Forum Okrętów Wojennych

AvM pisze: ↑2023-01-21, 11:03

Osobiscie bym polecil model tratw (baterii plywajacych) bo sa ich plany i obrazki z tego samego okresu

A mógł byś zapodać namiary na te materiały?

Krzysztof Gerlach pisze: ↑2023-01-21, 12:28 TRATWA COLESA

Ooo Mistrz przybył!

To ja od razu z pytaniem. Rysunek wygląda na realistyczny i "fotograficzny". Ale ani na tratwie, ani na łodzi nie widać na nim amunicji, góry worków z prochem, kul, sterty rakiet. To jak to było? Czy rysownik pominął te szczegóły z jakichś względów? Czy faktycznie cała amunicja była na jakiejś innej łodzi czy barce i dowożono ją po każdym strzale?

Jak na ilustracje robione pośpiesznie do aktualnego wydania gazetek, rysunek nie jest zły. Ale z jego realistycznością bym nie przesadzał. Zwracam uwagę, że np. w porównaniu z fotografią tratwy, dokładnie o 90 stopni obrócono beczki (co więcej, z powodu oporów ruchu, bardzo nielogicznie)! Rysunkowa budowa wyrzutni rakiet na łodzi też trochę mija się z prawdą. Jednak faktycznie, pismaki rysujące na potrzeby londyńskiej gawiedzi potrafili pokazywać większe głupstwa. Co do tratwy - ona i tak była konstrukcją jednorazową, do jednej, krótkiej akcji, więc nie chcę zmyślać, nie mając wystarczających danych źródłowych. Natomiast łodzi z wyrzutniami rakiet używano podczas wojny krymskiej (i nie tylko podczas niej) bardzo często, stąd pewna praktyka się utrwaliła i została przekazana. Na takich łodziach przechowywano niewiele zapasowych rakiet, ponieważ – pomijając niebezpieczeństwo – miały nadzwyczajną długość, zatem można je było trzymać tylko wzdłuż burty przeciwnej do wyrzutni; pewno nie więcej niż jedną, dwie. Zazwyczaj więc (czego ilustratorzy z epoki nie pokazują, bo to dla ich czytelników było „nudne”) łodzie operowały parami; jedna miała wyrzutnię, celowała i strzelała, na drugiej przygotowywano rakiety i podawano je od rufy na tę pierwszą. Przy dłuższych akcjach (jak bombardowane Sveaborga w 1855 r.) konieczne było użycie dużych jednostek (fregat, liniowców) w charakterze okrętów amunicyjnych. Ale - wbrew sugestiom z ilustracji – to i tak nie był ogień katiuszami.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Dzięki!

John Willis napisal ze jet to replika,tze na zdjeciu sa beczki po oleju.

Bardzo ciekawa informacja. A napisał z jakiego okresu jest ta replika? Bowiem została zrobiona niezwykle starannie – laweta działa ma niuanse zupełnie nieznane i niestosowane „chwilę” potem, marynarze noszą stroje z epoki (wkrótce zmienione) i nawet bokobrody sobie dokleili (później zakazane), a beczki mają kształt dokładnie taki jak w literaturze z 1841 r. i na pewno nie stosowano ich wtedy do oleju. Jeśli więc rekonstrukcja powstała tak późno, że jakoby czas jej wykonania przesądza o wykorzystaniu beczek po oleju (jakim, przecież nie silnikowym?!), to zaangażowanie rekonstrukcyjne twórców było zdumiewające.

John Wallis
It's on oil drums so no, it's a replica, but a good one

Dziękuję. Wielka szkoda, że nie określił daty. Sam fakt, że chodzi o replikę, był niemal oczywisty. Tratwę Colesa zbudowano do jednej akcji w zapadłym rogu Morza Azowskiego, swoje zrobiła i wątpię, aby zadano sobie trud holowania jej nawet do Zatoki Kerczeńskiej, a cóż dopiero dalej, więc obecność fotografa pod ręką wydała mi się cudem. Jednak jeśli replikę wykonano jeszcze w tamtej epoce, z udziałem osób zaangażowanych w konstrukcję oryginału, jej wartość źródłowa byłaby zupełnie odmienna niż gdyby powstała w innych czasach, sugerowanych przez owe „oil drums”, stąd moje nieustające zaciekawienie. W epoce wojny krymskiej jedyne beczki na olej mogły chyba dotyczyć oleju z wielorybów (albo może jeszcze palmowego?) i wątpię by ich specjalnie szukano do repliki, mając pod ręką setki tysięcy standardowych beczek na wodę. Jeśli zaś zbudowano ją dopiero w dobie powszechnego wydobywania ropy naftowej, staranność rekonstrukcji byłaby szokująca!

Warder and Dublin Weekly Mail - Saturday 24 November 1855

Pokład bateryjny na pancerniku Northumberland

Artyleria główna Irresistible

Artyleria główna holenderskich pancerników (obrony wybrzeża) Hertog Hendrik, Tromp i van Heemskerck.

WOJNA 1897

Artyleria główna pancernika Inflexible

Rosyjskie armaty gładkolufowe 60-funtowe Nr 1 Baumgarta (chyba). Nazywane też 1,5 pudowymi. Choć ta ostatnia nazwa wydaje mi się lekkim nieporozumieniem, bo wagomiar armat Rosjanie mierzyli w tzw. funtach artyleryjskich a pud to 40 funtów, ale handlowych - lżejszych. Tylko jednorogi i moździerze określali wagomiarem wyrażonym w pudach (co nie do końca korelowało z tym wyrażonym w funtach, np. 0,5 pudowy jednoróg określany był niekiedy wagomiare 18 funtów - artyleryjskich; co w przybliżeniu odpowiadało tym 20 funtom handlowym). No ale...

Brytyjski pancernik Duncan podczas ćwiczebnego strzelania (rok 1913).