Kilka rzeczy udało mi się ustalić (bazując głównie na publikacjach w Wiadomościach Rybackich)
Dalmor II - 25 sierpnia 1992 roku zawinął do Lyttelton w Nowej Zelandii (który stał się portem bazowym polskich jednostek w tym kraju), a 1 września tego roku rozpoczął połowy na rzecz nowozelandzkiej firmy Independent Fishers Ltd. 8 lutego 1996 roku Dalmor i Independent Fishers Ltd utworzyły spółkę Dalfish Ltd. która zajęła się eksploatacją statku. Niestety nie udało się ustalić kiedy Dalmor podniósł banderę Malty. Na pewno podnosił ją już w 1999. Najbardziej prawdopodobne są dwie daty: 1992 - rozpoczęcie połowów w Nowej Zelandii, lub 1996 - utworzenie spółki Dalfish. Z Nowej Zelandii Dalmor II został wycofany w 2005 roku i po remoncie w Gdyni został przystosowany do połowów kryla. Polską banderę podniósł ponownie w kwietniu 2006 roku, po zawirowaniach związanych z przeniesieniem kwot i praw połowów. Do dziś pływa pod biało - czerwoną łowiąc głównie kryla w Antarktyce, a okresowo także ryby na południowo - wschodnim Pacyfiku.
Altair II (równolegle spotyka się też nazwę Altair - w dostępnych materiałach brak konsekwencji w pisowni nazwy) - po utworzeniu spółki Dalfish, w 1997 do Nowej Zelandii skierowano drugą jednostkę - Altair II. Także nie udało się ustalić daty przeflagowania - pod bandera Malty pływał na pewno w 1999, ale przypuszczalnie do zmiany bandery doszło zapewne jeszcze w 1997. Są pewne poszlaki, że w 1997 trawler Altair zmienił nazwę na Altair II, a banderę na maltańską, niestety wymaga to potwierdzenia. W 2008 roku statek powrócił pod polską banderę, ale nie rozpoczął połowów i następnie został sprzedany armatorowi rosyjskiemu który eksploatuje go pod nazwą Altair. Armator: "OSTROV SAKHALIN", JOINT-STOCK COMPANY Adress : Rossiya, 693023 YUzhno-Sakhalinsk, ul.Pogranichnaya 1, bandera rosyjska, port macierzysty: Nevelsk. Według rosyjskiego rejestru zmiana nazwy z Altair II na Altair nastąpiła dopiero w 2010 roku.
Powodem sprzedaży było nieuzyskanie przez Dalfish kwot połowowych na rok 2009 i praktyczne zakończenie działalności.
Atria - w Nowej Zelandii pojawiła się w czerwcu 2000 roku i została przeflagowana pod banderę Malty. Początkowo poławiała na rzecz założonej przez maoryską społeczność spółki Raukura Moana Fisheries, a w w kolejnych już dla Dalfishu (brak dat). Podobnie jak Altair II, zakończyła połowy w 2008 roku. Bez zmiany bandery, wiosną 2009 roku statek przepłynął na Wyspy Kanaryjskie gdzie w Las Palmas został przekazany islandzkiemu armatorowi Uthafsskip Hafnarfjordur, ze zmianą nazwy na Gloria, bandera Belize. Wiosną 2010 była na remoncie w Gdyni.
Uaktualnienie: według
http://soviet-trawler.narod.ru/index.html (bardzo wartościowa strona) Dalmor II podniósł flagę Malty w 1995, a Altair w 1997 został przemianowany na Altair II i przeflagowany pod banderę Malty.
Druga grupa to polskie statki pod banderą rosyjską. W końcu lat 90. rozpoczęto przekazywanie części trawlerów w bare-boat czarter rosyjskim spółkom, które z czasem stawały się ich własnością. Niestety obecnie dysponuje materiałami od roku 1999, stąd na pewno nie udało mi się "wyłapać" wszystkich statków, ale w miarę docierania do starszych materiałów będę uzupełniał zestawienie, dotyczy to także szczegółów dotyczących nazw rosyjskich podmiotów.
Otol (Odra) - w sierpniu 1999 przekazany w czarter spółce rosyjsko - amerykańskiej, ze zmianą bandery na rosyjską, w styczniu 2002 sprzedany innej rosyjskiej firmie, w ramach spłaty długów Odry.
Włócznik (Odra) - w maju 2001przekazany spółce Odrosryba w czarter, ze zmianą bandery na rosyjską, w lipcu 2003 sprzedany innej rosyjskiej firmie z Władywostoku. Zatonął w trakcie pierwszego rejsu z Pietropawłowska do Władywostoku.
Hajduk (Gryf) - w listopadzie 1999 przekazany w czarter ze zmianą bandery na rosyjską, we wrześniu 2000 wycofany z czarteru, ze względu na niewypłacalność rosyjskiego partnera i sprzedany w Korei.
Bogar (Gryf) ?? przekazany w czarter ze zmianą bandery na rosyjską, we wrześniu 2000 wycofany z czarteru, ze względu na niewypłacalność rosyjskiego partnera i sprzedany w Korei.
Rekin (Gryf) ?? przekazany w czarter ze zmianą bandery na rosyjską, we wrześniu 2000 wycofany z czarteru, ze względu na niewypłacalność rosyjskiego partnera i sprzedany w Korei.
Trzy powyższe sprzedane razem, wcześniej czarterowany przez tego samego armatora z Magadanu. Po sprzedaży w Korei trafiły do armatora rosyjskiego.