RyszardL pisze:To jest niesamowicie zabawna sytuacja, bo ja nie miałem bladego pojęcia, że między Gdynią i Gdańskiem są jakieś regionalne waśnie.
No widzisz Ryszardzie, człowiek się uczy całe życie
Polsteam: trzeba jeszcze dodać różnice historyczne. Gdynia powstała przed wojną, z niewielkiej miejscowości wypoczynkowo-rybackiej (ok. 3 tys. mieszkańców w 1921), a w ciągu kilkunastu lat wybiła się na 100 tys. miasto - zamieszkałe przez ludzi, którzy z własnej woli doń przybyli (tzw. "sposób amerykański"), i szybko zaczęli się
identyfikować z nim.
Pozwolę sobie zresztą zacytować cytat z wspomnień F. Sokoła:
"Gdynia ma wiele wspólnego ze Lwowem. Lwowianin, to wspaniały typ Polaka, który powstał ze stopienia się Polaków, Rusinów, Ormian, Wołochów i Żydów. Gdynianin, to stop Lwowian, Krakusów, Wilnian, Warszawiaków, Poznańczyków i Kaszubów. Powiedzieć dzisiaj Gdynianinowi, aby osiedlił się w innym mieście!"
Oczywiście, podczas wojny większość gdynian musiało opuścić miasto - ale kto tylko mógł, wrócił po wojnie. Ocenia się, że ok. 1/3 współczesnych mieszkańców Gdyni ma jakieś rodzinne związki z ludnością przedwojenną, czasem bardzo mocne, czasem słabsze (np. mój pradziadek od strony matki przybył do Gdyni z Wielkopolski w 1935, tutaj urodziła się moja babcia). Poza tym wiele osób wywodzi się z okolicznych miejscowości kaszubskich, tzn. z bliskiego zaplecza (również ok. 1/3, choć rzecz jasna nakładające się na poprzednio wymienione).
Gdańsk miał natomiast charakter raczej miejscowości na Ziemiach Odzyskanych. Nie miał wprawdzie szczęścia Wrocławia, gdzie udało się "przeszczepić" większość elit lwowskich (powojenny UWr to przecież kadrowo kontynuacja UJK), ale i tak "wypadł" dużo lepiej niż np. Szczecin, Olsztyn, Opole czy Zielona Góra. Ponieważ po wojnie w Gdańsku przetrwała (lub powróciła) pewna grupa ludzi, którzy mieszkali tam przed wojną - Polonia gdańska, Kaszubi, garstka Niemców (takiego łącznika zabrakło niestety w wymienionych wcześniej miastach). Ba, nawet osiadła tam część gdynian - to właśnie ludzie doświadczeni w przedwojennej Gdyni odbudowywali gdański port i stocznie, wielu trafiło do kadr tworzących Politechnikę (już polską) czy zalążki uniwersytetu.
W każdym razie - większość powojennej ludności Gdańska to ludzie, którzy zostali często wyrwani siłą ze swych korzeni (wielu kresowiaków), i przez pewien czas pozostawali z nostalgią do nich (zresztą w śladowym, pozytywnym kształcie pozostaje ona do dziś - np. gdańskie "Kaziuki"). Gdańska tożsamość kreowała się dopiero w drugim, trzecim pokoleniu (a w niektórych grupach nadal nie), szczególnie wzmocniona przez rolę Gdańska w "rewolucji solidarnościowej". Dzisiaj większość gdańszczan już się silnie z własnym miastem identyfikuje.
To jest właśnie podstawową przyczyną, dla której Gdynia nie chce się "stopić" z Gdańskiem - kompletnie inne korzenie i identyfikacja. Stąd porównanie z niby sąsiednimi Sosnowcem i Katowicami jest na swój sposób na miejscu. Aczkolwiek - jestem jak najbardziej za zacieśnieniem związków, ale bez dominacji jednego miasta (jak się czasem bździ Adamowiczowi), tylko w ramach konurbacji. Takie związki są konieczne, bo ciężko sobie wyobrażać Trójmiasto bez jednego członu: wielu gdańsczan pracuje w Gdyni, a gdynian uczy się w Gdańsku... a jedni i drudzy bawią się w Sopocie.
Pawbur: jeszcze a propos różnic, porównaj sobie co się dzieje podczas np. opadu śniegu. Był taki jeden czwartek z dwa tygodnie temu, gdy padało mocno ok. 12-14, gdy wracałem już przestało, a i tak 3 godziny zajął mi powrót... białe były wszystkie ulice (z Grunwaldzką włącznie). Na samym początku dzwoniłem do matki, u nas odśnieżali jeszcze na bieżąco, jak padało. Jak wróciłem, nawet pod blokiem miałem czarno.
Podsumowując: sami sobie jesteście winni, i nie poradzicie sobie z problemami odszczekując na zauważanie ich. Chciałbym, aby w przyszłości Gdańsk był miastem bez korków, z pięknym stadionem, halą sportową, buzującą życiem Wyspą Spichrzów, nowoczesnymi tramwajami... ale zadaniem gdańszczan jest realizacja tych pięknych wizji. Obyście mieli z czego być dumni
- tego samego zresztą życzę Szczecinowi i innym polskim miastom... Warszawie także
PS. Ja akurat mam prawo narzekać na korki, bo nie biorę udziału w ich tworzeniu. M.in. dlatego, aby w razie wpakowania się w jakiś - móc spokojnie poczytać, posłuchać muzyki lub po prostu kimnąć, a nie dostawać ku***cy za kierownicą. Jak więcej ludzi będzie korzystało z komunikacji miejskiej (SKM wliczając), to mniej będzie korków, spalin, a i portfele pozostaną grubsze. Oczywiście, nie wszędzie da się dojechać autobusem/tramwajem itd.... ale naprawdę, gros kierowców spokojnie mogłoby się na niego przesiąść. Popatrzcie rano na samochody - w większości siedzi jedna osoba, a najpewniej i w bagażniku niczego poza teczką i oponą zapasową nie wiezie...
PPS. W Szczecinie jeszcze nie byłem, ale kiedyś się mam zamiar wybrać
. Ciekawe kogo Szczurek namaści na swego następcę? Masz jakieś typy?
