hamadryad, jako fregata 36-działowa. Tonaż 890 ton. Załoga: 264. Uzbrojenie: na pokładzie głównym 26 x 12-f, na rufowym 8 x 6-f i 6 karonad 32-f, na dziobowym 2 x 6-f i 2 karonady 32-f. Od czerwca 1797 służyła pod brytyjską banderą na Morzu Śródziemnym, wyłapując francuskich i hiszpańskich korsarzy w rejonie Cieśniny Gibraltarskiej. Pod koniec grudnia 1797 stała na kotwicy w zatoce Algieru, gdy uderzył w nią sztorm. Pomimo podjęcia wszelkich środków ostrożności, fregata znalazła się w wielkim niebezpieczeństwie, kiedy po dwóch dniach przestały po kolei trzymać kotwice, więc o świcie 25.12.1797 podjęto próbę podniesienia masztów, postawienia żagli i wyjścia na pełne morze. Ponieważ okazało się to niemożliwe, dowódca - kmdr Thomas Elphinstone - zdecydował się osadzić okręt na plaży. Dzięki temu załoga została uratowana, ale fregata uległa zniszczeniu.
Pozdrawiam Krzysztof Gerlach

pothkan · Post autor: **pothkan** » 2010-02-05, 21:00

Rif Winfield wydał trzeci tom - tym razem XVII wiek:

Obrazek

Janusz Kluska · Post autor: **Janusz Kluska** » 2010-02-14, 21:27

Panie Krzysztofie poproszę o opisanie w jakich okolicznościach utracono Pembroke (wod. 1690.03.03) i Milford (wod. 1689.03.18).
Pozdrawiam Janusz.

Krzysztof Gerlach · Post autor: **Krzysztof Gerlach** » 2010-02-14, 22:18

Pembroke krążył u zachodniego wejścia na kanał La Manche, kiedy natknął się 22.02.1694 na duży francuski okręt korsarski, Ville de St. Malo. W walce z nim utracił grotmaszt i stengę bezanmasztu. Następnego dnia ukazał się kolejny francuski żaglowiec korsarski, 40-działowy Louis i zaatakował Pembroke. Po dwugodzinnej wymianie ognia, kiedy angielski okręt stracił jeszcze fokmaszt i bukszpryt, poddał się. Lecz był tak uszkodzony, że Francuzi nie mieli możliwości utrzymania go na wodzie i doprowadzili do rozbicia o brzeg około 3 mil na zachód od przylądka Lizard.

Milford wraz mniejszym okrętem Warrington eskortowały konwój na Morzu Północnym, kiedy 1.12.1693 zostały zaatakowane przez eskadrę 4 jednostek francuskich w pobliżu Orfordness. Eskorta nakazała statkom konwoju ucieczkę, a sama ustawiła się na drodze żaglowców francuskich. Milford powstrzymywał dwa okręty przeciwnika przez dwie godziny (Warrington jeden przez ponad godzinę), po czym odniósłszy poważne uszkodzenia w takielunku i straciwszy 16 zabitych, poddał się (także Warrington został zdobyty przez Francuzów). Wcielony do francuskiej marynarki pod nazwą Milford czy Milfort, w charakterze lekkiej fregaty.

Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Janusz Kluska · Post autor: **Janusz Kluska** » 2010-02-15, 18:33

Panie Krzysztofie dziękuję za odpowiedź.
Poproszę o opisanie w jakich okolicznościach utracono Roebuck (wod. 1690.04.17).
Pozdrawiam Janusz.

Krzysztof Gerlach · Post autor: **Krzysztof Gerlach** » 2010-02-15, 19:38

Roebuck został 11.08.1698 oddany pod komendę Williama Dampiera i wyposażony do odbycia rejsu dookoła świata (jako 12-działowa jednostka 6 rangi). Wyruszył z Downs 14.01.1699 trasą wokół Przylądka dobrej Nadziei do Australii i Nowej Gwinei. Po eksploracji tych wód udał się w dalszą drogę do Anglii 1.1.1700. Podczas podchodzenia do wyspy Ascension, zaczął silnie przeciekać na bakburcie dziobu. Zakotwiczył więc w północno-zachodniej zatoce tej wyspy. Załoga próbowała go naprawić, ale jedna z klepek poszycia blisko stępki okazała się kompletnie przegniła. Nie mogąc powstrzymać przecieku, umyślnie skierowano okręt na brzeg, aby umożliwić ludziom bezpieczne zejście. Roebuck zatonął 24.02.1701.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

dessire_62 · Post autor: **dessire_62** » 2010-02-15, 20:03

Witam.
Mam pytanie, w MXX wieku nr 5{12}2009 Pan Tadeusz Górski, zapewne ten od książki "Dzieje polskiej floty. Od Kazimierza Jagiellończyka do Augusta II Mocnego", przy okazji opisu ORP Garland wspomina o jego poprzednikach m.in. HMS Garland z 1620 roku a opisuje go tak;

Charakterystycznym jest to, że trzeci angielski okręt o nazwie Garland został zbudowany w 1620 roku z 44 części i zdobyty przez holenderskiego admirała Maartena Harpentszoona Martina van Trompa.

Jak należy rozumieć, że okręt został zbudowany z "44 części"? Może pytanie naiwne, ale...

Może już było na FOW coś więcej o tym okręcie?, bo historię miał ciekawą.Jakoś przez funkcje "szukaj" nie znalazłem.

Pozdrawiam.