Forum Okrętów Wojennych

Jako taka sobie ciekawostka – „Robert Fulton” miał dość zabawny z dzisiejszego punktu widzenia, ale popularny w tym pionierskim dla parowców okresie w Ameryce „silnik krzyżulcowy” (wodzikowy, zwany też czasem wieżowym w jednej z wersji użycia tego terminu) wykonany przez Jamesa P. Allaire wg koncepc...

Nie było jeszcze o tym mowy, ale myślę że wszystko odbędzie się w sposób tradycyjny dla moich ostatnich prac – część egzemplarzy trafi do księgarni w Warszawie na Świętokrzyskiej, większość do księgarni wysyłkowej Stara Szuflada, kilka sztuk znajdzie się u mnie.

Dzięki panu Maciejowi na dniach ukaże się w sprzedaży moja nowa książka pt. Bitwa o Quebec w 1759 roku. Realia techniczne i fakty”. Tytuł mówi prawie wszystko o zawartości. Parę szczegółów „technicznych” (liczby stron, mapek, innych ilustracji) podam po otrzymaniu egzemplarza.
Krzysztof Gerlach

Najpierw: fantastyczne, że jednak są informacje o producencie silników. W połączeniu z arcyciekawą narracją o nieporozumieniach na linii producent – inżynier montujący je w Indiach – to po prostu uczta dla oczu inżyniera. Razem – odwołuję twierdzenie o skąpości danych technicznych na temat tych jedn...

Dlatego nie pisałem, że danych nie ma, tylko że są skąpe. Wg mnie np. brak producenta silników (a nadal go nie widzę, może coś przeoczyłem) to bardzo poważny brak. A co losów, widać jak na dłoni, że interesuje nas po prostu co innego. Dla mnie np. problemy z operowaniem długim bocznokołowcem na wąsk...

Dane okrętów „Assaye” i „Punjaub” są faktycznie dość skąpe, zwłaszcza w zakresie silników, ale o ich losach (także po zakupieniu przez Johna Willisa) sporo wiemy. W leciwej, ale wciąż przydatnej „History of the Indian Navy 1613-1863” Lowa, w tomie 2, rozdziale 6, mamy historię budowy i uroczystego w...

„Co do Seawarda. Firma nie dostała żadnego zamówienia na dalsze okręty typu GORGON. Później kilka na maszyny dla dużych fregat.” Znowu kwestia umowności, tym razem w klasyfikacji Royal Navy. Kiedy admiralicja zamówiła dwa pierwsze duże bocznokołowce, „Gorgon” i „Cyclops”, obie nazywano fregatami. Ob...

Informacja o tym, że silnik typu „Gorgon” wymyślono przed maszyną parową okrętu „Gorgon” oparta jest na pewnej umowności i nie ma żadnego znaczenia, co jakiś dziennikarz czy kto inny kiedyś sobie napisał. Firma Seaward & Capel została zawiadomiona 19.01.1835, że Royal Navy zawrze z nią kontrakt ...

Drobne sprostowanie literówki. Nie było czegoś takiego, jak silnik typu "Gordon". Chodziło o silnik typu "Gorgon".

O liniowcach Williama Symondsa pisałem już dużo w kontekście innych tematów, ale może rzeczywiście warte są kompleksowego omówienia (ewentualnie jego okręty w ogóle, nie tylko liniowce). W najbliższym czasie to raczej nie, ponieważ wybrałem dwa inne „konstrukcyjne” tematy, dotyczące typów mało znany...

Richard King zyskał prawdziwą fortunę z tego jednego pryzowego, ale jego kariera w marynarce nieco przystopowała z przyczyn obiektywnych. Wielka Brytania po zakończeniu wojny siedmioletniej w 1763 r. pielęgnowała swoje rozległe zdobycze i długo trzymała się z dala od wojen. Zmienił to dopiero – niep...

Panie Piotrze, Różnice zewnętrzne są bardzo subtelne. Ale proporcje długości poszczególnych partii (oddzielonych uskokami lub pierścieniami) były inne w obu typach, a przez to również względne położenie czopów. Ciężkie działo 68-funtowe miało względnie długą część w przód od czopów. Krótsze (proporc...

Ciekawa sprawa z tymi funkcjonującymi w Internecie zdjęciami gładkolufowych, odprzodowych dział 68-funtowych. Dla przypomnienia innym, mniej obeznanym z tematyką – działa takie dzieliły się na 1) „prawdziwe” działa 68-funtowe, czyli z przewodem lufy o jednolitej średnicy na całej długości, ciężkich ...

Nie. Tamten tekst skupiał się na jednej klasie (i wzorcu dla tej klasy), jaka zaraz po wojnach napoleońskich zastąpiła 74-działowce w roli podstawowego okrętu linii bojowych. Sané zaprojektował takie chmary okrętów, że i w innych artykułach nieraz pisałem o jednostkach, które wyszły spod jego ręki. ...

Proszę przesłać adres pożądanego paczkomatu na moją zwykłą pocztę kgerlach1@wp.pl z danymi żądanymi przez InPost (czyli imię, nazwisko, nr telefonu), a ja zapakuję, wyślę książki i wtedy dowiem się, ile zapłaciłem za przesyłkę. Wówczas podam zwrotną pocztą dane do przelewu.

Dzięki panu Maciejowi, szacownemu autorowi książek o pancernikach i krążownikach, ukazało się moje nowe opracowanie dotyczące epoki drewnianego budownictwa okrętowego, trochę odbiegające formą od dotychczasowych. Nie jest to, jak dotąd, monografia jednego zagadnienia czy jednej kampanii lub wojny, l...